. Cocos jest owoc wielkością melona, póki zielony ma w sobie likwor specie mleka zażywany podczas gorąca, gdyż ma chłodzącą qualitatem. Co mięsiąc te drzewo jedną wydaje gałąź, a przez Rok 12. jedne większe, co są starsze, drugie mniejsze co świeższe. Robią z niego kubki naprzeciw truciźnie, owszem i paciorki, puszeczki, tabakierki, etc. Ródzi się w Amerykańskich tych Krajach Sant Jan, de Puerto Rico, i innych miejscach; różne też są species i owoce tego drzewa. CANILLA albo CANELLA jest drzewo w Prowincyj Zumaco pod linią Ekwinokcjonalną obszerne liście mające, jak bobkowe drzewo, ale jagody mniejsze, jak grono winne dokupy zrosłe
. Cocos iest owoc wielkością melona, poki zielony ma w sobie likwor specie mleka zażywany podczas gorąca, gdyż ma chłodzącą qualitatem. Co mięsiąc te drzewo iedną wydaie gałąź, á przez Rok 12. iedne większe, co są starsze, drugie mnieysze co swieższe. Robią z niego kubki naprzeciw truciźnie, owszem y paciorki, puszeczki, tabakierki, etc. Rodzi się w Amerykańskich tych Kraiach Sant Ian, de Puerto Rico, y innych mieyscach; rożne też są species y owoce tego drzewa. CANILLA albo CANELLA iest drzewo w Prowincyi Zumaco pod linią Ekwinokcyonalną obszerne liście maiące, iak bobkowe drzewo, ale iagody mnieysze, iak grono winne dokupy zrosłe
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 624
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
POSWAREK TABAKI Z GORZAŁKĄ.
Naprzód tabaka taką o sobie sprawę daje na przeciwko gorzałce.
Lepszam ja, tabaka, Niźli ty gorzałka; Bo prędko upoje I zaraz ukoję. Smutne duchy zgadzam A serce ochładzam; Wysuszam wilgości, Zaduszam lubości. Na dwoję smak dawam, Kosztu nie zadawam, Chyba na pipeczki, I proste puszeczki. Sprawuje też stolce, Choć chudopacholce. Zadawam womity, Tak też, jako i ty. Już w lekarstwach dają Drudzy, co mię znają. Przez mię. pite dymy Pozbawiają rymy. Trzeźwych pijanymi, Pijanych trzeźwymi Czynię, a nikt w błędzie Ode mnie nie będzie. I lepszam jest dymna, Niźli z proszkiem
POSWAREK TABAKI Z GORZAŁKĄ.
Naprzód tabaka taką o sobie sprawę daje na przeciwko gorzałce.
Lepszam ja, tabaka, Niźli ty gorzałka; Bo prędko upoje I zaraz ukoję. Smutne duchy zgadzam A serce ochładzam; Wysuszam wilgości, Zaduszam lubości. Na dwoję smak dawam, Kosztu nie zadawam, Chyba na pipeczki, I proste puszeczki. Sprawuje też stolce, Choć chudopacholce. Zadawam womity, Tak też, jako i ty. Juz w lekarstwach dają Drudzy, co mię znają. Przez mię. pite dymy Pozbawiają rymy. Trzeźwych pijanymi, Pijanych trzeźwymi Czynię, a nikt w błędzie Ode mnie nie będzie. I lepszam jest dymna, Niźli z proszkiem
Skrót tekstu: PosTabBad
Strona: 36
Tytuł:
Poswarek tabaki z gorzałką
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
, Chcesz-li sobie, słysz że! Chęć jedzenia tracą, Co się tobą raczą, Chociaż z przyprawami, Z lepszymi proszkami; Aniż żeś jest sama, W złych dziełach doznana Sen miły odbierasz, W dół za młodu wpierasz; Dymem kurzysz czemu Choć niepijącemu. Wynalazłaś sobie, Ku więtszej ozdobie, Puszeczki kościane, Mosiężne, drzewiane, Gliniane pipeczki, Do swej marnej rzeczki. Za co wszytko grosza Proszą u Bartosza. Nastało to marnie, Ze się k tobie garnie I ten, co nie umie Brać cię. 0 rozumie, U mnie i dziateczki Z mej piją wódeczki; Matek proszą wódki, Choć z łyżkę do
