a potym niżej. Syn nieśmiertelnej sławy powiedział. Possibilius ciuitatem stare sine solo, quam Républicam sine religione. Abowiem religio neglecta aut prolapsa, traxit semper Rempubl secum, et trahet. Czego doświadczywszy sławny Wieszczek/ śpiewa przed nami. Dii multa neglecti dederunt. Hesperiae luctuosae. Wiedział o tym Lycurgus, i dlategoż wprzód Lacedemończyków swych wiary nauczał. Deukalion Greków/ Ion Priscus Ateńczyków/ Numa Pompilius Rzymianów/ słusznie/ bo Religio najpierwszą przyczyną jest/ która wszelakiej Rzeczypospolitej żywot daje. Byś abowiem wszytek świat obejść chciał/ miasta bez murów/ bez skarbów/ bez pieniędzy obaczyłbyś: ale bez Kościołów/ Bogów/ nabożeństwa pewnego/ i
á potym niżey. Syn nieśmiertelney sławy powiedział. Possibilius ciuitatem stare sine solo, quam Républicam sine religione. Abowiem religio neglecta aut prolapsa, traxit semper Rempubl secum, et trahet. Czego doświádczywszy sławny Wiesczek/ spiewa przed námi. Dii multa neglecti dederunt. Hesperiae luctuosae. Wiedział o tym Lycurgus, y dlategoż wprzod Lácedemończykow swych wiáry náuczał. Deukálion Grekow/ Ion Priscus Atheńczykow/ Numa Pompilius Rzymiánow/ słusznie/ bo Religio naypierwszą przyczyną iest/ ktora wszelákiey Rzeczypospolitey żywot dáie. Byś ábowiem wszytek świát obeyść chćiał/ miástá bez murow/ bez skárbow/ bez pieniędzy obaczyłbyś: ále bez Kośćiołow/ Bogow/ nabożeństwá pewnego/ y
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: C
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
przytomność doczesna tęsknicami, nudnościami i lamentem serca i oka do woli nasycić nie mogły, a dopieroż przez ostateczne rozłączenie się dalsza żadnym gustem, powabnością i przyjemnością rekoncylijować nie wydołała. Czemu nie żyjecie teraz, owe (o których Plutarchus w dziejach swoich pisze) święte mimiów żony, które, do nich na śmierć od Lacedemończyków osądzonych i w warownym więzieniu osadzonych przez drogo skorumpowane warty niby to na pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale
przytomność doczesna tęsknicami, nudnościami i lamentem serca i oka do woli nasycić nie mogły, a dopieroż przez ostateczne rozłączenie się dalsza żadnym gustem, powabnością i przyjemnością rekoncylijować nie wydołała. Czemu nie żyjecie teraz, owe (o których Plutarchus w dziejach swoich pisze) święte mimiów żony, które, do nich na śmierć od Lacedemończyków osądzonych i w warownym więzieniu osadzonych przez drogo skorumpowane warty niby to na pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 263
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
, bo z zabiciem ludzi, zabijano żywych, żeby błagano martwych Deastrów. Jako to Rodejczykowie, Saturnowi Bożkowi ludzi zabijali na Ofiarę: Ateńczykowie zwyciężeni od Agatoklesa za rozgniewanego sób je poczytując tegoż Saturna, 200. wybomej Młodzi jemu na Ofiarę zabili, jako świadczy Lactantius. Dianie Tauryckiej, i Marsowi Bożkowi Wojen, u Lacedemończyków zabijaniem ludzi czyniono victimas. w Laódycyj Syryiskim Mieście,Panienkę zabijano na Ofiarę Pallady.
Arabowie corocznie zabijając Dziecię, ofiarowali je Bożkom, pod Ołtarzem grzebiąc. Aristomenes Misenius 200 ludzi trupem położył na Ofiarę Jowisza. Teste Ravisio, etc. ŚWIĘTA, i SOLENNITATES POGAŃSKIE.
OFiara Bachusowa i Święto, zwali się Bachanalia, Liberalia
, bo z zábiciem ludzi, zábiiáno żywych, żeby błagáno martwych Deastrow. Iáko to Rodeyczykowie, Saturnowi Bożkowi ludzi zábiiáli ná Ofiárę: Atenczykowie zwyciężeni od Agátoklesa zá rozgniewánego sob ie poczytuiąc tegoż Saturna, 200. wybomey Młodzi iemu ná Ofiárę zábili, iáko świadczy Lactantius. Dianie Tauryckiey, y Marsowi Bożkowi Woien, u Lácedemończykow zabiiániem ludzi czyniono victimas. w Làódycyi Syryiskim Mieście,Pánienkę zábiiáno ná Ofiárę Pállady.
