Z. Paniej Judycie zapalony/ i radby był z nią zgrzeszył. Judith. 12. v. II. seqq. Fulgos. l. 9. c. 5.
Cambyses przez pijaństwo do tego był przyszedł/ że siostrę swoję własną za Zonę pojął: a Brata swego własnego/ i isnze cnotliwe ludzie niewinnie pozabijał. Herod. l. 3. qui inscr. Thal. p. 231. 236. Aug. Serm. 33. ad Fratr. in Erem.
Augustyn Z. przypomina jednego Młodzieńca/ który w pijaństwie Ojca swego zabił/ Siostry porąbał/ a Matkę brzemienną zgwałcił. D. Dieter. hab. haec.
S. Pániey Judyćie zápalony/ y radby był z nią zgrzeszył. Judith. 12. v. II. seqq. Fulgos. l. 9. c. 5.
Cambyses przez pijáństwo do tego był przyszedł/ że śiostrę swoję własną zá Zonę pojął: á Brátá swego własnego/ y isnze cnotliwe ludźie niewinnie pozábijał. Herod. l. 3. qui inscr. Thal. p. 231. 236. Aug. Serm. 33. ad Fratr. in Erem.
Augustyn S. przypomina jednego Młodźieńcá/ ktory w pijáństwie Oycá swego zábił/ Siostry porąbał/ á Mátkę brzemienną zgwałćił. D. Dieter. hab. haec.
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 19.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
rybitwi i ryby i wody Okrążają na Gople długiemi niewody:
LXVI.
Tak wszytkie król fryzyjski drogi zastępuje I żeby nieprzyjaciel nie uciekł, pilnuje. Nie chce inaczej, jedno, że mu żywo przydzie Wręce, i tak rozumie, że mu to wynidzie. Śmiertelnej broni, której na nieprzyjaciele Używał, którą ich tak pozabijał wiele, Nie wziął z sobą, mniemając, że jej tam nie trzeba, Kędy tylko pojmać, nie zabić potrzeba.
LXVII.
Jako uczony ptasznik częstokroć czyniwa, Który więc pierwsze ptaki żywo zachowywa I na szpary albo je obraca na waby, Aby drudzy spadali na znane powaby: Taki beł król Cimoskus na on czas
rybitwi i ryby i wody Okrążają na Gople długiemi niewody:
LXVI.
Tak wszytkie król fryzyjski drogi zastępuje I żeby nieprzyjaciel nie uciekł, pilnuje. Nie chce inaczej, jedno, że mu żywo przydzie Wręce, i tak rozumie, że mu to wynidzie. Śmiertelnej broni, której na nieprzyjaciele Używał, którą ich tak pozabijał wiele, Nie wziął z sobą, mniemając, że jej tam nie trzeba, Kędy tylko poimać, nie zabić potrzeba.
LXVII.
Jako uczony ptasznik częstokroć czyniwa, Który więc pierwsze ptaki żywo zachowywa I na spary albo je obraca na waby, Aby drudzy spadali na znane powaby: Taki beł król Cimoskus na on czas
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 188
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
/ iż to już był trzeci cud od Aarona uczyniony/ a liczba troista jest przeciwna Czartowi/ dla tego że Trójcę Przenaświętszą znaczy/ i przeto tajemnicą swoją odejmuje mu moc/ tak że dalej postąpić nie może. I gdy potym Aaron/ czynił muchy szarańczą/ ciemności/ i bydła we wszytkim Egipcie tylko kinieniem laski swojej pozabijał/ Czarownicy nic już ztych cudów czynić nie mogli bo im trzecia liczba zastąpiła/ i moc wszytkę diabłom objęła. Mówi tedy Strabo: . I ktokolwiek jeno na sercu swoim ma wyrażoną Trójcę świętą/ takiemu nigdy Czarę piekielny nic uczynić nie może/ nic czarownicy jego/ nic wszyscy niewierni poganie. Quia omnis persidia vincitur