, Chcesz-li sobie, słysz że! Chęć jedzenia tracą, Co się tobą raczą, Chociaż z przyprawami, Z lepszymi proszkami; Aniż żeś jest sama, W złych dziełach doznana Sen miły odbierasz, W dół za młodu wpierasz; Dymem kurzysz czemu Choć niepijącemu. Wynalazłaś sobie, Ku więtszej ozdobie, Puszeczki kościane, Mosiężne, drzewiane, Gliniane pipeczki, Do swej marnej rzeczki. Za co wszytko grosza Proszą u Bartosza. Nastało to marnie, Ze się k tobie garnie I ten, co nie umie Brać cię. 0 rozumie, U mnie i dziateczki Z mej piją wódeczki; Matek proszą wódki, Choć z łyżkę do
Skrót tekstu: PosTabBad
Strona: 42
Tytuł:
Poswarek tabaki z gorzałką
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
73. Obrączka rubinowa z diamentami A. 74. Osóbka złota z perłą w piersiach J. 75. Dwa pierścienie granatowe K. 76. Pierścień agatowy, diamentami sadzony J. 77. Tabakierka aspisowa 78. Szafir na nitce K. 79. Szmaragów cztery A. 80. Krzyżyk z rubinami A. 81. Puszeczka aspisowa z rubinami A. 82. Sznur pereł uriańskich K. 83. Andzar złoty z czerwonym szmelcem, diamentami sadzony A. 84. Andzar złoty z turkusowym szmelcem, diamentami sadzony A. 85. Andzar czerwono i biało szmelcowany J. 86. Andzar diamentami sadzony, z szmelcem w kratkę K. 87. Andzar
73. Obrączka rubinowa z dyamentami A. 74. Osóbka złota z perłą w piersiach J. 75. Dwa pierścienie granatowe K. 76. Pierścień agatowy, dyamentami sadzony J. 77. Tabakierka aspisowa 78. Szafir na nitce K. 79. Szmaragów cztery A. 80. Krzyżyk z rubinami A. 81. Puszeczka aspisowa z rubinami A. 82. Sznur pereł uryańskich K. 83. Andzar złoty z czerwonym szmelcem, dyamentami sadzony A. 84. Andzar złoty z turkusowym szmelcem, dyamentami sadzony A. 85. Andzar czerwono y biało szmelcowany J. 86. Andzar dyamentami sadzony, z szmelcem w kratkę K. 87. Andzar
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 33
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
, szósty z twarzą, z diamencikami dokoła. Szkatułka capowa od pierścieni, w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą okliana, w której zekier turecki 1 diamentowy, drugi aspisowy, rubinami sadzony, trzeci z her pierścień, z herbem Króla Jo Mci tarczą.
2 relikwiarzyki rzymskie, filigranowe.
Sztuki
, szósty z twarzą, z diamencikami dokoła. Szkatułka capowa od pierścieni, w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą oklijana, w której zekier turecki 1 diamentowy, drugi aspisowy, rubinami sadzony, trzeci z her pierścień, z herbem Króla Jo Mci tarczą.
2 relikwiarzyki rzymskie, filigranowe.
Sztuki
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 152
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą okliana, w której zekier turecki 1 diamentowy, drugi aspisowy, rubinami sadzony, trzeci z her pierścień, z herbem Króla Jo Mci tarczą.
2 relikwiarzyki rzymskie, filigranowe.
Sztuki w papierku, od pętlicy tureckiej.
Papier z różnemi sztukami od kamieni.
w której 10 pierścieni, jedenasta, obrączka rubinowa, dwunasty, szafir z haczykiem.