Arábowie corocznie zábiiáiąc Dziecię, ofiarowáli ie Bożkom, pod Ołtarzem grzebiąc. Aristomenes Misenius 200 ludzi trupem położył ná Ofiarę Iowiszá. Teste Ravisio, etc. SWIĘTA, y SOLENNITATES POGANSKIE.
OFiará Bacchusowa y Swięto, zwáli się Bachanália, Liberália
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 29
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Vinalia. Armilustrium był Fest, i Ofiara u Rzymianów, którą uzbrojeni, czynili na trąbach resonando na oczyszczenie Żołnierskich kryminałów, i dla jakiejsi benedykcyj Wojska. Amburbium zaś jedno jest co Ambire Urbem,odprawowana była Solennitas zobcho dzeniem i przechodzeniem Miasta. W Lutym Miesiącu obchodziły Matrony Święto Carmentalia, na cześć Karmenty Bogini. U Lacedemończyków była Solennitas Diamestigosys, pod czas której Młodź tameczna w Oczach Krewnych swoich przy Ołtarzach biczami zobopolnie smagali się, według Filestratae. Feralia było Święto, według Varrona, w które, potrawy do Grobów noszono, Hecatombe była Ofiara i obchód, w której sto Zwierzów jednego rodzaju, naprzykład sto Wołów, albo Kóz Bożkom ofiarowano
Vinália. Armilustrium był Fest, y Ofiárá u Rzymianow, którą uzbroieni, czynili ná trąbách resonando na oczyszczenie Zołnierskich kryminałow, y dla iákieysi benedykcyi Woyská. Amburbium záś iedno iest co Ambire Urbem,odpráwowána byłá Solennitás zobcho dzeniem y przechodzeniem Miástá. W Lutym Miesiącu obchodziły Matrony Swięto Carmentalia, ná cześć Karmenty Bogini. U Lácedemończykow była Solennitas Diamestigosys, pod czás ktorey Młodź tameczna w Oczach Krewnych swoich przy Ołtarzách biczámi zobopolnie smágáli się, według Filestratae. Feralia było Swięto, według Varrona, w ktore, potrawy do Grobow noszono, Hecatombe byłá Ofiará y obchod, w ktorey sto Zwierzow iednego rodzaiu, náprzykład sto Wołow, álbo Koz Bożkom ofiárowáno
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 30
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
czasów zwali się GENS SALlCÁ, albo Salii, od Rzeki Sala, przy której mieszkała, według Kariona W Polsce PACTA CONVENTA, są Leges Fundamentales, na które Król przysięga
LEGEM condere, mogli i mogą Cesarz, Królowie, Książęta RES PUBLICAE Prawo Dawce Polityczni byli Minos u Kretensów, Seleucus u Lokrensów, Licurgus u Lacedemończyków, Numa u Rzymianów, na cały Świat Justynianus.
Quaeritur Czyli Prawo-Dawca obligowany do wypełniema PRAWA swego?
ODpowiada Z. Tomasz, Katetan, Becanus, i Jus Kanonicum, że jegem Directivam powinien koniecznie to jest Prawa dyrygujące, kierujące, nawodzące do dobrego, odwodzące od złego, pod grzechem śmiertelnym obserwować;
czasow zwali się GENS SALlCÁ, albo Salii, od Rzeki Sala, przy ktorey miesżkała, według Kariona W Polszcze PACTA CONVENTA, są Leges Fundamentales, na ktore Krol przysięga
LEGEM condere, mogli y mogą Cesarz, Krolowie, Xiążęta RES PUBLICAE Prawo Dawce Polityczni byli Minos u Kretensow, Seleucus u Lokrensow, Lycurgus u Lacedemończykow, Numa u Rzymianow, na cały Swiat Iustinianus.
Quaeritur Czyli Prawo-Dawca obligowany do wypełniema PRAWA swego?
ODpowiada S. Tomasz, Katetan, Becanus, y Ius Canonicum, że iegem Directivam powinien koniecznie to iest Prawa diryguiące, kieruiące, nawodzące do dobrego, odwodzące od złego, pod grzechem śmiertelnym obserwować;
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 361
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
z bobowych krup, albo jęczmiennych: Medowie tylko Migdałami. Murzyni Saranczą żyli.
