tę laskę, ręka Pastorałami Biskupiemi w-Dziadach żabawiona: piastuje tę laskę, ręka z-Domem Gonzagów z-iednoczona, a w-krwi Rakuskiej, z Domem Gonzagów złączonej, Berło świata kieruje: która też i w-zmarłej Królowy naszej, z-Domu Gonzagzance, była Najjaśniejsza. Przeto możeć się z-powinszowaniem mówić, Jaśnie oświecony Trybunale, Dominus tecum Pan z-tobą Margraf z-tobą. Winszuję i tobie Domie Boży przyścia Jaśnie oświeconego Trybunału, Trybunału to jest jedynego wolności Szlacheckiej Klejnotu, Trybunału, to jest Sądu Królewskiej powagi, bo tu jest Vice-regalitas, iudicandi Trybunału, to jest Namiestnictwa Sądzącego Boga, Boga Trybunalisty pierwszego. Deus iudex
tę laskę, ręká Pástorałámi Biskupiemi w-Dźiádách żábáwiona: piástuie tę laskę, ręká z-Domem Gonzágow z-iednoczona, á w-krwi Rákuskiey, z Domem Gonzágow złączoney, Berło świátá kieruie: ktora też i w-zmárłey Krolowy nászey, z-Domu Gonzágzánce, byłá Nayiáśnieysza. Przeto możeć się z-powinszowániem mowić, Iáśnie oświecony Trybunale, Dominus tecum Pan z-tobą Márgraf z-tobą. Winszuię i tobie Domie Boży przyśćia Iáśnie oświeconego Trybunału, Trybunału to iest iedynego wolnośći Slácheckiey Kleynotu, Trybunału, to iest Sądu Krolewskiey powagi, bo tu iest Vice-regalitas, iudicandi Trybunału, to iest Namiestnictwá Sądzącego Bogá, Bogá Trybunalisty pierwszego. Deus iudex
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 8
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
MOWCA POLSKIALBO Suplement do Tomu pierwszego Mów Sejmowych. Mowy krom tego Weselnym Aktom, I różnym powinszowaniom sluzace, I Listy należace do tychże Materyj. TOM WTÓRY. Staraniem i nakładem JANA PISARSKIEGO Sekretarza I. K. M. W Roku Pańskim 1676.W Kaliszuw Drukarni Kolejum SOC. IESV. Jaśnie Wielmożnemu JEGOMOŚCI PANV HIERONIMOWI NA OLSZOWY OLSZOWSKIEMV PODSTOLEMV KORONNEMV Wieluńskiemu, Mszczonowskiemu etc. etc. STAROŚCIE Panu mnie wielce
MOWCA POLSKIALBO Suplement do Tomu pierwszego Mow Seymowych. Mowy krom tego Weselnym Aktom, I roznym powinszowániom sluzace, I Listy nalezace do tychze Máteryy. TOM WTORY. Stárániem i nakłádem IANA PISARSKIEGO Sekretarzá I. K. M. W Roku Pánskim 1676.W Káliszuw Drukárni Koleium SOC. IESV. Iásnie Wielmożnemu IEGOMOSCI PANV HIERONIMOWI NA OLSZOWY OLSZOWSKIEMV PODSTOLEMV KORONNEMV Wielunskiemu, Mszczonowskiemu etc. etc. STAROSCIE Pánu mnie wielce
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona:
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
w-swej ozdobie Król już koronowany na złotym siadł Tronie Wszem pożądany; pierwsza rzecz jest o obronie. Kiedy o czym pewne już wieści polatały, Ze tylkoż Inducje do Wiosny te miały Trwać z-Chmielnickim. Bowiem on skoro się powrócił Tym zwycięstwem zuchwały oczy wnet obrócił Wszytkich na się Narodów, ze mu przez swe Posły, Różnych powinszowania, i ofiar naniosły, Ciesząc się z-tej Fortuny. Zwłaszcza Moskal czuły Na każdą okazją; mając o Tytuły Swoje do nas uraze. Jakie i Rakocy Osobnej w-tym odniego żądając pomocy, Jakoby mógł Elektem Polskiej być Korony? Czego dopiąć rozumie, kiedy on z swej strony Pod Kraków sam wymierzy, a z
w-swey ozdobie Krol iuż koronowány na złotym siadł Tronie Wszem pożądány; pierwsza rzecz iest o obronie. Kiedy o czym pewne iuż wieśći polatáły, Ze tylkoż Inducye do Wiosny te miały Trwać z-Chmielnickim. Bowiem on skoro sie powroćił Tym zwyćiestwem zuchwały oczy wnet obroćił Wszytkich na sie Narodow, ze mu przez swe Posły, Rożnych powinszowánia, i ofiar naniosły, Ciesząc sie z-tey Fortuny. Zwłaszcza Moskal czuły Na káżdą okazyą; maiąc o Tytuły Swoie do nas uraze. Iákie i Rákocy Osobney w-tym odniego żądáiąc pomocy, Iákoby mogł Elektem Polskiey bydź Korony? Czego dopiąć rozumie, kiedy on z swey strony Pod Krákow sam wymierzy, á z