Skrzyneczka z drzewa kalambu, w której 3 2 pierścienie rubinowe, trzecie, ziarno.
Stuczka aspisowa z rubinkami.
Zegarek kwadratowy, złoty, z diamentami dokoła.
Puszeczka agatowa, z pierścieniem, wewnątrz, agatowym, ze 3 diamencikami.
Puszeczka ze trze dwiema szmaragdami i trzecim — szafirem.
Szufladka, słomą oklijana, w której zekier turecki 1 diamentowy, drugi aspisowy, rubinami sadzony, trzeci z her pierścień, z herbem Króla Jo Mci tarczą.
2 relikwiarzyki rzymskie, filigranowe.
Sztuki w papierku, od pętlicy tureckiej.
Papier z różnemi sztukami od kamieni.
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 152
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ze zołodk kura starego.
1 pierścionek kościani do ciognienia łuku, 1 kościany naparstek.
W tyzę sufaadce jest białę pudełko z olęikiem dziensemynowym, w tyze sufladczę jeszt motek jedwabiu skarłatno mafarbowany, a drugi zielono, i 1 kłebęk surowego jedwabiu z tych robaczkuw, com ją sobie chowała.
1 poduszęczka do szpilek, 1 puszeczka z czerwony koscy, podługowata, w ny jest mascz.
2 pudełka z bawolego rogu, 1 białe pudełeczko z jednoroszczem, to w jedni suflatcze wszystko, w drugi suflatcę:
1 woreczek okrogły, srebrne dno, a kwiatki na nym wyszyte włosamy, zielonim i czerwonym jedwabiem, atłaszem białym podszyty.
1 woreczek srebrem i
zę zołodk kura starego.
1 pierścionek kościani do ciognienia łuku, 1 kościany naparstek.
W tyzę sufaadce iest białę pudełko z olęikiem dziensemynowym, w tyze sufladczę ieszt motek iędwabiu skarłatno mafarbowany, a drugi zielono, y 1 kłebęk surowego iędwabiu s tych robaczkuw, com ię sobie chowała.
1 poduszęczka do szpilek, 1 puszeczka s czerwony koscy, podługowata, w ny iest mascz.
2 pudełka z bawolego rogu, 1 białe pudełeczko z iednorosczem, to w iedni suflatcze wszistko, w drugi suflatcę:
1 woreczek okrogły, szrybrne dno, a kwiatky na nym wyszyte włosamy, zielonim y czerwonym iedwabiem, atłaszem białym podszyty.
1 woreczek szrybrem y
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 56
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
romach szerokych, czarnich.
1 zwierciadło w bursztynowich romach, jest w czarnym puszdrze drewnianym, błękitnym plisiem obytym wewnotrsz i złoty galon wokoło.
1 zwierciadło niewięlkię, w czarnych romach, nieszyrokych.
1 zwierciadło, co w domu, w sieny wisy.
1 puszderko o 6 flaszeczkach slufowanych i szruby szklane mają, i jedna puszeczka w poszrodku ze szrubą szklanam, i karwatka także, oboje szlufowane.
2 szkloneczki na gładkych noszkach, i przykriwadka mają także szlufowanę.
1 kieliszek, w gruszeczkę robiony, sz przykriciem, slufowany, na noszcze o dwu kwiatkach.
1 kieliszek slufowany, na wężykowy noszczę.
2 kieliszki, w łudke robione, na
romach szyrokych, czarnich.
1 zwierciadło w bursztynowich romach, iest w czarnym puszdrze drewnianym, błękitnym plisiem obytym wewnotrsz y złoty galon wokoło.
1 zwierciadło niewięlkię, w czarnych romach, nieszirokych.
1 zwierciadło, co w domu, w sieny wisy.
1 puszderko o 6 flaszeczkach slufowanych y szruby sklane maią, y iedna puszeczka w poszrodku ze szrubą sklanam, y karwatka takzę, oboie szlufowane.
2 szkloneczky na głatkych noszkach, y przykriwadka maią takzę szlufowanę.
