lecz żywego już słodkości źrzódła zawsze kosztują. Stąd w jednakim zostawają stanie błogosławieni, zdrowie, cerę piękną mają, co się nigdy nie zmieni. Zdrowy nigdy nie choruje, młody nie zna starości, jednakim się zawsze czuje po przeszłej odmienności. Wszyscy kwitną w zieloności, skazie nie podlegają – nieśmiertelni w szczęśliwości o śmierci nie słychają. Gdy na wszytko widzącego Boga jaśnie patrzają, nic im też już nietajnego, tak iż myśli swe znają. Jedno chcenie i niechcenie, wszytkich myśli jednakie, choć że tego zasłużenie od drugiego nie takie. Miłość tego dokazała, co gdy kocha drugiego, za własną rzecz to im dała, co jest wszytkim spólnego.
lecz żywego już słodkości źrzódła zawsze kosztują. Stąd w jednakim zostawają stanie błogosławieni, zdrowie, cerę piękną mają, co się nigdy nie zmieni. Zdrowy nigdy nie choruje, młody nie zna starości, jednakim się zawsze czuje po przeszłej odmienności. Wszyscy kwitną w zieloności, skazie nie podlegają – nieśmiertelni w szczęśliwości o śmierci nie słychają. Gdy na wszytko widzącego Boga jaśnie patrzają, nic im też już nietajnego, tak iż myśli swe znają. Jedno chcenie i niechcenie, wszytkich myśli jednakie, choć że tego zasłużenie od drugiego nie takie. Miłość tego dokazała, co gdy kocha drugiego, za własną rzecz to im dała, co jest wszytkim spólnego.
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 131
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
