, w wydaniu onego tak dalece, że gdy przypadł termin szlachcie, Jerzemu Jundziłłowi, Piotrowi Wołkowyckiemu i Stanisławowi Krasnodębskiemu, do juramentu, tedy niby nie wyspieszywszy nie zdążywszy wypisania dekretu, rotę mi tylko ten niepodściwy Połchowski wydał, która rota jest de tenore sequenti:
My, Jerzy Jundziłł, Piotr Wołkowycki i Stanisław Krasnodębski, przysięgamy Panu Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu na tym, jako pracowity Maciej imieniem, prostej kondycji człowiek zahoży, przedtem, jak sam o sobie powiedał, w regimencie pieszym służący, a po-
tem w marszu zachorowawszy zostawiony, do Telatycz dóbr w województwie brzeskim leżących dostał się i wpóki był na zdrowiu mocniejszy, trzody bydła pasał
, w wydaniu onego tak dalece, że gdy przypadł termin szlachcie, Jerzemu Jundziłłowi, Piotrowi Wołkowyckiemu i Stanisławowi Krasnodębskiemu, do juramentu, tedy niby nie wyspieszywszy nie zdążywszy wypisania dekretu, rotę mi tylko ten niepodściwy Połchowski wydał, która rota jest de tenore sequenti:
My, Jerzy Jundziłł, Piotr Wołkowycki i Stanisław Krasnodębski, przysięgamy Panu Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu na tym, jako pracowity Maciej imieniem, prostej kondycji człowiek zahoży, przedtem, jak sam o sobie powiedał, w regimencie pieszym służący, a po-
tem w marszu zachorowawszy zostawiony, do Telatycz dóbr w województwie brzeskim leżących dostał się i wpóki był na zdrowiu mocniejszy, trzody bydła pasał
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 788
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Szymka Gińczuka, poddanego quondam zeszłego IMP. Stefana Telatyckiego, nigdy krewną WYMPP. Matuszewiców nie była i nie jest, tylko zmyśliwszy się córką Andrzeja, nie Macieja, który to Maciej ojcem jej był rodzonym, opacznie przeciwko honorowi WYMPP. Matuszewiców, mieniąc się ich być krewną, rozpublikowała kalumnie. Na czym, jako sprawiedliwie przysięgamy, tak nam Panie Boże dopomóż, a jeżeli niesprawiedliwie, Panie Boże nas ubij.
Concordatum cum decretorum protocollo: I. Połchowski, reg. M. D. Lit. roku 1757, mca marca wtórego dnia po wykonanym juramencie ta rota iudicialiter connotatur: Jerzy hr. Fleming, p.w. i m.
Szymka Gińczuka, poddanego quondam zeszłego JMP. Stefana Telatyckiego, nigdy krewną WJMPP. Matuszewiców nie była i nie jest, tylko zmyśliwszy się córką Andrzeja, nie Macieja, który to Maciej ojcem jej był rodzonym, opacznie przeciwko honorowi WJMPP. Matuszewiców, mieniąc się ich być krewną, rozpublikowała kalumnie. Na czym, jako sprawiedliwie przysięgamy, tak nam Panie Boże dopomóż, a jeżeli niesprawiedliwie, Panie Boże nas ubij.
Concordatum cum decretorum protocollo: I. Połchowski, reg. M. D. Lit. roku 1757, mca marca wtórego dnia po wykonanym juramencie ta rota iudicialiter connotatur: Jerzy hr. Fleming, p.w. i m.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 789
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
substancjach karać Obowiązek sumnienia i prawa niniejszego nasię bierzemy. A żeby taż Deklaracja JokMŚCi w tym Traktacie zawarta pewność swoję wagę mieć mogła tak Przewielebni i Urodzeni Komisarze od JokMŚCi wysadzeni jako tez urodzeni Deputaci od Wojska i z starczyzną swoją podpisują i pieczęciami utwierdzają i wzajemnie poprzysięgają. Contra Legem Forma Juramentu Komisarzów IKMŚCi.
My Komisarze Przysięgamy P Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu iz wszystkiego tego Cokolwiek jest wterazniejszym Traktacie przez Deklaracyją JoKMŚCi Pana naszego Miłościwego a Umowę Panów Deputatów Województw, Obywatelów i Wojskowych zawarto, namówiono, i postanowiono tego wszystkiego JoKMŚCi P. N. M. dotrzyma i my dotrzymamy. Tak nam Panie Boże dopomóz i jego niewinna Męka. Forma
substancyach karać Obowiązek sumnienia y prawa ninieyszego nasię bierzęmy. A zeby taz Deklaracyia IokMSCi w tym Traktacie zawarta pewność swoię wagę miec mogła tak Przewielebni y Urodzeni kommissarze od IokMSCi wysadzeni iako tez urodzeni Deputaci od Woyska y z starczyzną swoią podpisuią y pieczęciami utwierdzaią y wzajęmnie poprzysięgaią. Contra Legem Forma Iuramentu kommissarzow IKMSCi.