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 44
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Saliares, mógłby je po naszemu Stypami nazwać/ iż na nich Księża częstowano/ którzy wchodząc na bankiet ancilia caelo delapsa saltantes deferebant, jakoby relikwjie jakieś Bogów swoich pogańskich/ z nieba spuszczone na znak łaski/ ich szaty i towalnie z radością skacząc/ w dom gospodarza bankietującego wnosili/ jakoby błogosławieństwo jakieś przynosząc/ i powinszowanie czyniąc. Za co z wielkiem uszanowaniem od ludzi byli częstowani/ i dostatnie barzo. O czym Apuleius pisząc powiada/ że i koń jego na takowym bankiecie/ upił się był barzo dobrze. A tak się powiada na te bankiety lud pospolity przesadzał/ mówi Tertulianus, że rzadki był/ coby się nie zadłużył na
Saliares, mogłby ie po nászemu Stypámi názwáć/ iż ná nich Xięża częstowano/ ktorzy wchodząc ná bánkiet ancilia caelo delapsa saltantes deferebant, iákoby reliquiie iákieś Bogow swoich pogáńskich/ z niebá zpuszczone ná znák łáski/ ich szaty y towálnie z rádością skacząc/ w dom gospodarzá bánkietuiącego wnośili/ iákoby błogosłáwieństwo iákieś przynosząc/ y powinszowánie czyniąc. Zá co z wielkiem vszánowániem od ludźi byli częstowáni/ y dostátnie bárzo. O czym Apuleius pisząc powiáda/ że y koń iego ná tákowym bánkiećie/ vpił się był bárzo dobrze. A ták się powiáda ná te bánkiety lud pospolity przesadzał/ mowi Tertulianus, że rzadki był/ coby się nie zádłużył ná
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 62
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Teofila Domasławskiego, pułkownika regimentu pieszego buławy wielkiej W. Ks. Lit., potem generała, wojskiego i podstarościego powiatu wołkowyskiego, nieszkodliwie postrzelono.
Po ogłoszeniu zatem elekcji króla Stanisława pojechali wszyscy na Te Deum laudamus do kościoła Sw. Jana, a potem do posła francuskiego, gdzie się już publicznie król Stanisław prezentował, życzliwie powinszowania i aplauzy od panów odbierając polskich. Nawet szlachta po sejmikowemu króla obranego z zbyteczną witali poufałością. Potem król Stanisław przeniósł się z pałacu Czapskich, gdzie poseł stał francuski, do Zamku war-
szawskiego, a książę Wiśniowiecki, regimentarz lit., i inni najjaśniejszemu królowi imci teraźniejszemu adherentes przenieśli się na Pragę.
Nie dopuszczały smacznego
Teofila Domasławskiego, pułkownika regimentu pieszego buławy wielkiej W. Ks. Lit., potem generała, wojskiego i podstarościego powiatu wołkowyskiego, nieszkodliwie postrzelono.
Po ogłoszeniu zatem elekcji króla Stanisława pojechali wszyscy na Te Deum laudamus do kościoła Sw. Jana, a potem do posła francuskiego, gdzie się już publicznie król Stanisław prezentował, życzliwie powinszowania i aplauzy od panów odbierając polskich. Nawet szlachta po sejmikowemu króla obranego z zbyteczną witali poufałością. Potem król Stanisław przeniósł się z pałacu Czapskich, gdzie poseł stał francuski, do Zamku war-
szawskiego, a książę Wiśniowiecki, regimentarz lit., i inni najjaśniejszemu królowi jmci teraźniejszemu adherentes przenieśli się na Pragę.
Nie dopuszczały smacznego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 56
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
KONIUNKCJA SZCZĘŚLIWA DWÓCH HERBOWNYCH PLANETÓW OSTOJE I PÓŁKOZICA, WCHODZĄCYCH PRZY WESOŁYCH GODACH JEGO MOŚCI P. JANA Z SOLCA SOLECKIEGO Z JEJ MOŚCIĄ PANNĄ LUDWINĄ Z PRZYBYSŁAWIC MINORÓWNĄ HYMEN ABO POWINSZOWANIE WESOŁE NOWO ZAWZIĘTEJ PRZYJAŹNI ICHMOŚCIOM
Kwitni, o paro szczęśliwa! Niech cię żadna myśl troskliwa Nie dotyka! Kwitnij wiecznie, Trwając w miłości statecznie. Inaczej nic po żywocie, Jeśli kto żyje w kłopocie. Tęskni żywot, by niemiła Godzina serce chłodziła.
