litewskiego i dwie materie proponowane distinguebat. Władza hetmańska bez obrania marszałka wynalezienia sposobów, bez gospodarza publicznego, jako może się facilitari? jaki podają salwowania sposób? życzył sponsionem universalem dla ichmość panów sandomierskich. Do króla jegomości, jako ma adireipan marszałek, chyba po elekcji; wprzód trzeba jura humanitatis względem króla jegomości wypełnić, powitać majestas, a po przywitaniu supplikować o przywrócenie tego skryptu. Zaczem svasit przystąpić do nominacji per turnum vel per verbum placet, dłużej czasu non extenuando jednemi perorami.
Ipan podkomorzy warszawski cytował konstytucją 1690 r. o porządku sejmowania, ut satisfiat legi.
Ipan Sokolnicki nie pozwalał na elekcją marszałka, sine decisione o komendzie,
litewskiego i dwie materye proponowane distinguebat. Władza hetmańska bez obrania marszałka wynalezienia sposobów, bez gospodarza publicznego, jako może się facilitari? jaki podają salwowania sposób? życzył sponsionem universalem dla ichmość panów sandomierskich. Do króla jegomości, jako ma adirejpan marszałek, chyba po elekcyi; wprzód trzeba jura humanitatis względem króla jegomości wypełnić, powitać majestas, a po przywitaniu supplikować o przywrócenie tego skryptu. Zaczém svasit przystąpić do nominacyi per turnum vel per verbum placet, dłużéj czasu non extenuando jednemi perorami.
Jpan podkomorzy warszawski cytował konstytucyą 1690 r. o porządku sejmowania, ut satisfiat legi.
Jpan Sokolnicki nie pozwalał na elekcyą marszałka, sine decisione o kommendzie,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 409
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
był tak dyskretny, że mi bez pieniędzy Owsa i czego trzeba przysyłał co prędzej, Z tą jednak kondycyją, żebym się nie kwapił Z jego wsi, ażby on mnie i ja go obłapił. Nazajutrz, w drogę wozy wyprawiwszy wprzódy, Wyboczę na rumaku do dwora z gospody. Ledwie co siędziem, ledwie powitam się mile, Aż grzmot, hałas, jakby mnie uparał po żyle: Żona jego z dziewczęty z srogim robi płaczem, Jedne szczepą, a drugie smaruje korbaczem. Patrz, diable, kiedy się tu gościowi dostanie. Zmieszam się. Aż gospodarz: „Nie dziwujcie, panie; Trzydzieści lat dochodzi, jako za swe
był tak dyskretny, że mi bez pieniędzy Owsa i czego trzeba przysyłał co prędzej, Z tą jednak kondycyją, żebym się nie kwapił Z jego wsi, ażby on mnie i ja go obłapił. Nazajutrz, w drogę wozy wyprawiwszy wprzódy, Wyboczę na rumaku do dwora z gospody. Ledwie co siędziem, ledwie powitam się mile, Aż grzmot, hałas, jakby mnie uparał po żyle: Żona jego z dziewczęty z srogim robi płaczem, Jedne szczepą, a drugie smaruje korbaczem. Patrz, diable, kiedy się tu gościowi dostanie. Zmieszam się. Aż gospodarz: „Nie dziwujcie, panie; Trzydzieści lat dochodzi, jako za swe
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 133
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nocy dom jeden zgorzał, a że przyczyny pożaru tego dociec nie można było, przypisano to wirowi temu. Deszcze które nastąpiły od pędziły bojaźń podobnych przypadków.
12 Czerwca. Nawałność przy brzegach Bretanij trzy Angielskie okręty skołatała.
16 Lipca w Paryżu burza z piorunami, z których jeden zabił oracza, i spalił. 27 Lipca powitał około Cucuron w Prowincyj wir gruby jak wieża, zmieszany z płomieniami, a dym czarny wyrzucający. Przechodził przez przeciąg mili wzdłuż, a 20 kroków wszerz, powyrywał drzewa, niektóre przeniósł miejsca o 50 kroków, inne spalił, pozdzierał dachy a trwał z wielkim szelestem ¾ godziny.
24 Listopada wielkie Wezuwiusza wybuchanie: 5
nocy dom ieden zgorzał, á że przyczyny pożaru tego dociec nie można było, przypisano to wirowi temu. Deszcze ktore nastąpiły od pędziły boiaźń podobnych przypadkow.