Ma się też i w STROJU zachować Moderamen, gdyż się tym gdy zdobią Osoby, gołocą Skarby: Letkości, próżnowania i, pychy są materią, bogate Materie, a Miętkości miętkie jedwabie. Czemu aby zabiegali Efory, to jest Cenzorowie u Lacedemończyków postanowieni, u Rzymianów Lex Sumptuaria wielkich zakazująca Sumptów, osobliwie Damom to trzeba perswadować, mianowicie Katolickim; jakoż radzi Tertullian: Caput Maritis subiicite, et satis ornatae eritis: Manus Lanis occupate: pedes domi figite, et plusquam in Auro placebunt. Vestite vos sericô probitatis, byssino Sanctitatis, purpurâ pudicitiae: Taliter pigmentatae
z bobowych krup, álbo ięczmiennych: Medowie tylko Migdałami. Murzyni Saránczą żyli.
Ma się też y w STROIU zachować Moderamen, gdyż się tym gdy zdobią Osoby, gołocą Skarby: Letkości, prożnowania y, pychy są materyą, bogate Materye, a Miętkości miętkie iedwabie. Czemu aby zabiegali Ephori, to iest Censorowie u Lacedemończykow postanowieni, u Rzymianow Lex Sumptuaria wielkich zakazuiąca Sumptow, osobliwie Damom to trzeba perswadować, mianowicie Katolickim; iakoż radzi Tertullian: Caput Maritis subiicite, et satis ornatae eritis: Manus Lanis occupate: pedes domi figite, et plusquam in Auro placebunt. Vestite vos sericô probitatis, byssino Sanctitatis, purpurâ pudicitiae: Taliter pigmentatae
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 365
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
moczonego. Nie ma świat teraz tego ognia, po prochu wynalezionym. Ale choćby kto chciał resuscitare ten sposób, podobno by tyle industryj, aplikacyj, i paciencyj niechciał przyłożyć człek wieku teraźniejszego. A toż niechwalebna była, i wiekopomna starożytnych moda, na miedzianych wibijać Pisma godne pamięci Tablicach? był ich usus u Lacedemończyków, Rzymianów, Żydów, i innych Narodów, Prawa, Edykta, i cokolwiek perennitati chciała kredytować starożytność, na miedzianych sztychowała tablicach, albo in tabulis ceratis, alias deskach woskiem odzianych, albo grubo nasmarowanych, lub na tablicach marmurowych, przykład mając od samego BOGA, mandata swoje na kamiennych ludowi swemu podającego tablicach. I
moczonego. Nie ma swiat teraz tego ognia, po prochu wynalezionym. Ale choćby kto chciał resuscitare ten sposob, podobno by tyle industryi, applikacyi, y paciencyi niechciał przyłożyć człek wieku teraznieyszego. A toż niechwalebna była, y wiekopomna starożytnych moda, na miedzianych wibiiać Pisma godne pámięci Tablicach? był ich usus u Lacedemończykow, Rzymianow, Zydow, y innych Narodow, Práwa, Edykta, y cokolwiek perennitati chciała kredytować starożytność, na miedzianych sztychowała tablicach, albo in tabulis ceratis, alias deskach woskiem odzianych, albo grubo nasmarowanych, lub na tablicach marmurowych, przykład maiąc od samego BOGA, mandata swoie na kamiennych ludowi swemu podaiącego tablicach. I
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 32
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Z. Sotera Panna wtedy tylko odkryła głowę, i twarz; gdy szła na meke, mówi: Z. Ambroży. Pogańskie niektóre Białogłowy zdawna były obligowane, nakrytą nosić głowę, jakoto Laceńskie alias Lacedemońskie matrony z twarzą i głową zasłonioną wychodziły in publicum, toż obserwowały i Rzymiańki według Plutarcha. Panny zaś u Lacedemończyków z otrwartą wychodziły twarzą, ut spectent, spectentur et ipsae. A jeżeli która wiarę i łoże sprofanowała matrona, z roztarganym warkoczem do sądu była prowadzona: nierządnice miały strój swój czarny na sobie, a głowy niczym nie nakryte, jako oblitae pudoris, Jakich strojów na głowie zażywano?
