się wadzi. I dwój różny przemianek/ tymże sercem chwieje. Z bojaźni zbrodnie przyszłęj/ twarz co raz blednieje: co raz oczy w czerwoność gniew wezwrzały wdawa: I to twarz kczemuś jakby srogiemu przystawa: To się zaś zda/ rzekłbyś sam/ jakby się kajała. I lub sroga rzewliwość łzy powysuszała; Jednak się znajdowały. a jaka łódź bywa Którą wiatr/ i przeciwny wiatrom szturm porywa: Obój gwałt sróg/ obiema nie pewna hołduje: Tak w narowach wątplowych Altea pracuje. Wprzemiany to zrzuca gniew/ to się w weń zacina: Owa szczerszą siotrą być/ niż matką poczyna. Krwią ukoić pokrewne przed
się wádzi. Y dwoy rożny przemiánek/ tymże sercem chwieie. Z boiáźni zbrodnie przyszłęy/ twarz co raz blednieie: co raz oczy w czerwoność gniew wezwrzały wdawa: Y to twarz kczemuś iákby srogiemu przystawa: To się záś zda/ rzekłbys sam/ iákby się kaiáłá. Y lub sroga rzewliwość łzy powysuszáłá; Iednak się znáydowáły. á iáka łodź bywa Ktorą wiátr/ y przećiwny wiátrom szturm porywa: Oboy gwałt srog/ obiemá nie pewna hołduie: Tak w narowách wątplowych Altea prácuie. Wprzemiány to zrzuca gniew/ to się w weń záćina: Owá szczerszą śiotrą być/ niż mátką poczyna. Krwią vkoić pokrewne przed
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 203
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
