commutat tempora rerum; też to są prawda Narody, ale insze w nich zwyczaje w rządach, w sposobach wojowania, daleko różniące się od przeszłych, przez które im się bardziej potęźniejszemi stają, tym więksża w nich rośnie ambicja, czuwac aby ją coraz bardziej nasycić przez rozprzestrzenienie Państw swoich.
I czy moźnaź nam uczynić jaką rezystencją, dawncyh zwyczyów się trzymając, które oni z tak wielkim pozitkiem swym porzucają. Uwaźmy, prosżę, czemu z tak wielką obserwancją jesteśmy przywiązani do dawnych zwyczajów: jeżeli dla tego że stare, toć powinnibyśmy bardziej teraźniejszy wiek sżacować, bo daleko starszy, niż ten, którego nasze zwyczaje stanowiono; a przytym
commutat tempora rerum; teź to są prawda Narody, ale insze w nich zwyczaie w rządach, w sposobach woiowania, daleko roźniące się od przeszłych, przez ktore im się bardziey potęźnieyszemi staią, tym więksźa w nich rośnie ambicya, czuwac aby ią coraz bardźiey nasyćić przez rozprzestrzenienie Panstw swoich.
I czy moźnaź nam uczynić iaką rezystencyą, dawncyh zwycziow się trzymaiąc, ktore oni z tak wielkim poźytkiem swym porzucaią. Uwaźmy, prosźę, czemu z tak wielką obserwancyą iesteśmy przywiązani do dawnych zwyczaiow: ieźeli dla tego źe stare, toć powinnibysmy bardźiey teraznieyszy wiek sźacować, bo daleko starszy, niź ten, ktorego nasze zwyczaie stanowiono; a przytym
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 7
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
4. Generalissimus w pośrodku Corpusu Wojska mający miejsce swoje, odbiera przez Kursorów ze wszystkich Skrzydeł wiadomości i relację, co się z którym dzieje, a ten złamane sukursem sekunduje: 5. Tabory, Wozy mają być z tyłu Wojska uszykowane, aby były dla niego zaszcytem. Jazdy powinny skrzydła łamać Nieprzyjacielskie, i dobrą dać rezystencją Najezdcom. MUZYKA
MUZYKA, albo Harmonia, jest Część MATEMATYKI, skoncypowana na urekreowanie Ludzkiego słuchu, który się zgodną głosów Harmonią niewypowiedzianie delektuje. Inwentorowie MUZYKI zdają się być Jubal najpierwszy Lutni i śpiewania wynalezca, powtórni Orfeus, Amfion, którzy MUZYKĘ Światu propagarunt; o której pisali Euklides, Ptolemeuszz, Arystoksenus, Boetius. Zarlinus
4. Generalissimus w posrodku Corpusu Woyska maiący mieysce swoie, odbiera przez Kursorow ze wszystkich Skrzydeł wiadomości y relacyę, co się z ktorym dzieie, a ten złamane sukursem sekunduie: 5. Tabory, Wozy maią bydź z tyłu Woyska uszykowane, aby były dla niego zaszcytem. Iazdy powinny skrzydła łamać Nieprzyiacielskie, y dobrą dać rezystencyą Naiezdcom. MUZYKA
MUZYKA, albo Harmonia, iest Część MATEMATYKI, zkoncypowana na urekreowanie Ludzkiego słuchu, ktory się zgodną głosow Harmonią niewypowiedzianie delektuie. Inwentorowie MUZYKI zdaią się bydź Iubal naypierwszy Lutni y spiewania wynalezca, powtorni Orpheus, Amphion, ktorzy MUZYKĘ Swiatu propagarunt; o ktorey pisali Euklides, Ptolomeusz, Aristoxenus, Bòétius. Zarlinus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 342
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
siedzenie preparowane między Tronami Króla i Królowy; tam posadzonego Król prżepasywał Łańcuchem szczerozłotym. Nastąpiła Msza solenna, podczas której celebrujący Prałat, czynił do Nowokreowanego Kawalera Ekshortację: Sis Magnanimus in adversitate, ingenuus in Consangvinitate,largifluus, in honestate, egregius in Curialitate, strenuus in virili probitate; zalecał przytym Wiary Z manutenencją Herezjom rezystencją zbytków unikanie, Wdów i Sierot protekcję, Kapłanów obserwancję, po BOHU Królowi i Ojczyźnie wierność etc. Na ostatek Król Neo Equitem ściskał i inni Bracia Orderu. SPECYFIKACJA ORDERÓW Znaczniejszych i osobliwszych tylko: o których że multi mulia, Ja pauciora enucleabo.
