święci: Aż się ów kleryk, ów ksiądz, nie czekając piesza, Na zbroję, rewerendę zruciwszy, rozgrzesza; Aż żołnierz, aż wódz sławny pogan z pola goni: Co miał krzyżem kościoła, szablą krzyża broni. Drugi swego do dworu lub do wojska znaczy, Z młodu go ma do konia, przed czasem sajdaczy: Aż skoro z wiekiem humor odkryje natura, Miasto szyszaka głowę kładzie do kaptura; Z mnichami kurs na chórze niż na koniu woli, Że mu plesz balwierz brzytwą, niż przyłbica goli. Ptaków latać, pływać ryb, co mają z natury, Zająców biegać, skakać po drzewach wiewióry, Ryb wydrę, lisa myszy
święci: Aż się ów kleryk, ów ksiądz, nie czekając piesza, Na zbroję, rewerendę zruciwszy, rozgrzesza; Aż żołnierz, aż wódz sławny pogan z pola goni: Co miał krzyżem kościoła, szablą krzyża broni. Drugi swego do dworu lub do wojska znaczy, Z młodu go ma do konia, przed czasem sajdaczy: Aż skoro z wiekiem humor odkryje natura, Miasto szyszaka głowę kładzie do kaptura; Z mnichami kurs na chórze niż na koniu woli, Że mu plesz balwierz brzytwą, niż przyłbica goli. Ptaków latać, pływać ryb, co mają z natury, Zająców biegać, skakać po drzewach wiewióry, Ryb wydrę, lisa myszy
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 24
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
