poszczęścił, żeśmy w kilka tylko ludzi wypędzili jego tłum ludzi ze dworu rohoteńskiego i na polach z pod parkanu tak ludzi jako koni dość nastrzelaliśmy. Kozacy w opłotkach miasta stali, nie mogli przebrać się do dworu. Z mojej strony tylko jednego górala Ignacego i to cale nieszkodliwie postrzelono.
W dzień Trzech Królów ruskich rewanżowałem, poszło ze mną koni ośmdziesiąt, różnych zbieranych ludzi pp. sąsiad i moich sług; przytem czterdziestu pieszych kozaków komputowych księcia imci Wiśniowieckiego pułkownika. Szczęśliwie postąpiłem pod Możejków o godzinie 7 z rana, i nie bawiąc nad pół godziny, in fugam coegi tak samego Kaczanowskiego, jako jego sług i wołoszą;
poszczęścił, żeśmy w kilka tylko ludzi wypędzili jego tłum ludzi ze dworu rohoteńskiego i na polach z pod parkanu tak ludzi jako koni dość nastrzelaliśmy. Kozacy w opłotkach miasta stali, nie mogli przebrać się do dworu. Z mojéj strony tylko jednego górala Ignacego i to cale nieszkodliwie postrzelono.
W dzień Trzech Królów ruskich rewanżowałem, poszło ze mną koni ośmdziesiąt, różnych zbieranych ludzi pp. sąsiad i moich sług; przytém czterdziestu pieszych kozaków komputowych księcia imci Wiśniowieckiego pułkownika. Szczęśliwie postąpiłem pod Możejków o godzinie 7 z rana, i nie bawiąc nad pół godziny, in fugam coegi tak samego Kaczanowskiego, jako jego sług i wołoszą;
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 106
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
żona moja do Rohotnej z Możejkowa wzięła, vigore praetensi matrimonii, o co był nuncjaturski dekret, najechał na Rohotnę z wielką Wołoszy zaciągnionej i swojej asystencji gromadą, hostiliter, ale się mu nie powiodło, bo sparzył się na imprezie, wypędzony i ludzi natraciwszy nie mało, sam ledwie ujechał.
W dzień Trzech Królów Pańskich rewanżowałem, zebrawszy przy swojej asystencji dworskich ludzi nieco, ochoczych a łaskawych sąsiadów, na całą noc puściłem się pod Możejków, 16 Januarii stanąłem równo ze dniem w Możejkowie. Bóg sprawiedliwy vindex honoru mego dał mi go atakować, miał przy sobie ludzi dość i Wołoszę zaciągową, ale nie przyszli do sprawy. In
żona moja do Rohotnéj z Możejkowa wzięła, vigore praetensi matrimonii, o co był nuncyaturski dekret, najechał na Rohotnę z wielką Wołoszy zaciągnionéj i swojéj assystencyi gromadą, hostiliter, ale się mu nie powiodło, bo sparzył się na imprezie, wypędzony i ludzi natraciwszy nie mało, sam ledwie ujechał.
W dzień Trzech Królów Pańskich rewanżowałem, zebrawszy przy swojéj assystencyi dworskich ludzi nieco, ochoczych a łaskawych sąsiadów, na całą noc puściłem się pod Możejków, 16 Januarii stanąłem równo ze dniem w Możejkowie. Bóg sprawiedliwy vindex honoru mego dał mi go attakować, miał przy sobie ludzi dość i Wołoszę zaciągową, ale nie przyszli do sprawy. In
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 211
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Wojsko koronne i litewskie, ordynowane na kwatery do Kowna, przydany pro securitate majori regiment konny szwedzki z pułkownikiem Dykierem. Ten wprzódy maszerując trafił pod samemi Olkienikami niespodziewanie na podjazd Moskwy, której z Nitawy było 3,000 wyszło pod komendą generała Baura, i ośmnaście chorągwi litewskich pod komendą Zaranka i Sinicki z dragonią litewską. Mieli to rewanżować za Olicką i napaść na kwatery wojska koronnego i litewskiego w lidzkim powiecie stojących, ale się nie nadało. Spotkały się wojska z sobą i ucierały formalnie, z obu stron ognia do siebie dając, tymczasem koronne i litewskie wojska nastąpiły, za ujrzeniem których, zaraz i Moskwa i Litwa republikańska uchodziła z wielką swoją klęską aż
Wojsko koronne i litewskie, ordynowane na kwatery do Kowna, przydany pro securitate majori regiment konny szwedzki z pułkownikiem Dykierem. Ten wprzódy maszerując trafił pod samemi Olkienikami niespodziewanie na podjazd Moskwy, któréj z Nitawy było 3,000 wyszło pod komendą generała Baura, i ośmnaście chorągwi litewskich pod komendą Zaranka i Sinicki z dragonią litewską. Mieli to rewanżować za Olicką i napaść na kwatery wojska koronnego i litewskiego w lidzkim powiecie stojących, ale się nie nadało. Spotkały się wojska z sobą i ucierały formalnie, z obu stron ognia do siebie dając, tymczasem koronne i litewskie wojska nastąpiły, za ujrzeniem których, zaraz i Moskwa i Litwa republikańska uchodziła z wielką swoją klęską aż
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 240
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, Żelazem, Ogniem, Trucizną się pogubili. Azdrubala Zona gdy Kartago oblężona była, z Dziećmi się na ogień rzuciła. Kleopatra Zmiję do piersi przysadziła. Sardanapal i Amri Król Izraelski na ogień obsessy, poskakali naniecony. Wanda Księżna Polska, częścią na ofiarę Bogom, częścią obawiając się Niemców, choć zwyciężonych, żeby nie rewanżowali, w Wisłę pod Krakowem rzuciła się.
