. — Szewc dał gańbę trzewikom. Z gniewem-ci, atoli Wziąwszy pędzla poprawił według jego woli. Nuż sziwiec dalej przygarniać: „Jeszczeć źle to i to”. A malarz go w pół: „Dość też z szewca po kopyto!” VIII 125. PRIMA APRILIS
Śle dama pod pieczęcią żywą w pudełeczku Pchłę kawalijerowi. Gdy sfolgował wieczku,
Wymkła. On też jej w zamian (iż w sąmsiedztwie bliskiem) W sam obiad żywcem parę ptaszków pod półmiskiem Śle w skorupkach jaj kurzych, zasklepionych kształtnie — List do niej z komplementem pisząc dość udatnie: Przy pokłonie za pocztę — prosi o wrąb wolny W puszczy, w której
. — Szewc dał gańbę trzewikom. Z gniewem-ci, atoli Wziąwszy pędzla poprawił według jego woli. Nuż sziwiec dalej przygarniać: „Jeszczeć źle to i to”. A malarz go w pół: „Dość też z szewca po kopyto!” VIII 125. PRIMA APRILIS
Śle dama pod pieczęcią żywą w pudełeczku Pchłę kawalijerowi. Gdy sfolgował wieczku,
Wymkła. On też jej w zamian (iż w sąmsiedztwie bliskiem) W sam obiad żywcem parę ptaszków pod półmiskiem Śle w skorupkach jaj kurzych, zasklepionych kształtnie — List do niej z komplementem pisząc dość udatnie: Przy pokłonie za pocztę — prosi o wrąb wolny W puszczy, w której
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 38
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
każdy z nich o jednym kamieniu diamentowym wielkim w anguł rżniętym jednako jako jeden, tak drugi. Po tych ceremoniach poszedł z księżną im. do królestwa ichm., która nie otwarty list oddała królowej im. do przeczytania i dopiro go w pokoju czytała. Zaraz za nią upominki pomienione imp. wojnicka niosła na tacy w pudełeczkach, z których one wyjąwszy prezentowała państwu, a potem zausznice w zwierciedle królowej im. przypięła sobie, a brassolety, że prędko nie mogły być nawiązane, nazad w pudełeczko włożono.
W oddanych listach nic więcej nie było, tylko po komplemencie essentialia, że ten baron Simeoni jest tu przysłany cum charactere ablegati i aby księżnfe
każdy z nich o jednym kamieniu diamentowym wielkim w anguł rżniętym jednako jako jeden, tak drugi. Po tych ceremonijach poszedł z księżną jm. do królestwa ichm., która nie otwarty list oddała królowej jm. do przeczytania i dopiro go w pokoju czytała. Zaraz za nią upominki pomienione jmp. wojnicka niosła na tacy w pudełeczkach, z których one wyjąwszy prezentowała państwu, a potem zausznice w zwierciedle królowej jm. przypięła sobie, a brassolety, że prędko nie mogły być nawiązane, nazad w pudełeczko włożono.
W oddanych listach nic więcej nie było, tylko po komplemencie essentialia, że ten baron Simeoni jest tu przysłany cum charactere ablegati i aby księżnfe
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 157
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
nie otwarty list oddała królowej im. do przeczytania i dopiro go w pokoju czytała. Zaraz za nią upominki pomienione imp. wojnicka niosła na tacy w pudełeczkach, z których one wyjąwszy prezentowała państwu, a potem zausznice w zwierciedle królowej im. przypięła sobie, a brassolety, że prędko nie mogły być nawiązane, nazad w pudełeczko włożono.
W oddanych listach nic więcej nie było, tylko po komplemencie essentialia, że ten baron Simeoni jest tu przysłany cum charactere ablegati i aby księżnfe asystował w tej drodze. Człowiek jest statury niski, podobny do imp. stolnika kor., ogromniejszą mając twarz. Wszyscy mu dają dank, że grzeczny i pole to
nie otwarty list oddała królowej jm. do przeczytania i dopiro go w pokoju czytała. Zaraz za nią upominki pomienione jmp. wojnicka niosła na tacy w pudełeczkach, z których one wyjąwszy prezentowała państwu, a potem zausznice w zwierciedle królowej jm. przypięła sobie, a brassolety, że prędko nie mogły być nawiązane, nazad w pudełeczko włożono.
W oddanych listach nic więcej nie było, tylko po komplemencie essentialia, że ten baron Simeoni jest tu przysłany cum charactere ablegati i aby księżnfe asystował w tej drodze. Człowiek jest statury niski, podobny do jmp. stolnika kor., ogromniejszą mając twarz. Wszyscy mu dają dank, że grzeczny i pole to
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 157
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
nym som rusznę drobiaszgi tu zaraz opisanę, 1 moszdzirzyk kamienny, kalczedonowy, i z wiercioszkiem.
1 więlki paciorek sz kalcedonowego abo z krwawnykowego kamynia.
