takiego , jakiego są godni. Pompejusz, który tegoż samego roku 691. kończył podbijać wschodnie narody pod moc Rzymianom. Przeciwko Katylinie.
Ale i z drugiej także strony rozgłaszają niektórzy, żem Katylinę wyrzucił na wygnanie. Gdyby do wygnania z Ojczyzny Obywatela dosyć tylko było słowo jedno powiedzieć, wrazbym tych samych powymiatał, którzy to mówią. Tak jest zapewne, Katylina człowiek skromności, bojaźni tak wielkiej, że nie mógł znieść głosu Konsula: skoro mu namieniono o wygnaniu, poszedł na nie, zaraz był powolnym. Wczorajszego dnia, gdy o włos tego nie dostawało, ażebym w domu był zamordowany własnym, zebrałem Senat do
takiego , iakiego są godni. Pompeiusz, który tegoż samego roku 691. kończył podbiiać wschodnie narody pod moc Rzymianom. Przeciwko Katylinie.
Ale i z drugiey także strony rozgłaszaią niektórzy, żem Katylinę wyrzucił na wygnanie. Gdyby do wygnania z Oyczyzny Obywatela dosyć tylko było słowo iedno powiedzieć, wrazbym tych samych powymiatał, którzy to mówią. Tak iest zapewne, Katylina człowiek skromności, boiaźni tak wielkiey, że nie mogł znieść głosu Konsula: skoro mu namieniono o wygnaniu, poszedł na nie, zaraz był powolnym. Wczorayszego dnia, gdy o włos tego nie dostawało, ażebym w domu był zamordowany własnym, zebrałem Senat do
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 41
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
