szwedzkiego w Stralshundzie zawartego w ośmnaście regimentów, że ani do Polski ani do Saksonii przejścia niema, ani się posiłkom żadnym łączyć dopuszczają. Przecie urywczo i na morzu i lądem biją szwedzi.
Moskwa maszerująca contra pacta z Turczynem przez Litwę succursu znacznego koligatom dodaje przeciw szwedowi.
Ipana Pocieja hetmana litewskiego konwokacja szlachty do Wilna annihilitur reskryptami i uniwersałami królewskiemi; o to urażony król, że jura majostatis zabrał hetman, że conventicula czynił i t. d., tem bardziej że się też obawiał, aby co przeciw królowi i wojskom saskim nie wyniknęło, na co się dużo zbierało, skąd wojska liczne saskie król do Litwy sprowadził i onemi rozerwał zamysły.
szwedzkiego w Stralshundzie zawartego w ośmnaście regimentów, że ani do Polski ani do Saxonii przejścia niema, ani się posiłkom żadnym łączyć dopuszczają. Przecie urywczo i na morzu i lądem biją szwedzi.
Moskwa maszerująca contra pacta z Turczynem przez Litwę succursu znacznego kolligatom dodaje przeciw szwedowi.
Jpana Pocieja hetmana litewskiego konwokacya szlachty do Wilna annihilitur reskryptami i uniwersałami królewskiemi; o to urażony król, że jura majostatis zabrał hetman, że conventicula czynił i t. d., tém bardziéj że się téż obawiał, aby co przeciw królowi i wojskom saskim nie wyniknęło, na co się dużo zbierało, zkąd wojska liczne saskie król do Litwy sprowadził i onemi rozerwał zamysły.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 307
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
dawna zawojowane, ale wyzute dotąd z Poddaństwa. Sejm pierwszy w Łęczycy złożył[...] , gdzie zniósł przez pierwszą Konstytuyą wszelkie podatki i krzywdy przez Miecisława na Ojczyznę wniesione, Dobra Duchowne ubezpieczył od wszelkich Danin, wyprawił potym Posłów do Aleksandra III. Papieża, prosząc o utwierdzenie tych Praw, i Ciało jednego Świętego. Na co reskrypt od Papieża jest w Archiwie Krakowskim, Ciało zaś Z. Floriana Lucjusz III. przysłał Kazimierzowi, bo Aleksander umarł, które Kazimierz z wielką pompą przyjął, i lokował w Kościele Z. Floriana przez siebie fundowanym. Miecisław zaś przy sukursie Mszczugiusza Książęcia Pomorskiego, Wielką Polskę Ottonowi Synowi odebrał, i przywłaszczył sobie Mazowsze i Kujawy
dawna zawojowane, ale wyzute dotąd z Poddaństwa. Seym pierwszy w Łęczycy złożył[...] , gdźie zniósł przez pierwszą Konstytuyą wszelkie podatki i krzywdy przez Miecisława na Oyczyznę wnieśione, Dobra Duchowne ubespieczył od wszelkich Danin, wyprawił potym Posłów do Alexandra III. Papieża, prosząc o utwierdzenie tych Praw, i Ciało jednego Swiętego. Na co reskrypt od Papieża jest w Archiwie Krakowskim, Ciało zaś S. Floryana Lucyusz III. przysłał Kaźimierzowi, bo Alexander umarł, które Kaźimierz z wielką pompą przyjął, i lokował w Kośćiele S. Floryana przez śiebie fundowanym. Miecisław zaś przy sukkurśie Mszczugiusza Xiążęćia Pomorskiego, Wielką Polskę Ottonowi Synowi odebrał, i przywłaszczył sobie Mazowsze i Kujawy
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 24
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
tamże w Wilnie będąc, przysłuchał się i prawa litewskiego.
