bywało w tym gnieździe nieśmiertelnej sławy hojne obfitowanie: bywało nad tym Domem znaczne błogosławieństwo Pańskie. Nie nowina w nim była posiadać i stołki w Senacie: nie nowina/ i hojna Ojczyźnie przysługa. Owo zgoła jako na znacznym urodzeniu/ tak i na uczciwym wychowaniu nic nigdy nie zeszło: Zaczym pewni tego stanu z powinnym uważeniem przystępować raczył/ tak i towarzysza tego od Pana Boga przejrzanego sobie/ z przystojną wdzięcznością z rąk Rodziców odbierać/ w powinności swojej Wmć poczuwać się będziesz chciał. A jakoś Wmć statecznym sercem to coś przysięgał/ trzymać/ tak i w uprzejmej miłości/ powinnego uszanowania będziesz chciał pozostawać. Ale i Stworzycielowi słów swoich/
bywáło w tym gniaźdźie nieśmiertelney sławy hoyne obfitowánie: bywáło nád tym Domem znácżne błogosłáwieństwo Pánskie. Nie nowiná w nim byłá pośiádáć y stołki w Senaćie: nie nowiná/ y hoyna Oyczyznie przysługa. Owo zgołá iáko ná znácżnym vrodzeniu/ ták y ná vcżćiwym wychowániu nic nigdy nie zeszło: Zácżym pewni tego stanu z powinnym vważeniem przystępowáć racżył/ ták y towarzyszá tego od Páná Bogá przeyrzánego sobie/ z przystoyną wdźięcżnośćią z rąk Rodźicow odbieráć/ w powinnośći swoiey Wmć pocżuwáć sie będźiesz chćiał. A iákoś Wmć státecznym sercem to coś przyśięgáł/ trzymáć/ ták y w vprzeymey miłośći/ powinnego vszánowánia będźiesz chćiał pozostáwáć. Ale y Stworzyćielowi słow swoich/
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: B4
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
critica aractus decretoria Rzpltej dies pod tytułem: latae sententiae et hoc est, quod ego volo et vobis iniungo, Poloni, komu zaś potem podobać się będzie po tych remonstracjach czekać tego tak okropnego i generalnego wolności, prawa pogrzebu, niech sobie siedzi i w niedbałości, a Niemcom pozwala rozprzestrzeniać się po Polsce i do zamierzonego przystępować intencji skutku.
critica aractus decretoria Rzpltej dies pod tytułem: latae sententiae et hoc est, quod ego volo et vobis iniungo, Poloni, komu zaś potem podobać się będzie po tych remonstracyjach czekać tego tak okropnego i generalnego wolności, prawa pogrzebu, niech sobie siedzi i w niedbałości, a Niemcom pozwala rozprzestrzeniać się po Polsce i do zamierzonego przystępować intencyi skutku.
Skrót tekstu: ZgubWolRzecz
Strona: 210
Tytuł:
Przestroga generalna stanów Rzpltej…
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1713 a 1714
Data wydania (nie wcześniej niż):
1713
Data wydania (nie później niż):
1714
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
praw pisać nie możemy, pisać zaś one pod starą laską, inverteremas ordinem, a oraz legem positivam, które nam utrzymać należy, bardziej niż instrukcją, bo te konstytucje in plena Republica mogą kasować, a instrukcje konstytucji nie mogą. Mamy świeże egzemplarze w Grodnie; gdzie prawie uniwersalnie wszystkich województw votum zaszło do niczego nie przystępować, pókiby ewakuacja wojsk moskiewskich promitti nie miała, a przecież stan rycerski do elekcji marszałka przystąpił, dawszy sobie sponsionem, tę materią ante omnia po obraniu marszałka promowować. Bez elekcji marszałka, corpus rzeczypospolitej jest acephalum et mutum, nic czynić nie możemy. Z tych racji życzył nieodwłocznie przystąpić do obrania marszałka poselskiego.
