Siostrą Cyprydą.
Gdy Wilkom gdy Kolcyna zagrzeje im czuby/ I niestawiana każe wypaść w tąniec luby. Oni mnie/ i jaby im/ za złe pewnie miałem/ By się w ten czas bawili Hymnów Rytuałem.
Dobra myśl serc ohyda/ ta z muzyki roście/ Kiedy Melancholią otrząsnąwszy goście. Wezmą w rękę Tokaju Puhar przeźroczysty/ Co raz Padwany skoczne słysząc Wokalisty.
Orfea Zwierze Ptacy i Leśne Werteby Słuchają. Na głos Lutni i murowne Taeby. Stanęły/ na grzbiet własny Ariona wzieny/ Wielorybów niesłownych potomstwo Balaeny. Księgi Trzecie.
Nawet twierdzą że dziwny Harmonią noty/ Obraca Empirejskiej Shaery kołowroty. I gdy zwykłą Muzykę kto w Królestwach znosi
Siostrą Cyprydą.
Gdy Wilkom gdy Kolcyná zágrzeie im czuby/ I niestáwiána każe wypáść w tąniec luby. Oni mnie/ y iaby im/ zá złe pewnie miałem/ By sie w ten czás báwili Hymnow Rytuałem.
Dobra myśl serc ochydá/ tá z muzyki rośćie/ Kiedy Meláncholią otrząsnąwszy gośćie. Wezmą w rękę Tokáiu Puhar przeźroczysty/ Co raz Pádwány skoczne słysząc Wokálisty.
Orphea Zwierze Ptacy y Leśne Werteby Słucháią. Na głos Lutni y murowne Thaeby. Stánęły/ ná grzbiet włásny Arioná wźieny/ Wielorybow niesłownych potomstwo Bálaeny. Kśięgi Trzećie.
Náwet twierdzą że dźiwny Hármonią noty/ Obraca Empireyskiey Shaery kołowroty. Y gdy zwykłą Muzykę kto w Krolestwách znośi
Skrót tekstu: KochProżnLir
Strona: 150
Tytuł:
Liryka polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
grzywnach każda, wynosi 74 facit fl.
4 czary, o 25 grzywnach każda, wynosi 100 facit fl.
2 miednice z nalewkami, o 25 grzywnach każda, wynosi 50 facit fl.
12 czarek, o 2 grzywnach każda, wynosi 24 facit fl.
12 pucharów, o 8 grzywnach każdi, wynosi 96 facit fl.
6 tuzinów łyżek, o 6 grzywnach tuzin, wynosi 36 facit fl.
2 kredensy z solniczkami, o 8 grzywnach jeden, wynosi 16 facit fl.
2 wanny, o 60 grzywnach każda, wynosi 120
grzywnach każda, wynosi 74 facit fl.
4 czary, o 25 grzywnach każda, wynosi 100 facit fl.
2 miednice z nalewkami, o 25 grzywnach każda, wynosi 50 facit fl.
12 czarek, o 2 grzywnach każda, wynosi 24 facit fl.
12 pucharów, o 8 grzywnach każdy, wynosi 96 facit fl.
6 tuzinów łyżek, o 6 grzywnach tuzin, wynosi 36 facit fl.
2 kredensy z solniczkami, o 8 grzywnach jeden, wynosi 16 facit fl.