Szczęsne niech wam płyną lata, Póki tylko zstaje świata, Jeden sposób
KONIUNKCJA SZCZĘŚLIWA DWÓCH HERBOWNYCH PLANETÓW OSTOJE I PÓŁKOZICA, WCHODZĄCYCH PRZY WESOŁYCH GODACH JEGO MOŚCI P. JANA Z SOLCA SOLECKIEGO Z JEJ MOŚCIĄ PANNĄ LUDWINĄ Z PRZYBYSŁAWIC MINORÓWNĄ HYMEN ABO POWINSZOWANIE WESOŁE NOWO ZAWZIĘTEJ PRZYJAŹNI ICHMOŚCIOM
Kwitni, o paro szczęśliwa! Niech cię żadna myśl troskliwa Nie dotyka! Kwitnij wiecznie, Trwając w miłości statecznie. Inaczej nic po żywocie, Jeśli kto żyje w kłopocie. Tęskni żywot, by niemiła Godzina serce chłodziła.
Szczęsne niech wam płyną lata, Póki tylko zstaje świata, Jeden sposób
Skrót tekstu: CezKonBar_II
Strona: 162
Tytuł:
Koniunkcja szczęśliwa dwóch herbowych planetów
Autor:
Franciszek Józef Cezary
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
. M. od nas senatorów, urzędników wielkopolskich poznańskiego i kaliskiego województwa na sejmik śrzedzki elekcji deputacki na dzień 15 Septembris 1614 zgromadzonych ichm. pp. Kasprowi Zebrzydowskiemu i Adamowi Grodzickiemu posłom naszym dana.
Ichm. pp. posłowie po oddaniu wiernego podaństwa i uniżonych służb naszych w mciwą łaskę J. K. M. z powinszowaniem w długi wiek fortunnego panowania J. K. M., w te słowa do J. K. M. rzecz uczynią.
Poselstwo, Najjaśniejszy Mciwy Królu, panie a panie mciwy, imieniem W. K. M. na sejmiku śrzedzkim elekcji deputacki położone, a w nim ów paragraf, że W. K
. M. od nas senatorów, urzędników wielgopolskich poznańskiego i kaliskiego województwa na sejmik śrzedzki elekcyi deputacki na dzień 15 Septembris 1614 zgromadzonych ichm. pp. Kasprowi Zebrzydowskiemu i Adamowi Grodzickiemu posłom naszym dana.
Ichm. pp. posłowie po oddaniu wiernego podaństwa i uniżonych służb naszych w mciwą łaskę J. K. M. z powinszowaniem w długi wiek fortunnego panowania J. K. M., w te słowa do J. K. M. rzecz uczynią.
Poselstwo, Najjaśniejszy Mciwy Królu, panie a panie mciwy, imieniem W. K. M. na sejmiku śrzedzkim elekcyi deputacki położone, a w nim ów paragraf, że W. K
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 442
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
pokój. Cicho albowiem i nasze wojsko pod Kamieńcem, oprócz zniesienia opryszków i leweńców siedziało i Kozacy, w Ukrainie, na przyszły znać rok swoje przeciwko Rzeczypospolitej zajątrzejące gotując siły, które nastąpiły były Rok Pański 1651
Jeszcze się była Rzeczypospolita Polska po pirwszych nie obaczyła kłótniach, jeszcze i zwykłe roczne między przyjacioły Nowego Roku nie odprawiły powinszowania, a już grzmot trąby wojenny w Ukrainie i straszne nie¬ Rok 1651
zwykłych buntów ponowienia. Zaledwie albowiem Kozacy ceremonię swoją chrztu alias wodochreszcza odprawili, zaraz za powodem kuśnierza jednego, na imię Bohona, pułkownika bracławskiego, czy za rozkazaniem, czy i tez za potuszeniem Chmielnickiego, wielkie mnóstwo jazdy i piechoty zebrawszy, naprzód w
pokój. Cicho albowiem i nasze wojsko pod Kamieńcem, oprócz zniesienia opryszków i leweńców siedziało i Kozacy, w Ukrainie, na przyszły znać rok swoje przeciwko Rzeczypospolitej zajątrzejące gotując siły, które nastąpiły były Rok Pański 1651
Jescze się była Rzeczypospolita Polska po pirwszych nie obaczyła kłótniach, jescze i zwykłe roczne między przyjacioły Nowego Roku nie odprawiły powinszowania, a już grzmot trąby wojenny w Ukrainie i straszne nie¬ Rok 1651
zwykłych buntów ponowienia. Zaledwie albowiem Kozacy ceremonię swoją chrztu alias wodochrescza odprawili, zaraz za powodem kuśnierza jednego, na imię Bohona, pułkownika bracławskiego, czy za rozkazaniem, czy i tez za potuszeniem Chmielnickiego, wielkie mnóstwo jazdy i piechoty zebrawszy, naprzód w
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 72
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
, stary bowiem, Wasyl Lupulo, nie dufając Wołoszy z hetmanem Sobieskim do Polski odjechał i od niego za przychylność, starostwem stryjskim był ukontentowany. Kozacy wtenczas z Doroszem tylko na rzeczy patrzyli i ani Turkom, ani Polakom żadnych nie dawali sukursów.
