chyba ciężkością przezwyciężone być mogą. Nim zaś do tego stopnia człowiek przyść może, częstokroć zdrowiem i niebezpieczeństwy życia przypłacić musi przywary dzieciństwa swojego.
Nie godzi się mówić w prawowiernej wierze wychowanemu, iż dusze po wyiściu z ciała ukazać się żyjącemu nie mogą. Ale wierzyć ladajakim ludzi płochych powieściom także też nie należy. Aparycyj rzetelności przyświadcza Pismo Boże wielokrotnie, Autorowie nawet Pogańscy osobliwie Plutarchus wspominają o zdarzonych w ich czasiech. Lukrecjusz lubo Epikurejczyk, a przeto sprzeciwiający się dusz nieśmiertelności, nie śmiał zadać fałszu oczywistym dowodom i świadectwom. Nie wiedząc jednak jak pogodzić dwie między sobą tka przeciwne rzeczy, udał się do dowcipnych bardziej niżeli gruntownych tłumaczeń, nazywając aparycje czczemi
chyba ciężkością przezwyciężone bydź mogą. Nim zaś do tego stopnia człowiek przyść może, częstokroć zdrowiem y niebespieczeństwy życia przypłacić musi przywary dzieciństwa swoiego.
Nie godzi się mowić w prawowierney wierze wychowanemu, iż dusze po wyiściu z ciała ukazać się żyiącemu nie mogą. Ale wierzyć ladaiakim ludzi płochych powieściom także też nie należy. Apparycyi rzetelności przyświadcza Pismo Boże wielokrotnie, Autorowie nawet Pogańscy osobliwie Plutarchus wspominaią o zdarzonych w ich czasiech. Lukrecyusz lubo Epikureyczyk, á przeto sprzeciwiaiący się dusz nieśmiertelności, nie śmiał zadać fałszu oczywistym dowodom y świadectwom. Nie wiedząc iednak iak pogodzić dwie między sobą tka przeciwne rzeczy, udał się do dowcipnych bardziey niżeli gruntownych tłumaczeń, nazywaiąc apparycye czczemi
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 113
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
z Kowalskich Domu? Chyba takiemu, co ma w głowie szyki, Zmylone: niech się tu cenzura sromu Za niedyskretne obawia krytyki, Której Apollo w Parnassie uprząta Plac, mówiąc siędzie tu Muza dziesiąta.
II. Siędzie w dziewiętnym Muz Drużbacka chórze Z wielką Dam Polskich Imienia ozdobą Pisząca w przednim gładki wiersz polorze, Tą przyświadczając mądrość płci swej probą, Na którą targnąć nieważ się cenzorze Z Minerwą to rzecz nie z jaką osobą, Lecz niedosięgą tej Bogini głowy Przy nogach nisko czołgające sowy. Tak aplauduje Sarmackiej Muzie Józef EPIFANIUSZ MINASOWICZ. O Tejże.
NIechwalcie zdrojów Kastalskich kameny Co toczą wieszcze Rymopisom piany Gładszy z Wisłoku wiersz niż z Hippokreny
z Kowalskich Domu? Chyba tákiemu, co ma w głowie szyki, Zmylone: niech się tu cenzura sromu Zá niedyskretne obawia krytyki, Ktorey Apollo w Parnassie uprząta Plac, mowiąc siędzie tu Muza dziesiąta.
II. Siędzie w dziewiętnym Muz Drużbacka chorze Z wielką Dam Polskich Imienia ozdobą Pisząca w przednim głádki wiersz polorze, Tą przyświadczaiąc mądrość płći swey probą, Ná ktorą tárgnąć nieważ się cenzorze Z Minerwą to rzecz nie z iáką osobą, Lecz niedosięgą tey Bogini głowy Przy nogach nisko czołgaiące sowy. Tak aplauduie Sarmackiey Muzie JOZEF EPIPHANIUSZ MINASOWICZ. O Teyże.
NIechwálcie zdrojow Kastalskich kameny Co toczą wieszcze Rymopisom piany Głádszy z Wisłoku wiersz niż z Hippokreny
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 344
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
Korony, takież drzewo wychodzi, tylko że korzenia jego nie widzieć. Paprocki o her: 572. Okol: tom: 1. fol: 191. luboć on go Dub nie Dąb zowie, ale nie widzę czemu: ile że i samo w herbie drzewo, od dębu że się Dąb zwać powinien, przyświadcza, klejnoty fol: 48 Tym kształtem, nie mać wprawdzie żadnego herbu u siebie ułożonego Petrasancta: atoli kapit: 6. fol. 510 powiada, że we Włoszech znajdują się familie, które rozlożystych dębów i w żołądź obrodzonych w herbie zażywają, i owszem Bussier: Flosc: twierdzi, że Juliusza wtórego Papieża herb był
Korony, tákież drzewo wychodzi, tylko że korzenia iego nie widzieć. Paprocki o her: 572. Okol: tom: 1. fol: 191. luboć on go Dub nie Dąb zowie, ale nie widzę czemu: ile że y samo w herbie drzewo, od dębu że się Dąb zwać powinien, przyświadcza, kleynoty fol: 48 Tym kształtem, nie mać wprawdzie żadnego herbu u siebie ułożonego Petrasancta: atoli cápit: 6. fol. 510 powiada, że we Włoszech znayduią się familie, ktore rozlożystych dębow y w żołądź obrodzonych w herbie záżywáią, y owszem Bussier: Flosc: twierdzi, że Juliusza wtorego Papieża herb był
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 1
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
ów czas, kiedy Karol złożywszy Cesarską Koronę i rządy, do Hiszpanii na uspokojenie się od publicznych zgiełków unikał, to jednak utrzymać się niemoże: bo Karol godność Cesarską rezygnował 1558. kiedy już nie żył Dantiscus: tam go między szlachtę Hiszpańską policzył, co tym większa rozumiem, ile w tym narodzie niezwyczajniejsza; toż przyświadcza Tomas Lansius, Elis: Áurymontanus, i Histor: Polon: Pruten: fol. 605. Od tegoż Karola, do obozu wojska Weneckiego jeździł, kędy pożądany pokoj między niemi i Cesarzem skombinował. Tej jego legacyj dukt znajdziesz inter Actá publica Tomickiego. Powróciwszy do Ojczyzny, wziął kanonią Warmińską, w krótce potym
ow czás, kiedy Károl złożywszy Cesarską Koronę y rządy, do Hiszpánii ná uspokoienie się od publicznych zgiełkow unikał, to iednák utrzymać się niemoże: bo Károl godność Cesarską rezygnował 1558. kiedy iuż nie żył Dantiscus: tam go między szláchtę Hiszpáńską policzył, co tym większa rozumiem, ile w tym národźie niezwyczaynieysza; toż przyświádcza Thomas Lansius, Elis: Áurimontanus, y Histor: Polon: Pruthen: fol. 605. Od tegoż Károlá, do obozu woyska Weneckiego ieździł, kędy pożądány pokoy między niemi y Cesárzem zkombinował. Tey iego legácyi dukt znaydźiesz inter Actá publica Tomickiego. Powrociwszy do Oyczyzny, wziął kánonią Wármińską, w krotce potym
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 20
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
