Najstarszy, zowie się DELFIN, od Księstwa Delfinatu : Drugi się zowie Książęciem Aurelianeńskim, Trzeci Andegaweńskim. Dawnych zaś czasów najstarszy Syn pisał się Rex Parisiorum, Aurelianensium, Burgundionum.
KrólOWE Francuskie też mają Prerogatywy i Funkcje, które i Pares Franciae, mając dni pewne naznaczone dla swojej Sesyj w Parlamencie według Jana Tiliusza. Owdowiałe Regnantki nazywają się BLANKAMI, imieniem Blanki Matki Z. LUDWIKA. KrólEWNY tytułują się Francae. Najstarsze się zowią Dominae, Młodsze Domicellae. Królewny czasów dawniejszych choć szły za Książąt, zwały się Królewskiemi tytułami, teraz to poszło in abusum. Też Królewny według Tuana Autora Nunqam Fundis, nisi pecuniâ dotantur.
We FRANCYJ, nigdy Białogłowa
Naystárszy, zowie się DELFIN, od Xięstwa Delfinatu : Drugi się zowie Xiążęciem Aurelianeńskim, Trzeci Andegaweńskim. Dawnych zaś czasow naystarszy Syn pisał się Rex Parisiorum, Aurelianensium, Burgundionum.
KROLOWE Fráncuskie też maią Prerogatywy y Funkcye, ktore y Pares Franciae, maiąc dni pewne naznaczone dla swoiey Sesyi w Parlámencie według Ianá Tiliusza. Owdowiałe Regnántki názywaią się BLANKAMI, imieniem Blanki Matki S. LUDWIKA. KROLEWNY tytułuią się Francae. Naystarsze się zowią Dominae, Młodsze Domicellae. Krolewny czasow dawnieyszych choć szły zá Xiążąt, zwáły się Krolewskiemi tytułami, teráz to poszło in abusum. Też Krolewny według Thuana Autorá Nunqam Fundis, nisi pecuniâ dotantur.
We FRANCYI, nigdy Białogłowá
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 63
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
między Orderami opisany odemnie.
KUJAWSKIEGO Biskupa sub Nomine Crusvicensis Episcopi fundował Mieczysław I. Monarcha Polski Roku 965. Ten zwał się potym Władysławskim, potym od całych Kujaw KUJAWSKIM. Jego Prerogatywa ta jest, Vacante Sede Arcybiskupa Gnieźnieńskiego, a ut absente, aut nolente, aut impedito, że nominuje i koronuje Polskich Regnantów i Regnantki. Numerus tutejszych Biskupów, aż do I. W. Imści X. Walentego Czapskiego zacząwszy od Lucida pierwszego Włocha, 67.
O tutejszych Pasterzach to notandum.
Ze Dziesiąty in Serie Onoldus, natione Włoch Katedrę ob hostilitate z Kruświcy do Władysławowa vulgò Włocławka przeniósł, gdzie i teraz jest, pisząc się Vladislaviensem Episcopum, póki
między Orderámi opisany odemnie.
KUIAWSKIEGO Biskupa sub Nomine Crusvicensis Episcopi fundowáł Mieczysław I. Monárcha Polski Roku 965. Ten zwáł się potym Włádysławskim, potym od całych Kuiaw KUIAWSKIM. Iego Prerogatywá ta iest, Vacante Sede Arcybiskupa Gnieźnińskiego, a ut absente, aut nolente, aut impedito, że nominuie y koronuie Polskich Regnántow y Regnántki. Numerus tuteyszych Biskupow, aż do I. W. Imści X. Wálentego Czápskiego zácząwszy od Lucida pierwsżego Włochá, 67.
O tuteyszych Pasterzách to notandum.
Ze Dźiesiąty in Serie Onoldus, natione Włoch Katedrę ob hostilitate z Kruświcy do Włádysławowá vulgò Włocławka przeniosł, gdźie y teráz iest, pisząc się Vladislaviensem Episcopum, poki
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 383
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. Żołnierz tutejszy od czasów IMPERATORA Tajkosamy bitniejszy od Chińskiego, dla tego, Chińczyk go nie zaczepia.
PO JAPOŃSKICH wyliczonych INSUŁACH, są jeszcze w INDYJ POMORSKIEJ INSULY MARIANE niegdy Latronum i de Las Velas zwane, za Maryj Anny Królowy Hiszpańskiej przez Ferdynanda Magellanesa znalezione Roku 1521. i w Roku 1674. i od imienia tej Regnantki nazwane. Jest ich 131. A te Insuły pięknemi Świętych Bożych teraz ponazywane imionami, jako to Z. ANNY, Z. JózefA, Immaculatae Conceptionis. etc. AZJA. O Insułach w Indyj Pomorskiej.
INSUŁ de PAIS, w pierścień uszykowanych na morzu jest 30. Blisko tych znowu Karolina, i innych kilkanaście świeżo
. Zołnierz tuteyszy od czásow IMPERATORA Taykosamy bitnieyszy od Chińskiego, dla tego, Chińczyk go nie záczepia.
PO IAPONSKICH wyliczonych INSUŁACH, są ieszcze w INDYI POMORSKIEY INSULY MARIANAE niegdy Latronum y de Las Velas zwáne, zá Maryi Anny Krolowy Hiszpańskiey przez Ferdynánda Magellanesa ználeźione Roku 1521. y w Roku 1674. y od imienia tey Regnantki názwane. Iest ich 131. A te Insuły pięknemi Swiętych Bożych teráz ponázywane imionámi, iako to S. ANNY, S. IOZEFA, Immaculatae Conceptionis. etc. AZYA. O Insułach w Indyi Pomorskiey.