Impan
praw pisać nie możemy, pisać zaś one pod starą laską, inverteremas ordinem, a oraz legem positivam, które nam utrzymać należy, bardziéj niż instrukcyą, bo te konstytucye in plena Republica mogą kassować, a instrukcye konstytucyi nie mogą. Mamy świeże exemplarze w Grodnie; gdzie prawie uniwersalnie wszystkich województw votum zaszło do niczego nie przystępować, pókiby ewakuacya wojsk moskiewskich promitti nie miała, a przecież stan rycerski do elekcyi marszałka przystąpił, dawszy sobie sponsionem, tę materyą ante omnia po obraniu marszałka promowować. Bez elekcyi marszałka, corpus rzeczypospolitéj jest acephalum et mutum, nic czynić nie możemy. Z tych racyi życzył nieodwłocznie przystąpić do obrania marszałka poselskiego.
Jmpan
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 401
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
halicki praecavebat, że do żadnej materii po obraniu marszałka nowego nie przystąpi, póki władza hetmańska ad pristinum statum przywrócona nie będzie.
Impan Gumowski poseł lwowski, impan Krasnodębski poseł mielnicki, impan Szymanowski starosta i poseł wyszogrodzki, impan Męciński podstoli i poseł wieluński wyraził, że ma pro primo capite w instrukcji swojej do niczego nie przystępować, pókiby władzy hetmańskiej materia uspokojona nie była, nie możemy pozwolić na elekcją marszałka, a zatem upraszał ipana marszałka przeszłego, aby adire raczył jego królewską mość, i instando o oddanie skryptu in manu Republicae, bo to nie jest interes hetmański, tylko rzeczypospolitej.
Impan Tarło starosta wieluński, poseł sandomierski wywodził, że
halicki praecavebat, że do żadnéj materyi po obraniu marszałka nowego nie przystąpi, póki władza hetmańska ad pristinum statum przywrócona nie będzie.
Jmpan Gumowski poseł lwowski, jmpan Krasnodębski poseł mielnicki, jmpan Szymanowski starosta i poseł wyszogrodzki, jmpan Męciński podstoli i poseł wieluński wyraził, że ma pro primo capite w instrukcyi swojéj do niczego nie przystępować, pókiby władzy hetmańskiéj materya uspokojona nie była, nie możemy pozwolić na elekcyą marszałka, a zatém upraszał jpana marszałka przeszłego, aby adire raczył jego królewską mość, i instando o oddanie skryptu in manu Republicae, bo to nie jest interes hetmański, tylko rzeczypospolitej.
Jmpan Tarło starosta wieluński, poseł sandomirski wywodził, że
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 403
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, nie można mercarium facundum.”
Impan Mniszech poseł żydaczewski nie pozwalał na elekcją.
Na dniu 3^go^ Octobra, ipan marszałek invitabat do obrania marszałka, dawał głos województwu krakowskiemu do nominacji marszałka nowego.
Impan Bieliński, imp. Karski, imp. Męciński posłowie, odezwali się i innych wielu, że mają w instrukcjach nie przystępować do elekcji nowego marszałka, póki materia o władzy hetmańskiej uspokojoną nie będzie. Nie pozwalać na elekcją etiam cum discrimine sejmu, wielu ichmościów sobie conjurati na tym punkcie na utrzymanie ante omnia tej materii, dla czego nie pozwalali na elekcją.
Dnia 4^go^ Octobra impan marszałek poselski przy zagajeniu sesji w głosie swoim wyraził his similibus:
, nie można mercarium facundum.”
Jmpan Mniszech poseł żydaczewski nie pozwalał na elekcyą.
Na dniu 3^go^ Octobra, jpan marszałek invitabat do obrania marszałka, dawał głos województwu krakowskiemu do nominacyi marszałka nowego.
Jmpan Bieliński, jmp. Karski, jmp. Męciński posłowie, odezwali się i innych wielu, że mają w instrukcyach nie przystępować do elekcyi nowego marszałka, póki materya o władzy hetmańskiéj uspokojoną nie będzie. Nie pozwalać na elekcyą etiam cum discrimine sejmu, wielu ichmościów sobie conjurati na tym punkcie na utrzymanie ante omnia téj materyi, dla czego nie pozwalali na elekcyą.
Dnia 4^go^ Octobra jmpan marszałek poselski przy zagajeniu sessyi w głosie swoim wyraził his similibus:
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 410
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
a po przywitaniu jego królewskiej mości, domówić się wszystkim należy o komendę, a teraz dać sobie sponsionem na dotrzymanie.
