, stare.
Mieczyków dwa.
Pałaszów dwa.
Żelazo mediolańskie jedno, nie oprawione.
Głównia szabla, prosto oprawna.
Turskie łuki dwa.
Jarczak błękitny, rdemance? kryty, po brzegach srebra trochę. Rzeczy drobniejsze
Kadłubek zabity, z przywilegiami, listami, regestrami etc., snadź wołoskimi.
Baryłko cenowe, oliwne.
Flasza cenowa, garncowa, w puzdrze.
Puzdro pełne ceny, mianowicie w nim: mis wielkich 12, półmisków 12, talerzów 12, nalewka z miednicą, flasz 4, lichtarzów 2, taca dwoista na masło i solniczka.
Misa stara, cenowa, jedna.
Skrzyń żelaznych, próżnych, dwie.
Latarń rogowych, moskiewskich
, stare.
Mieczyków dwa.
Pałaszów dwa.
Żelazo mediolańskie jedno, nie oprawione.
Głownia szabla, prosto oprawna.
Turskie łuki dwa.
Jarczak błękitny, rdemance? kryty, po brzegach srebra trochę. Rzeczy drobniejsze
Kadłubek zabity, z przywilegiami, listami, regestrami etc., snadź wołoskimi.
Baryłko cenowe, oliwne.
Flasza cenowa, garncowa, w puzdrze.
Puzdro pełne ceny, mianowicie w nim: mis wielkich 12, półmisków 12, talerzów 12, nalewka z miednicą, flasz 4, lichtarzów 2, taca dwoista na masło i solniczka.
Misa stara, cenowa, jedna.
Skrzyń żelaznych, próżnych, dwie.
Latarń rogowych, moskiewskich
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 115
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
w głowę bije) od rozumu odchodzili. Za wzięciem tego lekarstwa/ do razu zaraz ku sobie i zupełnego rozumu/ tudzież i zdrowia/ prżyszli. Drudzy w tymże niebezpieczeństwie się czując/ raz drugi i trzeci (kilka dni miedzy tymi opuściwszy) tymże się sposobem uleczyli. Znałem ludzi/ u których zawsze flasza pułgarcowa/ tego lekarstwa w domu stała. Wydawszy z niej wino/ drugie nalewano/ na pewne ułeczenie do razu/ gdy kto na febrę zachorował. Skąd prości/ wiejscy ludzie/ jako do Panaceji ze zdrowiem do nich się uciekali. Znałem ludzi lat blisko 90. mających/ zdrowych/ czerstwych; którzy innego lekarstwa
w głowę biie) od rozumu odchodzili. Zá wzięćiem tego lekarstwá/ do rázu záráz ku sobie i zupełnego rozumu/ tudziesz i zdrowiá/ prżyszli. Drudzy w tymże niebespieczeństwie się czuiąc/ ráz drugi i trzeci (kilká dni miedzy tymi opuśćiwszy) tymże się sposobem uleczyli. Znáłem ludzi/ u ktorych záwsze flászá pułgárcowá/ tego lekárstwa w domu stáłá. Wydáwszy z niey wino/ drugie nálewano/ ná pewne ułeczenie do rázu/ gdy kto ná febrę záchorował. Zkąd prośći/ wieyscy ludzie/ iáko do Pánáceyi ze zdrowiem do nich się ućiekali. Znałem ludzi lát blisko 90. máiących/ zdrowych/ czerstwych; ktorzy innego lekarstwá
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 265
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
pasą się łanie nielękliwe. Czasy wesołe wstają, a za dary twymi Będziemy imię twoje kłaść miedzy świętymi. I staną ku czći twojej ołtarze święcone, I sam poniosę czary wina napełnione, I będę wesół. Jeśli mróz i zimno będzie, Dobra drużyna ze mną przy kominie siędzie; Jeśli lato, stół w cieniu, flasza z winem w wodzie; Zimie przy ogniu, lecie pod lipami w chłodzie. Dametas i Tityrus będą nam śpiewali, A drudzy ochotniejszy będą tańcowali. Lub na odpusty pójdziem, lubo na kiermasze, Wszędzie cię wspomieniemy i potomstwo nasze Z ust cię nigdy nie puści. Póki rzeki w morze Popłyną, póki jasne świtać będą
