mieli/ za lada natarciem wątlejemy, upadamy. W nas ci się już uiściły owe Boskie obietnice. Leu: 16. Respiciam vos et crescere faciam: Multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum. Comedetis vetustissima veterum, et vetera nouis superuenientibus projicietis. A przecię i wzrost nasz duchowny/ biednych karłów nie dochodzi; i przymierza się twa/ i postaremu do dawnych sucharów które nam nieraz kością wgardle stały/ po skosztowaniu sytnego tego bankietu/ nieraz porzuconych i omierzjonych powracamy. Bern: de modo Orandi C. 12. Adhuc in corde intromittuntur adulterina desideria, Malè conueniens et indecorum est, aures quae modo audierunt verba, quae non licet
mieli/ zá láda nátarćiem wątleiemy, upádamy. W nas ći się iuż uiśćiły owe Boskie obietnice. Leu: 16. Respiciam vos et crescere faciam: Multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum. Comedetis vetustissima veterum, et vetera nouis superuenientibus projicietis. A przećię y wzrost nász duchowny/ biednych kárłow nie dochodźi; y przymierzá się twa/ y postáremu do dawnych sucharow ktore nam nieraz kośćią wgárdle stały/ po skosztowániu sytnego tego bánkietu/ nieraz porzuconych y omierźionych powrácamy. Bern: de modo Orandi C. 12. Adhuc in corde intromittuntur adulterina desideria, Malè conueniens et indecorum est, aures quae modo audierunt verba, quae non licet
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 228
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
ma w nienawiści: w twarz jego odda mu. 11. Przetoż przestrzegaj przykazania/ i ustaw/ i sądów które ja dziś rozkazuje tobie/ abyś je czynił. 12.
I Stanie się/ że jeśli słuchać sądów tych/ a przestrzegać/ i czynić je będziecie/ tedy też dotrzyma PAN Bóg twój tobie przymierza/ i miłosierdzia/ które poprzysiągł Ojcom twoim. 13. I umiłuje cię/ i ubłogosławi cię/ i rozmnoży cię: bo pobłogosławi owocowi żywota twego/ i owocowi ziemie twojej/ zbożu twojemu/ i winu twojemu/ i Oliwie twojej/ płodowi krów twoich/ i trzodom owiec twoich/ w ziemi o którą przysiągł Ojcom
ma w nienawiśći: w twarz jego odda mu. 11. Przetoż przestrzegaj przykazánia/ y ustaw/ y sądow ktore ja dźiś rozkázuje tobie/ ábyś je cżynił. 12.
Y Stánie śię/ że jesli słucháć sądow tych/ á przestrzegáć/ y cżynić je będźiećie/ tedy też dotrzyma PAN Bog twoj tobie przymierza/ y miłośierdźia/ ktore poprzyśiągł Ojcom twojim. 13. Y umiłuje ćie/ y ubłogosłáwi ćię/ y rozmnoży ćię: bo pobłogosłáwi owocowi żywotá twego/ y owocowi źiemie twojey/ zbożu twojemu/ y winu twojemu/ y Oliwie twojey/ płodowi krow twojich/ y trzodom owiec twojich/ w źiemi o ktorą przyśiągł Ojcom
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 192
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
palcem Bożym/ na których te wszystkie słowa były/ które mówił PAN do was na gorze/ z pośrzodku ognia/ w dzień zgromadzenia waszego. Rozd. IX. V. Mojżeszowe. Rozd. IX. 11.
A Gdy wyszło czterdzieści dni/ i czterdzieści nocy/ dał mi PAn one dwie tablice kamienne/ tablice przymierza. 12. I rzekł PAN do mnie: wstań znidź z tąd rychło/ abowiem się popsował lud twój/ któryś wywiódł z Egiptu: Odstąpili prędko z drogi/ którąm im rozkazał/ i uczynili sobie litego bałwana. 13. I rzekł PAN do mnie mówiąc: Widziałem ten lud/ a oto lud twardego karku
pálcem Bożym/ ná ktorych te wszystkie słowá były/ ktore mowił PAN do was ná gorze/ z pośrzodku ogniá/ w dźień zgromádzenia wászego. Rozd. IX. V. Mojzeszowe. Rozd. IX. 11.