2 stuczki imakustu indyskięgo, w jednym papirku z rogu rznięte rusznę tabliczki do mannelek, 1 1/2 kopita rogu prawego łosiego.
4 perły szklane, podługowatę, w pudełeczku, czeglaste wstoski przy nich. 4 pary kutasów, sz pociorkuw robionę, i złociste esyki przy nich, 1 burstynowa perfomyrka, w gruszęczkę robiona, 1 takaż okrogła, 1 roczka, co figę pokazuję, też burstynowa, 1 puszeczk do tabaki, z biały i czarni koscy zrobiona, srebrne szrubeczki przy
nym som rusznę drobiaszgi tu zarasz opisanę, 1 moszdzirzyk kamięnny, kalczedonowy, y z wiercioszkiem.
1 więlky paciorek sz kalcedonowego abo s krwawnykowego kamynia.
2 stuczky imakustu indyskięgo, w iednym papirku z rogu rznięte rusznę tabliczky do mannelek, 1 1/2 kopita rogu prawego łosiego.
4 perły sklane, podługowatę, w pudełeczku, czeglaste wstosky przy nich. 4 pary kutasów, sz pociorkuw robionę, y złociste esyky przy nich, 1 burstynowa perfomyrka, w gruszęczkę robiona, 1 takasz okrogła, 1 roczka, co figę pokazuię, tysz burstynowa, 1 puszeczk do tabaky, z biały y czarni koscy zrobiona, szrybrne szrubeczky przy
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 56
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
białę pudełko z olęikiem dziensemynowym, w tyze sufladczę jeszt motek jedwabiu skarłatno mafarbowany, a drugi zielono, i 1 kłebęk surowego jedwabiu z tych robaczkuw, com ją sobie chowała.
1 poduszęczka do szpilek, 1 puszeczka z czerwony koscy, podługowata, w ny jest mascz.
2 pudełka z bawolego rogu, 1 białe pudełeczko z jednoroszczem, to w jedni suflatcze wszystko, w drugi suflatcę:
1 woreczek okrogły, srebrne dno, a kwiatki na nym wyszyte włosamy, zielonim i czerwonym jedwabiem, atłaszem białym podszyty.
1 woreczek srebrem i rusznemy jedwabiamy szyty, błekytną kytaiką podszyty, i 12 kuleczek srebrnych przy nim.
1 woreczek czeglastym i zielonym
białę pudełko z olęikiem dziensemynowym, w tyze sufladczę ieszt motek iędwabiu skarłatno mafarbowany, a drugi zielono, y 1 kłebęk surowego iędwabiu s tych robaczkuw, com ię sobie chowała.
1 poduszęczka do szpilek, 1 puszeczka s czerwony koscy, podługowata, w ny iest mascz.
2 pudełka z bawolego rogu, 1 białe pudełeczko z iednorosczem, to w iedni suflatcze wszistko, w drugi suflatcę:
1 woreczek okrogły, szrybrne dno, a kwiatky na nym wyszyte włosamy, zielonim y czerwonym iedwabiem, atłaszem białym podszyty.
1 woreczek szrybrem y rusznemy iędwabiamy szyty, błekytną kytaiką podszyty, y 12 kuleczek szrybrnych przy nim.
1 woreczek czeglastym y zielonym
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 56
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
, i kwast w nym.
1 suflatka podługowata, w ny skurki roszmaite, 1 stroiszna do sukna mierzenia.
4 szczotki ruszne do szat, 1 pezlik i w pudelku małe pezelki.
1 pudełko z rusznemy stuczkamy ołowiu, 1 papirek sz potłuczonemy okularami.
1 pudełko z rusznym drutem i autkamy, 1 z kościanemy guziczkamy pudełeczko. Wiele inszych drobiaszguw, co się nie pisało, co niewiele warto
W jedni połowici w zułty ławie, w tylni iszbie jest:
2 długie liniały, 1 długi korbacz, 2 nachiki, 1 stuka pargaminu.
3 skurzane worki do konewek, 3 grzebyniarze.
1 pudełko z opłatkamy do pieczętowania, 1 lichtarsz do kułka
, y kwast w nym.
1 suflatka podługowata, w ny skurky roszmaite, 1 stroiszna do sukna mierzenia.
4 sczotky ruszne do szat, 1 pezlik y w pudelku małe pezelky.
1 pudełko z rusznemy stuczkamy ołowiu, 1 papirek sz potłuczonemy okularami.
1 pudełko z rusznym drutem y awtkamy, 1 s koscianemy guziczkamy pudełeczko. Wiele inszich drobiaszguw, co się nie pisało, co niewiele warto
W iedny połowici w zułty ławie, w tylni iszbie iest:
2 długie liniiały, 1 długi korbacz, 2 nachiky, 1 stuka pargaminu.
3 skurzane worky do konewek, 3 grzebyniarze.
