2 Herculi Clavam extorquere, to drugie niepodobieństwo, naprzód, że Herkules był silny; druga, że jego Buława była ostrosękata, niedotkliwa, ostro nabita.
3 Sysiphi saxum sistere toiest: ten
Kamień, który on na górę jeno wyniesie, znowu nazad leci, zatrzymać w impecie niepodobna.
4 Iovi Fulmen eripere.
5 Rzeszotem czerpać wodę.
6 Sycylię Insułę od Włoch oderwaną morzem, zno wu przyłączyć i jednę uczynić continentem.
7 Promoteusza od skały Kaukasu oderwać, tam in paenam od Bożków przykutego.
8 Apenninum górę Włoską prze- IMPOSSIBILIA
nieść do Grecyj.
9 Żółwiem powolnym zająca albo sarnę ugonić.
10 Delfin ryba przywyknie do lasu.
11
2 Herculi Clavam extorquere, to drugie niepodobieństwo, naprzod, że Herkules był silny; druga, że iego Buława była ostrosękata, niedotkliwa, ostro nabita.
3 Sysiphi saxum sistere toiest: ten
Kamień, ktory on na gorę ieno wyniesie, znowu nazad leci, zatrzymać w impecie niepodobna.
4 Iovi Fulmen eripere.
5 Rzeszotem czerpać wodę.
6 Sycylię Insułę od Włoch oderwaną morzem, zno wu przyłączyć y iednę uczynić continentem.
7 Promoteusza od skały Kaukasu oderwać, tam in paenam od Bożkow przykutego.
8 Apenninum gorę Włoską prze- IMPOSSIBILIA
nieść do Grecyi.
9 Zołwiem powolnym zaiąca albo sarnę ugonić.
10 Delfin ryba przywyknie do lasu.
11
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 679
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wynalazł.
Golenia brody Inventor pierwszy Korses za wieku Aleksandra Wielkiego. Do Rzymu Barbirze zawitali z Sycylii, po założeniu Rzymu Roku 454 gdyż przed tym z brodami i długiemi włosami Gens Romana chodziła, z których, codziennie golić się począł Scipio Africanus.
Zęby wyrywać nauczył Eskulapiusz.
Kosę wynaleźli Trakowie. Siekierę Amazonki. Sita i Rzeszota Francuzi.
Procy Inventores BALEARES Insulani,jeść Dzieciom poty nie dając, pókiby nie trafili chleba z procy na mecie położonego.
Organy wynalezione około Roku 757. od Konstantyna Kopronyma Orientalnego Cesarza, Pipinowi Królowi Francuskiemu posłane, teste Musantio ex Sigiberto.
Okularów usum, czyli wynalazł, czyli pokazał Aleksander Spina Dominikan wieku 13
wynalazł.
Golenia brody Inventor pierwszy Korses zá wieku Alexandra Wielkiego. Do Rzymu Barbirze zawitali z Sycylii, po założeniu Rzymu Roku 454 gdyż przed tym z brodami y długiemi włosami Gens Romana chodziła, z ktorych, codziennie golić się począł Scipio Africanus.
Zęby wyrywáć nauczył Eskulapiusz.
Kosę wynalezli Trakowie. Siekierę Amazonki. Sita y Rzeszotá Francuzi.
Procy Inventores BALEARES Insulani,ieść Dzieciom poty nie daiąc, pokiby nie trafili chleba z procy ná mecie położonego.
Organy wynalezione około Roku 757. od Konstantyna Kopronyma Orientálnego Cesarza, Pipinowi Krolowi Francuskiemu posłane, teste Musantio ex Sigiberto.