12 Czerwca. Nawałność przy brzegach Bretaniy trzy Angielskie okręty skołatała.
16 Lipca w Paryżu burza z piorunami, z ktorych ieden zabił oracza, y spalił. 27 Lipca powitał około Cucuron w Prowincyi wir gruby iak wieża, zmieszany z płomieniami, á dym czarny wyrzucaiący. Przechodził przez przeciąg mili wzdłuż, á 20 krokow wszerz, powyrywał drzewa, niektore przeniosł mieysca o 50 krokow, inne spalił, pozdzierał dachy á trwáł z wielkim szelestem ¾ godziny.
24 Listopada wielkie Wezuwiusza wybuchanie: 5
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 221
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
godniejszego. Które gdy odbierze Ów responsy: wnet potym Wezyr Hański czeka W połu już na naszego. Była nie daleka Miedzy tam Obozami dolina obiema, Gdzie Kanclerz odprowadzon Reimenty dwiema . Jako bliżej nadiedzie: każe się pozostać Wszytkim swoim na stronie. A sam pełną postać Wdżeków Tulliuszowych niosąc i wymowe, Z-Wezerem się powita. Który także głowę Skłoniwszy swym zwyczajem, da mu cześć wzajemną. Ale ceremonią nie tracąc daremną Czasu tak kosztownego, zrozumiewa z niego Nasz najpierwej: Coby tu od Pana swojego Miał w-zleceniu? On krótko, tylkoż mu opowie Przyjaźń jego Braterską. A które Królowie Starożytni dawali, kiedy uiszczone Będą
godnieyszego. Ktore gdy odbierze Ow responsy: wnet potym Wezyr Hański czeka W połu iuż ná nászego. Była nie daleka Miedzy tam Obozámi doliná obiema, Gdźie Kanclerz odprowadzon Reimenty dwiema . Iáko bliżey nadiedźie: każe sie pozostać Wszytkim swoim na stronie. A sam pełną postać Wdźekow Tulliuszowych niosąc i wymowe, Z-Wezerem sie powita. Ktory także głowe Skłoniwszy swym zwyczáiem, da mu cześć wzáiemną. Ale ceremonią nie tracąc daremną Czasu tak kosztownego, zrozumiewa z niego Nász naypierwey: Coby tu od Páná swoiego Miał w-zleceniu? On krotko, tylkoż mu opowie Przyiaźń iego Braterską. A ktore Krolowie Stárożytni dawáli, kiedy uiszczone Będą
Skrót tekstu: TwarSWoj
Strona: 91
Tytuł:
Wojna domowa z Kozaki i z Tatary
Autor:
Samuel Twardowski
Drukarnia:
Collegium Calissiensis Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
et principalis życzliwości nota. Tym żałobnym ceremoniom dzień N. w Lublinie naznaczony. Tak trzymam: że lugubris hospes et spectator przybędziesz W. M. Pan na tę Tragiczną scenę, któremu oprócz instinctum naturáe, dawna przyjaźń, godność, i wysługi Nieboszczyka calcar będą. Ja teraz invitatoriam przesławszy manũ, spodziewam się, że powitam tego którego expánsis czekam brachiis. List oznajmujący śmierć Stryja.
WIem w prawdzie, że ledwie nie ad divisionem animae będzie ten litery mojej stylus: przecięż nie wątpię iż W. M. Pan intimo go przyjmiesz pectore, ile że od przyjacielskiej pochodzi ręki. Scribo amaritudinem gorzkiego żalu synowcowemu sercu jego po ś. p
et principalis życzliwośći nota. Tym żáłobnym ceremoniom dźień N. w Lublinie náznáczony. Ták trzymam: że lugubris hospes et spectator przybędźiesz W. M. Pan ná tę Trágiczną scenę, któremu oprocz instinctum naturáe, dáwna przyjáźń, godność, y wysługi Nieboszczyka calcar będą. Ja teraz invitatoriam przesławszy manũ, spodźiewam śię, że powitám tego ktorego expánsis czekam brachiis. List oznáymujący śmierć Stryjá.
WIem w prawdźie, że ledwie nie ad divisionem animae będźie ten litery mojey stylus: przećięsz nie wątpię iż W. M. Pan intimo go przyimiesz pectore, ile że od przyjaćielskiey pochodźi ręki. Scribo amaritudinem gorzkiego żálu synowcowemu sercu jego po ś. p
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: B7
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
I wolałby drugi małpę jaką wziąć nisz Zonę; A o owej porcjej Katonowej Córce Brutowej Zonie co rzeczecie/ która wziąwszy wiadomość o Męża swego śmierci/ gdy jej pilnowano/ i pokryli wszystko czymby się zabić mogła/ nieznacznie przybliżywszy się do ognia zarzewie połknęła/ i tak z tą/ której pragnęła/ śmiercią się powitała/ jako to pięknie Rzymski Wierszopis opisuje ODPOWIEDZ DAMY.