2 wanny, o 60 grzywnach każda, wynosi 120
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 116
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
No 1. — Rama wielka, wyzłacana, do portretów, No 1. — Parawaników drewnianych do łóżka No 2. — Luster gipsowych, wyzłacanych, na ściany, No 9, z essami żelaznemi. — Sztuk różnych na kominy, z marmuru Wyrabianych ad instar kielichów i puharów, No 31. Z których jeden puhar stłuczony. — Ittem imbryczek i filiżanek para, z takiegoż kamienia wyrabiane. — Ittem imbryczek wielki, blaszany, czarno malowany. — Essów od kominów, mosiężnych, pobielanych, połamanych i innych kawałków sztuk 47. — Pochodni par 3. — Tamże materaców do zabijania okien, płóciennych, wyścilanych, starych,
No 1. — Rama wielka, wyzłacana, do portretów, No 1. — Parawaników drewnianych do łóżka No 2. — Luster gipsowych, wyzłacanych, na ściany, No 9, z essami żelaznemi. — Sztuk różnych na kominy, z marmuru Wyrabianych ad instar kielichów i puharów, No 31. Z których jeden puhar stłuczony. — Ittem imbryczek i filiżanek para, z takiegoż kamienia wyrabiane. — Ittem imbryczek wielki, blaszany, czarno malowany. — Essów od kominów, mosiężnych, pobielanych, połamanych i innych kawałków sztuk 47. — Pochodni par 3. — Tamże materaców do zabijania okien, płóciennych, wyścilanych, starych,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 62
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
(Słuchajcie tego pilno, bracia nasi!), Jakby swej żony liznął, winem gasi.
Bakchus gdy Indy zwojował, Kiedy mężnie triumfował, Siedząc na beczce ubluszczony wina, Śpiewał: Pijakom walczyć nie nowina.
Aleksander w Babilonie Siadszy na spokojnym tronie, Co świat zwyciężył, perskie pobił cary, Odmienił berło za spore puchary,
I co się zwał boskim synem, Złożył tę pychę przed winem; Co tylko wojny nie zaczynał z bogi, Padł, jak mu wino poderwało nogi.
Na takie trunku zaloty Dodajmy sobie ochoty: Pijmy sporymi, wszak nam jako w Kanie Za łaską Bożą w piwnicy dostanie.
Ta recepta na frasunki: Dobrze wykisałe
(Słuchajcie tego pilno, bracia nasi!), Jakby swej żony liznął, winem gasi.
Bakchus gdy Indy zwojował, Kiedy mężnie tryumfował, Siedząc na beczce ubluszczony wina, Śpiewał: Pijakom walczyć nie nowina.
Aleksander w Babilonie Siadszy na spokojnym tronie, Co świat zwyciężył, perskie pobił cary, Odmienił berło za spore puchary,
I co się zwał boskim synem, Złożył tę pychę przed winem; Co tylko wojny nie zaczynał z bogi, Padł, jak mu wino poderwało nogi.
Na takie trunku zaloty Dodajmy sobie ochoty: Pijmy sporymi, wszak nam jako w Kanie Za łaską Bożą w piwnicy dostanie.
Ta recepta na frasunki: Dobrze wykisałe
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 167
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
rządach Rzeczypospolitej, na Osobę zaraz Edowarda małego zlewając titulum Capitis Ecclesiae. Był Henryk pięknego składu, ale z wielkiego obżarstwa, tak tłusty, iż miasto krwie same w nim sadło było, aż w drzwi nie mógł się zmieścić, aż go na wschody na krześle windowano. Gdy mu o śmierci bliskiej powiedziano, kazał sobie puhar białego wina podać. i to do jednego z swoich obróciwszy się; rzekł: Wszystkośmy stracili. Umarł Roku 1547 Królował lat 38 Miesięcy 9. dni 6; wiedności z Kościołem lat 20; w odszczepieństwie 14 Żył lat 56. Pochowany bez nadgrobku, bo Groby SS. profanował: ale soripsit in marmore laesus IESUS
rządach Rzeczypospolitey, na Osobę zaraz Edowarda małego zlewaiąc titulum Capitis Ecclesiae. Był Henryk pięknego skłádu, ale z wielkiego obżarstwa, tak tłusty, iż miasto krwie same w nim sadło było, aż w drzwi nie mogł się zmieścić, aż go na wschody na krześle windowano. Gdy mu o śmierci bliskiey powiedziano, kazał sobie puhar białego wina podać. y to do iednego z swoich obrociwszy się; rzekł: Wszystkośmy stracili. Umarł Roku 1547 Krolował lat 38 Miesięcy 9. dni 6; wiedności z Kościołem lat 20; w odszczepieństwie 14 Zył lat 56. Pochowany bez nadgrobku, bo Groby SS. profanował: ale soripsit in marmore laesus IESUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 102
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Niemców ich liczyć nieśmie; bardziej są, Sarmatowie. Jednoż się zdają być, co i PECINIGI, Pacinace, bo także nad Dunajem mieszkający, jako i Bossini czyli Bezsini u Kariona. Tych samych Pieczyngów Książę czyli Królik imieniem Kura czyli Kuretes. Swentosława Bułgarów i Greków zwycięzce pokonał,z czaszki głowy jego puhar zrobiwszy, pijał. Sigismundus zaś Baro in rebus Moscovitcis e contra pisze, że ten Swentosław Książę Kuretesa Wodza Pieczyngów pokonawszy, zgłowy jego czaszę Temi Słowy popisawszy. Quoerendo aliena, amisit propria, z niej pijał in memoriam Victoriae.