Książę Czartoryski, teraźniejszy kanclerz lit., zostawszy podkanclerzym, a nie mając wypuszczonych od ojca swego kasztelana wileńskiego dóbr, przy ciotce żony swojej Sapieżynie, wojewodzinie wileńskiej, mając od niej ustąpione starostwo jurbor-
skie i szadowskie, rezydował. W bliskości zatem miejsca, za reskryptem królewskim, a za zleceniem książęcia Wiśniowieckiego, kanclerza wielkiego lit., sądził w Kownie asesorią. Chciał tedy sądy swoje w ratuszu kowieńskim ufundować. Mieszczanie mając wielkie przywilej a nie pozwalali sądów asesorskich fundować w ratuszu i uproszony od nich Siruć tak dobrze i wymownie stawał z przywilejami miejskimi, iż książę Czartoryski nie tylko nie sądził
tamże w Wilnie będąc, przysłuchał się i prawa litewskiego.
Książę Czartoryski, teraźniejszy kanclerz lit., zostawszy podkanclerzym, a nie mając wypuszczonych od ojca swego kasztelana wileńskiego dóbr, przy ciotce żony swojej Sapieżynie, wojewodzinie wileńskiej, mając od niej ustąpione starostwo jurbor-
skie i szadowskie, rezydował. W bliskości zatem miejsca, za reskryptem królewskim, a za zleceniem książęcia Wiśniowieckiego, kanclerza wielkiego lit., sądził w Kownie asesorią. Chciał tedy sądy swoje w ratuszu kowieńskim ufundować. Mieszczanie mając wielkie przywilej a nie pozwalali sądów asesorskich fundować w ratuszu i uproszony od nich Siruć tak dobrze i wymownie stawał z przywilejami miejskimi, iż książę Czartoryski nie tylko nie sądził
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 155
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
tak mnie despektował, miałem poufałość z Iwanowskim i obadwaśmy się często na naszą żalili niedolą.
Tymczasem następował termin komisji generalnej na fundamencie konstytucji 1717 roku o reintegracji dóbr stołowych, między miasteczkiem ekonomii brzeskiej Wohyniem a dobrami Branicą, Zbylitowem i Kojuną, dziedzicznymi Kuczyńskiego, podstolego drohickiego, na którą komisją w instrumencie królewskim, alias reskrypcie, między innymi komisarzami i ja byłem jako komisarz zapisany. Przyszedł tedy do mnie Antoniewicz, patron
trybunalski, Fleminga, podskarbiego wielkiego lit., plenipotent, abym na tę komisją jechał do Wohynia. Ekskuzowałem się mu i wyraźnie mówiłem, że unikam od takiej usługi, w której jest implikowany Bystry,
tak mnie despektował, miałem poufałość z Iwanowskim i obadwaśmy się często na naszą żalili niedolą.
Tymczasem następował termin komisji generalnej na fundamencie konstytucji 1717 roku o reintegracji dóbr stołowych, między miasteczkiem ekonomii brzeskiej Wohyniem a dobrami Branicą, Zbylitowem i Kojuną, dziedzicznymi Kuczyńskiego, podstolego drohickiego, na którą komisją w instrumencie królewskim, alias reskrypcie, między innymi komisarzami i ja byłem jako komisarz zapisany. Przyszedł tedy do mnie Antoniewicz, patron
trybunalski, Fleminga, podskarbiego wielkiego lit., plenipotent, abym na tę komisją jechał do Wohynia. Ekskuzowałem się mu i wyraźnie mówiłem, że unikam od takiej usługi, w której jest implikowany Bystry,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 365
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, Mniszek, marszałek nadworny koronny, przez emulacją, aby hetman przez rozdawanie tych wakansów nie przyczyniał sobie przyjaciół, rozgniewali się na hetmana, wziąwszy za przyczynę, że hetman wdaje się in ius, maiestaticum distributivae gratiae. Oprócz tego graf Bryl sekretnie od książąt Czartoryskich i donatariuszów wziął znaczne pieniądze. A tak wyszedł od króla reskrypt, aby ta komisja dubieńska nie była kontynuowana.