Hetman Sobieski powróciwszy do domu, do Lwowa zjachał, tamże wielkie aplauzy i powinszowania (jako i słuszne i godne cnoty swojej) otrzymał. Wszyscy go ledwie nie ojcem ojczyzny nazwali. Który jako marszałek najpierwej nawiedził umarłego króla Michała i tam zniosłszy się z Olszewskim, podkanclerzym koronnym, jako opiekunem królowej Leonory w Warszawie natenczas mieszkającej, najpierwej ciało królewskie do królowej poważnie wyprawują. Potem posła tureckiego z
, stary bowiem, Wasyl Lupulo, nie dufając Wołoszy z hetmanem Sobieskim do Polski odjechał i od niego za przychylność, starostwem stryjskim był ukontentowany. Kozacy wtenczas z Doroszem tylko na rzeczy patrzyli i ani Turkom, ani Polakom żadnych nie dawali sukursów.
Hetman Sobieski powróciwszy do domu, do Lwowa zjachał, tamże wielkie aplauzy i powinszowania (jako i słuszne i godne cnoty swojej) otrzymał. Wszyscy go ledwie nie ojcem ojczyzny nazwali. Który jako marszałek najpierwej nawiedził umarłego króla Michała i tam zniosłszy się z Olszewskim, podkanclerzym koronnym, jako opiekunem królowej Leonory w Warszawie natenczas mieszkającej, najpierwej ciało królewskie do królowej poważnie wyprawują. Potem posła tureckiego z
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 419
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
Kazaniem mianym przed Imci Ksdza Szwabowicza Przeora Karmelitańskiego przy biciu z armat i dawaniu ognia z ręcznej strzelby przez Garnizon Zamkowy. Po którym nabożeństwie śpiewane było TE DEUM laudamus Temuż aktowi aderat Szlachetny Magistrat i wszystkie Cechy paradnie przybrane z podniesionemi Chorągwiami. In gratiam którego Festynu W. Imć Pan Kaszyc Krajczy Mścisławski Starosta Czudziański odbierają życzliwe powinszowania Imienin Najjaśniejszego Pana tek Duchowieństwo jako i Świeckie dystyngwowane Osoby, oraz cały Magistrat u kilku stołów solennissimè traktował in serma noctem przy rezonacyj Kapeli i asamblach. Z POLSKI Z Warszawy d. 9 Maja.
Najjaśniejszy Król Imć P. N. M. dnia wczorajszego z okazji przypadłych Imienin swoich zwykłą u Dworu uroczystością obchodzonych odebrawszy złożone
Kazaniem mianym przed Imći Xdza Szwabowicza Przeora Karmelitańskiego przy bićiu z armat i dawaniu ognia z ręczney strzelby przez Garnizon Zamkowy. Po którym nabożeństwie śpiewane było TE DEUM laudamus Temuż aktowi aderat Szlachetny Magistrat i wszystkie Cechy paradnie przybrane z podnieśionemi Chorągwiami. In gratiam którego Festynu W. Imć Pan Kaszyc Krayczy Mśćisławski Starosta Czudźiański odbieraią życzliwe powinszowania Imienin Nayiaśnieyszego Pana tek Duchowieństwo iako i Swieckie dystyngwowane Osoby, oraz cały Magistrat u kilku stołów solennissimè traktował in serma noctem przy rezonacyi Kapeli i assamblach. Z POLSKI Z Warszawy d. 9 Maia.
Nayiaśnieyszy Król Imć P. N. M. dnia wczorayszego z okazyi przypadłych Imienin swoich zwykłą u Dworu uroczystośćią obchodzonych odebrawszy złożone
Skrót tekstu: GazWil_1767_21
Strona: 1
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