Nuż owe w Indii Zony/ które dobijały się prawie tego/ żeby w ten ogień/ którym ciała zmarłe Mężów ich palono wskakiwały żywo.
Ale i tej minąć się nie godzi/ która żywo w grobie z Mężem pochować się kazała/ jako nagrobek jej w Rzymie świaczy
Y wolałby drugi máłpę iáką wźiąć nisz Zonę; A o owey porcyey Kátonowey Corce Brutowey Zonie co rzeczećie/ ktora wźiąwszy wiádomość o Mężá swego śmierći/ gdy iei pilnowáno/ y pokryli wszystko czymby się zábić mogłá/ nieznácznie przybliżywszy się do ogniá zarzewie połknęłá/ y ták z tą/ ktorey prágnęłá/ śmierćią się powitáłá/ iáko to pięknie Rzymski Wierszopis opisuie ODPOWIEDZ DAMY.
Nusz owe w Indiey Zony/ ktore dobiiáły się prawie tego/ żeby w ten ogień/ ktorym ćiáłá zmárłe Mężow ich palono wskákiwáły żywo.
Ale y tey minąć się nie godźi/ ktora żywo w grobie z Mężem pochowáć się kázáłá/ iáko nagrobek iey w Rzymie świáczy
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 52
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
J W. Imć X. Żałuski, Biskup Nominat Łucki, Kanclerz W. Koronny diligentissime Sadzi, także i Marszałkowskie codziennie się agitują. W ten tydzień IJ. WW. Ichmć PP. Rudziński, Czerski, Stecki Kijowski, Kasztelanowie; Lipski Regent Koronny, i innych wielu szczęśliwie tu zawitali, którzy najajśniejsze Królestwo Ichmść powitali. Post fata W. Im. P Zembrowskiego, Sędziego Stężyckiego wakujace Stolnikostwo Stężyckie ex Munificâ gratiâ J. K. Mci. Imci P Janowi Ciężkowskiemu, Łowczemu Czerniechowskiemu cessit. A J. W zaś Janowi Wolskiemu, Pisarzowi Chencińskiemu, Sekretarzowi J K Mci Mniejszej Pieczęci Chencińskiemu, Sekretarzowi J K Mci Mniejszej Pieczęci Koronnej,
J W. Jmć X. Załuski, Biskup Nominat Łucki, Kanclerz W. Koronny diligentissime Sadzi, także y Marszałkowskie codźiennie się agituią. W ten tydźień JJ. WW. Jchmć PP. Rudźiński, Czerski, Stecki Kijowski, Kasztellanowie; Lipski Regent Koronny, y innych wielu szczęśliwie tu zawitali, ktorzy nayajśnieysze Krolestwo Jchmść powitali. Post fata W. Jm. P Zembrowskiego, Sędźiego Stężyckiego wakuiace Stolnikostwo Stężyckie ex Munificâ gratiâ J. K. Mći. Jmći P Janowi Cieszkowskiemu, Łowczemu Czerniechowskiemu cessit. A J. W záś Janowi Wolskiemu, Pisarzowi Chencińskiemu, Sekretarzowi J K Mći Mnieyszey Pieczęći Chencińskiemu, Sekretarzowi J K Mći Mnieyszey Pieczęći Koronney,
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 2
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
Miasto wyciągnął, i tam się pod Namiotami lokował. Spodziewamy się tu wielkiego zjazdu na przyszły da Bóg Sejm Pacificationis, ile że stancje najmują, owsy (których korzec po zł: 10) i siana co żywo zakupują. W. Imć P. Nakwalski, Podkomorzy Wyssogrodzki, dnia woczorajszego tu przybył, którzy dnia dzisiejszego powitał Najjaś: Królestwo Ichmć i innych wielu tu codziennie przybywa J. W. Imć P. Towiański, Podkomorzy Koronny tu się także znajduje. W. Imć Ksiądz Humański, Archidiakon Warszawski dziś tu przybył. Co się zaś przeszłą Pocztą z Berlińskich Gazet de incendio Almae Vorbis doniosło, nie tylko non verificatur, ale evidenter jest
