poselskim: który sejm zalimitowany po ekspiracji niedziel sześciu, szczęśliwie wypełnionych. Vide successum w notacji obrotów ciekawych et in Actis Orbis Poloni. Anno 1719. Ten rok odprawiłem prywatnem w domu mieszkaniem, przejeżdżając się od majętności do majętności. Byłem na Ukrainie w dobrach swoich, kędy nie wiele zmieszkawszy do Litwy musiałem regres uczynić dla powietrza wkoło grasującego.
Anno 1720. Na przypadłym ex limitatione sejmie laskę trzymając, w łaskach in populo, w respektach królewskich cum plausu na tej funkcji, początek roku miałem. NOTACJA CIEKAWA OBROTÓW MOICH, ZABAW RÓŻNYCH, KONWERSACJI, GOŚCINY i t.d.
Anno 1693. Przyjechałem do Rohotnej 20
poselskim: który sejm zalimitowany po expiracyi niedziel sześciu, szczęśliwie wypełnionych. Vide successum w notacyi obrotów ciekawych et in Actis Orbis Poloni. Anno 1719. Ten rok odprawiłem prywatném w domu mieszkaniem, przejeżdżając się od majętności do majętności. Byłem na Ukrainie w dobrach swoich, kędy nie wiele zmieszkawszy do Litwy musiałem regres uczynić dla powietrza wkoło grasującego.
Anno 1720. Na przypadłym ex limitatione sejmie laskę trzymając, w łaskach in populo, w respektach królewskich cum plausu na téj funkcyi, początek roku miałem. NOTACYA CIEKAWA OBROTÓW MOICH, ZABAW RÓŻNYCH, KONWERSACYI, GOŚCINY i t.d.
Anno 1693. Przyjechałem do Rohotnéj 20
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 32
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
były. Przy ekspiracji czterech niedziel znowu prolongowano w izbie poselskiej cum consensu privato króla do tygodnia i znowu do drugiego; tandem gdy elapsum tempus było niedziel sześciu, bez żadnych konstytucyj, na górę poszła izba, ale nie łączyć się tylko prosić, aby jeszcze frysztu dał jego królewska mość do pisania konstytucji, a zatem do regressu do izby poselskiej. Pozwolono tedy i regress, i dano ultimarie frysztu niedziel dwóch, ale non plus ultra. Napisano konstytucji nie mało, zwłaszcza correcturae jurium multo laboro et sudore, koronnej przez ip. Rudzkiego podkomorzego czerskiego, litewskiej przez ip. Pawłowskiego pisarza ziemskiego wileńskiego. Także konstytucją kasującą traktat wiedeński, inscia republ.
były. Przy expiracyi czterech niedziel znowu prolongowano w izbie poselskiéj cum consensu privato króla do tygodnia i znowu do drugiego; tandem gdy elapsum tempus było niedziel sześciu, bez żadnych konstytucyj, na górę poszła izba, ale nie łączyć się tylko prosić, aby jeszcze frysztu dał jego królewska mość do pisania konstytucyi, a zatém do regressu do izby poselskiej. Pozwolono tedy i regress, i dano ultimarie frysztu niedziel dwóch, ale non plus ultra. Napisano konstytucyi nie mało, zwłaszcza correcturae jurium multo laboro et sudore, koronnéj przez jp. Rudzkiego podkomorzego czerskiego, litewskiéj przez jp. Pawłowskiego pisarza ziemskiego wileńskiego. Także konstytucyą kassującą traktat wiedeński, inscia republ.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 354
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
w izbie poselskiej cum consensu privato króla do tygodnia i znowu do drugiego; tandem gdy elapsum tempus było niedziel sześciu, bez żadnych konstytucyj, na górę poszła izba, ale nie łączyć się tylko prosić, aby jeszcze frysztu dał jego królewska mość do pisania konstytucji, a zatem do regressu do izby poselskiej. Pozwolono tedy i regress, i dano ultimarie frysztu niedziel dwóch, ale non plus ultra. Napisano konstytucji nie mało, zwłaszcza correcturae jurium multo laboro et sudore, koronnej przez ip. Rudzkiego podkomorzego czerskiego, litewskiej przez ip. Pawłowskiego pisarza ziemskiego wileńskiego. Także konstytucją kasującą traktat wiedeński, inscia republ. przez ip. Fleminga uczyniony, i insze