Okularow usum, czyli wynalazł, czyli pokázał Alexander Spina Dominikán wieku 13
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 984
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
korycie zawsze będący, zdrowiu świn multum pomaga Najlepsze są Botańskie podługowate, z kałatkami samoródnemi pod szyją. W karmieniu wieprzów w przód pokrzywę dawać należy dla rozepchania, potym, to poslady suszone, to okwap ze zboża zmielonego; ale pić nie wiele dawać, ani jedzenia rzadkiego, bo słonina z tąd rzednieje. Z rzeszota też wystrzegają się dawać jeść wieprzom, aby słonina nie była groszkowata, właśnie jak ospą osypana, skąd abominacja dla jedzącego, albo też zaraza. C C C
Czeladź Dworska, kiedy dobra i dobrana, wielka dla Pana pomoc i ozdoba dworu. Niech nie wiele jej będzie, adobranej, okrytej, platnej, dobry wikt
korycie zawsze będący, zdrowiu swin multum pomaga Naylepsze są Botańskie podługowate, z kałatkami samorodnemi pod szyią. W karmieniu wieprzow w przod pokrzywę dawać należy dla rozepchania, potym, to poslady suszone, to okwap ze zboża zmielonego; ale pić nie wiele dawać, ani iedzenia rzadkiego, bo słonina z tąd rzednieie. Z rzeszota też wystrzegaią się dawać ieść wieprzom, aby słonina nie była groszkowata, własnie iak ospą osypana, zkąd abominacya dla iedzącego, albo też zaraza. C C C
CZeladz Dworska, kiedy dobra y dobrana, wielka dla Pana pomoc y ozdoba dworu. Niech nie wiele iey będzie, adobraney, okrytey, platney, dobry wikt
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 369
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
płonkach gruszek leśnych o 30 stop jedne od drugiej. Cierpkie są lekarstwem na laksacią żołądka; kto konstupacią cierpi naturalną, niech ich nie pożywa, bo się większej nabawi. Gdy grusza kamieniste wydaje frukta, trzeba ją okopać aż do najniższych korzeni, i cokolwiek tam jest ziemi kamienistej, stamtąd ją wykopać, innej ziemi przesianej rzeszotem tam nasypać zmieszanej z gnojem często polewając ono ruszone miejsce, by się korzenie chwyciły ziemi. Aby grusza obfity i słodki wydawała owoc, blisko korzenia świdrem dziurę w niej wywierć, wbij klin bukowy, albo dębowy, albo sosnowy, jako radzi Diophanes; albo lagru winnego odkopawszy korzenie, nalej pod nią, uczynisz plenną i
płonkach gruszek lesnych o 30 stop iedne od drugiey. Cierpkie są lekarstwem na laxacią żołądka; kto konstupacią cierpi naturalną, niech ich nie pożywa, bo się większey nabawi. Gdy grusza kamieniste wydaie frukta, trzeba ią okopać aż do nayniższych korzeni, y cokolwiek tam iest ziemi kamienistey, ztamtąd ią wykopać, inney ziemi przesianey rzeszotem tam nasypać zmieszaney z gnoiem często polewaiąc ono ruszone mieysce, by się korzenie chwyciły ziemi. Aby grusza obfity y słodki wydawała owoc, blisko korzenia swidrem dziurę w niey wywierć, wbiy klin bukowy, albo dębowy, albo sosnowy, iako radzi Diophanes; albo lagru winnego odkopawszy korzenie, naley pod nią, uczynisz plenną y
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 383
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
dawać. Suszyć je potrzeba dobrze w kłatki skladając, i czym ciężkim przykładając zwierzchu, aby się nie paczyły od słońca. Robią gonty i sosnowe, a te powinny by być trwalsze z racyj tłustości i gęstości, tylko że na słocie pęcnieje, podczas wiatru i słońca bardzo się kurczą, i dach czynią jak rzeszoto, w tedy nagła napadłszy słota, wielką pod takiemi dachami czyni szkodę. Trzeba tedy takie sosnowe gonty, długo suszyć w klatki składając. Gwoździe też czasem się nie chwytają grubych i tłustych sosnowych gontów. Są i dębowe in usu gonty, a- O Ekonomice, mianowicie o Fabryce.
