umarł, a potem żona jego zgorzała.
Musiał zatem dziad mój, takimi nieszczęściami przyciśniony, dobra swoje przedawać, a chcąc się jeszcze wesprzeć, ożenił się z Halszką z Pożaryskich Suchodolską, pisarzową ziemską mścisławską, wdową majętną, ale już dorosłych synów mającą. Lecz tym ożenieniem nie tylko się nie wsparł, ale jeszcze barzej przyginął. Ta albowiem powtórna żona nie chciała mu nic dać ani zapisać i nawet nie chciała nigdy do dziada mego w województwo mińskie przyjechać, ale dziad mój musiał z znacznym ekspensem do niej w województwo mścisławskie jeździć. Gdzie gdy przyjechał, nie mając dla siebie, ludzi i koni sustentacji, musiał z grosza żyć. A tymczasem
umarł, a potem żona jego zgorzała.
Musiał zatem dziad mój, takimi nieszczęściami przyciśniony, dobra swoje przedawać, a chcąc się jeszcze wesprzeć, ożenił się z Halszką z Pożaryskich Suchodolską, pisarzową ziemską mścisławską, wdową majętną, ale już dorosłych synów mającą. Lecz tym ożenieniem nie tylko się nie wsparł, ale jeszcze barzej przyginął. Ta albowiem powtórna żona nie chciała mu nic dać ani zapisać i nawet nie chciała nigdy do dziada mego w województwo mińskie przyjechać, ale dziad mój musiał z znacznym ekspensem do niej w województwo mścisławskie jeździć. Gdzie gdy przyjechał, nie mając dla siebie, ludzi i koni sustentacji, musiał z grosza żyć. A tymczasem
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 382
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