Wszystkich Orderów wyliczają dawnych i świeżych, i już zgasłych 165 Które się
siedzenie preparowane między Tronami Krolá y Krolowy; tam posadzonego Krol prżepásywáł Łańcuchem szczerozłotym. Nastąpiła Msza solenna, podczas ktorey celebruiący Prałat, czynił do Nowokreowanego Kawalera Exhortacyę: Sis Magnanimus in adversitate, ingenuus in Consangvinitate,largifluus, in honestate, egregius in Curialitate, strenuus in virili probitate; zalecał przytym Wiary S manutenencyą Herezyom rezystencyą zbytkow unikanie, Wdow y Sierot protekcyę, Kapłanow obserwancyę, po BOHU Krolowi y Oyczyznie wiernośc etc. Na ostatek Krol Neo Equitem ściskał y inni Braciá Orderu. SPECYFIKACYA ORDEROW Znacznieyszych y osobliwszych tylko: o ktorych że multi mulia, Ia pauciora enucleabo.
Wszystkich Orderow wyliczaią dawnych y świeżych, y iuż zgasłych 165 Ktore się
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1044
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, zawzięli się na nas, do których złości i Massalski, naówczas hetman polny lit., świeżo w Wschowie o nie daną koadiutorią wileńską synowi jego urażony, przyłączył się, że wszystkimi usilnościami na honorze i fortunie chcieli nas zgubić i nie było innego sposobu z tych opresji wyniść, jako przez mężną w takich uciskach rezystencją, jedną tylko mając drogę salwowania się, że trybunał litewski pod laską księcia Radziwiłła, naówczas miecznika lit., a teraźniejszego wojewody wileńskiego, był cale książętom Czartoryskim przeciwny.
Już tedy chroniąc się trybunału prześladowali nas o tumult sejmikowy, który sami zaczęli ich przyjaciele i sprawiedliwością boską pogromieni byli. Prześladowali nas, mówię, w
, zawzięli się na nas, do których złości i Massalski, naówczas hetman polny lit., świeżo w Wschowie o nie daną koadiutorią wileńską synowi jego urażony, przyłączył się, że wszystkimi usilnościami na honorze i fortunie chcieli nas zgubić i nie było innego sposobu z tych opresji wyniść, jako przez mężną w takich uciskach rezystencją, jedną tylko mając drogę salwowania się, że trybunał litewski pod laską księcia Radziwiłła, naówczas miecznika lit., a teraźniejszego wojewody wileńskiego, był cale książętom Czartoryskim przeciwny.
Już tedy chroniąc się trybunału prześladowali nas o tumult sejmikowy, który sami zaczęli ich przyjaciele i sprawiedliwością boską pogromieni byli. Prześladowali nas, mówię, w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 541
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Książę przyjmie ją na 8. mil od tego Miasta. Z Kolna 23. Ianuarij, 1661.
ANglikowie wielkim sumptem Dunkerk fortifikują/ i pewne piaskowe pagórki w około niego zwalą/ chcąc Fortecę (jako zowią) Realną z niego uczynić.
Uprzykrzył się już barzo Żołnierzom Biskupa Munsterskiego Obóz pod Munsterem/ a patrząc na wielką rezystencją co Olezeńcy czynią/ i na rezolucja do dalszej obrony/ poczyna się wielkie podobieństwo Zjawić/ że to przedsięwzięcie Biskupie bez skutku zostanie. Uparli się bowiem Mieszczanie i sprzysięgli/ nie tylko nie podać się aż do ostatniego tchu/ ale winę postanowili na tego/ abo na tych/ coby o zgodę z Biskupem wzmiankę czynić
Xiążę prziymie ią ná 8. mil od tego Miástá. Z Kolná 23. Ianuarij, 1661.
ANglikowie wielkim sumptem Dunkerk fortifikuią/ y pewne piaskowe págorki w około niego zwálą/ chcąc Fortecę (iáko zowią) Realną z niego vcżynić.
