, tylo sobie ważę Nic od Nikogo, ile oświadczenia płonne i piękne słowa od Pana wielkiego, wedle zaś humoru, w którym mię Pani Natura mieć chciała, obietnice najpochlebniejsze jak Irydy, tak Klimeny, by też najbardziej były przyprawne, a piękne Nic, są to prawie rzeczy dla mnie jednakie.
Krom tego gdyby Ichmość Przyganiacze zwyczajni pism cudzych, wiedzieli o moich obowiązkach, które mam Nikomu, bez wątpienia nie obrażaliby się tak moją Dedykacją. Gdym upojony nie baczną próżnością, żebym sobie uczynił imię w Rzeczypospolitej Literackiej, opuściłem spokojne mieszkanie w Prowincyj, abym się prżeniósł do Paryża miejsca wszelkiego zamieszania i nieporządku, chceli
, tylo sobie ważę Nic od Nikogo, ile oświadczenia płonne y piękne słowa od Pana wielkiego, wedle zaś humoru, w ktorym mię Pani Natura mieć chciała, obietnice naypochlebnieysze iak Irydy, tak Klymeny, by też naybardziey były przyprawne, a piękne Nic, są to prawie rzeczy dla mnie iednakie.
Krom tego gdyby Jchmość Przyganiacze zwyczayni pism cudzych, wiedzieli o moich obowiązkach, ktore mam Nikomu, bez wątpienia nie obrażaliby się tak moią Dedykacyą. Gdym upoiony nie baczną prożnością, żebym sobie uczynił imię w Rzeczypospolitey Literackiey, opuściłem spokoyne mieszkanie w Prowincyi, abym się prżeniosł do Paryża mieysca wszelkiego zamieszania y nieporządku, chceli
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: A2v
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
.) Causae subnectuntur. (4.) Sequuntur Effecta. (5.) Subjecta. (6.) Adjuncta. (7.) Circumstantiae. (8.) Cognata. (9.) Dissentanea.
Te requisita Methodi Analyticae, si non explicitè, tamen implicitè są w Dyskursu moim. Niech jedno Przyganiacz mój oczy z pudra wyimie: pewnie je obaczy/ i doczyta się ich. Powiada D. Calovius, quod in Methodo Analytica definitio primùm ponitur. W Dyskursu moim masz zaraz na początku Definitionem albo Opisanie Szlachciców/ którzy są ludźmi takowymi/ co się po mieczu i po kądzieli z starożytnych urodzili i spłodzoni są Przodków/
.) Causae subnectuntur. (4.) Sequuntur Effecta. (5.) Subjecta. (6.) Adjuncta. (7.) Circumstantiae. (8.) Cognata. (9.) Dissentanea.
Te requisita Methodi Analyticae, si non explicitè, tamen implicitè są w Dyszkursu moim. Niech jedno Przygániácz moy oczy z pudrá wyimie: pewnie je obaczy/ y doczyta się ich. Powiáda D. Calovius, quod in Methodo Analytica definitio primùm ponitur. W Dyszkursu moim masz záraz ná początku Definitionem álbo Opisánie Szláchćicow/ ktorzy są ludźmi tákowymi/ co śię po mieczu y po kądźieli z stárożytnych urodźili y spłodzoni są Przodkow/
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 6.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
miedzy Szlachtą nawięcej się na cnoty bohatyrskie zdobywano; a słusznie: Bo/ jako Poëta mówi: Nobilitas sola est atque unica Virtus. Co się drugich potrzeb ad Methodum Analyticam należytych/ które D. Calovius w słowiech przywiedzionych wylicza/ tycze: i te bym mógł/ gdyby potrzeba było/ pokazać; lecz dla jednego Przyganiacza daremnie czasu trawić nie będę. Juvenal. Satyr. 8.