w izbie poselskiéj cum consensu privato króla do tygodnia i znowu do drugiego; tandem gdy elapsum tempus było niedziel sześciu, bez żadnych konstytucyj, na górę poszła izba, ale nie łączyć się tylko prosić, aby jeszcze frysztu dał jego królewska mość do pisania konstytucyi, a zatém do regressu do izby poselskiej. Pozwolono tedy i regress, i dano ultimarie frysztu niedziel dwóch, ale non plus ultra. Napisano konstytucyi nie mało, zwłaszcza correcturae jurium multo laboro et sudore, koronnéj przez jp. Rudzkiego podkomorzego czerskiego, litewskiéj przez jp. Pawłowskiego pisarza ziemskiego wileńskiego. Także konstytucyą kassującą traktat wiedeński, inscia republ. przez jp. Fleminga uczyniony, i insze
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 354
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
. A dotegoż to końca odwaga i męstwo ma zmierzać? Ten jest efekt/ tym się kończy wszytka spraw wielkich zacność. Nierządem giną Państwa/ nierząd Korony zdziera Królom z-głowy/ z-walecznych ludzi czyni imbelles, z-wolnych i swobodnych nikczemne niewolniki. Kiedyby wżdy ab interitu do rządu do męstwaby regres/ zostawałaby nadzieja perpetuandorum Imperiorum; ale tak res comparatae sunt, że à privatione non datur regressus ad habitum, Co jeżeli in aliis verificatur, in eversis Regnis et Imperiis na oko obaczyć każdy może. Morzem niekiedy płynąc Servius Sulpitius zacny i mocny Senator Rzymski/ upatrował po brzegach vix vestigia extantia nobilissimarum Graeciae civitatum.
. A dotegoż to koncá odwagá i męstwo ma zmierzáć? Ten iest efekt/ tym się konczy wszytká spraw wielkich zacność. Nierządem giną Pánstwá/ nierząd Korony zdźiera Krolom z-głowy/ z-walecznych ludźi czyni imbelles, z-wolnych i swobodnych nikczemne niewolniki. Kiedyby wżdy ab interitu do rządu do męstwáby regres/ zostawáłaby nádźieiá perpetuandorum Imperiorum; ále ták res comparatae sunt, że à privatione non datur regressus ad habitum, Co ieżeli in aliis verificatur, in eversis Regnis et Imperiis ná oko obaczyć káżdy może. Morzem niekiedy płynąc Servius Sulpitius zacny i mocny Senator Rzymski/ upátrował po brzegách vix vestigia extantia nobilissimarum Graeciae civitatum.
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 55
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Machin wystawić nie mogli, dla rezystencyj Atakujących, albo jaką ukrytą zdradzić sztuką. 4. Powinien Konsyderować o POLEMICE
jak obóz ma lokować, na jakich stanowiskach, vulgo Kwaterach. Ma też te Aksjomata, albo regulas zachować Atakujący Generał, czyli Hetman. 1 Stanowiska albo Kwatery ma na takich miejscach lokować, gdzieby Nieprzyjacielowi regres nie był trudny, chcącemu Obsidionem Solvere. 2. Też same nie mają być na takich nizinach stawione, żeby łatwo można na nie uderzyć i zatłumić. 3. Taką od Miasta też kwatery obserwować mają dystancją, aby nie były metą ad sagittam, albo kulom Armatnym lecącym z Fortecy. 4. Przy rzekach najlepsze ich
Machin wystawić nie mogli, dla rezystencyi Attakuiących, albo iaką ukrytą zdradzić sztuką. 4. Powinien Konsyderować o POLEMICE
iak oboz ma lokować, na iakich stanowiskach, vulgo Kwaterach. Ma też te Axiomata, albo regulas zachować Attakuiący Generał, czyli Hetman. 1 Stanowiska albo Kwatery ma na takich mieyscach lokować, gdzieby Nieprzyiacielowi regres nie był trudny, chcącemu Obsidionem Solvere. 2. Też same nie maią bydź na tákich nizinach stawione, żeby łatwo można na nie uderzyć y zatłumić. 3. Taką od Miasta też kwatery obserwować maią distancyą, aby nie były metą ad sagittam, albo kulom Armatnym lecącym z Fortecy. 4. Przy rzekach naylepsze ich
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 236
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
par wołów ledwie wyciągną. Perfumy robią z tej ryby, Arabraca nażwane; Solinus, Olaus, Albertus Magnus testantur.