Vprzykrzył się iuż bárzo Zołnierzom Biskupá Munsterskiego Oboz pod Munsterem/ á pátrząc ná wielką rezystencyą co Olezeńcy cżynią/ y ná rezolucya do dálszey obrony/ pocżyna się wielkie podobieństwo ziáwić/ że to przedśięwźięćie Biskupie bez skutku zostánie. Vpárli się bowiem Mieszcżánie y zprzyśięgli/ nie tylko nie podáć się áż do ostátniego tchu/ ále winę postánowili ná tego/ ábo ná tych/ coby o zgodę z Biskupem wzmiankę cżynić
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 85
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
, malowania, architektury, i komedye najwyborniejszc.
Teraźniejszych Włochów Geniusz pięknie opisał nowy natur ludzkich speculator Fredro Wojewoda Podolski, w Księdze swojej Łacińskiej mądrze napisanej: Vir Konsylii: Iż na Wojnę, do różnych konsztów znalezienia, i zrobienia Machin, i ogniów artyficjalnych ostry dziwnie mają dowcip. Natrzyć, pójść defensivè i dobrą dać rezystencją umieją doskonale: zwolna nie znagła robią rzeczy, i tym bezpieczniej. Niżeli jaki zaczną interes, sekretnie, dysymulujący, deliberujący, sztuczni; zgoła powolni; wolą odnieść actu zwycięstwa, niżeli niemi chlubić się, i triumfy głosić przed potyczką. Żadna ich umysłu nie złamie przeciwność, owszem wielkich rzeczy czyni nadzieję.
, malowánia, architektury, y komedye naywybornieyszc.
Teráźnieyszych Włochow Geniusz pięknie opisał nowy nátur ludzkich speculator Fredro Woiewoda Podolski, w Księdze swoiey Łacińskiey mądrze nápisaney: Vir Consilii: Iż na Woyne, do rożnych konsztow ználezienia, y zrobienia Machin, y ogniow artyficyalnych ostry dźiwnie máią dowcip. Nátrzyć, poyść defensivè y dobrą dać rezystencyą umieią doskonále: zwolná nie znágła robią rzeczy, y tym bespieczniey. Niżeli iáki záczną interes, sekretnie, dysymuluiący, deliberuiący, sztuczni; zgoła powolni; wolą odnieść actu zwycięstwá, niżeli niemi chlubić się, y tryumfy głosić przed potyczką. Żadná ich umysłu nie złamie przeciwność, owszem wielkich rzeczy czyni nádźieię.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 703
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, na swój chleb niechcąc pracować, cudzego gwałtownym i zbojeckim sposobem do tych czas szukali, jaki ekscess pokazał się 1724 na Kozuba, Wydrę Józefa, Bolisęge i Kusia, żeby tedy pomienieni bez należytej niezostawali kary, taka im od sądu teraźniejszego jest naznaczona: Kozub najprzod, który tego dopuściwszy się ekscessu dworskie władzy rezystencją do tych czas dawał i stawić się do dworu niechciał, ani inne z drugiemi kary podjimował, sąd teraźniejszy taką mu naznacza karę: plag 100 rozgami, w kościele przez mszy św. 7 razy krzyżem lezec; ultra hoc wszyscy prócz Kusia, który we dworze robi, powinni ćwierć roku komornego w konwencie robić.
, na swoy chleb niechcąc pracowac, cudzego gwałtownym y zboieckim sposobem do tych czas szukali, iaki excess pokazał sie 1724 na Kozuba, Wydrę lozefa, Bolisęge y Kusia, żeby tedy pomienieni bez nalezytey niezostawali kary, taka im od sądu teraznieyszego iest naznaczona: Kozub nayprzod, ktory tego dopusciwszy sie excessu dworskie władzy resystencyą do tych czas dawał y stawic się do dworu niechciał, ani inne z drugiemi kary podyimował, sąd teraznieyszy taką mu naznacza karę: plag 100 rozgami, w kosciele przez mszy św. 7 razy krzyzem lezec; ultra hoc wszyscy procz Kusia, ktory we dworze robi, powinni cwierc roku komornego w konwencie robic.
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 397
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
jego najmłodszego, aż od Porty inna ordynacja będzie.
Tatarowie gotują się o pierwszej trawie nas nawiedzić. Z tureckim wojskiem idzie paszów ośm, aby imp. pułkownika Brandta oblec; 20 m. Tatarów mają stać pod tą fortecą przy Turkach, a nuradyn sołtan z 30 ma w Polskę inkursyje czynić, jeśli nie będzie miał rezystencji. Chan zostaje w Krymie dla defensyjej kraju swego, gdy z Moskwą zaczepili przez inkursyje za Dnieprem. Sołtan kałga do Węgier naznaczony iść. 5 Ze Lwowa, 16 IV 1693
Wiadomości te tu mamy, że orda magnis agminibus gotują się do nas na Jura ruskiego. Wielka tedy znowu na kraj tuteczny gotuje się klęska,
jego najmłodszego, aż od Porty inna ordynacyja będzie.