le je kołkami przybijają, gdyż w
dawać. Suszyć ie potrzeba dobrze w kłatki skladaiąc, y czym cięszkim przykładaiąc zwierzchu, aby się nie paczyły od słońca. Robią gonty y sosnowe, á te powinny by być trwalsze z racyi tłustości y gęstości, tylko że na słocie pęcnieie, podczas wiatru y słońca bardzo się kurczą, y dach czynią iak rzeszoto, w tedy nagła napadłszy słota, wielką pod takiemi dachami czyni szkodę. Trzeba tedy takie sosnowe gonty, długo suszyć w klatki składaiąc. Gwoździe też czasem się nie chwytaią grubych y tłustych sosnowych gontow. Są y dębowe in usu gonty, a- O Ekonomice, mianowicie o Fabryce.
le ie kołkami przybiiaią, gdyż w
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 398
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
śmierci na polu/niż ona ich w szańcach. ROZDZIAŁ XX. O WYJŚCIU ELEARÓW Z WOŁOCH, ZAPŁACIE, NOWEGO PUŁKOWNIKA OBRANIU, I WIERNOŚCI MAJESTATOWI J. K. M. Po wyjściu z Wołoch żołd odliczyli. Hetman im pułkownika wziąwszy przełożył Strojnowskiego, którego potem zgodnie obrali. Konfederacja nastąpiła, czemu się tu wspomina rzeszoto do przesiewania wszech kondycyj. Konfederacja prawna chwalebna. Sejm jest młyn konfederacji. O co może byo konfederacja wojenna, kto ją ma poczynać. Elearowie chwalebni, iż niechcieli być w konfederacji.
Po wyjściu z Wołoch, jak się w 18 rozdziale przypomniało, na odwrócie do niebezpieczeństw tatarskich, to jest pozad wszystkich wojsk,
śmierci na polu/niż ona ich w szańcach. ROZDZIAŁ XX. O WYJŚCIU ELEARÓW Z WOŁOCH, ZAPŁACIE, NOWEGO PUŁKOWNIKA OBRANIU, I WIERNOŚCI MAJESTATOWI J. K. M. Po wyjściu z Wołoch żołd odliczyli. Hetman im pułkownika wziąwszy przełożył Strojnowskiego, którego potem zgodnie obrali. Konfederacya nastąpiła, czemu się tu wspomina rzeszoto do przesiewania wszech kondycyj. Konfederacya prawna chwalebna. Sejm jest młyn konfederacyi. O co może byó konfederacya wojenna, kto ją ma poczynać. Elearowie chwalebni, iż niechcieli być w konfederacyi.
Po wyjściu z Wołoch, jak się w 18 rozdziale przypomniało, na odwrocie do niebezpieczeństw tatarskich, to jest pozad wszystkich wojsk,
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 51
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
przeciw Panu Chrystusowi, a przecie czytając w Dawidzie ś. Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum etc. każdy widzi iż ją nie chudzi pachołcy poczynali, ale tylko pomagali. Milites vero duxerunt Jesum etc. Kto tedy chce widzieć, jeżeli ta konfederacja słuszna była albo nie, niechaj ją przez to rzeszoto przesieje, tedy się dowie. A zatem i jawno mu będzie, iż jest z czego chwalić Eleary, że wiele razy do konfederacji wezwani, choć słabo od ojczyzny ukontentowani, przecie jednak nigdy się konfederować nie chcieli przeciw majestatowi jego k. m. na krzywdę i płacz ludzki, ale i owszem stale gotowi byli gardła
przeciw Panu Chrystusowi, a przecie czytając w Dawidzie ś. Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum etc. każdy widzi iż ją nie chudzi pachołcy poczynali, ale tylko pomagali. Milites vero duxerunt Jesum etc. Kto tedy chce widzieć, jeżeli ta konfederacya słuszna była albo nie, niechaj ją przez to rzeszoto przesieje, tedy się dowie. A zatem i jawno mu będzie, iż jest z czego chwalić Eleary, że wiele razy do konfederacyi wezwani, choć słabo od ojczyzny ukontentowani, przecie jednak nigdy się konfederować nie chcieli przeciw majestatowi jego k. m. na krzywdę i płacz ludzki, ale i owszem stale gotowi byli gardła
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 52
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
. — Przy tym Dworcu jest chlewów dla różnego bydła 2, kurnik jeden.
