Religionis, gdzie wiecznym Prawem, obwarowano, Wolność Religii obu stron, jako czytam w Horniuszu, 2do in Republica Germanica, 3tio in Vindelino.
ERRORES MARCINA LUTRA i NA NiektórE REFUTACJA KROCIUSIENKA.
Nauczał, że rzecz niepodobna Czystość zachować: dlatego wota połamał Zakonne, żył w cielesności, gdy wziął Katarzynę Zakonnicę z Witembergu aktu Profeskę, z którą innych ośm Zakonnic z Nimiceńskiego wziął lasztoru. Tyle Czystość zachowało Świętych, zacząwszy od Najświętszej
między między Niewiastami Maryj: Jan Ewangelista Panna na Duszy, który widział kupami chodzących Panienek za Barankiem w Niebie. Otoż potuerunt hi et hae. Bonum est homini mulierem non tángere. 1 Corinth: 7; toć
Religionis, gdzie wiecznym Práwem, obwárowano, Wolność Religii obu stron, iáko czytam w Horniuszu, 2do in Republica Germanica, 3tio in Vindelino.
ERRORES MARCINA LUTRA y NA NIEKTORE REFUTACYA KROCIUSIENKA.
Nauczał, że rzecz niepodobna Czystość zachować: dlatego wota połamał Zakonne, żył w cielesności, gdy wziął Katarzynę Zakonnicę z Witembergu actu Profeskę, z ktorą innych ośm Zákonnic z Nimiceńskiego wziął lasztoru. Tyle Czystość zachowało Swiętych, zacząwszy od Nayświętszey
między między Niewiastami Maryi: Ian Ewangelista Panna na Duszy, ktory widział kupami chodzących Panienek za Barankiem w Niebie. Otoż potuerunt hi et hae. Bonum est homini mulierem non tángere. 1 Corinth: 7; toć
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1125
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
żebraka Wiary nauczona, ochrzczona. O niej Usuardus i Nadasi.
O Wielu Krystynach popisali Autorowie, i pomieszali ich Historie, że niemożna dociec pewności. Zaczym i ja jeźli w czym tu zmyślę, proszę mię nie cenzurować, bom nie jest Discipulus supra Magistros.
KOLETY B. Panny Zakonu trzeciej Reguły Z. Franciszka Profeski 6. Marca. Ona z Boskiego rozkazu reformowała Zakon Z. Franciszka, z czego gdy się wymawiała, oniemiała, i oślepła była, O SS. Relikwiach.
póki się tego niepodieła; Chrystusowi Panu Pierścieniem zaślubiona: od niegoż samego Ciałem Najświętszym posilona. Ona jest Fundatorką Koletek. Umarła Roku 1447 Leży w Gandaum
żebraká Wiary náuczona, ochrzczona. O niey Usuardus y Nadasi.
O Wielu Krystynách popisáli Autorowie, y pomieszáli ich Historye, że niemożná doćiec pewności. Záczym y iá ieźli w czym tu zmyślę, proszę mię nie censurowáć, bom nie iest Discipulus supra Magistros.
KOLETY B. Pánny Zákonu trzeciey Reguły S. Fránciszká Profeski 6. Márca. Oná z Boskiego roskázu reformowáłá Zákon S. Franciszká, z czego gdy się wymawiáła, oniemiałá, y oślepłá była, O SS. Relikwiach.
poki sie tego niepodieła; Chrystusowi Pánu Pierścieniem zaślubioná: od niegoż samego Ciáłem Náyświętszym pośiloná. Ona iest Fundátorką Koletek. Umárłá Roku 1447 Leży w Gandaum
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 171
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wsi Argentaku jastrzębiom kury ziadającym u ludzi ubogich zakazał nie- O SS. Relikwiach.
tykać Od tego czasu jastrzęby, krogulce, kanie, nie ważą się tam kury, kurcząt chwytać, choć latają po nad wieś. Hugo Floriacensis.
SCHOLASTYKI Panny Z. 10. Lutego. Była to Siostra Z. Benedykta jegoż Zakonu Profeska. Dusze jej po śmierci w postaci gołębicy widziano do Nieba wstępującą. Żyła około Roku 532. leży w Włoszech na gorze Cassinus, gdzie Z. Benedykt.