My kommissarze Przysięgamy P Bogu Wszechmogącemu w Troycy Swiętey Iedynemu iz wszystkiego tego Cokolwiek iest wteraznieyszym Traktacie przez Deklaracyią IoKMSCi Pana naszego Miłosciwego a Umowę Panow Deputatow Woiewodztw, Obywatelow y Woyskowych zawarto, namowiono, y postanowiono tego wszystkiego IoKMSCi P. N. M. dotrzyma y my dotrzymamy. Tak nąm Panie Boze dopomoz y iego niewinna Męka. Forma
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 213
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
Deklaracyją JoKMŚCi Pana naszego Miłościwego a Umowę Panów Deputatów Województw, Obywatelów i Wojskowych zawarto, namówiono, i postanowiono tego wszystkiego JoKMŚCi P. N. M. dotrzyma i my dotrzymamy. Tak nam Panie Boże dopomóz i jego niewinna Męka. Forma Juramentu Panów Deputatów od Obywatelów Województw i Wojskowych.
My. N. N. Przysięgamy P. Bogu Wszech. mogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu iz wszystkiego tego co kolwiek postanowiono zawarto i umówiąno jest w teraźniejszym Traktacie Tak ja sam jak i Obywatele województwa wtym Traktacie mianowani ci którzy są od Wojska przydadzą:) i Wojsko wszystko w związku znajdujące się dotrzymąm i dotrzymają i przy tym stawać będziemy i będą Tak mi
Deklaracyią IoKMSCi Pana naszego Miłosciwego a Umowę Panow Deputatow Woiewodztw, Obywatelow y Woyskowych zawarto, namowiono, y postanowiono tego wszystkiego IoKMSCi P. N. M. dotrzyma y my dotrzymamy. Tak nąm Panie Boze dopomoz y iego niewinna Męka. Forma Iuramentu Panow Deputatow od Obywatelow Woiewodztw y Woyskowych.
My. N. N. Przysięgamy P. Bogu Wszech. mogącemu w Tróycy Swiętey Iedynemu iz wszystkiego tego co kolwiek postanowiono zawarto y umowiąno iest w teraznieyszym Traktacie Tak ia sąm iak y Obywatele woiewodztwa wtym Traktacie mianowani ci ktorzy są od Woyska przydadzą:) y Woysko wszystko w zwiąsku znayduiące się dotrzymąm y dotrzymaią y przy tym stawać będziemy y będą Tak mi
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 213v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
organach, po kościele tańcowali, i inne zelżywości na tymże miejscu Bogu poświęconym wyrządzali. Za co ich Pan Bóg słusznie pokarał. Rota przysięgi, którą wojsko konne nieprzyjacielskie do krain swych zwracając się, przed J. M. P. Hetmanem uczyniło.
Ja N. Kapitan, i my wszyscy z nim służący, przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu w Tróycy ś. jedynemu, że od tego czasu (którego zdrowie nasze w ręce wpadło J. M. Pana Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego, Hetmana Polskiego, którym mnie, i nas wszytkich z Amerstyna wolno puszczonych dobrowolnie darował) broni naszych niepodniesiemy, i żadnych zaciągów czynić niebędziemy przeciwko Królowi J
organach, po kościele tańcowali, y inne zelżywości na tymże mieyscu Bogu poświęconym wyrządzali. Za co ich Pan Bóg słusznie pokarał. Rota przysięgi, którą woysko konne nieprzyiacielskie do krain swych zwracaiąc się, przed J. M. P. Hetmanem uczyniło.