Na dniu 8 Octobra, ipan marszałek w głosie swoim przy zagajeniu sesji, życzył arripere to medium, aby dla prędszego uspokojenia, dali sobie ad invicem jurata fide honore et conscientia sponsionem, do niczego nie przystępować po elekcji marszałka, aż pretensja komendy ufacillituje się, na co conscientes potiori parte izby poselskiej, renitentes nie pozwalali i coraz więcej do nich przybywało, a zatem soluta sesja.
Na dniu 9 Octobra zagajona sesja his similibus: „Nie wiem czy mam mówić, et verba desunt, nec ratio prodest do wyperswadowania wwmpanom,
a po przywitaniu jego królewskiéj mości, domówić się wszystkim należy o kommendę, a teraz dać sobie sponsionem na dotrzymanie.
Na dniu 8 Octobra, jpan marszałek w głosie swoim przy zagajeniu sessyi, życzył arripere to medium, aby dla prędszego uspokojenia, dali sobie ad invicem jurata fide honore et conscientia sponsionem, do niczego nie przystępować po elekcyi marszałka, aż pretensya komendy ufacillituje się, na co conscientes potiori parte izby poselskiéj, renitentes nie pozwalali i coraz więcéj do nich przybywało, a zatém soluta sessya.
Na dniu 9 Octobra zagajona sessya his similibus: „Nie wiem czy mam mówić, et verba desunt, nec ratio prodest do wyperswadowania wwmpanom,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 414
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
pozwalamy, i jeśliby ex senatus consilio jaka wojna z kimkolwiek miała być klarygowana, zapobiegając temu nomine rzeczypospolitej, protestamur i o nieprzywrócenie komendy hetmanów iterum iterumque protestamur.” Zaczem o pożegnanie ipana marszałka upraszali.
Impan marszałek pożegnał izbę poselską, którego pożegnania sens takowy:
„Do pożegnania już tu widzę każecie mi wwmpanowie przystępować i żalić się na to, edax rerum w tych niedzielach consumpsit. Niezwyczajnie gwałtowne bezprawie, bo sine ordine rerum po mnie tego wymagać, nie zacząwszy sejmu a nie skończywszy z żalem mnie przychodzi, że w październiku chcąc colligere flores fructiferos obrad naszych, ac tandem w listopadzie opadły interesa nasze. Bodaj się już nie jawiło
pozwalamy, i jeśliby ex senatus consilio jaka wojna z kimkolwiek miała być klarygowana, zapobiegając temu nomine rzeczypospolitéj, protestamur i o nieprzywrócenie komendy hetmanów iterum iterumque protestamur.” Zaczém o pożegnanie jpana marszałka upraszali.
Jmpan marszałek pożegnał izbę poselską, którego pożegnania sens takowy:
„Do pożegnania już tu widzę każecie mi wwmmpanowie przystępować i żalić się na to, edax rerum w tych niedzielach consumpsit. Niezwyczajnie gwałtowne bezprawie, bo sine ordine rerum po mnie tego wymagać, nie zacząwszy sejmu a nie skończywszy z żalem mnie przychodzi, że w październiku chcąc colligere flores fructiferos obrad naszych, ac tandem w listopadzie opadły interesa nasze. Bodaj się już nie jawiło
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 416
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
i Cesarzowi Jego Mości z tem się ozwiesz: gdyż taki przykład państwom W. K. Mści szkodliwy. PP. komisarze do traktatów od Waszej Królewskiej Mości naznaczeni, do tych czas w Prabuciech próżnowali; dnia wczorajszego jeden z komisarzów kurfirsztowych Kintzyk powiedział mi: że Oksenstiern odłożywszy o plenipotenciach i tytułach kontroversją chce do samej rzeczy przystępować. Przydzieli de armistitio traktować, przestrzeże
się tych kondicij po liście Waszej Królewskiej Mości, Pana mego miłościwego, wyrażonych; acz jeszcze od Ich Mści PP. komisarzów z Torunia niemam resoluciej, będąli mogli tę zupełną wystarczyć zapłatę. Grof Turn ze srzody na czwartek wyszedszy w sześciudziesiąt koni o siódmej w noc z Brodnice