1 kielyszek, w gruszeczkę robiony, sz przikriciem, slufowany, na noscze o dwu kwiatkach.
1 kielyszek slufowany, na wężykowy nosczę.
2 kieliszky, w łudke robione, na
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 69
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
inimici. POSWAREK TABAKI Z GORZAŁKĄ NAPRZÓD TABAKA TAKĄ O SOBIE SPRAWĘ DAJE NAPRZECIWKO GORZAŁCE
Lepszam ja, tabaka, Niżli ty, gorzałka; Bo prędko upoję I zaraz ukoję. Smutne duchy zgadzam, A serce ochładzam; Wysuszam wilgości, Zaduszam lubości. Na dwoję smak dawam, Kosztu nie zadawam, Chyba na pipeczki I proste puszeczki.
Sprawuję też stolce, Choć chudopacholce. Zadawam womity, Tak też, jako i ty. Już w lekarstwach dają Drudzy, co mię znają. Przez mię pite dymy Pozbawiają rymy. Trzeźwych pijanymi, Pijanych trzeźwymi Czynię, a nikt w błędzie Ode mnie nie będzie. I lepszam jest dymna, Niżli z proszkiem zimna
inimici. POSWAREK TABAKI Z GORZAŁKĄ NAPRZÓD TABAKA TAKĄ O SOBIE SPRAWĘ DAJE NAPRZECIWKO GORZAŁCE
Lepszam ja, tabaka, Niżli ty, gorzałka; Bo prędko upoję I zaraz ukoję. Smutne duchy zgadzam, A serce ochładzam; Wysuszam wilgości, Zaduszam lubości. Na dwoję smak dawam, Kosztu nie zadawam, Chyba na pipeczki I proste puszeczki.
Sprawuję też stolce, Choć chudopacholce. Zadawam womity, Tak też, jako i ty. Już w lekarstwach dają Drudzy, co mię znają. Przez mię pite dymy Pozbawiają rymy. Trzeźwych pijanymi, Pijanych trzeźwymi Czynię, a nikt w błędzie Ode mnie nie będzie. I lepszam jest dymna, Niżli z proszkiem zimna
Skrót tekstu: PopSowBar_II
Strona: 632
Tytuł:
Poezja popularna i sowizdrzalska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
w paraliże, Chcesz li sobie, słyszże! Chęć jedzenia tracą, Co się tobą raczą, Chociaż z przyprawami, Z lepszymi proszkami; Aniż żeś jest sama, W złych dziełach doznana. Sen miły odbierasz, W dół za młodu wpierasz; Dymem kurzysz czemu Choć niepijącemu. Wynalazłaś sobie Ku więtszej ozdobie Puszeczki kościane. Mosiężne, drzewiane, Gliniane pipeczki, Do swej marnej rzeczki, Za co wszytko grosza Proszą u Bartosza. Nastało to marnie, Że się k tobie garnie I ten, co nie umie Brać cię o rozumie. U mnie i dziateczki Z mej piją wódeczki; Matek proszą wódki, Choć z łyżkę do kłódki
w paraliże, Chcesz li sobie, słyszże! Chęć jedzenia tracą, Co się tobą raczą, Chociaż z przyprawami, Z lepszymi proszkami; Aniż żeś jest sama, W złych dziełach doznana. Sen miły odbierasz, W dół za młodu wpierasz; Dymem kurzysz czemu Choć niepijącemu. Wynalazłaś sobie Ku więtszej ozdobie Puszeczki kościane. Mosiężne, drzewiane, Gliniane pipeczki, Do swej marnej rzeczki, Za co wszytko grosza Proszą u Bartosza. Nastało to marnie, Że się k tobie garnie I ten, co nie umie Brać cię o rozumie. U mnie i dziateczki Z mej piją wódeczki; Matek proszą wódki, Choć z łyżkę do kłódki
Skrót tekstu: PopSowBar_II
Strona: 638
Tytuł:
Poezja popularna i sowizdrzalska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
