co nowego słuchają.
Każdy ptak według nosa swego śpiewa. Do czego kto skłonność czuje, wto się niechaj zaprawuje
Natura wilka wiedzie do lasa. Mów ty wilkowi pacierz, a on woli kozią macierz.
Co kto miłuje, o tym rad rokuje.
Bez dołu grobla, bez nakładu zysk nie będzie.
Nie wola rąbi drewno.
Potrzebie ustawy ustępują.
Mądrej to głowy przyjoty, Co musisz, czynić z ochoty.
W żywe oczy Kradnie.
I we Gdańsku cielęta miodu nie piją.
Jeszcze się ten urodzi, co światu dogodzi.
Nie przepieczeć się to. Nie skropisz tego święconą wodą.
Kto niechce dać, wnet najdzie wymówkę
co nowego słuchają.
Każdy ptak według nosa swego spiewa. Do czego kto skłonność czuje, wto śię niechay zaprawuje
Natura wilka wiedzie do lasa. Mow ty wilkowi pacierz, a on woli koźią macierz.
Co kto miłuje, o tym rad rokuie.
Bez dołu grobla, bez nakładu zysk nie będźie.
Nie wola rąbi drewno.
Potrzebie ustawy ustępuią.
Mądrey to głowy przyioty, Co musisz, czynić z ochoty.
W żywe oczy Kradnie.
Y we Gdańsku cielęta miodu nie piją.
Jeszcze śię ten urodźi, co światu dogodźi.
Nie przepieczeć śię to. Nie skropisz tego święconą wodą.
Kto niechce dać, wnet naydzie wymowkę
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 98
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
wam szczęśliwie powodziło wszystko/ co czynić będziecie. 10. WY stoicie dziś wszyscy przed Panem Bogiem waszym Książęta wasze/ w pokoleniach waszych/ starszy waszy/ i przełożeni waszy/ wszyscy mężowie Izraelscy: 11. Dziatki wasze/ żony wasze/ i przychodzień twój/ który mieszka w pośrzodku obozu twego/ od tego który drwa rąbi/ aż do tego co wodę czerpa. 12. Abyś wszedł w przymierze PANA Boga twego/ i w przysięgę jego/ którą PAN Bóg twój stanowi z tobą dziś. 13. Aby cię sobie dziś wystawił za lud/ a sam żeby tobie był za Boga/ jakoć powiedział/ i jako przysiągł Ojcom twoim
wam szcżęśliwie powodźiło wszystko/ co cżynić będźiećie. 10. WY stojićie dźiś wszyscy przed Pánem Bogiem wászym Kśiążętá wásze/ w pokoleniách wászych/ stárszy wászy/ y przełożeni wászy/ wszyscy mężowie Izráelscy: 11. Dziatki wásze/ żony wásze/ y przychodźień twoj/ ktory mieszka w pośrzodku obozu twego/ od tego ktory drwá rąbi/ áż do tego co wodę cżerpa. 12. Abyś wszedł w przymierze PANA Bogá twego/ y w przyśięgę jego/ ktorą PAN Bog twoj stánowi z tobą dźiś. 13. Aby ćię sobie dźiś wystáwił zá lud/ á sam żeby tobie był zá Bogá/ jákoć powiedźiał/ y jáko przyśiągł Ojcom twojim
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 217
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wołali do PAna w utrapieniu swoim/ z ucisków ich wybawiał je. 14. Wywodził je z ciemności/ i z cienia śmierci/ a związki ich potargał. 15. Niechajże wysławiają przed PAnem miłosierdzie jego: a dziwne sprawy jego przed Syny ludzkimi. 16. Przeto/ że kruszy bramy miedziane/ a zawory żelazne rąbi. 17. SZaleni dla drogi przewrotności swojej/ i dla nieprawości swej/ utrapieni bywają. 18. Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich/ aż się przybliżają do bram śmierci. 19. Gdy wołają do PAna w utrapieniu swoim/ z ucisków ich wybawia je. 20. Posyła słowo swe/ i uzdrawia je/a
wołáli do PAná w utrapieniu swojim/ z ućiskow ich wybawiał je. 14. Wywodźił je z ćiemnośći/ y z ćienia śmierći/ á zwiąski ich potárgał. 15. Niechajże wysławiáją przed PAnem miłośierdźie jego: á dźiwne spráwy jego przed Syny ludzkimi. 16. Przeto/ że kruszy bramy miedźiáne/ á zawory żelázne rąbi. 17. SZaleni dla drogi przewrotnośći swojey/ y dla niepráwośći swey/ utrapieni bywáją. 18. Wszelki pokarm brzydźi sobie duszá ich/ áż śię przybliżáją do bram śmierći. 19. Gdy wołáją do PAná w utrapieniu swojim/ z ućiskow ich wybawia je. 20. Posyła słowo swe/ y uzdrawia je/á
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 606
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