/ iż to iuż był trzeći cud od Aároná vczyniony/ á liczbá troista iest przećiwna Czártowi/ dla tego że Troycę Przenaświętszą znáczy/ y przeto táiemnicą swoią odeymuie mu moc/ ták że dáley postąpić nie może. Y gdy potym Aáron/ czynił muchy száráńczą/ ćiemnośći/ y bydłá we wszytkim Egyptćie tylko kinieniem laski swoiey pozábiiał/ Czarownicy nic iuż stych cudow czynić nie mogli bo im trzećia liczba zástąpiłá/ y moc wszytkę dyabłom obięłá. Mowi tedy Strabo: . Y ktokolwiek ieno ná sercu swoim ma wyráżoną Troycę świętą/ takiemu nigdy Czárę piekielny nic vczynić nie może/ nic czárownicy iego/ nic wszyscy niewierni pogánie. Quia omnis persidia vincitur
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 14
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
i wedle tej miary więtszą miłością przeciwko niemu gorzała. Bywa tak ciężki ból serdeczny drugdy/ który padnie na inne kreatury/ iż bez szable zdrowie odjąć może. ból z uznawania tak wielkiego/ który objął był serce Panny naświętszej/ pewnieby był rozrzucony miedzy kreatury po cząśtce/ wszytkieby pewnie był poraził/ pobił/ pozabijał. Uważże teraz jakie było męstwo tej Panny/ która mając/ cierpiąc takie boleści/ nie mdlała/ ani upadała/ ale stanęa; bo ta Ewangelista mówi: Stała tedy Matka, etc. Nie daleko tedy stanęła od krzyża/ ani kryła oczu/ aby na tak wielki żal swój nie patrzała; ale blisko barzo
y wedle tey miáry więtszą miłośćią przećiwko niemu gorzáłá. Bywa ták ćięszki bol serdeczny drugdy/ ktory pádnie ná inne kreátury/ iż bez száble zdrowie odiąć może. bol z vznawánia ták wielkiego/ ktory obiął był serce Pánny naświętszey/ pewnieby był rozrzucony miedzy kreátury po cząśtce/ wszytkieby pewnie był poráźił/ pobił/ pozábiiał. Vważże teraz iákie było męstwo tey Pánny/ ktora máiąc/ ćierpiąc tákie boleśći/ nie mdláłá/ áni vpadáłá/ ále stánęá; bo tá Ewángelistá mowi: Stałá tedy Mátká, etc. Nie dáleko tedy stánęłá od krzyża/ áni kryłá oczu/ áby ná ták wielki żal swoy nie pátrzáłá; ále blisko bárzo
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 30
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
innym Duce Titane Gigante wypowiedzieli Bogom, rzucając do Nieba Górami, skałami, kamieniami, lasami. Bogowie victi uciekali aż do Egytru, różne na siebie biorąc formy: Jowisz Barana, Apollo Kruka, Bachus Kozy, Diana Kota, Juno Krowy, Wenus ryby Merkuriusz Zurawia. Lecz przy Herkulesa sukursię viribûs resumptis, Jowisz je pozabijał piorunami, Tyfaeum Ducem, Etną górą przywaliwszy.
Najsławniejsi są u Poetów Cocus, Enceladus, Briareus sto rąk mający z tąd Centimanus zwany, Japetus Tyfaeus albo Tifon, Mimas, Porfirion, Roecus, albo Roetus, Gyges albo Gyas, Wojnę tę nazwali Łacinnicy Gigantonomachiam, tojest Olbrzymską batalią. O PIGMEJCZYKACH Czysą, albo byli
innym Duce Titane Gigante wypowiedzieli Bogom, rzucaiąc do Niebá Gorami, skałámi, kamieniami, lasami. Bogowie victi uciekali aż do Egytru, rożne na siebie biorąc formy: Iowisz Bárana, Apollo Kruka, Bacchus Kozy, Dyana Kota, Iuno Krowy, Venus ryby Merkuryusz Zurawia. Lecz przy Herkulesa sukkursię viribûs resumptis, Iowisz ie pozabiiał piorunami, Typhaeum Ducem, Etną gorą przywaliwszy.