W pośrodku tego Dworca Sernik stoi, w którym garców mlecznych 20, tworzydł do serów 15.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto dla kur 1 Koryto dla wieprzów karmnych 1 Pług żelazny.
Obora— — Gumno
. — Przy tym Dworcu jest chlewów dla różnego bydła 2, kurnik jeden.
W pośrodku tego Dworca Sernik stoi, w którym garców mlecznych 20, tworzydł do serów 15.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto dla kur 1 Koryto dla wieprzów karmnych 1 Pług żelazny.
Obora— — Gumno
Skrót tekstu: InwKunGęb
Strona: 21
Tytuł:
Inwentarz zamku w Kuniowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kuniów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
nad przyrodzenie/ którzy kartami abo słowy pewnemi leczą febry/ którzy mają charaktery/ dla których obrazonemi być nie mogą. V. To też będzie grzech nosić Agnuszki? M. Bynamniej/ ponieważ to przeciwko czarom Kościół postanowił: jako też i Ewangelią świętego Jana nosić z pobożności. V. A wróżyć przez sita/ abo rzeszota godzili się też? M. Jest to czartowska/ jako też we sny wierzyć/ rzecz jest próżna. V. Jeśli grzech przez czary osoby powabić do zamiłowania? M. Jest i barzo wielki/ dla czarów/ i dla innych przyczyn/ jako też przeszkodzić do Małżeństwa/ jest wielkie złoczyństwo. V. Czegoż
nád przyrodzenie/ ktorzy kártámi ábo słowy pewnemi leczą febry/ ktorzy máią cháráktery/ dla ktorych obrázonemi bydź nie mogą. V. To też będźie grzech nośić Agnuszki? M. Bynamniey/ ponieważ to przećiwko czárom Kośćioł postánowił: iáko też y Ewángelią świętego Ianá nośić z pobożnośći. V. A wrożyć przez śitá/ ábo rzeszotá godźili się też? M. Iest to czártowska/ iáko też we sny wierzyć/ rzecz iest prożna. V. Ieśli grzech przez czáry osoby powabić do zámiłowánia? M. Iest y bárzo wielki/ dla czárow/ y dla innych przyczyn/ iáko też przeszkodźić do Małżeństwá/ iest wielkie złoczyństwo. V. Czegoż
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 58
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Inni się z niedźwiedziami łamali, wpółnadzy; A bestyje, jakoby swej nie czuły władzy, Ani skóry drasnęły, lub po niej orały Pazury, a choć się też niby silić zdały, Przecięż jakby uznając większe w człeku męstwo, Na ziemię się rzuciwszy, dały mu zwycięstwo.
I Cygani z małpami, którym na rzeszocie Skórzanym w takt brząkając, w prędkim je obrocie Na susy i na różne figle zachęcali, W tychże jeden dokument najśmieszniejszy dali: Gdy na okulbaczonym psie małpa usiadła, W strzemionach nogi mając, by z niego nie spadła, W którą go chciała stronę, uzdą kierowała, A gdy się zastanowił, prętem pocinała.
Inni się z niedźwiedziami łamali, wpółnadzy; A bestyje, jakoby swej nie czuły władzy, Ani skóry drasnęły, lub po niej orały Pazury, a choć się też niby silić zdały, Przecięż jakby uznając większe w człeku męstwo, Na ziemię się rzuciwszy, dały mu zwycięstwo.
I Cygani z małpami, którym na rzeszocie Skórzanym w takt brząkając, w prętkim je obrocie Na susy i na różne figle zachęcali, W tychże jeden dokument najśmieszniejszy dali: Gdy na okulbaczonym psie małpa usiadła, W strzemionach nogi mając, by z niego nie spadła, W którą go chciała stronę, uzdą kierowała, A gdy się zastanowił, prętem pocinała.
Skrót tekstu: GośPosBar_II
Strona: 463
Tytuł:
Poselstwo wielkie Stanisława Chomentowskiego...
Autor:
Franciszek Gościecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