A Gdy wyszło cżterdźieśći dni/ y cżterdźieśći nocy/ dał mi PAn one dwie tablice kámienne/ tablice przymierza. 12. Y rzekł PAN do mnie: wstań znidź z tąd rychło/ ábowiem śię popsował lud twoj/ ktoryś wywiodł z Egiptu: Odstąpili prętko z drogi/ ktorąm jm rozkazał/ y ucżynili sobie litego báłwaná. 13. Y rzekł PAN do mnie mowiąc: Widźiałem ten lud/ á oto lud twárdego kárku
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 195
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i jako były mi przyczyną Wszytkich tych niepokojów; tak bądźcie jedyną Wolności już ochłodą; wisząc przed obrazem Na wieki tej Bogini. Jakoż je zarazem Na Ołtarzu zostawi. A w tym ją oblecze Ksien: w Habit gotowy/ i te słów wyrzecze Kilka do niej. Weźmi tę szatę już czystości W zakład z Bogi przymierza. A jej niewinności Strzeż nad oka zrzenice. Caleli umowy Swej dotrzymasz/ nad wszytkie będziesz białegłowy Wywyższona na ziemi. Comci raz przyrzekła/ Ze nie tylko Wenerę/ ale same piekła Sprzysiężone zwojujesz/ i gmin wszytek nocny/ Którym nic straszniejszego nad puklerz ten mocny Panieństwa ślubionionego być nie może nigdy/ A już od tąd
y iako były mi przyczyną Wszytkich tych niepokoiow; ták bądźcie iedyną Wolności iuż ochłodą; wisząc przed obrázem Ná wieki tey Bogini. Iákoż ie zárázem Ná Ołtarzu zostáwi. A w tym ią oblecze XXien: w Hábit gotowy/ y te słow wyrzecze Kilká do niey. Wezmi tę szatę iuż czystości W zakład z Bogi przymierza. A iey niewinności Strzesz nád oká zrzenice. Cáleli vmowy Swey dotrzymasz/ nád wszytkie będziesz białegłowy Wywyższona ná ziemi. Comci raz przyrzekłá/ Ze nie tylko Wenerę/ ále sáme piekłá Sprzysiężone zwoiuiesz/ y gmin wszytek nocny/ Ktorym nic strásznieyszego nád puklerz ten mocny Pánienstwá ślubionionego bydź nie może nigdy/ A iuż od tąd
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 116
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
przeklętych krotofil/ które zową/ na ostre gonitwy. Jął tedy od nich prosić kilka tych dni które jeszcze przed postem zbywały; żeby tym czasem broni nie używali. A gdy oni żadnym obyczajem radzie jego miejsca u siebie dać niechcieli/ rzekł święty: Mam nadzieje w Panu Bogu/ że on mnie da czas ten przymierza/ którego wy mnie bronicie. I zawoławszy brata/ kazał im dać piwa/ błogosławiąc mu/ i mówiąc/ aby pili napój zaduszny. Niektórzy tedy pili ale niechętnie dla miłości świata/ obawiając się tego skutku/ którego potym z mocy Boskiej doznali. Abowiem skoro wyszli za drzwi Klasztorne/ jęli się zobopolnie upominać/ iż
przeklętych krotofil/ ktore zową/ ná ostre gonitwy. Iął tedy od nich prośić kilká tych dni ktore iescze przed postem zbywáły; żeby tym czásem broni nie vżywáli. A gdy oni żadnym obyczáiem rádźie iego mieyscá v śiebie dáć niechćieli/ rzekł święty: Mam nádźieie w Pánu Bogu/ że on mnie da czás ten przymierza/ ktorego wy mnie bronićie. Y záwoławszy brátá/ kazał im dáć piwá/ błogosłáwiąc mu/ y mowiąc/ áby pili napóy zaduszny. Niektorzy tedy pili ále niechętnie dla miłośći świátá/ obawiáiąc sie tego skutku/ ktorego potym z mocy Bozkiey doználi. Abowiem skoro wyszli zá drzwi Klasztorne/ ięli sie zobopolnie vpomináć/ iż
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 83
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
by go byli ratowali/ ale nie mogli. Przeto gdy widział/ że go oni Duchowe źli opuścić/ i zgoła odejść nie chcieli; ale go koniecznie z sobą wziąć usiłowali: Począł żałośnie lamentować i narzekać mówiąc: Ah inducias vel usq; manè, inducias vel usq; manè: Przymierza proszę aż do poranku/ przymierza aż do poranku! Jako też ono jeden konając okropnie wołał: Vae mihi nascenti, vae nato, vae morienti! Biada mnie umierającemu!
Dlatego przez wnętrzności miłosierdzia Bożego/ i przez rany Krysusowe Was (Panow/ Szlachciców/ i innych Krześcianów) proszę/ tak młodych/ jako i starych: tak wielkich jako i małych
by go byli rátowáli/ ále nie mogli. Przeto gdy widźiał/ że go oni Duchowe źli opuśćic/ y zgołá odeyść nie chćieli; ále go koniecznie z sobą wźiąć uśiłowáli: Począł żáłośnie lámentowáć y nárzekáć mowiąc: Ah inducias vel usq; manè, inducias vel usq; manè: Przymierza proszę aż do poránku/ przymierza aż do poránku! Iáko też ono ieden konáiąc okropnie wołał: Vae mihi nascenti, vae nato, vae morienti! Biadá mnie umieráiącemu!
