/ I niebieskie[...] Królestwo. W tym Pasterze zagrali/ Dzieciątko kołysali. Osieł klęcząc i z wołem/ Pod onym to okołem. Stwórcę swego poznali/ Parą go ogrzewali. Panna pełna radości/ Mając takowych gości/ I Aniołów tak wiele/ Czynią serce wesołe. A ubodzy Pastuszy/ Czując radość na duszy. Nieprzestają przygrawać/ Mleczna Dzieciątku dawać. O Jezu namilejszy/ W takowy fest dzisiejszy/ Racz nas przyjąć do siebie Teraz/ i potym w niebie. Symfonie Symfonia Dwudziesta.
CZem czem czem: czem ubogo leżysz/ Zbawicielu mój: Aza tego niewiesz: Iżem ja na to spuścił się tu z nieba/ Widzączeć pilno
/ I niebieskie[...] Krolestwo. W tym Pásterze zágráli/ Dźiećiątko kołysáli. Ośieł klęcżąc y z wołem/ Pod onym to okołem. Stworcę swego poználi/ Párą go ogrzewáli. Pánná pełná rádośći/ Máiąc tákowych gośći/ I Anyołow ták wiele/ Czynią serce wesołe. A vbodzy Pástuszy/ Czuiąc rádość ná duszy. Nieprzestáią przygrawáć/ Mlecżná Dźiećiątku dawáć. O IEZV namileyszy/ W tákowy fest dźiśieyszy/ Rácż nas przyiąć do śiebie Teraz/ y potym w niebie. Symphonie Symphonia Dwudźiesta.
CZem cżem cżem: cżem vbogo leżysz/ Zbáwićielu moy: Aza tego niewiesz: Iżem ia ná to spuśćił sie tu z niebá/ Widzącżeć pilno
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: Dv
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
, Syn układł się Kuśmierzem, wstał Szlachcicem jutro. Dla tego też BÓG tamte, szczęśliwił narody Niepanowały zbytki, Ambicja, mody. Szczerość prosta, w rzetelnym z Przyjaciółmi życiu, Suknia według Intraty, ku Ciała pokryciu.
Niechce drugi raz Jesse Syna, w służbę dawać Przed Królem piętą wiercieć, na Arfie przygrawać. Wiedząc że BÓG grzech Saula karze oczywiście Mogłoby się przy Panu, dostać i Arfiście. Jakoż często widziemy, własnemi oczyma Gdy złego Pana diabeł, w swych pazurach trzyma, Słudzy tuż na tę wędę, za nim spieszno dążą, A tak Pańskie i swoje, sumnienia zawiążą. Ze samo tylko piekło te rozerwie
, Syn układł się Kuśmierzem, wstał Szlachcicem jutro. Dla tego też BOG tamte, szczęśliwił národy Niepanowały zbytki, Ambicya, mody. Szczerość prosta, w rzetelnym z Przyiaciołmi życiu, Suknia według Intraty, ku Ciała pokryciu.
Niechce drugi raz Jesse Syna, w służbę dawać Przed Krolem piętą wiercieć, ná Arfie przygrawać. Wiedząc że BOG grzech Saula kárze oczywiście Mogłoby się przy Pánu, dostać y Arfiście. Jákoż często widziemy, własnemi oczyma Gdy złego Pána diabeł, w swych pazurach trzyma, Słudzy tuż ná tę wędę, zá nim spieszno dążą, A ták Pańskie y swoie, sumnienia záwiążą. Ze samo tylko piekło te rozerwie
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 8
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