Ja N. Kapitan, y my wszyscy z nim służący, przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu w Tróycy ś. iedynemu, że od tego czasu (którego zdrowie nasze w ręce wpadło J. M. Pana Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego, Hetmana Polskiego, którym mnie, y nas wszytkich z Amerstyna wolno puszczonych dobrowolnie darował) broni naszych niepodniesiemy, y żadnych zaciągow czynić niebędziemy przeciwko Królowi J
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 246
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
niebędziemy przeciwko Królowi J. M. i Koronie Polskiej, i że żadnego porozumienia niebędziemy mieli z Gustawem Książęciem Sudermańskim, ani z żadnym inszym, któryby snadź przeciwko Najaśniejszemu Królowi Polskiemu śmiał powstawać, przez cały rok i 6 niedziel. Także też ja N. Kapitan, i my wszyscy z nim służący, przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu, w Trojcy ś. jedynemu, że niemamy żadnych łupów, ani o nich wiemy, żeby przy którym z nas były. Naostatek, że ja, i my wszyscy, kondicjom od J. M. Pana Hetmana Koronnego Polskiego, nam podanym dosyć czyniemy. Tak mi niech Pan Bóg wszechmogący
niebędziemy przeciwko Królowi J. M. y Koronie Polskiey, y że żadnego porozumienia niebędziemy mieli z Gustawem Xiążęciem Sudermańskim, ani z żadnym inszym, któryby snadź przeciwko Naiaśnieyszemu Królowi Polskiemu śmiał powstawać, przez cały rok y 6 niedziel. Także też ia N. Kapitan, y my wszyscy z nim służący, przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu, w Troycy ś. iedynemu, że niemamy żadnych łupow, ani o nich wiemy, żeby przy którym z nas były. Naostatek, że ia, y my wszyscy, kondicyom od J. M. Pana Hetmana Koronnego Polskiego, nam podanym dosyć czyniemy. Tak mi niech Pan Bóg wszechmogący
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 246
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
podanym dosyć czyniemy. Tak mi niech Pan Bóg wszechmogący w Trojcy ś. jedyny dopomoże, i ta święta Ewangelia. Rola przysięgi, którą Piechota wszystka nieprzyjacielska, do Wojska J. K. Mości przystająca, przed. J. M. P. Hetmanem uczyniła.
Ja N. i my wszyscy tu przytomnie stojący, przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu w Trojcy ś. jedynemu, że od tego czasu (którego zdrowie etc.) Najaśniejszemu
Królowi Polskiemu i wszytkiej Koronie Polskiej, i J. M. Panu Hetmanowi Koronnemu Polskiemu, wiernie i cnotliwie przeciwko wszelkim nieprzyjaciołom służyć będziemy, że też żadnego porozumienia z Gustawem Książęciem Sudermańskim, ani z żadnym nieprzyjacielem Korony
podanym dosyć czyniemy. Tak mi niech Pan Bóg wszechmogący w Troycy ś. iedyny dopomoże, y ta święta Ewangelia. Rola przysięgi, którą Piechota wszystka nieprzyiacielska, do Woyska J. K. Mości przystaiąca, przed. J. M. P. Hetmanem uczyniła.
Ja N. y my wszyscy tu przytomnie stoiący, przysiegamy Panu Bogu wszechmogącemu w Troycy ś. iedynemu, że od tego czasu (którego zdrowie etc.) Naiaśnieyszemu
Królowi Polskiemu y wszytkiey Koronie Polskiey, y J. M. Panu Hetmanowi Koronnemu Polskiemu, wiernie y cnotliwie przeciwko wszelkim nieprzyiaciołom służyć będziemy, że też żadnego porozumienia z Gustawem Xiążęciem Sudermańskim, ani z żadnym nieprzyiacielem Korony
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 246
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
(którego zdrowie etc.) Najaśniejszemu
Królowi Polskiemu i wszytkiej Koronie Polskiej, i J. M. Panu Hetmanowi Koronnemu Polskiemu, wiernie i cnotliwie przeciwko wszelkim nieprzyjaciołom służyć będziemy, że też żadnego porozumienia z Gustawem Książęciem Sudermańskim, ani z żadnym nieprzyjacielem Korony Polski mieć niechcemy, od tego czasu przysięgi naszej. Także też przysięgamy wszyscy, że niemamy żadnych łupów, ani o nich wiemy żeby przy których z nas były etc. Opisanie Chorągwi 13 konnych wojska nieprzyjacielskiego, i nazwisk Przełożonych tegoż wojska
1. Oberster Jan Stref, Chorągiew jego adamaszkowa biała, na niej z obu stron obraz Salamandry, złotem i srebrem haftowany w ogniu, i
(którego zdrowie etc.) Naiaśnieyszemu
Królowi Polskiemu y wszytkiey Koronie Polskiey, y J. M. Panu Hetmanowi Koronnemu Polskiemu, wiernie y cnotliwie przeciwko wszelkim nieprzyiaciołom służyć będziemy, że też żadnego porozumienia z Gustawem Xiążęciem Sudermańskim, ani z żadnym nieprzyiacielem Korony Polski mieć niechcemy, od tego czasu przysięgi naszey. Także też przysięgamy wszyscy, że niemamy żadnych łupów, ani o nich wiemy żeby przy których z nas były etc. Opisanie Chorągwi 13 konnych woyska nieprzyiacielskiego, y nazwisk Przełożonych tegoż woyska
1. Oberster Jan Streff, Chorągiew iego adamaszkowa biała, na niey z obu stron obraz Salamandry, złotem y srebrem hafftowany w ogniu, y
Skrót tekstu: KoniecSSud
Strona: 247
Tytuł:
Rozprawa... Stanisława z Koniecpola Koniecpolskiego,
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Niemniej Judasza!