pasą się łanie nielękliwe. Czasy wesołe wstają, a za dary twymi Będziemy imię twoje kłaść miedzy świętymi. I staną ku ćci twojej ołtarze święcone, I sam poniosę czary wina napełnione, I będę wesół. Jeśli mróz i zimno będzie, Dobra drużyna ze mną przy kominie siędzie; Jeśli lato, stół w cieniu, flasza z winem w wodzie; Zimie przy ogniu, lecie pod lipami w chłodzie. Dametas i Tityrus będą nam śpiewali, A drudzy ochotniejszy będą tańcowali. Lub na odpusty pójdziem, lubo na kiermasze, Wszędzie cię wspomieniemy i potomstwo nasze Z ust cię nigdy nie puści. Póki rzeki w morze Popłyną, póki jasne świtać będą
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 169
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
uczynić wszytko pod przysięgą. Więc skoro czas upatrzy zrobić to najsnadniej, Jedzie, nie obiecując wrócić, aż za dwa dni. Widzi to ów i ma swe sąsiad na umyśle, Ale pani uprzedzi i babę poń przyśle. Idzie z wielką ochotą, wie, co za przyczyna; Stoi kapłon na stole, stoi flasza wina, Do takich bowiem swasze komplementów z gachem Wenus każe Cererze przytomną być z Bachem. Aż baba we drzwi, ledwie poczną komplementy: „Pan — rzecze — po coś wrócił.” Gamrat jako ścięty, Żeby go kędy skryła, prosi gospodyni. „Nie wiem, kędy — odpowie — chybaby w tej
uczynić wszytko pod przysięgą. Więc skoro czas upatrzy zrobić to najsnadniej, Jedzie, nie obiecując wrócić, aż za dwa dni. Widzi to ów i ma swe sąsiad na umyśle, Ale pani uprzedzi i babę poń przyśle. Idzie z wielką ochotą, wie, co za przyczyna; Stoi kapłon na stole, stoi flasza wina, Do takich bowiem swasze komplementów z gachem Wenus każe Cererze przytomną być z Bachem. Aż baba we drzwi, ledwie poczną komplementy: „Pan — rzecze — po coś wrócił.” Gamrat jako ścięty, Żeby go kędy skryła, prosi gospodyni. „Nie wiem, kędy — odpowie — chybaby w tej
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 655
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
. Nalewka kryształowa, szlifowana, na wysokim denku, z uchem w złoto oprawnym. J. 35. Konewka szlifowana, spodem szeroka, w srebro złocisto oprawna, ucho nadłuczone, wierzch srebrny, złocisty. A. 36. Konewka kryształowa, gładka, w srebro złocisto oprawna, z wiekiem. J. 37. Flasza kryształu weneckiego, w srebro złocisto oprawna, z łańcuszkiem tureckim, wierzch śrubowany. K. 38. Konewka bursztynowa, w srebro złocisto oprawna, z wieczkiem. J. 39. Dzbanek kryształu weneckiego, z wieczkiem w srebro złocisto oprawnym. J. 40. Tac dwie srebrnych, złocistych, turkusami i różnymi kamieniami sadzonych
. Nalewka kryształowa, szlifowana, na wysokim denku, z uchem w złoto oprawnym. J. 35. Konewka szlifowana, spodem szeroka, w srebro złocisto oprawna, ucho nadłuczone, wierzch srebrny, złocisty. A. 36. Konewka kryształowa, gładka, w srebro złocisto oprawna, z wiekiem. J. 37. Flasza kryształu weneckiego, w srebro złocisto oprawna, z łańcuszkiem tureckim, wierzch śrubowany. K. 38. Konewka bursztynowa, w srebro złocisto oprawna, z wieczkiem. J. 39. Dzbanek kryształu weneckiego, z wieczkiem w srebro złocisto oprawnym. J. 40. Tac dwie srebrnych, złocistych, turkusami y różnymi kamieniami sadzonych
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 42
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
cię wykupiono i odjeżdżałeś, bardzo mi cię było żal, i stąd płakałem.”
