Nam Pan Bóg Potomstwa, którebyśmy mogli Rzeczypospolitej żalecić, nie zostawił, a uważając zwykłe Rzeczypospolitej po zejściu Królów, niebezpieczeństwa, i chcąc Rzeczyposp: po zejściu nawet Naszym widomy zostawić Ojcowskiej Naszej miłości dowód, i onę tak za żywota Na szego od szkodliwych Pretendentów fakcij, jako i po śmierci Naszej od niebezpiecznego obronić osierocenia. Nietylkośmy zezwolili, i zezwalamy, ale żądali i żądamy, i powodem jesteśmy, żeby Panowie Rady i Urzędnicy Nasi, Obojga Narodów, exnunc za żywota Naszego, o Obraniu i naznaczeniu Następce po śmierci Naszej na Państwo, i o pospieszeniu Solennej Elekcji, wzięli przed się gruntowną deliberacją, i żeby Stan Rycerski do tych
Nam Pan Bog Potomstwá, ktorebysmy mogli Rzeczypospolitey źálećić, nie zostáwił, á vważáiąc zwykłe Rzeczypospolitey po ześćiu Krolow, niebespieczeństwá, y chcąc Rzeczyposp: po ześćiu náwet Nászym widomy zostáwić Oycowskiey Nászey miłośći dowod, y onę ták zá żywotá Na szego od szkodliwych Pretendentow fakciy, iáko y po śmierći Nászey od niebespiecznego obronić ośierocenia. Nietylkośmy zezwolili, y zezwalamy, ále żądáli y żądamy, y powodem iestesmy, żeby Pánowie Rády y Vrzędnicy Náśi, Oboygá Narodow, exnunc zá żywotá Nászego, o Obrániu y náznáczeniu Nástępce po śmierći Nászey ná Páństwo, y o pospieszeniu Solenney Elekcyey, wźięli przed się gruntowną deliberácyą, y żeby Stan Rycerski do tych
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 19
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
de Institutis renunc. cap: 32. Afekt. Przykład VIII. Afektem cielesnym wzruszony Opat umierając powinnego swego Opatem stanowiąc/ po śmierci ciężką mękę cierpiał. 8.
OPat niektórego Klasztoru/ mnicha powinnego swego/ z dzieciństwa był wychował i dobrze wyćwiczył/ gdy widzieli bracia że już śmiertelny był/ o których staranie miał/ osierocenie swoje opłakując/ bo był mąż roztropny. Gdy była namowa ktoby na jego miejsce nastąpić miał/ różni różnie rozumiejąc. Owa by snadź do sporu jakiego nie przyszło/ spolnym zezwoleniem/ onemu/ jako Ojcu duchownemu/ który sumnienia ich dobrze świadom był/ rzecz tę poruczyli/ iż kogoby on naznaczył/ żeby tego
de Institutis renunc. cap: 32. Affekt. PRZYKLAD VIII. Affektem ćielesnym wzruszony Opát vmieráiąc powinnego swego Opátem stánowiąc/ po śmierći ciężką mękę ćierpiał. 8.
OPát niektorego Klasztoru/ mnichá powinnego swego/ z dźiećiństwa był wychował y dobrze wyćwiczył/ gdy widźieli bráćia że iuż śmiertelny był/ o ktorych stáránie miał/ ośierocenie swoie opłákuiąc/ bo był mąż rostropny. Gdy byłá namowá ktoby ná iego mieysce nástąpić miał/ rozni roznie rozumieiąc. Owa by snadź do sporu iákiego nie przyszło/ spolnym zezwoleniem/ onemu/ iáko Oycu duchownemu/ ktory sumnienia ich dobrze świádom był/ rzecz tę poruczyli/ iż kogoby on náznáczył/ żeby tego
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 15
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
z pokoju Grafowy, która przy śmierci wyznała, że ten tort była z robieła z trucizną, na rozkaz wyraźny Grafowy. A lubo ta śmierć dała wolność zupełną Beraldzie, być Małżonką Kochanka swojego, wielce ją jednak zasmuciła, nie mogąc po zgubie tak znaczny bez kilka dni się uspokoić. Salmina zaś, lub w największym osieroceniu domowym, nieczym innym się zabawiała, jak swoją miłością, medytując jedynie, jakoby pomieszać zamysły tych obojga kochanków. Nalegała tedy, by Baron Holk docierał swych kontraktów Małzęńskich, tym go przestrzegając, że jeżeli na to niebędzie pilne oko miał, w krótce Beraldę obaczy poślubioną. A wprawdzie, mało się nie tak stało
z pokoiu Gráffowy, ktora przy śmierći wyznáłá, że tęn tort byłá z robiełá z trućizną, ná roskaz wyráźny Gráffowy. A lubo tá śmierć dáłá wolność zupełną Beráldźie, bydź Małżonką Kochánká swoiego, wielce ią iednák zásmućiłá, nie mogąc po zgubie ták znáczny bez kilká dni się uspokoić. Sálminá záś, lub w naywiększym ośieroceniu domowym, nieczym innym się zábawiáłá, iák swoią miłośćią, medituiąc iedynie, iákoby pomięszáć zamysły tych oboygá kochánkow. Nálegáłá tedy, by Báron Holk doćierał swych kontráktow Małzęńskich, tym go przestrzegáiąc, że ieżeli ná to niebędźie pilne oko miał, w krotce Beráldę obaczy poślubioną. A wprawdźie, máło się nie ták stáło
Skrót tekstu: PrechDziałKaw
Strona: 52
Tytuł:
Kawaler polski z francuskiego przetłumaczony
Autor:
Jean de Prechac
Tłumacz:
Jan Działyński
