. Łopaciński gromadniej jechał i tak Czyża z ludźmi swymi zrąbał, że ledwo Czyż wyżył. Kombinacja potem nastąpiła, wziął Czyż za to 2000 talerów bitych.
Tandem trybunał się zakończył ziemski, potem skarbowy, który ja ledwie kilka godzin mając do przygotowania się, żegnałem imieniem koła. Nie wiem, gdzie mi się raptularz tej mowy mojej zawieruszył.
Po zakończonej mojej funkcji już nie jechałem do Rasny, ale prosto do Stokliszek z Wacławem, bratem moim. Pojechałem stamtąd do Szył do Kossakowskiego, podstarościego naówczas grodzkiego, potem sędziego ziemskiego kowieńskiego, na święta wielkanocne, gdzie syna jego trzymałem do chrztu. Imię mu da-
no na
. Łopaciński gromadniej jechał i tak Czyża z ludźmi swymi zrąbał, że ledwo Czyż wyżył. Kombinacja potem nastąpiła, wziął Czyż za to 2000 talerów bitych.
Tandem trybunał się zakończył ziemski, potem skarbowy, który ja ledwie kilka godzin mając do przygotowania się, żegnałem imieniem koła. Nie wiem, gdzie mi się raptularz tej mowy mojej zawieruszył.
Po zakończonej mojej funkcji już nie jechałem do Rasny, ale prosto do Stokliszek z Wacławem, bratem moim. Pojechałem stamtąd do Szył do Kossakowskiego, podstarościego naówczas grodzkiego, potem sędziego ziemskiego kowieńskiego, na święta wielkanocne, gdzie syna jego trzymałem do chrztu. Imię mu da-
no na
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 178
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
pod prasę Drukarską actu podał, i jeżeli BÓG pozwoli, więcej podać deklaruje się) która to książka namieniona cum Partibus suis editis, et edendis, że jest jego proprii et genuini ingenii partus, a nie z cudzych szpargałów, Manuskryptów (bo tych żadnych nie miał) Opus compilatum, wielkim pakietem w kilkuset arkuszów, Raptularzów, i Kompozytur, ręką własną pisanych do najmniejszego jota, aż dotąd konserwowanych, (jako już przed Konsistorza Lwowskiego Aktami prezentował) BOGA samego przeto i ludzi in Testes pracy własnej invocando, oraz Manifestem niniejszym, na czas dalszy sobie cavendo, aby nikt sobie, ani komu innemu przerzeczonego Opus, et aliorum Operum Eius,
pod prasę Drukarską actu podał, y ieżeli BOG pozwoli, więcey podać deklaruie się) ktora to ksiąszka namieniona cum Partibus suis editis, et edendis, że iest iego proprii et genuini ingenii partus, á nie z cudzych szpargałow, Manuskryptow (bo tych żadnych nie miał) Opus compilatum, wielkim pakietem w kilkuset arkuszow, Raptularzow, y Kompozytur, ręką własną pisanych do naymnieyszego iota, aż dotąd konserwowanych, (iako iuż przed Konsistorza Lwowskiego Aktami prezentował) BOGA samego przeto y ludzi in Testes pracy własney invocando, oraz Manifestem ninieyszym, na czas dalszy sobie cavendo, aby nikt sobie, ani komu innemu przerzeczonego Opus, et aliorum Operum Eius,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 11
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Izbie/ a na Gorze zaś snem zmorzeni/ wielką jaką R. P. potrzebą/ abo niebezpieczeństwem (które co raz ingerunt prudentiores) przyciśnieni/ do czytania konstytucyj przystąpią. Które Marszałek niesłuchającym jako przeczyta/ milczenie pro affetu biorąc/ idzie coraz dali/ i jako pospolicie mowiemy, Żyda grzebie. I tak tumultuaryj swe rapturarze przebieżawszy/ siła rzeczy opuściwszy/ w siłu doskonałej uwagi i zezwolenia Stanów nie czekając/ do Grodu i druku te miłe Prawa poda/ które sobie kupiwszy/ dopiero się jak nowym dziwujemy. I stąd zaś protastacje/ stąd przymowki Marszałkom/ a przecię Prawo Prawem. Za taką tedy konfuzją/ konkłuzyj dobrej spodziewać się rzecz jest
Izbie/ á ná Gorze záś snem zmorzeni/ wielką iáką R. P. potrzebą/ ábo niebespieczeństwem (ktore co raz ingerunt prudentiores) przyćiśnieni/ do czytánia konstytucyi przystąpią. Ktore Márszáłek niesłucháiącym iáko przeczytá/ milczenie pro affetu biorąc/ idźie coraz dáli/ y iáko pospolićie mowiemy, Zydá grzebie. Y ták tumultuarii swe rapturarze przebieżawszy/ śiła rzeczy opuśćiwszy/ w śiłu doskonáłey vwagi y zezwolenia Stanow nie czekáiąc/ do Grodu y druku te miłe Práwá poda/ ktore sobie kupiwszy/ dopiero się iák nowym dźiwuiemy. I ztąd záś protástacye/ ztąd przymowki Márszáłkom/ á przećię Práwo Práwem. Za táką tedy konfuzyą/ konkłuzyi dobrey spodźiewáć się rzecz iest
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: I3v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
podpadáć sub confiscationem, vel non.