1 pudełko z opłatkamy do pieczętowania, 1 lichtarsz do kułka
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 59
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
żadnej inszej nie chce dąć przodkować, Ale tylko sama chce nad wszytkie celować. Drugie są tak cnotliwe, co cię w rzecz miłuje, A ona bardziej mieszek niż ciebie szanuje. A co większa, te cnoty w swych postępkach mają, Ze, gdy się z kim witają abo też gadają, To gębusie wystawia jako pudełeczko, A śmieje się, gdy jej kto rzecze: — „Kochaneczko”! Więc, rączki założywszy, trzewiczek wystawia, Abo sobie na głowie zatyczki poprawia. Spytasz-li jej też o co, na toć responduje, Ba, jeszcze się od ciebie, co chce, dowiaduje. Sama jeszcze zastąpi, gdy idziesz
żadnej inszej nie chce dąć przodkować, Ale tylko sama chce nad wszytkie celować. Drugie są tak cnotliwe, co cię w rzecz miłuje, A ona bardziej mieszek niż ciebie szanuje. A co większa, te cnoty w swych postępkach mają, Ze, gdy się z kim witają abo też gadają, To gębusie wystawia jako pudełeczko, A śmieje sie, gdy jej kto rzecze: — „Kochaneczko”! Więc, rączki założywszy, trzewiczek wystawia, Abo sobie na głowie zatyczki poprawia. Spytasz-li jej też o co, na toć responduje, Ba, jeszcze się od ciebie, co chce, dowiaduje. Sama jeszcze zastąpi, gdy idziesz
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 156
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
/ albo poklęknąwszy/ Takowego zwyczaju zdawna w Cerkwi nie było/ jako i u Rzymian w Kościele głową się kłaniać. (Puszek powiadasz. albo Kielichów przystojnych na chowanie Naświętszego SAKRAMENTV nie mają, ale w ladajakim naczyniu w słomianym albo w oskowym chowają. ODPOWIADAM. TO nieprawda i szczera potwarz/ a że drudzy w pudełeczku drewnianym jakim przystojnym/ albo w inakszym jakim naczyniu drewnianym czystym zamczystym chowają/ temu się dziwować nie potrzeba/ bo niedostatek ich do tego przymusza. Przypatrz się jeno w dostatnich Cerkwiach/ znajdziesz takowe naczynia śrebrne białe/ a w drugich i pozłociste/ w drugich zaś Cynowe/ a w niektórych zasię uboższych z drzewa przystojnie utoczone
/ álbo poklęknąwszy/ Tákowego zwyczáiu zdawna w Cerkwi nie było/ iáko y v Rzymian w Kośćiele głową się kłániáć. (Puszek powiádasz. álbo Kielichow przystoynych ná chowánie Naświętszego SAKRAMENTV nie máią, ále w ládáiakim naczyniu w słomiánym álbo w oskowym chowáią. ODPOWIADAM. TO nieprawdá y szczera potwarz/ á że drudzy w pudełeczku drewniánym iákim przystoynym/ álbo w inákszym iákim naczyniu drewniánym czystym zamczystym chowáią/ temu się dźiwowáć nie potrzebá/ bo niedostátek ich do tego przymusza. Przypátrz się ieno w dostátnich Cerkwiách/ znaydźiesz tákowe naczynia śrebrne białe/ á w drugich y pozłoćiste/ w drugich záś Cynowe/ á w niektorych záśię vboższych z drzewá przystoynie vtoczone
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 54
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
granatowego. Żałoba z głowy, kołpaczek soboli z aksamitnem wierzchem, białogłowski, z kompanką srebrną, rękawiczki białe, drugie szare, psie. Czółko aksamitne, czapeczki sypialne 2 stare, mankietek 2 starych, złych, muślinowych. Koszula z rękawami muślinowemi, kornet gazowy jeden z tążką, także starych 4. Ślarka biała, pudełeczka 2 w sieżkę robione, w których zauszniczki bisiorowe stare jedne. Kompanki srebrnej w jednym sztuczka niewielka, nieszeroka, w drugiej szerszej srebrnej, trzecie papiórowe zielone, w którym łańcuszek srebrny od obrazu i kilka płatków drobnych materialnych i bisiory stare.
Stołów 2: jeden większy malowany, rogaty, drugi mniejszy, okrągły, z
granatowego. Żałoba z głowy, kołpaczek soboli z aksamitnem wierzchem, białogłowski, z kompanką srebrną, rękawiczki białe, drugie szare, psie. Czółko aksamitne, czapeczki sypialne 2 stare, mankietek 2 starych, złych, muślinowych. Koszula z rękawami muślinowemi, kornet gazowy jeden z tążką, także starych 4. Ślarka biała, pudełeczka 2 w sieżkę robione, w których zauszniczki bisiorowe stare jedne. Kompanki srebrnej w jednym sztuczka niewielka, nieszeroka, w drugiej szerszej srebrnej, trzecie papiórowe zielone, w którym łańcuszek srebrny od obrazu i kilka płatków drobnych materialnych i bisiory stare.
Stołów 2: jeden większy malowany, rogaty, drugi mniejszy, okrągły, z
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 84
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