POMPYLUS Przynawet, albo Prowadziciel Ryba od swojej własności tak rzeczona, że koło Okrętów zbłąkanych, zawsze pływa et quidem jeżeli przodem płynie, dalszą znamienuje drogę, jeżeli z zadu za Okrętem, myślić każe o regressie, albo rzucić kotwicę.
PURPURA, albo Mureks jest Ryba z rodzaju Konkhliorum, albo Ostrearum, Pławów, Ostrygów, w orientalnych krajach wielkości osobliwej, w Ejropejskich subtelnej. Tę Rybę Rybacy kamykiem uderzają, w tym ona przez womit sok z siebie wypuszcza Ostrum nazwany, którym sukna farbują, Purpurą odtąd nazwane, na ustrojenie
par wołow ledwie wyciągną. Perfumy robią z tey ryby, Arabraca nażwane; Solinus, Olaus, Albertus Magnus testantur.
POMPYLUS Przynawet, albo Prowadziciel Ryba od swoiey własności tak rzeczona, że koło Okrętow zbłąkanych, zawsze pływa et quidem ieżeli przodem płynie, dalszą znamienuie drogę, ieżeli z zadu za Okrętem, myślić każe o regressie, albo rzucić kotwicę.
PURPURA, albo Murex iest Ryba z rodzaiu Conchliorum, albo Ostrearum, Pławow, Ostrygow, w oryentalnych kraiach wielkości osobliwey, w Eyropeyskich subtelney. Tę Rybę Rybacy kamykiem uderzaią, w tym ona przez womit sok z siebie wypuszcza Ostrum nazwany, ktorym sukna farbuią, Purpurą odtąd nazwane, na ustroienie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 631
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
w niewolę lat 70. trwającą, drugich pobił; Kościół Salomonów cud ozdób, skład bogactw zrabowany, spalony, Naczynia zabrane: do takiej Miasto przyszło ruiny, że Góra Syon orana była, a miejscami zarosła, Miasto stało się mogiłą kamieni Po skończonych 70. leciech niewoli Cyrus Król Perski, Babiloński Żydom pozwolił do Ojczyzny regres, Kościół restaurować kazał Kościelne oddał naczynia w liczbie 5400. Zaczęta Kościoła restauracja, aż za Dariusza Króla, a Miasta reparowanie z pozwoleniem Arfaksada aż w lat 44. od Wyścia z niewoli, in spatio 52. dni skończona robota. Miało w ten czas Miasto swojej cyrkumferencyj staj 33. kiedy z ruin windykowane. Już
w niewolę lát 70. trwáiącą, drugich pobił; Kościoł Sálomonow cud ozdob, skład bogactw zrábowány, spalony, Náczyniá zabráne: do tákiey Miasto przyszło ruiny, że Gorá Syon orána była, á mieyscami zárosłá, Miasto stálo się mogiłą kámieni Po skończonych 70. leciech niewoli Cyrus Krol Perski, Babyloński Zydom pozwolił do Oyczyzny regres, Kościol restáurować kázał Kościelne oddáł náczynia w liczbie 5400. Záczętá Kościoła restáurácya, aż zá Daryuszá Krola, á Miastá repárowánie z pozwoleniem Arfaxada aż w lat 44. od Wyścia z niewoli, in spatio 52. dni skończoná robota. Miało w ten czás Miasto swoiey cirkumferencyi stay 33. kiedy z ruin windykowáne. Iuż
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 526
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
sprzeczne Nader bezpieczne w Obradach głosy.
Teć to hałasy Wydały z czasy Polskę na stoły.
Byłyby były Silniejsze żyły w Orle i skrzydła,
Gdyby nie taka, Oskubła Ptaka Różność obrzydła.
Aleć daremna, Wszak nieprzyjemna Prawda wzrokowi.
Bo w oczy kole. REFLEKsja.
Gdy kto ze w smole Leżysz wysłowi: Regress do próżności światowej pochodzącej z nie zgodnych obrad Polskich.
Więc gdy w zadatku, Mam o niestatku Rzecz, w moim pieniu,
Już mi ta różność W polsce i próżność, Nie w podziwieniu.
Boć na tym stoi Świat, że gdy broi, I niestatkuje,
W Jego się dziwie Próżność prawdziwie Weryfikuje:
sprzeczne Nader bespieczne w Obrádách głosy.
Teć to háłásy Wydáły z czásy Polskę ná stoły.
Byłyby były Silnieysze żyły w Orle y skrzydłá,
Gdyby nie táka, Oskubłá Ptaká Rożność obrzydła.
Aleć dáremna, Wszák nieprzyięmna Prawdá wzrokowi.