5tó. Libertacje i Uniwersały różnych IchMM. inquantum by się pokazały jakie, i były prezentowane in detrimentum Skarbu, takowe pro informatione do Skarbu konserwować, et circa ultimam Quartalis prezentować.
6tó. Kwity którekolwiek producuntur, z różnych Komór do podpisu albo wizyj Panów Pisarzów, takowe w osobliwy Raptularz de verbo ad verbum przepisować, a to propter informationem[...] Runków, gdzie kto jaki Towar odprawił.
7mó. Ktotemikolwiek Komorami Sól przechodzi, a nie odprawna bez kwitów, aby należytą solucją IchMM. PP. Pisarze brali do Percepty Skarbowej, i w osobliwy Regestr konotowali.
8vó. Na Komorach aby IchMM. PP.
podpadáć sub confiscationem, vel non.
5tó. Libertácye y Vniwersały rożnych IchMM. inquantum by się pokázáły iákie, y były prezentowáne in detrimentum Skárbu, tákowe pro informatione do Skárbu konserwowáć, et circa ultimam Quartalis prezentowáć.
6tó. Kwity ktorekolwiek producuntur, z rożnych Komor do podpisu álbo wizyi Pánow Pisárzow, tákowe w osobliwy Raptularz de verbo ad verbum przepisowáć, á to propter informationem[...] Runkow, gdzie kto iaki Towar odpráwił.
7mó. Ktotemikolwiek Komorámi Sol przechodźi, á nie odpráwna bez kwitow, áby náleżytą solucyą IchMM. PP. Pisarze bráli do Percepty Skárbowey, y w osobliwy Regestr konnotowáli.
8vó. Ná Komorách áby IchMM. PP.
Skrót tekstu: InsCel
Strona: D2
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
. Jonatas zmartwychwstał. W Winnie Ministra i z córką ścięto. Kto chce w księgach miejskich najdzie.
P. Ba to czysty Fararz/ czysty sługa Boży/ co to córki niechciał opuścić/ i też żony swojej wdowy: nie powiedziałże jeszcze czego takowego. JO: Bym był miał jaki regestr/ abo rapturarz/ co nie miara bym był tego napisał/ alem na czym sobie terminować nie miał/ miedzy inszymi rzeczami o drugim mi trefną powiedział: Był też tu prawi w Prusicach nie daleko taki nasz Fararz/ który miał nadobną żonę/ a przecię do mężatki biegał/ ale kiedy go było obskoczono/ w studnią wskoczył
. Ionathás zmartwychwstał. W Winnie Ministrá y z corką śćięto. Kto chce w kśięgách mieyskich naydźie.
P. Bá to czysty Fárarz/ czysty sługá Boży/ co to corki niechćiał opuśćić/ y też żony swoiey wdowy: nie powiedźiałże iescze czego tákowego. IO: Bym był miał iáki regestr/ ábo rápturarz/ co nie miárá bym był tego nápisał/ álem ná czym sobie terminować nie miał/ miedzy inszymi rzeczámi o drugim mi trefną powiedźiał: Był też tu práwi w Pruśicách nie dáleko táki nász Fárarz/ ktory miał nadobną żonę/ á przećię do mężátki biegał/ ále kiedy go było obskoczono/ w studnią wskoczył
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 40
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
