/ jeśli co mogę sprawić. Panie Stryju/ dozwolcie waszemu synowi/ aby z nami mógł wyniść za miasto/ wszak teraz psie dni. Pani Ciotko/ dozwolcie waszej córce/ abi z nami mogła wyniść do sadu. Będziem grać/ kwiatki rwać/ wianki wić. Tego nie dopuszczę/ bo ja wiem/ że będziecie pustować/ i jedno drugiemu złość wyrządzać. Możecie/ ale zachowajcie się skromnie/ żeby na was skarga nie przyszła. Podź/ jużci Pan Ociec dozwolił. A cóż będziem grać? Każdy ma sobie grę wybierać/ a co on obierze/ to drudzy z nim mają grać. A któż pierwej pocznie? Będziem o to
/ jesli co mogę spráwić. Pánie Stryju/ dozwolćie waszemu synowi/ áby z námi mogł wyniść zá miásto/ wszák teraz psie dni. Páni Ciotko/ dozwolćie wászey corce/ ábi z námi mogłá wyniść do sádu. Będźiem gráć/ kwiatki rwáć/ wianki wić. Tego nie dopuszcżę/ bo ja wiem/ że będźiećie pustowáć/ y jedno drugiemu złość wyrządzáć. Możećie/ ále záchowayćie się skromnie/ żeby ná was skárgá nie przyszłá. Podź/ jużći Pan Oćiec dozwolił. A coż będźiem gráć? Káżdy ma sobie grę wybieráć/ á co on objerze/ to drudzy z nim máją gráć. A ktoż pierwey pocżnie? Będźiem o to
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 55v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