Naysławnieyśi są u Pòétow Cocus, Enceladus, Briareus sto rąk maiący z tąd Centimanus zwany, Iapetus Typhaeus albo Tiphon, Mimas, Porphirion, Rhòécus, albo Ròétus, Gyges albo Gyas, Woynę tę nazwali Łacinnicy Gigantonomachiam, toiest Olbrzymską batalią. O PIGMEYCZYKACH Czysą, albo byli
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
polowaniu, (a te było na zwierża nagotowane) wsadziłd owięzienia, w tym Panów solennych traktowałbankietem, podczas którego Papuga wyraźnie wymówiła Heu! Heu! Leo. Czym przestraszeni Goście, instańcjowali do cesarza za Leonem, działo się tokoło Roku. - 886. W Francyj ekstraodrynaryjnej wielkości grad spadłszy, wiele ludzi i bydła pozabijał. W ten czas że bryła z obłoków lodu upadła na ziemie, na stop 15 długa, na 6 stop szeroka; a na dwie stopy gruba, Roku - 824. W Briksji Mieście w Włoszech, całe trzy dni krwawy deszcz padał, Roku Pańskiego - 869. CHRONOLOGIA
W Anglii w Mieście Wintonia, Krucyfiks przemówił
polowaniu, (a te było na zwierża nagotowane) wsadziłd owięzienia, w tym Panow solennych traktowałbankietem, podczas ktorego Papugá wyráznie wymowiła Heu! Heu! Leo. Czym przestraszeni Goście, instańcyowáli do cesarza za Leonem, działo się tokoło Roku. - 886. W Francyi extráordynaryiney wielkości grad spadłszy, wiele ludzi y bydła pozabiiał. W ten czas że bryła z obłokow lodu upadła na ziemie, na stop 15 długa, na 6 stop szeroka; a na dwie stopy gruba, Roku - 824. W Brixii Mieście w Włoszech, całe trzy dni krwawy deszcz padał, Roku Pańskiego - 869. CHRONOLOGIA
W Anglii w Mieście Wintonia, Krucyfix przemowił
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 210
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Bogu ducha oddał, jako świadczy Simeon Metaphrastes.
Czarci ważą się i ludzi zabijać, jako siedmiu Sary mężów zabił Asmodeusz Tobiae cap: 3 W Magdeburgu Mieście Saskim udał przed wielu bis, że pod murem pewnym wielkie są skarby, ci wierząc ojcu kłamstwa, gdy pod mur się podkopali, mur na nich obalił, ich pozabijał, a to z dopustu Bożego.
Jeszcze o Czartach i to sciendum, iż sobie ciała z powierca zagęszczonego formując, waporowe ekshalacje, aby na tych częściach mogli kolory łatwiej wyrazić, i części te skleili w jedne Corpus. Albo też biorą ciała trupów ludzkich, albo ścierw bydlęcy, i one ruszają motu locali, non
Bogu ducha oddał, iako swiadczy Simeon Metaphrastes.
Czarći ważą się y ludzi zabiiać, iako siedmiu Sary mężow zabił Asmodeusz Tobiae cap: 3 W Magdeburgu Mieście Saskim udał przed wielu bis, że pod murem pewnym wielkie są skarby, ci wierząc oycu kłamstwa, gdy pod mur się podkopali, mur na nich obalił, ich pozabiiał, á to z dopustu Bożego.