WOJNY KONIEC POKOJ, alias Wojna Matką jest Pokoju, a ta częstokroć Słoniowej Natury, ledwo czasem w lat dziesięć urodzi, hunc partum multo sangvine partum. Nie mało potu na gorącach, krwi w potyczkach wylać potrzeba, niżeli Pacis Oliva wyrośnie komu: między grzmotami perły,
, Zelazem, Ogniem, Trucizną się pogubili. Azdrubala Zona gdy Carthago oblężona była, z Dziećmi się na ogień rzuciła. Kleopatra Zmiię do piersi przysadziła. Sardanapal y Amri Krol Izraélski na ogień obsessy, poskakali naniecony. Wanda Xiężna Polska, częścią na ofiarę Bogom, częścią obawiaiąc się Niemcow, choć zwyciężonych, żeby nie rewanżowali, w Wisłę pod Krakowem rzuciła się.
WOYNY KONIEC POKOY, aliàs Woyna Matką iest Pokoiu, a ta częstokroć Słoniowey Natury, ledwo czasem w lat dziesięc urodzi, hunc partum multo sangvine partum. Nie mało potu na gorącach, krwi w potyczkach wylać potrzeba, niżeli Pacis Oliva wyrośnie komu: między grzmotami perły,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 434
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
I gdyby był w tym czasie victoriîs insolescens Wódz ten udał się ku Rzymowi, ta Głowa świata suâ ruinâ adorasset Victorem. Lecz on opanowawszy szczęśliwie Kampanią Włoską Prowincją, i Miasto Kapuę równą olim Rzymowi deliciarum locum, tam jest trochę effaeminatus, od Marcella w siłach umniejszony, bo 6 tysięcy urwał mu wojska. Ale on rewanżując, zniąsł Centoniusza, potym Fulwiusza Flakka, potym trzykroć Marcella Romula atakował, zawsze victor, a jeszcze inną batalią tak fortunatus, że Marcellowi temu i Kryspinowi koledze jego, życie wydarł w potyczkach. Jeden Fabius Maximus lentè sobie z nim postępował; stąd Cunctator nazwany, zawsze i długo deliberujący, ale rady jego zbawienne Ojczyźnie
Y gdyby był w tym czasie victoriîs insolescens Wodz ten udał się ku Rzymowi, ta Głowa świata suâ ruinâ adorasset Victorem. Lecz on opanowawszy szczęśliwie Kampanią Włoską Prowincyą, y Miasto Kapuę rowną olim Rzymowi deliciarum locum, tam iest trochę effaeminatus, od Marcella w siłach umnieyszony, bo 6 tysięcy urwał mu woyska. Ale on rewanżuiąc, zniąsł Centoniusza, potym Fulwiusza Flakka, potym trzykroć Marcella Romula attakował, zawsże victor, a ieszcze inną batalią tak fortunatus, że Marcellowi temu y Kryspinowi kolledze iego, życie wydarł w potyczkach. Ieden Fabius Maximus lentè sobie z nim postępował; ztąd Cunctator nazwany, zawsze y długo deliberuiący, ale rady iego zbawienne Oyczyznie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 573
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, w przeszły roku z konstantynopola do Adrianopolu wareszt aby mu Activitatem Ministerii przywrócić. Przyczyna tej tak niespodziewanej a przyjaznej odmianej, którą Turcy Imci Panu Ablegatowi pokazują nie insza jest, tylko teraźniejsze WOjenne z Rossyą Operacje, obawia się albowiem Prota, aby Rzeczpospolita Polska gwałtu in Persona Ablegata swego contra Iura Gentium uczynionego mściwym nie rewanzowała Orężem. Specyfikacja post praestitam ab Integra Serenissima Republica Nahiaśniejszemu Królowi Imci AUGUSTOWI III. Szczęśliwie Panującemu Rekognitionem IJ. OO. IJ. WW. Ichmciów PP. Posłów Prześ: Województw, Ziem, i Powiatów Obojga Narodów za Uniwersałami Najj: Monarchy na Sejm Dwuniedzielny Pacificationis die 25. Iunii 1736. naznaczony obranych. Z Województwa