Zmięszało to komisarzów, że na eluzją przyszli, jeszcze opus swego nie skończyli. Więc już spraw dalej nie sądząc, tylko inwentarze dla administratorów kończąc, actum commissionis z wielkim swoim umartwieniem, ile że książę Radziwiłł, wojewoda wileński, hetman wielki lit., a na niego
, Mniszek, marszałek nadworny koronny, przez emulacją, aby hetman przez rozdawanie tych wakansów nie przyczyniał sobie przyjaciół, rozgniewali się na hetmana, wziąwszy za przyczynę, że hetman wdaje się in ius, maiestaticum distributivae gratiae. Oprócz tego graf Bryl sekretnie od książąt Czartoryskich i donatariuszów wziął znaczne pieniądze. A tak wyszedł od króla reskrypt, aby ta komisja dubieńska nie była kontynuowana.
Zmięszało to komisarzów, że na eluzją przyszli, jeszcze opus swego nie skończyli. Więc już spraw dalej nie sądząc, tylko inwentarze dla administratorów kończąc, actum commissionis z wielkim swoim umartwieniem, ile że książę Radziwiłł, wojewoda wileński, hetman wielki lit., a na niego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 445
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
tylko Żydów fomentował, aby Iwanowskiego przez te procedera przymusić, aby starostwo mińskie przedał Przezdzieckiemu. A Iwanowski miał konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego nie mógł, bo Iwanowski był mocną
tylko Żydów fomentował, aby Iwanowskiego przez te procedera przymusić, aby starostwo mińskie przedał Przezdzieckiemu. A Iwanowski miał konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego nie mógł, bo Iwanowski był mocną
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 451
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego nie mógł, bo Iwanowski był mocną protekcją dworu i księcia Radziwiłła, hetmana wielkiego lit., wsparty.
Były tedy obiedwie strony w wielkim ambarasie,
konsens królewski do ustąpienia tegoż starostwa synowi swemu, ale tegoż konsensu, jako się wyżej rzekło, pieczętować nie chciano. Wyszedł zatem, vigore założonej w tej sprawie apelacji od asesorii do sądów relacyjnych, reskrypt królewski favore Iwanowskiego, aby za dekretem asesorskim egzekucja tegoż dekretu in suis iudicatis czyniona nie była. Którego reskryptu, jako przeciwko prawu wydanego, ani książę kanclerz lit., ani podkanclerzy lit., jako przeciwko swemu sądowi, pieczętować nie chcieli. Egzekwować także Przezdziecki dekretu asesorskiego nie mógł, bo Iwanowski był mocną protekcją dworu i księcia Radziwiłła, hetmana wielkiego lit., wsparty.
Były tedy obiedwie strony w wielkim ambarasie,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 451
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zapłacił starosta.
Było przysądzone, aby Iwanowski zapłacił Żydom 21 000 kilkaset złotych. Stanęło potem, przez wielkie w kombinacji trudnoście, aby tysiąc czerwonych Żydom zapłacił. Gdy o tej mojej negocjacji doniosłem Mniszkowi, marszałkowi nadwornemu koronnemu, był barzo kontent z tego zakończonego interesu, bo nie wiedział, co miał czynić z reskryptem królewskim, którego pieczętować nie chciano, i Iwanowski barzo mu się był naprzykrzył. Z tego tedy ukontentowania — lubo mu barzo odradzałem, ale wyperswadować nie mogłem — zaraz z księdzem Sołtykiem, koadiutorem naówczas kijowskim, pojechał do Przezdzieckiego, referendarza lit., dziękując mu za tę zgodę.
Stało się to,
zapłacił starosta.