Ieszcze o Czartach y to sciendum, iż sobie ciała z powiertza zagęszczonego formuiąc, waporowe exhalacye, aby na tych częściach mogli kolory łatwiey wyrazić, y częśći te skleili w iedne Corpus. Albo też biorą ciała trupow ludzkich, albo scierw bydlęcy, y one ruszaią motu locali, non
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 213
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Kijowskiego, Aleksander Książę Kijowskie, Brat Kazimierza, na ustawne naleganie Heleny Zony Schizmatyczki, Cerkwi wystawienie w Wileńskim Zamku niepozwalał, tym Ojca jej Iwana Wasilewicza Cara Moskiewskiego obraził, i do wojny przywiódł z sobą, iż z Tatarami Perekopskiemi i Wołochami za Stefana Hospodara na niego się skonfederował, Wojska jego 4000 zniósł, wielu pozabijał. Strykowski l. 12. c. 7. ale nie złamał Prawa Aleksandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BÓG się ujął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, a jeden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Ten Aleksander Królem potym został Polskim, a Helena Zona jego dla uporu w Schizmie
Kiiowskiego, Alexander Xiąże Kiiowskie, Brat Kazimierza, na ustawne naleganie Heleny Zony Schizmatyczki, Cerkwi wystawienie w Wileńskim Zamku niepozwalał, tym Oyca iey Iwana Wasilewicza Cara Moskiewskiego obraził, y do woyny przywiodł z sobą, iż z Tatarami Perekopskiemi y Wołochami ża Stefana Hospodara na niego się skonfederował, Woyska iego 4000 zniosł, wielu pozabiiał. Strykowski l. 12. c. 7. ale nie złamał Prawa Alexandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BOG się uiął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, á ieden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Ten Alexander Krolem potym został Polskim, á Helena Zona iego dla uporu w Schizmie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 11
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
od Jeruzalem, do Palestyny po- Geografia Generalna i partykularna
tym należące, Biskupie pod Patriarchą Jerozolimskim, vulgò Scalona. Dobył go był Aleksander Wielki, potym Jonatasz Machabejczyk, 1. Machab. cap. 10. wraz z Miastem Akkaron, i Azot. Potym restaurowane. Z tego Miasta rodem był Heród Ascalonita, co dzieci pozabijał. Mury Miasta tego obalił był Saladyn, ale zreparował Richardus Król Angielski, teste Tyrio.
Na których miejscach stało, Tabernaculum Moysis z Arką Pańską?
Jak pod górą Synaj, na puszczy z Boskiego rozkazu Przybytek, albo Namiot, albo Kościół noszony. i składany, uformowany był, i Arka Przymierza, tak wszedłszy Izraelitowie
od Ieruzalem, do Palestyny po- Geografia Generalna y partykularna
tym należące, Biskupie pod Patryarchą Ierozolimskim, vulgò Scalona. Dobył go był Alexander Wielki, potym Ionatasz Machabeyczyk, 1. Machab. cap. 10. wraz z Miastem Akkaron, y Azot. Potym restaurowane. Z tego Miasta rodem był Herod Ascalonita, co dzieci pozabiiał. Mury Miasta tego obalił był Saladin, ale zreparował Richardus Król Angielski, teste Tyrio.
Na ktorych mieyscach stało, Tabernaculum Moysis z Arką Pańską?
Iak pod górą Sinai, na puszczy z Boskiego rozkazu Przybytek, albo Namiot, albo Kościół noszony. y składany, uformowany był, y Arka Przymierza, tak wszedłszy Izraelitowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 513
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nich. Przy tym Hiszpani alabardy, szpady, strzelbę, im prezentowali, na bitwę wyzywając. Na którą Meksykani nie rezolwując się, wnosili, iż to nie Tolpicni ów obiecany do nich, ale sami Bogowie przybyli jacyś, nieprzyjaźni na ich ruinę. Gdy Posłowie od Hiszpanów do Metezumy Króla powrócili, który immediatè wiele niewolników pozabijał na ofiarę, tą krwią Posłów skropił, feliks tą ceremonią captando Nuntium. Ci uczynili na audiencyj report, o strasznych osobach, orężu, strzelaniu potencyj. Czym Król zastraszony czarowników zażył na wygubienie gości tych strasznych w swoim Państwie, którzy czarownicy omnibûs artibûs tentatîs, nic nie mogąc dokazać przeciw Chrześcijanom przychodniom, wyznali przed Królem
nich. Przy tym Hiszpani alabardy, szpady, strzelbę, im prezentowali, na bitwę wyzywaiąc. Na ktorą Mexikani nie rezolwuiąc się, wnosili, iż to nie Tolpicni ow obiecany do nich, ale sami Bogowie przybyli iacyś, nieprzyiaźni na ich ruinę. Gdy Posłowie od Hiszpanow do Metezumy Krola powrocili, ktory immediatè wiele niewolnikow pozábiiał na ofiarę, tą krwią Posłow zkropił, felix tą ceremonią captando Nuntium. Ci uczynili na audyencyi report, o strasznych osobach, orężu, strzelaniu potencyi. Czym Król zastraszony czarownikow zażył na wygubienie gości tych strasznych w swoim Państwie, ktorzy czarownicy omnibûs artibûs tentatîs, nic nie mogąc dokazać przeciw Chrześcianom przychodniom, wyznali przed Krolem
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 601
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
