Wniebowstąpienia Pańskiego/ wyjezdza Książę/ oraz ze wszytkim Senatem na morze/ w Bacie nazwany Bucetoro/ tam je sobie przez pierścień jako się wyżej opisało/ poślubując. 2. Dnia drugiego Lutego/ Idzie Proceszyja porzątkiem pięknym/ do Kościoła Z Maria Formosa. 3. Dnia 17. Lipca/ odprawuje się w Kościele Marka świętego Procesyja walna na pamiątkę jako dostano Padwie. 4. Odprawuje się Procesyja w Kościele Justyny święty/ na pamiątkę Otrzymanego z Turka zwycięstwa w Roku 71. 5. Wdzień Bożego Ciała/ którą Książę/ że wszytkiemi Senatorami i Dochowieństwem/ po smętarzu Marka świętego obchodzi/ a każdemu z Senatorów i Konfiliarzów/ jeden Pielgrzym do Jeruzalem
Wniebowstąpienia Páńskiego/ wyiezdza Xiążę/ oraz ze wszytkim Senatem ná morze/ w Báćie názwány Bucētoro/ tám ie sobie przez pierśćień iáko się wyżey opisáło/ poślubuiąc. 2. Dniá drugiego Lutego/ Idźie Proceszyia porzątkiem pięknym/ do Kośćiołá S Maria Formosa. 3. Dniá 17. Lipcá/ odpráwuie się w Kośćiele Márká świętego Processyia wálna ná pámiątkę iáko dostano Padwie. 4. Odpráwuie się Processyia w Kośćiele Iustiny święty/ ná pámiątkę Otrzymánego z Turká zwyćięstwá w Roku 71. 5. Wdźień Bożego Ciáłá/ ktorą Xiążę/ że wszytkiemi Senatorami y Dochowieństwem/ po smętarzu Márká świętego obchodźi/ á káżdemu z Senátorow y Confiliarzow/ ieden Pielgrzym do Ieruzalem
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 31
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
/ w Bacie nazwany Bucetoro/ tam je sobie przez pierścień jako się wyżej opisało/ poślubując. 2. Dnia drugiego Lutego/ Idzie Proceszyja porzątkiem pięknym/ do Kościoła Z Maria Formosa. 3. Dnia 17. Lipca/ odprawuje się w Kościele Marka świętego Procesyja walna na pamiątkę jako dostano Padwie. 4. Odprawuje się Procesyja w Kościele Justyny święty/ na pamiątkę Otrzymanego z Turka zwycięstwa w Roku 71. 5. Wdzień Bożego Ciała/ którą Książę/ że wszytkiemi Senatorami i Dochowieństwem/ po smętarzu Marka świętego obchodzi/ a każdemu z Senatorów i Konfiliarzów/ jeden Pielgrzym do Jeruzalem pielgrzymować mający/ przydany bywa/ rękę każdemu prawą biorąc. 6
/ w Báćie názwány Bucētoro/ tám ie sobie przez pierśćień iáko się wyżey opisáło/ poślubuiąc. 2. Dniá drugiego Lutego/ Idźie Proceszyia porzątkiem pięknym/ do Kośćiołá S Maria Formosa. 3. Dniá 17. Lipcá/ odpráwuie się w Kośćiele Márká świętego Processyia wálna ná pámiątkę iáko dostano Padwie. 4. Odpráwuie się Processyia w Kośćiele Iustiny święty/ ná pámiątkę Otrzymánego z Turká zwyćięstwá w Roku 71. 5. Wdźień Bożego Ciáłá/ ktorą Xiążę/ że wszytkiemi Senatorami y Dochowieństwem/ po smętarzu Márká świętego obchodźi/ á káżdemu z Senátorow y Confiliarzow/ ieden Pielgrzym do Ieruzalem pielgrzymowáć máiączy/ przydány bywa/ rękę káżdemu práwą biorąc. 6
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 31
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Niemiło to było owym, co wygrali, atoli darowali wszystkich swoją wygraną. Znowu zaś wszyscy puszczają zawody. Białoskórski naprzód się wymknął, Brant tudzież za nim. Brant mało przodku nie bierze, jednakże Białoskórski wprzód na kres przypadł. Żart Białoskórskiego przy wygranym zakładzie. Zjeżdżają z pola do miasta. Pogrzeb Fruzyny natrafiemy. Procesyja przed ciałem. Śpiewanie o nikczemności świata. Trunna z ciałem. Procesyja za ciałem. Wiele ludzi Fruzyny płakali. Kazanie na pogrzebie predykantowe. Niosąc w grób Fruzynę śpiewali. Mąż żałosny przy grobie. Po pogrzebie Marynarz z Hernestem się żegna. Hernest go żałosny zatrzymuje, jednak Marynarz nie da się zatrzymać. Hernest w ostatku
Niemiło to było owym, co wygrali, atoli darowali wszystkich swoją wygraną. Znowu zaś wszyscy puszczają zawody. Białoskórski naprzód się wymknął, Brant tudzież za nim. Brant mało przodku nie bierze, jednakże Białoskórski wprzód na kres przypadł. Żart Białoskórskiego przy wygranym zakładzie. Zjeżdżają z pola do miasta. Pogrzeb Fruzyny natrafiemy. Procesyja przed ciałem. Śpiewanie o nikczemności świata. Trunna z ciałem. Procesyja za ciałem. Wiele ludzi Fruzyny płakali. Kazanie na pogrzebie predykantowe. Niosąc w grób Fruzynę śpiewali. Mąż żałosny przy grobie. Po pogrzebie Marynarz z Hernestem się żegna. Hernest go żałosny zatrzymuje, jednak Marynarz nie da się zatrzymać. Hernest w ostatku
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 173