INSUŁ de PAIS, w pierścień uszykowánych ná morzu iest 30. Blisko tych znowu Karoliná, y innych kilkanáście świeżo
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 624
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Pierś sobie urzynały prawą, by do łuku ciągnienia niebyła impedimentem. Stąd z Greckiego w samym imieniu Amazones sonat: bez piersi. Miały swoje Królowe, Martesię, Lampedę, najsławnievszą Pentezileą na Trojańskiej ubitą wojnie, Inwentorkę Alabardy i Tarczy, które ich własne były Arma, a przytym łuk i strzały. Inne ich Regnantki były Marpesia, Orithia, Antiope, ostatnia Minothaea; która gdy z Wielkim Aleksandrem cielesnych szukała rozkoszy, zgubiła Państwo Amazońskie i imię, według Justyna. Tenże o ich pierwszych tak pisze początkach: Non ut caeterae Gentes à sordidis initiis, ad summa crevere. etc. Quae illis sedes, eadem origo est. Kraina
Pierś sobie urzynáły práwą, by do łuku ciągnieniá niebyła impedimentem. Ztąd z Greckiego w samym imieniu Amazones sonat: bez piersi. Miały swoie Krolowe, Martesię, Lampedę, náysławnievszą Pentezileą ná Troiańskiey ubitą woynie, Inwentorkę Alabardy y Tarczy, ktore ich włásne były Arma, á przytym łuk y strzały. Inne ich Regnántki były Marpesia, Orithia, Antiope, ostatnia Minothaea; ktorá gdy z Wielkim Alexandrem cielesnych szukáła roskoszy, zgubiła Państwo Amazońskie y imie, według Iustyná. Tenże o ich pierwszych ták pisze początkach: Non ut caeterae Gentes à sordidis initiis, ad summa crevere. etc. Quae illis sedes, eadem origo est. Kráina
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 682
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Tarcz, Szyszak, Pancerzowe nity Puszczą, komu Czas dać chce z życia kwity; Jeszcze KsIĄZĘCIU oddaje cześć inną Płaczący Zefir, i nieutulony, Nazbierał kwiatów przysługą Dziecinną, Rozrucił na grób, a Wieniec zielony, Z Lauru uwity, na wysokiej Tyce Powiesił, miał w tym skrytą Tajemnicę.
Jakoż niepłonną, bo owa Regnantka Fortunnej Wyspy, często nawiedzała Jaskinią, pełna suspicyj Zelantka, Co za przyczyna ADOLFA trzymała; Długi to przeciąg, powrót w Rok obiecać, Tę niespokojność jęła w sobie wzniecać. Ucieka od Nimf, ciemne lubi lochy, Po to tam wchodzi, że ze skał strumyki, Sączące, swemi podchlebnemi szlochy, Łez jej dodają
Tarcz, Szyszak, Pancerzowe nity Puszczą, komu Czas dać chce z życia kwity; Jeszcze XIĄZĘCIU oddaie cześć inną Płaczący Zefir, y nieutulony, Názbierał kwiatow przysługą Dziecinną, Rozrucił ná grob, á Wieniec zielony, Z Láuru uwity, ná wysokiey Tyce Powiesił, miał w tym skrytą Taiemnicę.
Jákoż niepłonną, bo owa Regnantka Fortunney Wyspy, często náwiedzáła Jáskinią, pełna suspicyi Zelantka, Co zá przyczyna ADOLFA trzymáła; Długi to przeciąg, powrot w Rok obiecać, Tę niespokoyność ięła w sobie wzniecać. Ucieka od Nimf, ciemne lubi lochy, Po to tam wchodzi, że ze skał strumyki, Sączące, swemi podchlebnemi szlochy, Łez iey dodaią
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 85
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
Bywam w Klasztorach u wszech Zakonników, Znają mnie różnych reguł Zakonnice, Nie minę w ciemnych skałach Pustelników, Wiem gdzie się kryją święte Pustelnice, Bywam pod ziemią, gdzie kto kruszce kopie, Najskrytsze miejsca wyśledzę wytropię. Jednym terminem: zwać peregrynantką, Każdy mnie może, w światowym cyrkule, Ja się być sądzę potężną Regnantką, Nikt mnie ukrzywdzić nie może w tytułe, Żebym nie była Panią pełnomocną, Wschodnią, Zachodnią, Południa, Północną. Czemuż się człowiek tej władzy opiera? Którą mi oddał mocniejszy odemnie, Umierać niechce, z rąk Boskich wydziera, Miłością życia przywiązan daremnie,
Jakby dziedzictwem świat sobie zakupił, Gdy
Bywam w Klasztorach u wszech Zakonnikow, Znaią mnie rożnych reguł Zákonnice, Nie minę w ciemnych skáłach Pustelnikow, Wiem gdzie się kryią święte Pustelnice, Bywam pod ziemią, gdzie kto kruszce kopie, Náyskrytsze mieysca wyśledzę wytropię. Jednym terminem: zwać peregrynantką, Każdy mnie może, w światowym cyrkule, Ja się bydź sądzę potężną Regnantką, Nikt mnie ukrzywdzić nie może w tytule, Zebym nie była Panią pełnomocną, Wschodnią, Záchodnią, Południa, Połnocną. Czemuż się człowiek tey władzy opiera? Ktorą mi oddał mocnieyszy odemnie, Umierać niechce, z rąk Boskich wydziera, Miłością życia przywiązan dáremnie,
Jákby dziedzictwem świat sobie zákupił, Gdy
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 257
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