A luboby się w Dyskursu moim acromatica perfecta Methodus Analytica nie najdowała: gdyby tylko w nim przynamniej Methodus exoterica imperfecta secundum cognitionem faciliorem (de qua D. Micrael. l. d.) była/ dosyćby było na tym; a to dla
miedzy Szláchtą nawięcey śię ná cnoty bohátyrskie zdobywano; á słusznie: Bo/ jáko Poëta mowi: Nobilitas sola est atque unica Virtus. Co śię drugich potrzeb ad Methodum Analyticam należytych/ ktore D. Calovius w słowiech przywiedźionych wylicza/ tycze: y te bym mogł/ gdyby potrzebá było/ pokazáć; lecz dla jednego Przygániáczá dáremnie czásu trawić nie będę. Juvenal. Satyr. 8.
A luboby śię w Dyszkursu moim acromatica perfecta Methodus Analytica nie naydowáłá: gdyby tylko w nim przynamniey Methodus exoterica imperfecta secundum cognitionem faciliorem (de qua D. Micrael. l. d.) byłá/ dosyćby było ná tym; á to dla
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 6.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
dexterè roztropnie o rzeczach Boskich i kościelnych mówili!) Więc Kaznodziejom przycinają i przyganiają: w Urzędzie ich informować chcą: właśnie jak pomieniony Szlachcic Perski w kunszcie malarskim chciał podobno Apelesowi równym/ ba nadeń bieglejszym być: Tak i oni/ etc.
(Słusznie tu przytaczam słowa jednego Męża Uczonego/ który poglądając na takie Przyganiacze po Niemiecku tak Dyskuruje: Die Allemanns - Tadeler werden hier auch vornchnilich verstanden/ denen niemand was zuruegen veden/ schreiben/ oder machen tan; die immer dencken: Wenn sie das haetten verrichten sollen/ oder auch nur daben senn/ es haette viel anders raußkommen sollen/etc. Also bilden sich solche tadelhafftige Tadeler ein
dexterè rostropnie o rzeczách Boskich y kośćielnych mowili!) Więc Káznodźiejom przyćináją y przygániáją: w Urzędźie ich informowáć chcą: właśnie ják pomieniony Szláchćic Perski w kunszćie málárskim chćiał podobno Apellesowi rownym/ bá nádeń biegleyszym bydź: Ták y oni/ etc.
(Słusznie tu przytaczam słowá jednego Mężá Uczonego/ ktory poglądájąc ná tákie Przygániácze po Niemiecku ták dyszkuruje: Die Allemanns - Tadeler werden hier auch vornchnilich verstanden/ denen niemand was zuruegen veden/ schreiben/ oder machen tan; die immer dencken: Wenn sie das haetten verrichten sollen/ oder auch nur daben senn/ es haette viel anders raußkommen sollen/etc. Also bilden sich solche tadelhafftige Tadeler ein
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 10.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
i Gryzosławów/ którzy Księżą i Bracią swoję bramują i szacują: p. 7. VIII. Jeśli każda Religija nazwana być może Sektą/ albo herezyją: p. 8. IX. Jeśli Wolfgangus Musculus Reformat Boga primum ac supremum omnium Haereticum dobrze nazwał: p. 9. X. Do kogo mogą być przyrównani owi Przyganiacze/ którzy Kaznodziejom przycinają/ przyganiają/ i onych w Urzędzie informować/ ba reformować chcą: p. 10. XI. Jako Apelles Malarz on zawołany jednego Szlachcica Perskiego zawstydził: p. 10. XII. Jeśli to bywało i bywać będzie aż do dnia sądnego/ że ludzie nie radzi prawdy słuchali/ i jeszcze nie
y Gryzosłáwow/ ktorzy Xiężą y Bráćią swoję brámują y szácują: p. 7. VIII. Ieśli káżda Religija názwána bydź może Sektą/ álbo herezyją: p. 8. IX. Ieśli Wolfgangus Musculus Reformat Bogá primum ac supremum omnium Haereticum dobrze názwał: p. 9. X. Do kogo mogą bydź przyrownáni owi Przygániácze/ ktorzy Káznodźiejom przyćináją/ przygániáją/ y onych w Urzędźie informowáć/ bá reformowáć chcą: p. 10. XI. Iáko Apelles Málarz on záwołány jednego Szláchćicá Perskiego záwstydźił: p. 10. XII. Ieśli to bywáło y bywáć będźie aż do dniá sądnego/ że ludźie nie rádźi prawdy słucháli/ y jescze nie
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 65.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680