Dlatego przez wnętrznosći miłośierdźia Bożego/ y przez rány Krysusowe Was (Pánow/ Szláchćicow/ y innych Krześćiánow) proszę/ ták młodych/ iáko y stárych: ták wielkich iáko y máłych
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Dv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
że z niego poszedł w szyderstwo/ bo go dla tego radby przytulił do siebie; ale tym/ że on raz światem i pompą jego pogardziwszy/ i wszytkiego jego czci porzuciwszy/ radby aby najdalej ta część chociaż zmyślona była. Co wszytko na nasz pożytek/ aby oddany Bogu/ luboby żartem już nieprzymierzał szaty światowej/ godności jego/ czci wszytkich jego. I myślą nawet ma od światowych czci uciekać. Piękniejszy JEZUS w cierniowej Koronie na ganku stanął/ niż kiedyby był ozdobił złotą Koroną głowę. Piękniejszy JEZUS bez szarłatu/ samo ogołocenie jego/ i sam nagi JEZUS ozdobniejszym jest nad wszytkie świata ozdoby. Stąd sługa każdy
że z niego poszedł w szyderstwo/ bo go dlá tego radby przytulił do siebie; ále tym/ że on raz świátem y pompą iego pogárdźiwszy/ y wszytkiego iego czći porzućiwszy/ radby áby naydaley tá część choćiaż zmyślona byłá. Co wszytko ná nász pożytek/ áby oddány Bogu/ luboby żártem iuż nieprzymierzał szaty świátowey/ godnośći iego/ czći wszytkich iego. Y myślą náwet ma od świátowych czći vćiekáć. Pięknieyszy IEZVS w ćierniowey Koronie ná ganku stánął/ niż kiedyby był ozdobił złotą Koroną głowę. Pięknieyszy IEZVS bez szárłatu/ sámo ogołocenie iego/ y sam nagi IEZVS ozdobnieyszym iest nád wszytkie świátá ozdoby. Ztąd sługá káżdy
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 283
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
podnosić w młodziuchnych leciech a przecię na Krzyż zaskoczyli dobrzebo patrzyli na JEZUSA; dobrze pojmowali po JEZUSIE. Nic o Krzyżach żaden nie potrafi/ kogo w krzyżowych skokach skaczący JEZUS nie wyćwiczy. Nie tknie się żaden z nas pląszących namniej JEZUSA. trzcina na głowie ani żadnej części ciałeczka niepostoi Dziecineczki/ umiemy dobrze/ choć przymierzając skoki ze trzciną wyprawować/ choć ciasna Stajnia/ uniesiem trzcinę/ że namniej Dziecię nie będzie urażone. Tam to obaczysz/ gdzie chociaż będzie fala przestronna/ grubi oprawcy bić będą w głowę JEZUSA, a przecię JEZUS skoków nie zmyli/ żaden z tak wielkiej ludzi gromady błędu w skaczącym nie postrzeże/ i żeby więcej miał
podnośić w młodźiuchnych lećiech á przećię ná Krzyż záskoczyli dobrzebo pátrzyli ná IEZVSA; dobrze poymowáli po IEZVSIE. Nic o Krzyżách żaden nie potráfi/ kogo w krzyżowych skokach skaczący IEZVS nie wyćwiczy. Nie tknie się żaden z nas pląszących namniey IEZVSA. trzćiná ná głowie áni żadney częśći ćiałeczká niepostoi Dźiećineczki/ vmiemy dobrze/ choć przymierzáiąc skoki ze trzćiną wypráwowáć/ choć ćiasna Stáynia/ vnieśiem trzćinę/ że namniey Dźiećię nie będźie vrażone. Tam to obaczysz/ gdzie choćiaż będźie falá przestronna/ grubi oprawcy bić będą w głowę IEZVSA, á przećię IEZVS skokow nie zmyli/ żaden z ták wielkiey ludźi gromady błędu w skaczącym nie postrzeże/ y żeby więcey miał
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 382
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
doszła Sta Kreteskich mias/ by była Kreta nie przyniosła. Bliższych dziwów/ z Ifidy zmienionego ciała. Bo Faestia co z Kreteskim państwem się związała/ W gminie pięknym zrodziła męża nie znacznego Likta: ani nad zacność dostatku więtszego. Zycie jednak/ i skromność nagany nie miała/ Tegoż brzemienna żona/ gdy w kąt przymierzała/ Tym ją zagadł: w te rzeczy dwie życzęć ugodzić/ Brzemienia zbyć jak nalżej/ a synavrodzić/ Los pośledni przytwardszym/ i sił nie życzliwa Fortuna odmówiła; co mnie obrzydliwa Z tej miary/ gdziebyś dziewczę na świat wypuściła Toć nie rad/ odpusć snoto/ byś go nie żywiła. Rzekł
doszła Stá Kreteskich mias/ by byłá Kretá nie przyniosłá. Bliższych dźiwow/ z Iphidy zmienionego ćiáłá. Bo Phaestia co z Kreteskim pánstwem się związáłá/ W gminie pięknym zrodźiłá mężá nie znácznego Lyktá: áni nád zacnosć dostátku więtszego. Zyćie iednák/ y skromność nágány nie miáłá/ Tegoż brzemienna żoná/ gdy w kąt przymierzáłá/ Tym ią zágadł: w te rzeczy dwie życzęć vgodźić/ Brzemięniá zbydź iák nalżey/ á synávrodźić/ Los pośledni przytwárdszym/ y śił nie życzliwa Fortuná odmowiłá; co mnie obrzydliwa Z tey miáry/ gdźiebyś dźiewczę ná świát wypuśćiłá Toć nie rad/ odpusć snoto/ byś go nie żywiłá. Rzekł
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 238
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