Tatarowie gotują się o pierwszej trawie nas nawiedzić. Z tureckim wojskiem idzie paszów ośm, aby jmp. pułkownika Brandta oblec; 20 m. Tatarów mają stać pod tą fortecą przy Turkach, a nuradyn sołtan z 30 ma w Polskę inkursyje czynić, jeśli nie będzie miał rezystencyi. Chan zostaje w Krymie dla defensyjej kraju swego, gdy z Moskwą zaczepili przez inkursyje za Dnieprem. Sołtan kałga do Węgier naznaczony iść. 5 Ze Lwowa, 16 IV 1693
Wiadomości te tu mamy, że orda magnis agminibus gotują się do nas na Jura ruskiego. Wielka tedy znowu na kraj tuteczny gotuje się klęska,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 349
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
prawi, nie mieliśmy języka o obrotach ich et ut insperati gravius urgeant. Do Węgier i nie zamyślają, jakoż nic podobniejszego. Co tedy rzekę na to, których ultro potykający mierzi pokój. Niech choć w sześciudziesiąt tysięcy chan przyjdzie, a naszego wojska daj Boże aby było sześć. Co tedy może być za rezystencja, wkrótce docebit eventus i czas revolvet.
Do Soroki weszło Kozaków pięćset ad praesidium, nieźle tedy już i w ludzie, i w prowianty opatrzona ta forteca. Do Nowego Szańcu ordynowana piechota łanowa do robienia sian, w której robocie niemały i z Kozaków posiłek będzie, a jest przeszło czterysta samej piechoty oprócz komunika, pod
prawi, nie mieliśmy języka o obrotach ich et ut insperati gravius urgeant. Do Węgier i nie zamyślają, jakoż nic podobniejszego. Co tedy rzekę na to, których ultro potykający mierzi pokój. Niech choć w sześciudziesiąt tysięcy chan przyjdzie, a naszego wojska daj Boże aby było sześć. Co tedy może być za rezystencyja, wkrótce docebit eventus i czas revolvet.
Do Soroki weszło Kozaków pięćset ad praesidium, nieźle tedy już i w ludzie, i w prowianty opatrzona ta forteca. Do Nowego Szańcu ordynowana piechota łanowa do robienia sian, w której robocie niemały i z Kozaków posiłek będzie, a jest przeszło czterysta samej piechoty oprócz komunika, pod
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 355
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
. Podobnie subtelnego geniuszu Doktor Joannes Duns-Scotus sentiment swój wnosi: Gwiazdy przez naturę operują w Ciałach naszych i nakłaniają Duszę naszę, ale nie przymuszają. 2. diss: q. 3. lib: 1. c. 5. W inszym miejscu Doktor Anielski powieda w ten sens: iże mało jest takich którzy by czynili rezystencją namiętnościom swoim, które co namiętności podlegają Niebieskim influencjom; dla tego wiele prawdziwych prognostyków mogą opowiedzieć Astrologowie, najbardziej jednak w pospolitości a nie w osobliwości partykularnej. 1. q. 115. Toż samo w drugim miejscu namienia, wyeksplikowawszy, iż wiele ludzi dają się swoim powodować pasyom, którym tylko mądrzy odpor czynią, mówiąc
. Podobnie subtelnego geniuszu Doktor Joannes Duns-Scotus sentiment swoy wnośi: Gwiazdy przez náturę operuią w Ciałách nászych y nákłániaią Duszę nászę, ále nie przymuszáią. 2. diss: q. 3. lib: 1. c. 5. W inszym mieyscu Doktor Anielski powieda w ten sens: iże mało iest tákich ktorzy by czynili rezystencyą námiętnośćiom swoim, ktore co námiętnośći podlegáią Niebieskim influencyom; dla tego wiele prawdźiwych prognostykow mogą opowiedźieć Astrologowie, naybardźiey iednak w pospolitośći á nie w osobliwośći partykularney. 1. q. 115. Toż samo w drugim mieyscu námięnia, wyexplikowawszy, iż wiele ludźi dáią się swoim powodowáć passyom, ktorym tylko mądrzy odpor czynią, mowiąc
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: H2v
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
