/ weś fejnu jak cztery czerwone złote/ a jak jeden miedzi czystej/ twardszy będzie/ jeśli fejnu weźmiesz jak ośm: a miedzi jak jeden/ i z sobą rozpuścisz. Może się komu przydać wiadomość i o Ejnlasach. Olejek Ejnlasowy do różnych farb tak uczynisz. Weś łot jeden szpikanardowego olejku/ łot jeden sandaraki/ kwintę masticis distillati, ćwierć jednę Weneckiej terpentyny/ pięć kropel burztynowego olejku/ te wszystkie materie w szklance przy ogniu z daleka temperuj/ in balneo, albo w wodzie ciepłej/ jako więc Vernis zaszpuntowawszy dobrze macherzyną. Albo krodzej. Weś pół łota sandaraki/ pół łota mastyksu/ trzy łoty szpikanardowego olejku/ nad
/ weś feynu iák cztery czerwone złote/ a iák ieden miedźi czystey/ twárdszy będzie/ ieżli feynu weźmiesz iák ośm: á miedźi iák ieden/ i z sobą rozpuśćisz. Może się komu przydać wiadomość i o Eynlásách. Oleiek Eynlásowy do roznych fárb tak uczynisz. Weś łot ieden szpikanárdowego oleyku/ łot ieden sandaráki/ kwintę masticis distillati, ćwierć iednę Weneckiey terpentyny/ pięć kropel burztynowego oleyku/ te wszystkie materye w szklance przy ogniu z dáleká temperuy/ in balneo, álbo w wodźie ćiepłey/ iáko więc Vernis zászpuntowáwszy dobrze macherzyną. Albo krodzey. Weś puł łotá sándaraki/ puł łotá mastyxu/ trzy łoty szpikánárdowego oleyku/ nád
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 288
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
uczynisz. Weś łot jeden szpikanardowego olejku/ łot jeden sandaraki/ kwintę masticis distillati, ćwierć jednę Weneckiej terpentyny/ pięć kropel burztynowego olejku/ te wszystkie materie w szklance przy ogniu z daleka temperuj/ in balneo, albo w wodzie ciepłej/ jako więc Vernis zaszpuntowawszy dobrze macherzyną. Albo krodzej. Weś pół łota sandaraki/ pół łota mastyksu/ trzy łoty szpikanardowego olejku/ nad ogniem stemeruj. Gdy chcesz różnych na szkle rozpraw nim farby/ gryszpan dystylowany do zielonej. Kurkumy cienko urybowanej do żółtej/ ultramarynu do niebieskiej. Lakę Wenecką albo Florencką do czerwonej/ sadze do czarnej. Możesz i tak: do olejku szpikanardowego przydaj jak pół czerwonego
uczynisz. Weś łot ieden szpikanárdowego oleyku/ łot ieden sandaráki/ kwintę masticis distillati, ćwierć iednę Weneckiey terpentyny/ pięć kropel burztynowego oleyku/ te wszystkie materye w szklance przy ogniu z dáleká temperuy/ in balneo, álbo w wodźie ćiepłey/ iáko więc Vernis zászpuntowáwszy dobrze macherzyną. Albo krodzey. Weś puł łotá sándaraki/ puł łotá mastyxu/ trzy łoty szpikánárdowego oleyku/ nád ogniem ztemeruy. Gdy chcesz rożnych ná śkle rozpráw nim fárby/ gryszpan distylowány do zieloney. Kurkumy ćienko urybowáney do żołtey/ ultrámárynu do niebieskiey. Lákę Wenecką álbo Florencką do czerwoney/ sadze do czárney. Możesz i tak: do oleyku szpikánárdowego przyday iák puł czerwonego
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 288
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
sobie siarki: jako to ropa/ (po łacinie zową bitumen) także na wielu miejscach kędy się wody zaśmierdzą/ tedy trącą więc siarką/ jako na błotnych miejscach/ w studniach/ których wiatr nie przewiewa. Nawet i te materie/ które w ziemi kopają/ gdy ich palą tedy siarką śmierdzą/ jako Aurypigment/ Sandaracha. Nuż piorun abo jako zowią piorunowe strzałki/ i wszytkie rzeczy od piorunu uderzone zawsze śmierdzą siarką/ przetoż nie zaraz trzeba rozumieć/ aby ta siarka miała być kędykolwiek i łatwie zapach siarczany/ gdyż częstokroć smak też bywa słony/ chociaż soli niemasz/ abowiem i saletra/ abo jako po łacinie zowią/ nitrum