Było przysądzone, aby Iwanowski zapłacił Żydom 21 000 kilkaset złotych. Stanęło potem, przez wielkie w kombinacji trudnoście, aby tysiąc czerwonych Żydom zapłacił. Gdy o tej mojej negocjacji doniosłem Mniszkowi, marszałkowi nadwornemu koronnemu, był barzo kontent z tego zakończonego interesu, bo nie wiedział, co miał czynić z reskryptem królewskim, którego pieczętować nie chciano, i Iwanowski barzo mu się był naprzykrzył. Z tego tedy ukontentowania — lubo mu barzo odradzałem, ale wyperswadować nie mogłem — zaraz z księdzem Sołtykiem, koadiutorem naówczas kijowskim, pojechał do Przezdzieckiego, referendarza lit., dziękując mu za tę zgodę.
Stało się to,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 452
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
o milę od Rasnej mieszkający, i ten nie chciał przyjechać. Tak tedy oświadczywszy się przed Koiszewskim, oboźnym brzeskim, że chciałem pooddawać papiery, musiałem dalszego czasu szczęśliwszego czekać.
Tymczasem Branicki, hetman wielki koronny, powracał z komisji dubieńskiej. Wstępował do Wołczyna, będąc umartwiony, jako się wyżej rzekło, że reskrypt królewski favore księcia Sanguszka, marszałka nadwornego lit., wydany skasował tęż komisją, a barziej sama hetmanowa namówiła go na to, że wstąpił do Wołczyna. Skąd gdy jechał, przejmowałem go jadącego do Białegostoku w Połowcach, chcąc mu się poskarżyć na opresją honoru naszego przez księcia kanclerza ułożoną i rozpublikowaną.
A że przy
o milę od Rasnej mieszkający, i ten nie chciał przyjechać. Tak tedy oświadczywszy się przed Koiszewskim, oboźnym brzeskim, że chciałem pooddawać papiery, musiałem dalszego czasu szczęśliwszego czekać.
Tymczasem Branicki, hetman wielki koronny, powracał z komisji dubieńskiej. Wstępował do Wołczyna, będąc umartwiony, jako się wyżej rzekło, że reskrypt królewski favore księcia Sanguszka, marszałka nadwornego lit., wydany skasował tęż komisją, a barziej sama hetmanowa namówiła go na to, że wstąpił do Wołczyna. Skąd gdy jechał, przejmowałem go jadącego do Białegostoku w Połowcach, chcąc mu się poskarżyć na opresją honoru naszego przez księcia kanclerza ułożoną i rozpublikowaną.
A że przy
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 505
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
redeundoi z przywróceniem skarżącym delatorom łaski, znowu onych do usług swoich et ad nutusi podług woli z sobą zjednoczonych osób używać począłeś, lecz gdy znowu przez złośliwe i niegodziwe języki z okazji komisji generalnej ad mentemw myśl konstytucji 1717 roku między miasteczkiem naszym ekonomicznym Wohyniem a dobrami urodzonego Kuczyńskiego, stolnika drohickiego, za reskryptem naszym ekspediowanej, na której urodzony żałujący stolnik brzeski był komisarzem i pióro tejże komisji trzymał, recruduitodnowił się przeciwko niemu gniew Wierności Waszej, tedy toties geminato odioze zwielokrotnioną złością tak przez manifest w trybunale głównym W. Ks. Lit., vexatorie et contra omnem rei veritatem a partekrzywdząco i wbrew wszelkiej prawdzie
redeundoi z przywróceniem skarżącym delatorom łaski, znowu onych do usług swoich et ad nutusi podług woli z sobą zjednoczonych osób używać począłeś, lecz gdy znowu przez złośliwe i niegodziwe języki z okazji komisji generalnej ad mentemw myśl konstytucji 1717 roku między miasteczkiem naszym ekonomicznym Wohyniem a dobrami urodzonego Kuczyńskiego, stolnika drohickiego, za reskryptem naszym ekspediowanej, na której urodzony żałujący stolnik brzeski był komisarzem i pióro tejże komisji trzymał, recruduitodnowił się przeciwko niemu gniew Wierności Waszej, tedy toties geminato odioze zwielokrotnioną złością tak przez manifest w trybunale głównym W. Ks. Lit., vexatorie et contra omnem rei veritatem a partekrzywdząco i wbrew wszelkiej prawdzie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 521
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
