tylko gdy już przymroski ustaną/ które jak mokrą cegłę przejmą/ już dobra nie będzie. Potym nie robić tylko z uleżałej gliny/ którą na kupę wozić/ łacniej się da taka udeptać i cegła z niej mocniejsza i twardsza: Trzecia deptać dobrze i rozczyniać kilka razy. Czwarta uważyć tłustość gliny/ i podług niej piasku przymięszać. Piąta. Forma Cegły taka niech będzie/ aby pułłokcia wzdłuż/ w szerz ćwierć/ wzmiąsz pół ćwierci. Szósta: Aby do Pieca jej niekłaść/ aż jako najlepiej przeschnie. Siódma: Aby ją nie nagłym ogniem palić/ ale pierwej przez dni kilka kurzyć / a ogniem gwałtownym/ gdy już z niej wilgotność
tylko gdy iuż przymroski vstáną/ ktore iák mokrą cegłę przeymą/ iuż dobra nie będźie. Potym nie robić tylko z vleżáłey gliny/ ktorą ná kupę woźić/ łácniey się da táka vdeptáć y cegłá z niey mocnieysza y twárdsza: Trzećia deptać dobrze y rozczyniáć kilká rázy. Czwarta vważyć tłustość gliny/ y podług niey piasku przymięszáć. Piąta. Formá Cegły táka niech będźie/ áby pułłokciá wzdłusz/ w szerz ćwierć/ wzmiąsz puł ćwierći. Szosta: Aby do Piecá iey niekłáść/ áż iáko naylepiey przeschnie. Siodma: Aby ię nie nagłym ogniem palić/ ále pierwey przez dni kilká kurzyc / á ogniem gwałtownym/ gdy iuż z niey wilgotność
Skrót tekstu: NaukaBud
Strona: Bv
Tytuł:
Krótka nauka budownicza
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Wdowa i Dziedzice Andrzeja Piotrowczyka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
. czerwonych w wodzie, co i łańcuch, nie jest sfałszowane złoto. Jeżeli więcej ważyć będzie łańcuch w wodzie niż 1000. czerwonych. Znak jest sfałszowanego złota. Gdyż złoto cięższe jest nad inne kruszce. Więc lub co do wagi tyle złotnik ujął złota ile przymięszał srebra albo miedzi. Atoli co do wielkości musiał więcej przymięszać srebra albo miedzi, niż ujął złota, nadgradzając wielkością srebra naprzykład, wagę złota. Ze zaś więcej miejsca wody zabiera sfałszowane złoto, a niż prawdziwe do proporcyj obszerniejszej wielkości. Więc być musi iż sfałszowane złoto więcej ważyć musi w wodzie, a niż prawdziwe, lubo oprócz wody jednakiej są wagi Tejże eksperiencyj zażyć
. czerwonych w wodzie, co y łańcuch, nie iest zfałszowane złoto. Jeżeli więcey ważyć będzie łańcuch w wodzie niż 1000. czerwonych. Znak iest zfałszowanego złota. Gdyż złoto cięższe iest nad inne kruszcze. Więc lub co do wagi tyle złotnik uiął złota ile przymięszał srebra álbo miedzi. Atoli co do wielkości musiał więcey przymięszać srebra álbo miedzi, niż uiął złota, nadgradzaiąc wielkością srebra naprzykład, wagę złota. Ze zaś więcey mieysca wody zabiera zfałszowane złoto, á niż prawdziwe do proporcyi obszernieyszey wielkości. Więc być musi iż zfałszowane złoto więcey ważyć musi w wodzie, á niż prawdziwe, lubo oprocz wody iednakiey są wagi Teyże experyencyi zażyć
Skrót tekstu: BystrzInfHydr
Strona: X
Tytuł:
Informacja hydrograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka, żeglarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
zawsze świeże, które aby Kaczmarka po wy- szynku piwa oddawała: Tazbiery pośledniego piwa, stoczki, aby dla załiwania słodów, do tyejże oddawano roboty. Na Surowicę też do zmieszania słodów pewne zboża osobliwie zito melają, którę na raz tylko bezpytel przepuściwszy, Mąkę z niej przesianą odebrawszy, wpuł abo trzecią część do słodu przymięszać dla sporszego na gorzałkę spuszczania. O Mierże tej Mąki tu się nie specifikuje, gdyż ta według dobroci zboża swoje ma mieć pomiarkowanie, ponieważ na te słody nie zawsze zwykli dawać przedniego zboża, ale czasem różnie i z posladami mięszają ziarno, na to tedy trzeba mieć oko, i probę. Toż się ma rozumieć nią
záwsze świeże, ktore áby Káczmarká po wy- szynku piwá oddawáłá: Tázbiery posledniego piwá, stoczki, áby dla záłiwánia słodow, do tyeyże oddawano roboty. Ná Surowicę też do zmieszánia słodow pewne zbożá osobliwie źyto meláią, ktorę ná raz tylko bezpytel przepuśćiwszy, Mąkę z niey prześianą odebrawszy, wpuł ábo trzećią część do słodu przymięszáć dla sporszego ná gorzałkę spuszczania. O Mierże tey Mąki tu się nie specifikuie, gdysz tá według dobroći zboźá swoie ma mieć pomiárkowánie, poniewasz ná te słody nie záwsze zwykli dawáć przedniego zbożá, ále czásem rożnie y z posládámi mięszáią ziárno, na to tedy trzebá mieć oko, y probę. Toż się ma rozumieć nię
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 21
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
to wespół zoctem dobrym, ãbo z winem, puki nie rozewre jak kasza, a na ostatku włóż żywice czarnej szewskiej, jako pięść, żeby się rozpuściła. Ten plastr ból wyciąga, i puchlinę, nie tylko świezą, ale i starą rozpędza. Item. Wziąć gałek dębowych suchych, stłuc na proch miałko, przymięszać mąki jęczmiennej, soli, i uwarzyć to w occie, abo w piwie, tym okładać nogi koniowi. Na ukąszenie, od gadziny albo połknienie w sienie lub trawie patąka, albo jakiego jadowitego robaka. PIeprzu ziarn trzydzieści stłucz, a z starym winem zmięszawszy wlej przez garło: a jeśli dostaniesz jaskołek młodych w gniazdzie
to wespoł zoctem dobrym, ãbo z winem, puki nie rozewre iák kásza, á ná ostátku włoż żywice czarney szewskiey, iáko pięśc, żeby się rospuśćiłá. Tęn plastr bol wyćiąga, y puchlinę, nie tylko swìezą, ále y stárą rozpędza. Item. Wżiąć gałek dębowych suchych, stłuc ná proch miáłko, przymięszać mąki ięczmięnney, soli, y vwarzyć to w ocćie, ábo w piwie, tym okładáć nogi koniowi. Ná vkąszenie, od gádziny álbo połknienie w śięnie lub trawie pátąká, albo iákiego iádowitego robaká. PIeprzu żiarn trzydżieśći stłucz, á z stárym winem zmięszawszy wley przez gárło: á ieśli dostániesz iaskołek młodych w gniazdżie
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: O 2
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
