tym na prosty i szczęśliwego jeszcze w tym nie mający nałogu rozum? Ale dochodzę głębokich myśli waszych do mówienia o takim mężu, którego i najprostszemu snadniej chwalić, aniżeli najzawziętszemu na niego ganić, podejrzana by rzecz była zażywać wybornego w dowcipie kaznodziei, który gdy co dowcipem naddaje, wątpliwą prawdę czyni.
Toć podobno okazją owej przymowie dało: myśliwi po polu ze psami, pocztarze po drogach z nowinami, kaznodzieje po panach z pogrzebowymi kazaniami jeżdżą, a najczęściej się z prawdą mijają. Spuszczam się tedy na mądrą w głębokiej radzie wolą waszą, ponieważ chociaż nic nie dam uszom, tylko co sobie sama prawda weźmie, której, że na poświęconym onej
tym na prosty i szczęśliwego jeszcze w tym nie mający nałogu rozum? Ale dochodzę głębokich myśli waszych do mówienia o takim mężu, którego i najprostszemu snadniej chwalić, aniżeli najzawziętszemu na niego ganić, podejrzana by rzecz była zażywać wybornego w dowcipie kaznodziei, który gdy co dowcipem naddaje, wątpliwą prawdę czyni.
Toć podobno okazją owej przymowie dało: myśliwi po polu ze psami, pocztarze po drogach z nowinami, kaznodzieje po panach z pogrzebowymi kazaniami jeżdżą, a najczęściej się z prawdą mijają. Spuszczam się tedy na mądrą w głębokiej radzie wolą waszą, ponieważ chociaż nic nie dam uszom, tylko co sobie sama prawda weźmie, której, że na poświęconym onej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 477
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
/ to zaniechane i opuszczone leży. Olej wieiski.
Z nasienia u nas chłopi na wsiach olej wybijają/ do maszczenia Postnych potraw/ do świecenia. Też do mazi. Gusła.
Pogaństwo za wieku Pliniuszowego/ i przed tym pełne Czarów/ Gusłów/ i Zabobonów/ używało tych Rukwi do pomienionych Bolączek ognistych z nie jaką przymową/ jako Plinius w przerzeczonym miejscu pisze: Reseda morbos, reseda, scisne, scisne, quis hic pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, i to zawsze trzykroć powtarzali. O ślepoto Pogańska/ więcej słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzonej od Pana Boga danej temu zielu mocy przypisujesz/ gdyż ze swej przyrodzonej własności/
/ to zániecháne y opusczone leży. Oley wieiski.
Z naśienia v nas chłopi ná wśiách oley wybiiáią/ do másczenia Postnych potraw/ do świecenia. Też do máźi. Gusłá.
Pogáństwo zá wieku Pliniuszowego/ y przed tym pełne Czárow/ Gusłow/ y Zabobonow/ vżywáło tych Rukwi do pomienionych Bolączek ognistych z nie iáką przymową/ iáko Plinius w przerzeczonym mieyscu pisze: Reseda morbos, reseda, scisne, scisne, quis hic pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, y to záwsze trzykroć powtarzáli. O ślepoto Pogáńska/ więcey słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzoney od Páná Bogá dáney temu źielu mocy przypisuiesz/ gdyż ze swey przyrodzoney własnośći/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Plinius w przerzeczonym miejscu pisze: Reseda morbos, reseda, scisne, scisne, quis hic pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, i to zawsze trzykroć powtarzali. O ślepoto Pogańska/ więcej słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzonej od Pana Boga danej temu zielu mocy przypisujesz/ gdyż ze swej przyrodzonej własności/ bez wszelakiej przymowy i przydania słów/ to czynić może i czyni. Zielnik D. Symona Syrenniusa/ Zawciąg/ albo Zawcięgacz/ Rozdział 35.
Statice ZAwciąg albo Zawścięgacz ziele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowaty/ pomarzczony/ i czarny. W starości swej/ przy wierzchu na wiele części rozdzielony/ które się potym
Plinius w przerzeczonym mieyscu pisze: Reseda morbos, reseda, scisne, scisne, quis hic pullos egerit, nec pedes, nec caput habeant, y to záwsze trzykroć powtarzáli. O ślepoto Pogáńska/ więcey słowom nikczemnym/ niżeli przyrodzoney od Páná Bogá dáney temu źielu mocy przypisuiesz/ gdyż ze swey przyrodzoney własnośći/ bez wszelákiey przymowy y przydánia słow/ to czynić może y czyni. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/ Záwćiąg/ álbo Záwćięgácz/ Rozdźiał 35.
Statice ZAwćiąg álbo Záwśćięgácz źiele ma korzeń pełny/ miąsszy/ mocny/ gibki/ knodowáty/ pomarzczony/ y czarny. W stárośći swey/ przy wierzchu ná wiele częśći rozdźielony/ ktore sie potym
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