dopieroż wsteg, kwiatów zażywać nie
S. Sotera Panna wtedy tylko odkryła głowę, y twarz; gdy szła na meke, mowi: S. Ambroży. Pogańskie niektore Białogłowy zdawna były obligowane, nakrytą nosić głowe, iakoto Lacenskie alias Lacedemońskie matrony z twarzą y głową zasłonioną wychodziły in publicum, toż obserwowały y Rzymiańki według Plutarcha. Panny zaś u Lacedemończykow z otrwartą wychodziły twarzą, ut spectent, spectentur et ipsae. A ieżeli ktora wiare y łoże sprofanowała matrona, z rostarganym warkocżem do sądu była prowadzona: nierządnice miały stroy swoy czarny na sobie, á głowy nicżym nie nakryte, iako oblitae pudoris, Iakich stròiow na głowie zażywano?
dopieroż wsteg, kwiatow zażywać nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 71
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Lubi rość na równinie, suchości, słońcu. Przed wschodem, albo po zachodzie słońca nie każe go w ciemności zbierać naturalistów zdanie. Skora sama nad drzewo popłaca więcej, osobliwie koło wierzchołka, bo tam skora jest giętsza. Sok cynamonów jest na wiele potrzebny rzeczy, przyjemnego bardzo odoru.
CYTR drzewo w takiej było u Lacedemończyków obserwie, że tylko jego fruktami cytrynami Bogów błagali, ich koronowali. Plinius i Dioscorides. O Drzewach i Drzewkach Historia naturala.
CYPRESSUS albo Cupressus, albo Cyparissus, to jest Cyprys drzewo feralne, olim na pogrzebach zażywane, odoru mocnego, ścięte, już nigdy nieodrasta, dla tego jest symbolum śmiertelności. Plutonowi
Lubi rość na rowninie, suchości, słońcu. Przed wschodem, albo po zachodzie słońca nie każe go w ciemności zbierać naturalistow zdanie. Skora sama nad drzewo popłaca więcey, osobliwie koło wierzchołka, bo tam skora iest giętsza. Sok cynamonow iest na wiele potrzebny rzeczy, przyiemnego bardzo odoru.
CYTR drzewo w takiey było u Lacedemończykow obserwie, że tylko iego fruktami cytrynami Bogow błagali, ich koronowali. Plinius y Dioscorides. O Drzewach y Drzewkach Historya naturala.
CYPRESSUS albo Cupressus, albo Cyparissus, to iest Cyprys drzewo feralne, olim na pogrzebach zażywane, odoru mocnego, scięte, iuż nigdy nieodrasta, dla tego iest symbolum smiertelności. Plutonowi
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 325
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Bucefala konia Ojcowskiego od innych niedostępnego, a sobie przyklękają cego dosiadłszy, Ojca i Greków in admirationem rapuit; który te zaraz wyrzekł słowa: Aliud ô Fili tibi par Regnum quaere, quando te iam Macedonia non capiet . W Roku tedy 20 wieku swego, całą sobie samym postrachem imienia, poddającą się objął Grecją, oprócz Lacedemończyków, dobrze się opierających jego potencyj. Tebańczyków zaś, iż swoich z nim nie dotrzymali Aliansów, całą naszedł siłą, pokonał, Thebas wziął Stolicę, spalił, na 30 tysięcy zabrał niewolników, na przedaż wystawił. Poszedł nie z wielkim Wojskiem, ale z wielkim Kawalerskim sercem w Azjatyckie Kraje; gdzie od Dariusza Kodomana Perskiego
Bucefala konia Oycowskiego od innych niedostępnego, à sobie przyklękaią cego dosiadłszy, Oyca y Grekow in admirationem rapuit; ktory te zaraz wyrzekł słowa: Aliud ô Fili tibi par Regnum quaere, quando te iam Macedonia non capiet . W Roku tedy 20 wieku swego, całą sobie samym postrachem imienia, poddaiącą się obiął Grecyą, opròcz Lacedemończykow, dobrze się opieraiących iego potencyi. Thebańczykow zaś, iż swoich z nim nie dotrzymali Alliansow, całą naszedł siłą, pokonał, Thebas wziął Stolicę, spalił, na 30 tysięcy zabrał niewolnikow, na przedaż wystawił. Poszedł nie z wielkim Woyskiem, ale z wielkim Kawalerskim sercem w Azyatyckie Kraie; gdzie od Daryusza Kodomana Perskiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 568.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
