/ sierpem tylko krzywym; Tym częścia wilków zrzyna/ i rózgi strychuje Ladajako roźlazłe/ pręt częścią szpuntuje W kroj zaskorny/ i płodu podsyca cudzego: By więc z suchości nie wiądł; ogodnki krzywego Korzenia macza wodą płynącego zdroju. Ta miłość/ ta zabawka z Wenerą w pokoju/ Jednak chłopstwa się bojąc/ Sad reglem zapuszcza/ Ostroków nie nawidzi/ ni ich tam dopuszcza. O co się nie kusieli skoczni Satyrowie? O co rogi choiną naplotszy Panowie? Nie mniej Sylen/ co w leciech swych co raz jędrnieje? I Bóg co straszy sierpem/ lub łonem złodzieje? By ją mogli pozyskać. Owa zapalczywszy Wszech był Wertumnus/
/ śierpem tylko krzywym; Tym częśćia wilkow zrzyna/ y rozgi strychuie Ledáiáko roźlázłe/ pręt częśćią szpuntuie W kroy zaskorny/ y płodu podsyca cudzego: By więc z suchośći nie wiądł; ogodnki krzywego Korzenia macza wodą płynącego zdroiu. Tá miłość/ tá zabáwká z Wenerą w pokoiu/ Iednák chłopstwá się boiąc/ Sad reglem zápuszcza/ Ostrokow nie nawidźi/ ni ich tám dopuszcza. O co się nie kuśieli skoczni Sátyrowie? O co rogi choiną naplotszy Pánowie? Nie mniey Sylen/ co w lećiech swych co raz iędrnieie? Y Bog co strászy śierpem/ lub łonem złodźieie? By ią mogli pozyskáć. Owa zapálczywszy Wszech był Wertumnus/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 367
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
10) Chałupa kowalska; w tej mięszka Jędrzyj kowalczyk z matką; robi kumorne, ale rolą chałupniczą sieje.
11) Gościniec z stajnią wjezną niedawny, ale dobrze nadrujnowany przez złe poszycie; okna złe, powybijane. W stajni żadnego porządku nie masz, żłobów nie masz, wrota złe, poszycie z gruntu złe, regle, bunty, związania powybijane, popalone. W tym gościńcu szynkowała piwo Stachowa wdowa po zabitym mężu; tę wydał wym. ks. Grabiński imp. Czyżewskiemu do Biniewa, a bardziej ją wziąć rozkazał, przez co upadek w szynku.
12) Chałupa Szymkowa dobra. Ten chłop robi chałupne, ma parę wołów pańskich i
10) Chałupa kowalska; w tej mięszka Jędrzyj kowalczyk z matką; robi kumorne, ale rolą chałupniczą sieje.
11) Gościniec z stajnią wjezną niedawny, ale dobrze nadrujnowany przez złe poszycie; okna złe, powybijane. W stajni żadnego porządku nie masz, żłobów nie masz, wrota złe, poszycie z gruntu złe, regle, bunty, związania powybijane, popalone. W tym gościńcu szynkowała piwo Stachowa wdowa po zabitym mężu; tę wydał wjm. ks. Grabiński jmp. Czyżewskiemu do Biniewa, a bardziej ją wziąć rozkazał, przez co upadek w szynku.
12) Chałupa Szymkowa dobra. Ten chłop robi chałupne, ma parę wołów pańskich i
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 352
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