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1722
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1722
i na Monarchie; i na poddane/ toć tylko z tej miary szczęśliwa będzie każda Monarchia/ i Królestwo/ pod czas takowy kiedy lepsze mieć będzie warunki bezpieczeństwa swojego. Jeśli tedy wiedzieć chcemy kto z nas szczęśliwszy/ czy Apostołowie pod czas sieroctwa swojego/ czy my i Korona nasza/ pod ten czas Interregni i osierocenia swego/ trzeba nam uważyć kędy lepsze warunki bezpieczeństwa/ czy w Rzeczypospolitej naszej/ czy w Kolegium Apostołskim: Pięć warunków ja znajduje które pod taki czas bronią Monarchie od ostatniego niebezpieczeństwa. A że tak jest na świadectwo biorę wszytkich Polityków. Pierwszy/ Dzielność i mądrość tego który Monarchią po zgubionym Panu rządzi i w rękach ją
y ná Monárchie; y ná poddáne/ toc tylko z tey miáry szczęśliwa będźie káżda Monárchia/ y Krolestwo/ pod czás tákowy kiedy lepsze mieć będźie wárunki beśpieczeństwá swoiego. Ieśli tedy wiedźieć chcemy kto z nas szczęśliwszy/ czy Apostołowie pod czás śieroctwá swoiego/ czy my y Koroná nászá/ pod ten czás Interregni y ośierocenia swego/ trzebá nam vwáżyć kędy lepsze wárunki beśpieczeństwá/ czy w Rzeczypospolitey nászey/ czy w Kollegium Apostolskim: Pięć wárunkow ia znáyduie ktore pod táki czáś bronią Monárchie od ostátniego niebeśpieczeństwá. A że ták iest ná świádectwo biorę wszytkich Politykow. Pierwszy/ Dźielność y mądrość tego ktory Monárchią po zgubionym Pánu rządźi y w rękách ią
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 6
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
to o spokojne przymierze z Sąsiadem takim z którym ustawiczna w Relligiej niezgoda/ a że my sąsiady takie mamy z któremi zawsze bellum fidei, zatym niepewne i federa pacis, Jeśli tedy potęga trzech rzeczy potrzebuje Militiam, peccuniam, federa, jako uczą Politycy/ Żołnierstwa/ Dostatków/ i przyjaźni/ a pod czas Interregnum i osierocenia naszego/ i federa niepewne/ i dostatki małe/ i Żołnierstwo w dawnych dzielnościach swoich nazbyt zeszłe: zatym rzec możemy/ że słaba potęga nasza/ nieszczęśliwe sieroctwo/ niebezpieczne Interregnum. Lib. 19. Sieroctwo Apostołskie. Dan. 7. Lib. 3. Offic. Interregnum albo
Szczęśliwi w tej mierze Apostołowie/ szczęśliwsze
to o spokoyne przymierze z Sąśiádem tákim z ktorym vstáwiczna w Relligiey niezgodá/ á że my sąśiády tákie mamy z ktoremi záwsze bellum fidei, zátym niepewne y federa pacis, Ieśli tedy potegá trzech rzeczy potrzebuie Militiam, peccuniam, federa, iáko vczą Politycy/ Zołnierstwá/ Dostátkow/ y przyiáźni/ á pod czás Interregnum y ośierocenia nászego/ y federa niepewne/ y dostátki máłe/ y Zołnierstwo w dawnych dźielnośćiách swoich názbyt zeszłe: zátym rzec możemy/ że słábá potęgá nászá/ nieszczęśliwe śieroctwo/ niebeśpieczne Interregnum. Lib. 19. Sieroctwo Apostolskie. Dan. 7. Lib. 3. Offic. Interregnum álbo
Sczęśliwi w tey mierze Apostołowie/ szczęśliwsze
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 24
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
całą abo jaką jej częścią) jako mieczem ostrym zraniwszy serce twoje/ stoi płaczliwie i żałośnie przed krzyżem: żałując męki jego/ dziwując się dobroci/ hojności/ miłości/ cierpliwości/ i innym przedziwnym cnotom jego/ ofiarując się i chcąc cierpić z-nim/ i dla niego/ wszytkie męki jego/ wszytkie wzgardy/ ubóstwa/ osierocenia/ niewdzięczności/ krzywdy. Część trzecia/ Ćwiczenie 40.
3. Weźmi sobie przed oczy żywot Zbawiciela twego/ także i żywot twój stosujże obadwa z-sobą: a bacząc jako daleko jest krzywość twoja/ od prostości i świątobliwości jego/ z-żalem i wstydem chciej i postanów na potym/ we wszytkim się
całą ábo iáką iey częśćią) iáko mieczem ostrym zrániwszy serce twoie/ stoi płaczliwie i żałośnie przed krzyżem: żáłuiąc męki iego/ dźiwuiąc się dobroći/ hoynośći/ miłośći/ ćierpliwośći/ i innym przedźiwnym cnotom iego/ ofiáruiąc się i chcąc ćierpić z-nim/ i dla niego/ wszytkie męki iego/ wszytkie wzgárdy/ vbostwá/ ośierocenia/ niewdźięcznośći/ krzywdy. Część trzećia/ Cwiczenie 40.
3. Weźmi sobie przed oczy żywot Zbáwićielá twego/ tákże i żywot twoy stosuyże obádwá z-sobą: á bacząc iáko daleko iest krzywość twoiá/ od prostośći i świątobliwośći iego/ z-żalem i wstydem chćiey i postánow ná potym/ we wszytkim się
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 495
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
