miał, i przyjemne sobie przechadzanie. Ci siebie światu samych tu ukrzyżowali, Aby tam po prawicy Chrystusowej stali. Tu swe biodra czystością mieli przepasane, A w ręku lampy jasną światłością nadane Na przyście Oblubieńca: bowiem ostateczny, On dzień sądu Bożego, i on Dekret wieczny Płaty, i kary tak w swej myśli rozbadali, Ze się od niej i na czas oderwać niedali. Przetoż usiłowali z pilnością pracować, Aby mogli w pokoju niebieskiem Królować, Niewiadomi zwad, jako Aniołowie święci, Do których towarzystwa są już teraz wzięci, I w Niebie triumfują z temi beż odmiany, Których tu zachowali żywot niezmazany. O szczęśliwi potrzykroć
miał, y przyiemne sobie przechadzánie. Ci śiebie świátu samych tu vkrzyżowáli, Aby tám po práwicy Chrystusowey stali. Tu swe biodrá czystośćią mieli przepasáne, A w ręku lámpy iásną świátłośćią nádáne Na przyśćie Oblubieńcá: bowiem ostáteczny, On dźień sądu Bożego, y on Dekret wieczny Płaty, y kary ták w swey myśli rozbadáli, Ze się od niey y ná cżás oderwáć niedáli. Przetoż vśiłowáli z pilnośćią prácować, Aby mogli w pokoiu niebieskiem Krolowáć, Niewiádomi zwad, iáko Anyołowie święći, Do ktorych towárzystwá są iuz teraz wźięći, Y w Niebie tryumfuią z temi beż odmiány, Ktorych tu záchowáli żywot niezmázány. O szczęśliwi potrzykroć
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 91
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
