głowie Sny miłe śnią Morfeowie. W ten czas mi i Cypru Pani/ Wdzięczną Anną serce rani/ W ucho szepce/ każąc miłe/ Swej z nią zażyć krotofile. Liquorze mój ukochany/ Póki twej stać będzie piany/ Poty sławę twoję wszędzie/ Lutnia moja głosić będzie.
Na dewotkę jednę. Coraz sobie innego Brata przywłaszczywasz/ Czy tak o jednem Ojcu swoim powątpiwasz?
Z Greckiego. SIodorów byłem grunt/ i te wszytkie pola/ Teraz mię Mityleńczyk używa, Jola. Mnie raz tez swym/ ów przed tym swym nażywał Lanem/ Nim tego jest/ był/ będę. Los/ szczęście mym Panem.
Do Uznańskiego. MOżesz starożytnością
głowie Sny miłe śnią Morpheowie. W ten czás mi y Cypru Páni/ Wdźięczną Anną serce ráni/ W vcho szepce/ każąc miłe/ Swey z nią záżyć krotofile. Liquorze moy vkochány/ Poki twey stáć będźie piány/ Poty sławę twoię wszędźie/ Lutnia moiá głośić będźie.
Ná dewotkę iednę. Coraz sobie innego Brátá przywłasczywasz/ Czy ták o iednem Oycu swoim powątpiwasz?
Z Greckiego. SIodorow byłem grunt/ y te wszytkie polá/ Teraz mię Mityleńczyk vżywa, Iolá. Mnie raz tez swym/ ow przed tym swym náżywał Lanem/ Nim tego iest/ był/ będę. Los/ sczęśćie mym Pánem.
Do Vznanskiego. MOżesz stárożytnośćią
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 83
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