SALOMEI Z. Panny Królowy Halickiej 6. albo 17. Listopada przez lat 25. żyła w czystości z mężem Kolomannem Królem Halickim Fundowała trzy Klasztory Panieńskie; w
wsi Argentaku iastrzębiom kury ziadaiącym u ludzi ubogich zakazał nie- O SS. Relikwiach.
tykać Od tego czasu iastrzęby, krogulce, kanie, nie ważą się tam kury, kurcząt chwytać, choć lataią po nad wieś. Hugo Floriacensis.
SCHOLASTYKI Panny S. 10. Lutego. Była to Siostra S. Benedykta iegoż Zakonu Profeska. Dusze iey po śmierci w postaci gołębicy widziano do Nieba wstępuiącą. Zyła około Roku 532. leży w Włoszech na gorze Cassinus, gdzie S. Benedykt.
SALOMEI S. Panny Krolowy Halickiey 6. albo 17. Listopada przez lat 25. żyła w czystości z mężem Kolománnem Krolem Halickim Fundowała trzy Klasztory Panieńskie; w
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
: Wiąż, księże! Jaki taki w komendy przyjedzie, Byle okrył sromotę; czym prędzej się krząta, Nie chciałaby zaprzątać panu ojcu kąta. 521. WYCIERPIAŁ KRZYŻ
Widząc krzyż rubinowy u panny na szyjej, Jeśli już na ostatniej była profesyjej, Pytam, i o regułę. Odpowie mi dama, Że jeszcze nie profeską świętego Adama; W tym konwencie, w tym zawrzeć ma wolą klasztorze. Znać po odpowiedzi, że bywała przy dworze. Cóż do tego zakonu po świętości takiej? Gdyż krzyż zamyka w sobie wszelakie niesmaki. Aleć nie trzeba nad ten szukać wizerunku, Bo nikt kłopotów, żalów nie znał i frasunków, Póki z
: Wiąż, księże! Jaki taki w komendy przyjedzie, Byle okrył sromotę; czym prędzej się krząta, Nie chciałaby zaprzątać panu ojcu kąta. 521. WYCIERPIAŁ KRZYŻ
Widząc krzyż rubinowy u panny na szyjej, Jeśli już na ostatniej była profesyjej, Pytam, i o regułę. Odpowie mi dama, Że jeszcze nie profeską świętego Adama; W tym konwencie, w tym zawrzeć ma wolą klasztorze. Znać po odpowiedzi, że bywała przy dworze. Cóż do tego zakonu po świątości takiej? Gdyż krzyż zamyka w sobie wszelakie niesmaki. Aleć nie trzeba nad ten szukać wizerunku, Bo nikt kłopotów, żalów nie znał i frasunków, Póki z
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 318
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Nowy zakon w Krakowie zjawił się na mniszki, A samemu założyć zdało się go Bogu. Pytasz? Tam, gdzie o jednym dwu baranów rogu (Owca raczej z baranem), na całego miasta Widoku, bowiem w rynku, w jednę głowę zrasta.
Święty zakon i stąd ma swoje przechwalanie; Każda do trzeciego dnia profeską zostanie, Na regułę przysięże, a tytuł odmieni. Aż mniszka: A co większa, że oraz i ksieni. Kiedyby jeszcze znała silencjum która, Na świecie by nie było lepszego klasztora. Żem go świętej Agnieszki nazwał, pytasz, czemu. Bowiem agnus baranka znaczy po naszemu. 64 (P).
Nowy zakon w Krakowie zjawił się na mniszki, A samemu założyć zdało się go Bogu. Pytasz? Tam, gdzie o jednym dwu baranów rogu (Owca raczej z baranem), na całego miasta Widoku, bowiem w rynku, w jednę głowę zrasta.
Święty zakon i stąd ma swoje przechwalanie; Każda do trzeciego dnia profeską zostanie, Na regułę przysięże, a tytuł odmieni. Aż mniszka: A co większa, że oraz i ksieni. Kiedyby jeszcze znała silencyjum która, Na świecie by nie było lepszego klasztora. Żem go świętej Agnieszki nazwał, pytasz, czemu. Bowiem agnus baranka znaczy po naszemu. 64 (P).
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 261
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