Ale i to nie mała pokusa była: Turkinie mają to z nabożeństwa, więźniów nawiedzający dają im jałmużnę. Siostra Hussejnowa przyjachała do czarnej-wieży, obaczywszy dziada wmci, a on u stolika w karty gra ze dwiema, flasza, kieliszek, przed niemi stoi. Minąwszy on stolik, poszła do więźniów inszych a dobywszy mieszka, rozdawała każdemu po czerwonemu złotemu; przystąpiwszy do stolika, dała i owym dwóm, co grali, a do dziada wmci cicho rzekła, ukazując on pełen mieszek: „To twoje i ja twoją chcę być!” Dziad
cię wykupiono i odjeżdżałeś, bardzo mi cię było żal, i stąd płakałem.”
Ale i to nie mała pokusa była: Turkinie mają to z nabożeństwa, więźniów nawiedzający dają im jałmużnę. Siostra Hussejnowa przyjachała do czarnej-wieży, obaczywszy dziada wmci, a on u stolika w karty gra ze dwiema, flasza, kieliszek, przed niemi stoi. Minąwszy on stolik, poszła do więźniów inszych a dobywszy mieszka, rozdawała każdemu po czerwonemu złotemu; przystąpiwszy do stolika, dała i owym dwóm, co grali, a do dziada wmci cicho rzekła, ukazując on pełen mieszek: „To twoje i ja twoją chcę być!” Dziad
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 174
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
oprawnich.
1 obrasz, twarsz Pana Jezusowa, na blaszę malowany, na romach szribro miejscamy i na trzech łancuskach srebrnych wisi.
1 zwierciadło slufowanę, na romach srebro, drut do firanka i kułka srebrnę.
1 puszdęrko w biały lamię oprawnę, w nym są 3 flaszeczki, srebrnę, szrubki z kapturkamy maja.
1 flasza szlufowana, ma nakrycie srebrne i piura takię.
1 ksioska, Arfa, w czarny czapię oprawna, ze srebrnemy złocistemy klazurkamy.
1 wynnyca w czarny czapię oprawna, ze szribrnemy klazurkamy. k. 15
1 ksioszki pisanę moją ręką, co ich codziennię zażywą, srebrne klazurki przy nich.
1 Oficzyją Rzymskię, w czarną
oprawnich.
1 obrasz, twarsz Pana Iezusowa, na blaszę malowany, na romach szribro mieiscamy y na trzech łancuskach szrybrnych wisi.
1 zwierciadło slufowanę, na romach szrybro, drut do firanka y kułka szrybrnę.
1 puszdęrko w biały lamię oprawnę, w nym są 3 flaszeczky, szrybrnę, szrubky s kapturkamy maia.
1 flasza szlufowana, ma nakrycie szrybrne y piura takię.
1 ksioska, Arfa, w czarny czapię oprawna, zę szrybrnemy złocistęmy klazurkamy.
1 wynnyca w czarny czapię oprawna, zę szribrnemy klazurkamy. k. 15
1 ksioszky pisanę moią ręką, co ich codzięnnię zazywą, szrybrne klazurky przi nich.
1 Oficziią Rzymskię, w czarną
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 47
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
myszą, 2 trochę mniejsze z wielkym cherbem, 7 mysz trochę mniejszych nie jedni wielkoscy, 6 pułmyskuw szerokym krajem, 6 mniejszkich z woskym krajem, 2 myski głębokię, 4 przystawki sporę z woskym krajem.
2 trochę mniejsze z woskym krajem, 2 jeszcze mniejsze szerokym krajem. 2 tak małe z woskym krajem, 1 flasza o 2 stufy, 2 dzbanki stufowę z wiczkamy.
1 garnek większy nisz stuw, 1 garnek o 3 kwatery, 2 garki o albię.
1 garnek trochę mniejszy, 2 kwatercwę, 1 mały, 1 czarka albowa, z uszamy.