i Cesarzowi Jego Mości z tém się ozwiesz: gdyż taki przykład państwom W. K. Mści szkodliwy. PP. kommissarze do traktatów od Waszej Królewskiej Mości naznaczeni, do tych czas w Prabuciech próżnowali; dnia wczorajszego jeden z kommissarzów kurfirsztowych Kintzyk powiedział mi: że Oxenstiern odłożywszy o plenipotenciach i titułach controversyą chce do samej rzeczy przystępować. Przydzieli de armistitio traktować, przestrzeże
się tych condicij po liście Waszéj Królewskiéj Mości, Pana mego miłościwego, wyrażonych; acz jeszcze od Ich Mści PP. kommissarzów z Torunia niemam resoluciej, będąli mogli tę zupełną wystarczyć zapłatę. Groff Turn ze srzody na czwartek wyszedszy w sześciudziesiąt koni o siódmej w noc z Brodnice
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 152
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
radą lekarską odcinać każdy musi/ kiedy się z-kancerują/ i kiedy wielkie jest niebezpieczeństwo/ aby się insze członki nie z-kancerowały; tak właśnie i w-Rzeczyp: dopiero w-ten czas odcinać się muszą niezgodne członki Rzeczyp/ kiedy już całe ciało uleczyć się nie może. I to z-wielką roztropnością i z-wielkim rozsądkiem do tego przystępować potrzeba. Bo jako Hippocrates in incurabilibus morbis non censet medicinam adhibendam; tak cum universus populus culpae est obnoxius, aut saltem major ejus pars, quid est aliud, illum velle quàm universum Corpus Reip: in exitium adducere? Wielkiego tu tedy potrzeba rozsądku wielkiej mądrości/ opatrzności i baczenia. Lecz gdyby już do tego przychodziło
rádą lekarską odćináć káżdy muśi/ kiedy się z-kánceruią/ i kiedy wielkie iest niebeśpieczenstwo/ áby się insze członki nie z-káncerowáły; ták właśnie i w-Rzeczyp: dopiero w-ten czás odćináć się muszą niezgodne członki Rzeczyp/ kiedy iuż całe ćiało uleczyć się nie może. I to z-wielką rostropnośćią i z-wielkim rozsądkiem do tego przystępowáć potrzeba. Bo iako Hippocrates in incurabilibus morbis non censet medicinam adhibendam; tak cum universus populus culpae est obnoxius, aut saltem major ejus pars, quid est aliud, illum velle quàm universum Corpus Reip: in exitium adducere? Wielkiego tu tedy potrzebá rozsądku wielkiey mądrośći/ opátrznośći i baczenia. Lecz gdyby iuż do tego przychodźiło
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 86
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
i znamienitość dajemy, którą i wielebny Senat nasz ma, i jako Cesarskiemu wojsku, tak i Clerowi Rzymskiego Kościoła aby się kłaniano przykazujemy. Na tej tedy swobodzie Kardynałowie i inszy Klerykowie polegszy/ potym pancerzami/ przyłbicami/ tarczami/ mieczami i inszą bronią uzbrojeni/ gotowcem i do Ewanielskiej przepowiedzi/ i do odprawowania nabożeństwa swego przystępować będą. Tylkożli? I owszem (mówi dalej) jak Cesarska wielmożność rozmaitemi urzędami, Łożniczych, Odżwiernych i wachtarzów, jest obwarowańa, tak aby i Rzymski Kościół przyozdobiony był, chcemy. I aby na koniach bieluchnej farby jeździli: i jak Senat nasz obowiu cum vlonibus używa, tak i oni w bieluchne płótno niech
y známienitość dáiemy, ktorą y wielebny Senat nasz ma, y iáko Cesárskiemu woysku, ták y Clerowi Rzymskiego Kośćiołá áby się kłániano przykázuiemy. Ná tey tedy swobodźie Kárdináłowie y inszy Clerikowie polegszy/ potym páncerzámi/ przyłbicámi/ tárcżámi/ miecżámi i inszą bronią vzbroieni/ gotowcem y do Ewánielskiey przepowiedźi/ y do odpráwowánia nabożeństwá swego przystępowáć będą. Tylkożli? Y owszem (mowi dáley) iák Cesárska wielmożność rozmáitemi vrzędámi, Lożnicżych, Odżwiernych y wachtarzow, iest obwárowáńa, ták áby y Rzymski Kośćioł przyozdobiony był, chcemy. Y áby ná koniách bieluchney fárby iezdzili: y iák Senat nász obowiu cum vlonibus vżywa, ták y oni w bieluchne płotno niech
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 65v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
