potem z ciała wywodzi: Zimie dosyć go wziąć w piachu z winem/ jako wielkie grochowe ziarno. Lecie także wiele/ ale Rożaną wodką. Wzroku.
Wzrok ostrzy/ a wilgotności w oczach wysusza Korzeń. (Turn:) Pamięci.
Pamięć utraconą przywraca i naprawia. Zimnicy.
Zimnicę i bolączkę morową leczy. Chorobom przymiotnym.
Tymżesposobem choroby wszelakie przymiotne i zaraźliwe odpędza: Wziąć pół ćwierci łota korzenia tego ziela/ Driakwie prawie przedniej ćwierć łota/ i z wodką tegoż ziela dać pić. A po wypiciu zaraz żeby się w ubierze pocił co nalepiej: potym znowu w siedm godzin także go wziąć. takowym lekarstwem wiele się ich
potem z ćiáłá wywodźi: Zimie dosyć go wźiąć w piachu z winem/ iáko wielkie grochowe źiárno. Lećie tákże wiele/ ále Rożáną wodką. Wzroku.
Wzrok ostrzy/ á wilgotnośći w oczách wysusza Korzeń. (Turn:) Pámięći.
Pámięć vtráconą przywraca y nápráwia. Zimnicy.
Zimnicę y bolączkę morową leczy. Chorobom przymiotnym.
Tymżesposobem choroby wszelákie przymiotne y záráźliwe odpądza: Wźiąć poł ćwierći łotá korzeniá tego źiela/ Dryakwie práwie przedniey czwierć łotá/ y z wodką tegoż źiela dáć pić. A po wypićiu záraz żeby sie w vbierze poćił co nalepiey: potym znowu w śiedm godźin tákże go wźiąć. tákowym lekárstwem wiele sie ich
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 88
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
go wziąć w piachu z winem/ jako wielkie grochowe ziarno. Lecie także wiele/ ale Rożaną wodką. Wzroku.
Wzrok ostrzy/ a wilgotności w oczach wysusza Korzeń. (Turn:) Pamięci.
Pamięć utraconą przywraca i naprawia. Zimnicy.
Zimnicę i bolączkę morową leczy. Chorobom przymiotnym.
Tymżesposobem choroby wszelakie przymiotne i zaraźliwe odpędza: Wziąć pół ćwierci łota korzenia tego ziela/ Driakwie prawie przedniej ćwierć łota/ i z wodką tegoż ziela dać pić. A po wypiciu zaraz żeby się w ubierze pocił co nalepiej: potym znowu w siedm godzin także go wziąć. takowym lekarstwem wiele się ich/ za pomocą Bożą/ ratowało/
go wźiąć w piachu z winem/ iáko wielkie grochowe źiárno. Lećie tákże wiele/ ále Rożáną wodką. Wzroku.
Wzrok ostrzy/ á wilgotnośći w oczách wysusza Korzeń. (Turn:) Pámięći.
Pámięć vtráconą przywraca y nápráwia. Zimnicy.
Zimnicę y bolączkę morową leczy. Chorobom przymiotnym.
Tymżesposobem choroby wszelákie przymiotne y záráźliwe odpądza: Wźiąć poł ćwierći łotá korzeniá tego źiela/ Dryakwie práwie przedniey czwierć łotá/ y z wodką tegoż źiela dáć pić. A po wypićiu záraz żeby sie w vbierze poćił co nalepiey: potym znowu w śiedm godźin tákże go wźiąć. tákowym lekárstwem wiele sie ich/ zá pomocą Bożą/ rátowáło/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 88
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
pąda: a owi co je minął popierają zanim zająca/ musi stanąć obróciwszy się ku nim: w czym często trafi mu się z zającem w oczy podkać/ i wziąwszy to sobie w rozum/ imię tego szukać: i ex casu artem uczyni/ i sam się popsowawszy popsuje i drugie. Bo to pestis wielka i przymiotna między psy. O psiech
To trzeba na przestrogę myśliwczą wiedzieć/ iż między gońcami pospolita to/ że przebiegają/ jedni drugim przodek odejmując/ co nie jest wada: i lubby kto rozumiał/ żeby bez tego lepiej/ ale to znosić przydzie/ bo to przyrodżona gońcom/ i nie może być inaczej. Ale taki
pądá: á owi co ie minął popieráią zánim záiącá/ muśi stánąć obroćiwszy sie ku nim: w cżym cżęsto tráfi mu sie z záiącem w ocży podkáć/ y wźiąwszy to sobie w rozum/ imie tego szukáć: y ex casu artem vcżyni/ y sam sie popsowawszy popsuie y drugie. Bo to pestis wielká y przymiotna między psy. O psiech
To trzebá ná przestrogę myśliwcżą wiedźieć/ iż między gońcámi pospolita to/ że przebiegáią/ iedni drugim przodek odeymuiąc/ co nie iest wádá: y lubby kto rozumiał/ żeby bez tego lepiey/ ále to znośić przydźie/ bo to przyrodźona gońcom/ y nie może być inácżey. Ale táki
Skrót tekstu: OstrorMyśl1618
Strona: 38
Tytuł:
Myślistwo z ogary
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
myślistwo, zoologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
i wymywszy/ a to dla jakiego zarażenia szkodliwego. Abowiem iż w domiech gościnnych sieła się ludzi i rozmaitych koni przemija/ obawiać się trzeba żeby jaka szkapa nosata/ abo parszywa/ abo zołzująca. etc. na tym miejscu gdzie twój stać ma/ przedtym nie stała: gdyż to niepochybna że takowe choroby barzo są przymiotne/ niemal jako powietrze. Radziłbym tedy aby zawsze w drodze/ zwłaszcza w gnuśnych gospodach będąc/ w taistrach koniom obroki dawano. Księgi
3. Owies abo jęczmień koniowi dając patrzać należy/ aby był piękny/ wytarty/ i dobrze wywiany. A co najwiętsza/ aby jakiego zdechłego pająka/ abo też pióra w
y wymywszy/ á to dla iákiego záráżenia szkodliwego. Abowiem iż w domiech gośćinnych śiełá się ludźi y rozmáitych koni przemiia/ obáwiáć się trzebá żeby iáka szkápá nosáta/ ábo párszywa/ ábo zołzuiąca. etc. ná tym mieyscu gdźie twoy stać ma/ przedtym nie stałá: gdyż to niepochybna że tákowe choroby bárzo są przymiotne/ niemal iáko powietrze. Rádźiłbym tedy áby záwsze w drodze/ zwłaszczá w gnuśnych gospodách będąc/ w táistrách koniom obroki dawano. Kśięgi
3. Owies ábo ięczmień koniowi dáiąc pátrzáć należy/ áby był piękny/ wytárty/ y dobrze wywiany. A co naywiętsza/ áby iákiego zdechłego páiąká/ ábo też piorá w
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Iiijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603