PANNONII byli ludzie tam, gdzie, Węgry, o czym masz w Geografii Węgierskiej.
Niemcow ich liczyć nieśmie; bardziey są, Sarmatowie. Iednoż się zdaią bydź, co y PECINIGI, Pacinacae, bo także nad Dunaiem mieszkaiący, iako y Bossini czyli Bessini u Kariona. Tych samych Pieczyngow Xiąże czyli Krolik imieniem Kura czyli Kuretes. Swentosława Bulgarow y Grekow zwycięzce pokonał,z czaszki głowy iego puhar zrobiwszy, piiał. Sigismundus zaś Baro in rebus Moscovitcis e contra pisze, że ten Swentosław Xiąże Kuretesa Wodza Pieczyngow pokonawszy, zgłowy iego czaszę Temi Słowy popisawszy. Quoerendo aliena, amisit propria, z niey piiał in memoriam Victoriae.
PANNONII byli ludzie tam, gdzie, Węgry, o czym masz w Geografii Węgierskiey.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 152
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ale nie zasuszył Pióra, kiedy kopiją drugie siedm lat kruszył Pod znakiem tegoż Pana, z uszczerbkiem na zdrowiu, Szlacheckiej substancji swojej pogotowiu, Bo i szeląga nie brał (choć się drudzy zgryźnie Upominają), wiedząc, co winien ojczyźnie. Cztery lata krakowskim, jako zwyczaj stary, Podczaszym, temuż Panu podawał puchary; Jeszcze się do obozu brał na poganina, Chcąc krew jego królowi toczyć miasto wina. Wpadnie śmierć w przedsięwzięcie, gdy razem okrutnie I kwiat młodości jego, i zamysły utnie. Bóg tak chciał, moja na to zarobiła wina: Nie masz sługi, żołnierza, królu, a ja syna! TREN XXII
Wątpię,
ale nie zasuszył Pióra, kiedy kopiją drugie siedm lat kruszył Pod znakiem tegoż Pana, z uszczerbkiem na zdrowiu, Szlacheckiej substancyi swojej pogotowiu, Bo i szeląga nie brał (choć się drudzy zgryźnie Upominają), wiedząc, co winien ojczyźnie. Cztery lata krakowskim, jako zwyczaj stary, Podczaszym, temuż Panu podawał puchary; Jeszcze się do obozu brał na poganina, Chcąc krew jego królowi toczyć miasto wina. Wpadnie śmierć w przedsięwzięcie, gdy razem okrutnie I kwiat młodości jego, i zamysły utnie. Bóg tak chciał, moja na to zarobiła wina: Nie masz sługi, żołnierza, królu, a ja syna! TREN XXII
Wątpię,
Skrót tekstu: PotAbKuk_III
Strona: 346
Tytuł:
Abrys ostatniego żalu
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1691
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
na wierzchu. K. 7. Czara aspisowa, wielka, na denku złotym, ucha złote, szmelcowane, wierzch złoty we cztery kryształy, na wierzchu żóraw, szafier trzymający. (Królowa) 8. Czara albo łódka na denku aspisowa w złoto oprawna, rubinami sadzona, z głową orła. J. 9. Puhar aspisowy na wysokim denku, krajem jednym nadpadany, opaska srebrna, rubinami sadzona, wierzch pod lilią diamentami i szmaragdami sadzony. A. 10. Czarek para aspisowych, na wysokich denkach. U jednej denko i wierzch w złoto oprawny, druga gładka z denkiem tylko oprawnym. A. 11. Para czarek aspisowych, na