sobie śiarki: iáko to ropá/ (po łáćinie zową bitumen) tákże ná wielu mieyscách kędy się wody záśmierdzą/ tedy trącą więc śiárką/ iáko ná błotnych mieyscách/ w studniách/ ktorych wiátr nie przewiewa. Náwet y te máterie/ ktore w źiemi kopaią/ gdy ich palą tedy śiárką śmierdzą/ iáko Auripigment/ Sándáráchá. Nuż piorun ábo iáko zowią piorunowe strzałki/ y wszytkie rzecży od piorunu vderzone záwsze śmierdzą śiárką/ przetoż nie záraz trzebá rozumieć/ áby tá śiárká miáłá bydź kędykolwiek y łatwie zapách śiárcżány/ gdyż częstokroć smák też bywa słony/ choćiaż soli niemász/ ábowiem y sáletrá/ ábo iáko po łáćinie zowią/ nitrum
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 91.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
węgle, parę w usta przez lijek wpuszczaj. Item. Weś mąki pszenny trochę, zmięszaj ją z mlekiem, z Skoczku mniejszego, porób kołaczki, ususz, gdy potrzeba kładz po jednemu w ząb wypruchniały, a bez bólu wyjdzie. Item. Warz Kaniforę w otcie, płocz często, uznasz pomoc. Item. Sandaraka osobliwym sposobem uśmierza ból zębów. Item. Kto jest podległy częstym bolom zębów, temu trzeba przypalić Arteryj na skroni z tej stronej, kędy się ból często odzywa. Jeżeli zaś jest wypruchniały, a często bolejący, lepiej go wyrwać, wprzód oberznąwszy puszczadłem, osobliwie gdy będzie trzonowy. Jest barzo wiele sposobów, do uśmierzenia
węgle, párę w ustá przez liiek wpusczay. Item. Weś mąki pszenny trochę, zmięszay ią z mlekiem, z Skoczku mnieyszego, porob kołaczki, ususz, gdy potrzebá kłádz po iednemu w ząb wypruchniáły, á bez bolu wyidzie. Item. Warz Kániforę w otćie, płocz często, uznasz pomoc. Item. Sándáráká osobliwym sposobem uśmierza bol zębow. Item. Kto iest podległy częstym bolom zębow, temu trzebá przypalić Arteryi ná skroni z tey stroney, kędy się bol często odzywa. Ieżeli záś iest wypruchniáły, á często boleiący, lepiey go wyrwáć, wprzod oberznąwszy pusczádłem, osobliwie gdy będzie trzonowy. Iest bárzo wiele sposobow, do uśmierzenia
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 75
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
. Kaduk Dzieciom małym leczy/ dając go im z wodką kwiecia lipowego drzewa. Księgi Pierwsze. Kaduku. Glistom.
Czerw/ albo Glisty w żywocie morzy/ i wywodzi/ pijąc go ciepło. Drzewo od Czerwiu zachowuje.
Wszelakie Drzewo od Czerwotoczu zachowuje/ gdyby go nim namazał.
A jeszcze lepiej/ przydawszy mu Arabskiej Sandarachy/ którą Aptekarze Vernicem zowią.
Soku przerzeczonego wziąć funtów dwa/ a miodu chędogiego białego funt/ albo więcej. To przy ogniu spuścić. i Członkomodmarzłem
To członkom odmarzłym. Także Kurczom
Kurczom/ i Żyłom piętym.
Piętym żyłom/ kurczącym się/ użyteczny/ nacierając nim miejsca obrażone/ dwie godzinie przed kąpaniem
. Káduk Dźiećiom máłym leczy/ dáiąc go im z wodką kwiećia lipoweg^o^ drzewá. Kśięgi Pierwsze. Káduku. Glistom.
Czerw/ álbo Glisty w żywoćie morzy/ y wywodźi/ piiąc go ćiepło. Drzewo od Czerwiu záchowuie.
Wszelákie Drzewo od Czerwotoczu záchowuie/ gdyby go nim námázał.
A iescze lepiey/ przydawszy mu Arabskiey Sandáráchy/ ktorą Aptekárze Vernicem zowią.
Soku przerzeczonego wźiąć funtow dwá/ á miodu chędogiego białego funt/ álbo więcey. To przy ogniu spuscić. y Członkomodmárzłem
To członkom odmárzłym. Tákże Kurczom
Kurczom/ y Zyłom piętym.
Piętym żyłom/ kurczącym sie/ vżyteczny/ náćieráiąc nim mieyscá obráżone/ dwie godźinie przed kąpániem
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 244
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