, w przeszły roku z konstantynopola do Adrianopolu wareszt aby mu Activitatem Ministerii przywrocić. Przyczyna tey tak niespodziewaney á przyiazney odmianey, ktorą Turcy Imći Panu Ablegatowi pokazuią nie insza iest, tylko teraznieysze WOienne z Rossyą Operacye, obawia się albowiem Protha, aby Rzeczpospolita Polska gwałtu in Persona Ablegata swego contra Iura Gentium uczynionego mściwym nie rewanzowała Orężem. Specifikacya post praestitam ab Integra Serenissima Republica Nahiaśnieyszemu Krolowi Imci AUGUSTOWI III. Szczęśliwie Panuiącemu Recognitionem JJ. OO. JJ. WW. Jchmćiow PP. Posłow Prześ: Woiewodztw, Ziem, y Powiatow Oboyga Narodow za Uniwersałami Nayj: Monarchy na Seym Dwuniedźielny Pacificationis die 25. Iunii 1736. náznáczony obránych. Z Woiewodztwa
Skrót tekstu: GazPol_1736_97
Strona: 8
Tytuł:
Gazety Polskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jan Milżewski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1736
, a Żyd fałszywy Prorok od Syna Giżydowego stracony, a Obrazom przepuszczono: Roku 732. ciż Saraceni do Francyj na Króla Karola Martella (to jest Młot Saraceński) z Hiszpanii od Eudona Książęcia Akwitanii ewokowani, od Martella na trzy kroć 70. tysięcy, inni piszą na 575. tysięcy zbici; lecz w krótce rewanżując, ciż Saraceni znowu w padli do Francyj, od tegoż Martella w Turonie Mieście pobici, to wytopieni na Okrętach Morską nawałnością pod Narboną: Roku 733. z całej Hiszpanii na niego zebrali się, ale do szczętu zbici, więcej o Francją nie kusili się. Tiberiusz II. Cesarz wieku mego Dwa kroć sto
, á Zyd falszywy Prorok od Syná Giżidowego stracony, á Obrazom przepuszczono: Roku 732. ciż Saráceni do Fráncyi ná Krola Károla Martellá (to iest Młot Saráceński) z Hiszpanii od Eudona Xiążęcia Akwitanii ewokowáni, od Martella ná trzy kroć 70. tysięcy, inni piszą ná 575. tysięcy zbici; lecz w krotce rewánżuiąc, ciż Saráceni znowu w padli do Fráncyi, od tegoż Martella w Turonie Mieście pobici, to wytopieni ná Okrętach Morską náwałnością pod Narboną: Roku 733. z całey Hiszpánii ná niego zebráli się, ale do szczętu zbici, więcey o Fráncyą nie kusili się. Tiberyusz II. Cesarz wieku mego Dwá kroć sto
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 719
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
rycerz, nigdy się na dom Czartoryskich i Poniatowskich, które się trzymały w kupie i znaczyły jednym nazwiskiem „Familia”, porwać nie odważył. Anusia, przyczyna kłótni między familiami, poszła za mąż do Węgier za grafa Esterhazego, majętnego pana. Z Potockich ani z Tarłów, dumnych tchórzów, żaden nie miał serca pojedynkiem rewanżować śmierci wojewody, i tak zamachy wielkie, domową wojną grożące, powoli czas uspokoił.
Wiadomości z placu przyniesione do Warszawy dwoiste były: jedni mówili, że wojewoda, zaślepiony pasją, nacierając bez uwagi na Poniatowskiego, z jego ręki zginął; drudzy twierdzili, że niejaki Korf, rodem Kurlandczyk, major w regimencie saskim
rycerz, nigdy się na dom Czartoryskich i Poniatowskich, które się trzymały w kupie i znaczyły jednym nazwiskiem „Familia”, porwać nie odważył. Anusia, przyczyna kłótni między familiami, poszła za mąż do Węgier za grafa Esterhazego, majętnego pana. Z Potockich ani z Tarłów, dumnych tchórzów, żaden nie miał serca pojedynkiem rewanżować śmierci wojewody, i tak zamachy wielkie, domową wojną grożące, powoli czas uspokoił.
Wiadomości z placu przyniesione do Warszawy dwoiste były: jedni mówili, że wojewoda, zaślepiony pasją, nacierając bez uwagi na Poniatowskiego, z jego ręki zginął; drudzy twierdzili, że niejaki Korff, rodem Kurlandczyk, major w regimencie saskim
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 45
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
