Sypie groblą, stawia młyn gospodarz na rzece; Żałuje, gdyby darmo gorzała mu, świece — Choć rzeki, póki świata; póki bydła, łoju; Choć póki ludzi, kupić dostanie napoju. O czas nie dba, choć jego żywota jest miarą: Jeszcze mu dziury wierci, jakby mało sparą, Którą w beczce przekłuła Adamowa wina; Nie sypie na swej rzece groble ani młyna Stawia; dopuści wodzie darmo w morze zbiegać, Świecy gorzeć, choć trudno drugi raz zażegać. A nie lepiejż by przy niej dziś, człecze, zarobić, Co by cię mogło wiecznie i żywić, i zdobić: Staw przez dobre uczynki i młyn;
Sypie groblą, stawia młyn gospodarz na rzece; Żałuje, gdyby darmo gorzała mu, świece — Choć rzeki, póki świata; póki bydła, łoju; Choć póki ludzi, kupić dostanie napoju. O czas nie dba, choć jego żywota jest miarą: Jeszcze mu dziury wierci, jakby mało sparą, Którą w beczce przekłuła Adamowa wina; Nie sypie na swej rzece groble ani młyna Stawia; dopuści wodzie darmo w morze zbiegać, Świecy gorzeć, choć trudno drugi raz zażegać. A nie lepiejż by przy niej dziś, człecze, zarobić, Co by cię mogło wiecznie i żywić, i zdobić: Staw przez dobre uczynki i młyn;
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 157
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