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
. Znowu zaś wszyscy puszczają zawody. Białoskórski naprzód się wymknął, Brant tudzież za nim. Brant mało przodku nie bierze, jednakże Białoskórski wprzód na kres przypadł. Żart Białoskórskiego przy wygranym zakładzie. Zjeżdżają z pola do miasta. Pogrzeb Fruzyny natrafiemy. Procesyja przed ciałem. Śpiewanie o nikczemności świata. Trunna z ciałem. Procesyja za ciałem. Wiele ludzi Fruzyny płakali. Kazanie na pogrzebie predykantowe. Niosąc w grób Fruzynę śpiewali. Mąż żałosny przy grobie. Po pogrzebie Marynarz z Hernestem się żegna. Hernest go żałosny zatrzymuje, jednak Marynarz nie da się zatrzymać. Hernest w ostatku z Marynarzem się żegna. NAWIGACYJEJ MORSKIEJ ROZDZIAŁ SIÓDMY ARGUMENT Wiatry wielkie okrętem
. Znowu zaś wszyscy puszczają zawody. Białoskórski naprzód się wymknął, Brant tudzież za nim. Brant mało przodku nie bierze, jednakże Białoskórski wprzód na kres przypadł. Żart Białoskórskiego przy wygranym zakładzie. Zjeżdżają z pola do miasta. Pogrzeb Fruzyny natrafiemy. Procesyja przed ciałem. Śpiewanie o nikczemności świata. Trunna z ciałem. Procesyja za ciałem. Wiele ludzi Fruzyny płakali. Kazanie na pogrzebie predykantowe. Niosąc w grób Fruzynę śpiewali. Mąż żałosny przy grobie. Po pogrzebie Marynarz z Hernestem się żegna. Hernest go żałosny zatrzymuje, jednak Marynarz nie da się zatrzymać. Hernest w ostatku z Marynarzem się żegna. NAWIGACYJEJ MORSKIEJ ROZDZIAŁ SIÓDMY ARGUMENT Wiatry wielkie okrętem
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 173
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
li skarb zamyka, drzwi pociągnie nieraz. Zarwano zabitości, czym by to pachnęło, Lepszy swój pokój, byle groszów husto było. Grzeszne ciało w proch by się musiało obrócić, Non est mirum, co czyje, musi każdy wrócić. Byłsć by miracundos niemała gwardia, Przed sobą, po bok i wzad wielka procesyja. Tam, miasto miserere, zgoła byś usłyszał: Heu mihi, vae, eheu, kto to kiedy słyszał? Takowa kompanija nie znosi tej sztuki, Mają swoje poczciwsze zabawy, nauki. Ars ta z liczby siedmi jest nauk wyzwolonych, Zaczem słusznie a słusznie może nazwać onych: Quia omnes musici sunt Dei
li skarb zamyka, drzwi pociągnie nieraz. Zarwano zabitości, czym by to pachnęło, Lepszy swój pokój, byle groszów husto było. Grzeszne ciało w proch by się musiało obrócić, Non est mirum, co czyje, musi każdy wrócić. Byłsć by miracundos niemała gwardyja, Przed sobą, po bok i wzad wielka procesyja. Tam, miasto miserere, zgoła byś usłyszał: Heu mihi, vae, eheu, kto to kiedy słyszał? Takowa kompanija nie znosi tej sztuki, Mają swoje poczciwsze zabawy, nauki. Ars ta z liczby siedmi jest nauk wyzwolonych, Zaczem słusznie a słusznie może nazwać onych: Quia omnes musici sunt Dei
Skrót tekstu: PopSowBar_II
Strona: 632
Tytuł:
Poezja popularna i sowizdrzalska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
pytać/ ale ja onym tak tobie odpowiadam/ że to per tradytionem jako insze/ tak i tę Cerkiew Z. od Apostołów i ich Sukcesorów ma/ i częste procesie przy administroaniu Sakramentów odprawuje/ jako przy Liturgiej po małym wychodzie/ albo introicie/ kadząc Ołtarz i mówiąc Psalm 50. Przy podawaniu Ordynum koło Ołtarza/ procesyja/ jakoby wiecznego szlubu brania z ołtarzem. Nowo okrzszczonego z Krzścilnicą przy szlubie męża i żony. A coby ta Ceremonija znaczyła/ naucz się/ kiedyś się do tego czasu nienauczył. Juże wyżej powiedział/ że Ceremonie sądwojakie/ tajest z tych jedna/ które skutki Sakramentu Miropomazania wyznaczają/ I ta Procesia zaczy
pytáć/ ále iá onym ták tobie odpowiádam/ że to per traditionem iáko insze/ ták y tę Cerkiew S. od Apostołow y ich Successorow ma/ y częste procesie przy administroániu Sákrámentow odpráwuie/ iáko przy Liturgiey po máłym wychodźie/ álbo introićie/ kádząc Ołtarz y mowiąc Psalm 50. Przy podawániu Ordinum koło Ołtarzá/ procesyia/ iákoby wiecznego szlubu bránia z ołtarzem. Nowo okrzsczonego z Krzśćilnicą przy szlubie mężá y żony. A coby tá Ceremoniia znáczyła/ náucz się/ kiedyś się do tego czásu nienáuczył. Iużē wyżey powiedźiał/ że Ceremonie sądwoiákie/ táiest z tych iedná/ ktore skutki Sákrámentu Miropomázánia wyznaczáią/ I tá Procesia záczy
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 21
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
