. j. mci na nich należy, nie wakowały, i żeby się na to p. żupnik albo substytut jego podpisał, i że nie pro forma tylko, ale tą pilnością i staraniem, jako przed tym i jako należy według kontraktu, gospodarstwo się odprawuje.
3-tio. Rachunki zaś same od percept soli, tak remanentowej komisyją likwidowanej, jako i incyzyjej bałwanów przez ten czas i implecyjej beczek kontraktem pozwolonej, zaczęte być mają, weryfikując, jak wiele soli przez ten czas do dyspozycyjej p. żupnika przyszło usque ad primam septembris anni currentis.
4-to. Tego regestrami doszedłszy, remanenta teraźniejsze i numeracyją soli w Wieliczce, w Bochni, na Śląsku
. j. mci na nich należy, nie wakowały, i żeby się na to p. żupnik albo substytut jego podpisał, i że nie pro forma tylko, ale tą pilnością i staraniem, jako przed tym i jako należy według kontraktu, gospodarstwo się odprawuje.
3-tio. Rachunki zaś same od percept soli, tak remanentowej komisyją likwidowanej, jako i incyzyjej bałwanów przez ten czas i implecyjej beczek kontraktem pozwolonej, zaczęte być mają, weryfikując, jak wiele soli przez ten czas do dyspozycyjej p. żupnika przyszło usque ad primam septembris anni currentis.
4-to. Tego regestrami doszedłszy, remanenta teraźniejsze i numeracyją soli w Wieliczce, w Bochni, na Śląsku
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 60
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
doszedłszy, remanenta teraźniejsze i numeracyją soli w Wieliczce, w Bochni, na Śląsku i na komorach mazowieckich zostającej trzeba, aby cum distinctione et authentice oddano, wiele na którym miejscu jaki soli zostawa, gdyż na tym siła zależy, czy na komorach mazowieckich, czy przy lądach, czy nad górami, czy w ziemi sól remanentowa teraz zostawa i w jakich bałwanach, bo i w tym jest wielka dyferencja.
5-to. Ex nunc zakazać, aby pod srogim karaniem tego remanentu durante calculo na żadne długi i concredita nie wydawano, ale żeby tylko na same raty i skarb j. k. mci szła swym trybem wendycja.
6-to. A przystępując do
doszedłszy, remanenta teraźniejsze i numeracyją soli w Wieliczce, w Bochni, na Śląsku i na komorach mazowieckich zostającej trzeba, aby cum distinctione et authentice oddano, wiele na którym miejscu jaki soli zostawa, gdyż na tym siła zależy, czy na komorach mazowieckich, czy przy lądach, czy nad górami, czy w ziemi sól remanentowa teraz zostawa i w jakich bałwanach, bo i w tym jest wielka dyferencyja.
5-to. Ex nunc zakazać, aby pod srogim karaniem tego remanentu durante calculo na żadne długi i concredita nie wydawano, ale żeby tylko na same raty i skarb j. k. mci szła swym trybem wendycyja.
6-to. A przystępując do
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 60
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
najprzód szkdę ukrzywdzonemu nadgrodzić, a do tego insuper plagami ad proportionem delicti karanym będzie. Na koniec zda się to na wolą robotnika skarbowego, czyli takowego przeciwko nimże samym przeniewierzonego człowieka między sobą przy robocie cierpieć zechcą.
22-do. Soli garcowej półkwartalnej, którą każdy dla siebie robotnik wykruszyć i nad górę wyniść powinien, z remanentowej i do skarbu należącej soli brać nie powinni. Inaczej, kto by w tym wykroczył, tedy takowa odwaga za kradzież skarbową poczytana i tak właśnie, jako się wyżej paragrapho 18 wyraziło, karana być powinna.
23-tio. Jako zaś górnicy i wszelki robotnik płacę swoję, ile zarobią, zawsze rzetelnie i w czasie naznaczonym odbierać
najprzód szkdę ukrzywdzonemu nadgrodzić, a do tego insuper plagami ad proportionem delicti karanym będzie. Na koniec zda się to na wolą robotnika skarbowego, czyli takowego przeciwko nimże samym przeniewierzonego człowieka między sobą przy robocie cierpieć zechcą.
22-do. Soli garcowej półkwartalnej, którą każdy dla siebie robotnik wykruszyć i nad górę wyniść powinien, z remanentowej i do skarbu należącej soli brać nie powinni. Inaczej, kto by w tym wykroczył, tedy takowa odwaga za kradzież skarbową poczytana i tak właśnie, jako się wyżej paragrapho 18 wyraziło, karana być powinna.
23-tio. Jako zaś górnicy i wszelki robotnik płacę swoję, ile zarobią, zawsze rzetelnie i w czasie naznaczonym odbierać
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 148
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
, lustrowane et si opus exitimabitur, tedy etiam przerachowane jako nie mniej bałwany niektóre, różnymi czasy dla weryfikacji, jeżeli też ważenie twardej soli przez imć p. ważnika sumiennie administratur, przez tychże wyżej namienionych ichm. pp. oficjalistów po wtóre przeważane być powinny.
37-mo. Pp. oficjalistowie, którzy do zwyczajnego soli remanentowej porachowania albo numeracji, tak nad górami, jako i na dole, po wyjściu każdego kwartału ordynowani będą, obligantur sub onere conscientiae i do tego od zwierzchności żupnej teneri powinni, ażeby się sami personaliter na miejsca do rewizji naznaczone udawali, remanenta żeby sami rachowali i raporty, jakie z tej numeracji wynikać będą, nie inaczej
, lustrowane et si opus exitimabitur, tedy etiam przerachowane jako nie mniej bałwany niektóre, różnymi czasy dla weryfikacyi, jeżeli też ważenie twardej soli przez imć p. ważnika sumiennie administratur, przez tychże wyżej namienionych ichm. pp. oficyjalistów po wtóre przeważane być powinny.
37-mo. Pp. oficyjalistowie, którzy do zwyczajnego soli remanentowej porachowania albo numeracyi, tak nad górami, jako i na dole, po wyjściu każdego kwartału ordynowani będą, obligantur sub onere conscientiae i do tego od zwierzchności żupnej teneri powinni, ażeby się sami personaliter na miejsca do rewizyi naznaczone udawali, remanenta żeby sami rachowali i raporty, jakie z tej numeracyi wynikać będą, nie inaczej
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 174
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