Bo w oczy kole. REFLEXYA.
Gdy kto ze w smole Leżysz wysłowi: Regress do prożnośći swiatowey pochodzącey z nie zgodnych obrád Polskich.
Więc gdy w zadátku, Mam o niestátku Rzecz, w moim pieniu,
Iuż mi tá rożność W polszcze y prożność, Nie w podźiwieniu.
Boć ná tym stoi Swiát, że gdy broi, Y niestatkuie,
W Iego się dźiwie Prożność prawdźiwie Weryfikuie:
Skrót tekstu: JunRef
Strona: 29
Tytuł:
Refleksje duchowne na mądry króla Salomona sentyment
Autor:
Mikołaj Karol Juniewicz
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
potym, Już się to złotym Kołem nie wróci.
Już to daremna, Luboć przyjemna Niebom ta żałość,
Na tym zawisła Tak przyjaźń ścisła, Jak lat nietrwałość:
Jakom z początku Rzekł, że na wątku Krótkim się toczy
Wszystko co żyje, DUCHOWNE.
W krótce się skryje, I dymem z mroczy. Regres do próżności światowej remonstrowanej w nietrwałości uciech i honorów
Przeto żal skracam, I styl nawracam Do przedsięwzięcia;
Próżność zeznaję I krótkość daję Lat, do pojęcia.
Próżne są próżne, Znikome różne W świecie widoki.
Błyszcząc się chwieją, Tak też jaśnieją Z dymu obłoki.
Co dziś w nektarże, Jutro się w warze
potym, Iuż się to złotym Kołem nie wroći.
Iuż to dáremna, Luboć przyiemna Niebom tá żáłość,
Ná tym záwisłá Tak przyiaźń śćisła, Iák lat nietrwałość:
Iákom z początku Rzekł, że ná wątku Krotkim się toczy
Wszystko co żyie, DVCHOWNE.
W krotce się skryie, Y dymem z mroczy. Regres do prożnośći światowey remonstrowaney w nietrwałośći ućiech y honorow
Przeto żal skracam, Y styl náwracam Do przedśięwźięćia;
Prożność zeznáię Y krotkość dáię Lat, do poięcia.
Prożne są prożne, Znikome rożne W świećie widoki.
Błyszcząc się chwieią, Ták też iáśnieią Z dymu obłoki.
Co dźiś w nektárże, Iutro się w wárze
Skrót tekstu: JunRef
Strona: 77
Tytuł:
Refleksje duchowne na mądry króla Salomona sentyment
Autor:
Mikołaj Karol Juniewicz
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
zgładzone od kata. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE: ŚŚ:
PUNKT XXV. Po wyniściu Króla, Jozafat Boskiej wżywa pomocy. Król gdy chce z Arachesa rady łagodną Jozafata mow’ą do siebie namówić, darmo pracuje. Jozafat potym ma długą o śmierci, i o Zmartwychwstaniu przemowę,
Z Takiemi przegrozkami gdy Król rozgniewany Uczynił regres na swój pałac zbudowany Osobliwie, Jozafat po tem pojedynku Wszedszy do osobnego sam jeden budynku, Obrócił wnętrzne oczy do Boga swojego, Do którego tak wołał z serca głębokiego:
Wszechmogący Boże mój, Panie litościwy, Nadziejo słodka, któryś nie jest w swem kłamliwy Słowie, lecz pewna pomoc tym, którzy do ciebie Uciekają się
zgłádzone od kátá. O BARLAAMIE Y IOZAPHAĆIE: ŚŚ:
PVNKT XXV. Po wyniśćiu Krolá, Iozaphát Boskiey wżywa pomocy. Krol gdy chce z Aráchesá rády łágodną Iozáphátá mow’ą do śiebie námowić, dármo prácuie. Iozáphát potym ma długą o śmierći, y o Zmartwychwstániu przemowę,
Z Tákiemi przegrozkámi gdy Krol rozgniewány Vczynił regres ná swoy páłác zbudowány Osobliwie, Iozaphát po tem poiedynku Wszedszy do osobnego sam ieden budynku, Obroćił wnętrzne oczy do Bogá swoiego, Do ktorego ták wołáł z sercá głębokiego:
Wszechmogący Boże moy, Pánie lutośćiwy, Nádźieio słodka, ktoryś nie iest w swem kłámliwy Słowie, lecz pewna pomoc tym, ktorzy do ćiebie Vćiekáią się
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 181
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