na wierzchu. K. 7. Czara aspisowa, wielka, na denku złotym, ucha złote, szmelcowane, wierzch złoty we cztery kryształy, na wierzchu żóraw, szafier trzymaiący. (Królowa) 8. Czara albo łódka na denku aspisowa w złoto oprawna, rubinami sadzona, z głową orła. J. 9. Puhar aspisowy na wysokim denku, krajem jednym nadpadany, opaska srebrna, rubinami sadzona, wierzch pod lilią dyamentami y szmaragami sadzony. A. 10. Czarek para aspisowych, na wysokich denkach. U jedney denko y wierzch w złoto oprawny, druga gładka z denkiem tylko oprawnym. A. 11. Para czarek aspisowych, na
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 41
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
76. Czarka przeźroczysta w kratkę, w niej złota czarka cienka. A 77. Ośm sztuk czarek i miseczek porcelanowych, kamieńmi sadzonych. J2, Al. K5. Extra Regestrum:
78. Szkatułka srebrna złocista, kamieńmi suto sadzona, z orłem na wierzchu. Nb. Tę oddano Królewiczowej Jej Mci. 79. Puar kryształowy, bogato w srebro złocisto oprawny, z szmelcem. A. 80. Koncha w srebro złocisto oprawna, z trydentem na wierzchu. J. 81. Koncha w srebro oprawna, łabęć złocisty. K. 82. Puzderko w piramidę, z siedmią flaszek zielonych, filigranowe. J. 83. Kałamarz filigranowy.
76. Czarka przeźroczysta w kratkę, w niey złota czarka cienka. A 77. Ośm sztuk czarek y miseczek porcelanowych, kamieńmi sadzonych. J2, Al. K5. Extra Regestrum:
78. Szkatułka srebrna złocista, kamienmi suto sadzona, z orłem na wierzchu. Nb. Tę oddano Królewicowey Jey Mci. 79. Puar kryształowy, bogato w srebro złocisto oprawny, z szmelcem. A. 80. Koncha w srebro złocisto oprawna, z trydentem na wierzchu. J. 81. Koncha w srebro oprawna, łabęć złocisty. K. 82. Puzderko w piramidę, z siedmią flaszek zielonych, filagranowe. J. 83. Kałamarz filagranowy.
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 44
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
rymerami. I ty w biesiadach, Koe okrzykliwy, Któryś zwykł chodzić po nocy sępliwy Z zgrają swych bożków — pomóż krotofili! Vivat!! — krzykajcie, gdy będziemy pili. Wszak się oglądać na nie nie będziemy, Kiedy już jutro u portu staniemy! Tu tedy naprzód sam w wesołej cerze Marynarz z winem srebrny puchar bierze, A z poświęceniem Bachusa dobrego, Który mu gardła użyczył sporego, Dobrym porządkiem kolej naprawuje I w głos do wszystkich stojąc peroruje: ,,Boże-ć daj zdrowie, mój piękny okole, Co przy tym siedzisz rozłożystym stole! Za wasze zdrowie spełnić obiecuję, A sam Bóg one niechaj wam daruje, Ile
rymerami. I ty w biesiadach, Koe okrzykliwy, Któryś zwykł chodzić po nocy sępliwy Z zgrają swych bożków — pomóż krotofili! Vivat!! — krzykajcie, gdy będziemy pili. Wszak się oglądać na nie nie będziemy, Kiedy już jutro u portu staniemy! Tu tedy naprzód sam w wesołej cerze Marynarz z winem srebrny puchar bierze, A z poświęceniem Bachusa dobrego, Który mu gardła użyczył sporego, Dobrym porządkiem kolej naprawuje I w głos do wszystkich stojąc peroruje: ,,Boże-ć daj zdrowie, mój piękny okole, Co przy tym siedzisz rozłożystym stole! Za wasze zdrowie spełnić obiecuję, A sam Bóg one niechaj wam daruje, Ile
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 63
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971