Jeszcze dyploma Polska nie wydała, Bo sobie wolność w tym rezolwowała. Sejm to pokaże, że krew wylać woli, Niż być w niewoli.
Tymczasem płaczmy, wierni chrześcijanie, Wołając: „Dzięki-ć oddajemy, Panie, Co karzesz Polskę utratą wolności Za nasze złości.
Cierpim do czasu, Tobie przysięgamy, W którym nadzieję wieczną pokładamy, Chybaby Matka Twa nie była panią, To wolność zganią.”
Szlachta królowi przysięgać nie będzie, Bo takim kształtem Niemiec nas osiędzie. Pociągnęłyby nas saskie partyje Za łeb, za szyję.
Amen. GŁOS WOLNY W WIĄZANEJ MOWIE ŻYCIE LUDZKIE UPŁYWAJĄCE W TEJŻE MATERII
Dążą czasy
Niemniej Judasza!
Jeszcze dyploma Polska nie wydała, Bo sobie wolność w tym rezolwowała. Sejm to pokaże, że krew wylać woli, Niż być w niewoli.
Tymczasem płaczmy, wierni chrześcijanie, Wołając: „Dzięki-ć oddajemy, Panie, Co karzesz Polskę utratą wolności Za nasze złości.
Cierpim do czasu, Tobie przysięgamy, W którym nadzieję wieczną pokładamy, Chybaby Matka Twa nie była panią, To wolność zganią.”
Szlachta królowi przysięgać nie będzie, Bo takim kształtem Niemiec nas osiędzie. Pociągnęłyby nas saskie partyje Za łeb, za szyję.
Amen. GŁOS WOLNY W WIĄZANEJ MOWIE ŻYCIE LUDZKIE UPŁYWAJĄCE W TEJŻE MATERII
Dążą czasy
Skrót tekstu: RudnPieśńBar_II
Strona: 468
Tytuł:
Pieśń postna nabożna o Koronie Polskiej
Autor:
Dominik Rudnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
całości pana swego manifestans jterum atq iterum manifestowawszy jn verificationem tego wszystkiego stawił roboczych Demiana i Jakima, poddanych ze wsi mianowanej Litkowa, dla poprzysięzenia mianowanych szkód, którym ja urząd rotę^ juramentu w tę słowa napisawszy, woźnemu grodowemu na imię Janowi Simkowi słuchać kazałem, tak się w sobie mającego: My, Demian i Jakim przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu w Trójcy Świętej jedynemu na tym, iz tę wszystkie szkody, którę w manifestaciej i osobliwym regestrem są położonę, nam przez mianowanych kozaków z wojska pana Chanienkowego są poczynionę, na czym iz sprawiedliwie przysięgamy. Tak nam, Panie Boże, dopomóz i niewinnu męku Chrystusa Pana. Po którym wykonanym juramęcie i woźny
całosci pana swego manifestans jterum atq iterum manifestowawszÿ jn verificationem tego wszystkiego stawił roboczych Demiana y Jakima, poddanÿch ze wsi mianowaney Litkowa, dla poprzysięzenia mianowanych szkod, ktorym ja urząd rotę^ juramentu w tę słowa napisawszy, woznemu grodowemu na ymie Janowi Simkowi słuchac kazałem, tak sie w sobie maiącego: My, Demian y Jakim przysięgamÿ Panu Bogu wszechmogącemu w Troycy Swiętej jedynemu na tym, jz tę wszystkie szkody, ktorę w manifestaciey y osobliwym regestrem są połozonę, nam przez mianowanych kozakow z woyska pana Chanienkowego są poczynionę, na czym jz sprawiedliwie przysięgamy. Tak nam, Panie Boze, dopomoz y niewinnu męku Chrystusa Pana. Po ktorym wykonanym juramęcie y wozny
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 56
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