Miasto wyćiągnął, y tam się pod Namiotami lokował. Spodziewamy się tu wielkiego ziazdu ná przyszły dá Bog Seym Pacificationis, ile żę stancye naymuią, owsy (ktorych korzec po zł: 10) y śiana co żywo zakupuią. W. Jmć P. Nakwalski, Podkomorzy Wyssogrodzki, dnia woczorayszego tu przybył, ktorzy dnia dziśieyszego powitał Nayjaś: Krolestwo Jchmć y innych wielu tu codźiennie przybywa J. W. Jmć P. Towiański, Podkomorzy Koronny tu się także znayduie. W. Jmć Xiądz Humański, Archidyákon Warszawski dźiś tu przybył. Co się zaś przeszłą Pocztą z Berlińskich Gazet de incendio Almae Vorbis doniosło, nie tylko non verificatur, ale evidenter iest
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 2
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
nieskażytelną ofiarę”... Za tę odwagę i IĘDRZEJA ŚWIĘTEGO
mężność przy wyznaniu imienia Zbawiciela i Ewangelii jego skazany na śmierć krzyżową. „Niewstydzę się (rzekł) Chrystusa Pana mojego, ani się lękam takiej śmierci jaką on umierał.” Krzyż postawiony na siebie zdaleka obaczywszy, wołał z radości: „o powitajże drogi krzyżu przyjmii Ucznia tego nauczyciela, który pierwszy na tobie powieszonym został, a oddaj mię przyjętego Nauczycielowi mojemu, i Panu.”
Powieszony do póki nieskonał nauczał lud wierny o cnocie i dzielności krzyża. Rad on był że nietylko życiem, cnotami, ale też i śmiercią wyraził na sobie Obraz Chrystusa,
nieskażytelną ofiarę”... Za tę odwagę y IĘDRZEIA SWIĘTEGO
mężność przy wyznaniu imienia Zbawiciela y Ewangelii iego skazany na śmierć krzyżową. „Niewstydzę się (rzekł) Chrystusa Pana moiego, ani się lękam takiey smierci iaką on umierał.” Krzyż postawiony na siebie zdaleka obaczywszy, wołał z radości: „o powitayże drogi krzyżu przyimii Ucznia tego nauczyciela, ktory pierwszy na tobie powieszonym został, a odday mię przyiętego Nauczycielowi moiemu, y Panu.”
Powieszony do poki nieskonał nauczał lud wierny o cnocie y dzielności krzyża. Rad on był że nietylko życiem, cnotami, ale też y śmiercią wyraźił na sobie Obraz Chrystusa,
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 69
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Bramy Zamkowej, W. I. P. Franciszek Hrabia na Żywcu i Pieskowej skale Wielkopolski, Generał Małopolski, Starosta Krakowski, według zwyczaju witał I. K. M. godną mową, przy prezentowaniu kluczy złotych, i odniósł responsum od Imści P. Podkanclerzego Kor. Na Zamku zaś przed Kościołem i w Kościele samym powitał KrólA Jegomości I. O. Książę Imść X. Biskup Krakowski, z Przeświętną Kapitułą tej Katedry, ore Imści X. Dziekana Krak: i tak po tych Ceremoniach i Dziękach oddanych Majestatowi Boskiemu, wprowadzony do Zamku cum Vniversali applausu omnium, przez wykrzykające Vivat i Salve ogniowe strzelby Wojskowej i Artylerii. Nazajutrz to jest 13
Bramy Zamkowey, W. I. P. Fránćiszek Hrábia ná Zywcu y Pieskowey skale Wielkopolski, Generał Malopolski, Stárosta Krákowski, według zwyczáiu witał I. K. M. godną mową, przy prezentowániu kluczy złotych, y odniosł respònsum od Imśći P. Podkanclerzego Kor. Ná Zamku záś przed Kośćiołem y w Kośćiele samym powitał KROLA Iegomośći I. O. Xiążę Imść X. Biskup Krákowski, z Przeświętną Kapitułą tey Kathedry, ore Imśći X. Dźiekana Krák: y ták po tych Ceremoniach y Dźiękach oddánych Majestatowi Boskiemu, wprowadzony do Zamku cum Vniversali applausu omnium, przez wykrzykaiące Vivat y Salve ogniowe strzelby Woyskowey y Artylleryey. Názaiutrz to iest 13
Skrót tekstu: RelWjazdKról
Strona: A3
Tytuł:
Relacja wjazdu solennego do Krakowa króla polskiego i praeliminaria actus coronationis
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