2 kwaterowe czareczy, 6 łyżek, 5 mysz ruszny wielkoscy, co
myszą, 2 trochę mnieisze z wielkym cherbem, 7 mysz trochę mnieiszich nie iedny wielkoscy, 6 pułmyskuw szirokym kraiem, 6 mnieiszkich z woskym kraięm, 2 mysky głebokię, 4 przistawky sporę z woskym kraiem.
2 trochę mnieisze z woskym kraiem, 2 iescze mnieisze szirokym kraiem. 2 tak małe z woskym kraiem, 1 flasza o 2 stufy, 2 dzbanky stufowę z wiczkamy.
1 garnek większi nisz stuw, 1 garnek o 3 kwatery, 2 garky o albię.
1 garnek trochę mnieiszy, 2 kwatercwę, 1 mały, 1 czarka albowa, z uszamy.
2 kwaterowe czareczy, 6 łyżek, 5 mysz ruszny wielkoscy, co
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 50
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
, 2 jeszczę mnięiszę, 1 myszą wielka, stara, 12 talirzy nowych jeszcze nie zażywanych, 4 talirzę wybijanę mniejszę, 12 talirzy trochę zażywanich, 12 talirzy z więlkym cherbem, dobrze zażywanych.
1 antwosz i z przykryciem, nowy, i podantwosię do nięgo, i do midła krubka, i szruba zęlazna, 1 flasza więlka na 3 abo 4 stufy, i szrubo jest przy ny.
1 flasza na 3 alby czworograniasta z woską szrubą, 1 konewka albowa z wieczkim.
1 jasdzyk przykrywany do masła, okrogły, 2 garki nowę, jęden o stufię a drugi mniejszy, oba przykriwki mają, 1 garnek nowy, albowy
, 2 ięsczę mnięiszę, 1 myszą wielka, stara, 12 talirzy nowych iescze nie zażywanych, 4 talyrzę wybiianę mnieiszę, 12 talyrzy trochę zazywanich, 12 talyrzy z więlkym cherbem, dobrze zażywanych.
1 antwosz y s przikryciem, nowy, y podantwosię do nięgo, y do midła krubka, y szruba zęlazna, 1 flasza więlka na 3 abo 4 stufy, y szrubo iest przi ny.
1 flasza na 3 alby czworograniasta z woską szrubą, 1 konewka albowa z wieczkim.
1 iasdzyk przikrywany do masła, okrogły, 2 garky nowę, iędęn o stufię a drugi mnieiszy, oba przykriwky maią, 1 garnek nowy, albowy
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 51
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
nie zażywanych, 4 talirzę wybijanę mniejszę, 12 talirzy trochę zażywanich, 12 talirzy z więlkym cherbem, dobrze zażywanych.
1 antwosz i z przykryciem, nowy, i podantwosię do nięgo, i do midła krubka, i szruba zęlazna, 1 flasza więlka na 3 abo 4 stufy, i szrubo jest przy ny.
1 flasza na 3 alby czworograniasta z woską szrubą, 1 konewka albowa z wieczkim.
1 jasdzyk przykrywany do masła, okrogły, 2 garki nowę, jęden o stufię a drugi mniejszy, oba przykriwki mają, 1 garnek nowy, albowy, bęsz przykricia.
1 salcirka do soly, 1 czareczka nowa, kwaterowa,
nie zażywanych, 4 talyrzę wybiianę mnieiszę, 12 talyrzy trochę zazywanich, 12 talyrzy z więlkym cherbem, dobrze zażywanych.
1 antwosz y s przikryciem, nowy, y podantwosię do nięgo, y do midła krubka, y szruba zęlazna, 1 flasza więlka na 3 abo 4 stufy, y szrubo iest przi ny.
1 flasza na 3 alby czworograniasta z woską szrubą, 1 konewka albowa z wieczkim.
1 iasdzyk przikrywany do masła, okrogły, 2 garky nowę, iędęn o stufię a drugi mnieiszy, oba przykriwky maią, 1 garnek nowy, albowy, bęsz przikricia.
1 salcirka do soly, 1 czareczka nowa, kwaterowa,
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 51
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
