Silen między Nimfy bywał/ I swe z nimi spółki miewał. Nieodmawiaj ładna Dziewko/ Ani już chodź zemną siewką: Wiesz to że żałujem snadnie/ Gdy Roża darmo opadnie. Księgi Wtóre.
Czemu morze słone. JAk wiemy słoność broni od zgniłości. Morze kiedy jest w swej ustawiczności/ Aby jak inne rzeczy nie scuchlało/ Morzu swą słoność przyrodzenie dało.
Towarzysze dobrzy do drużby. PRosiłeś nas na ucztę/ ty się dworstwem bawisz/ Więcej żartów i rozmów niżeli mis stawisz. Rzuć żart w stronę/ a daj jeść: brzuch nie głowa raczy/ Dziś u ciebie Drużbo nasz niech się pierwej raczy.
Do tegoż. NIepraw
Silen między Nimfy bywał/ I swe z nimi społki miéwał. Nieodmawiay łádna Dźiewko/ Ani iusz chodź zemną śiewką: Wiesz to że żáłuiem snádnie/ Gdy Roża dármo opádnie. Kśięgi Wtore.
Czemu morze słone. IAk wiemy słoność broni od zgniłośći. Morze kiedy iest w swey vstawicznośći/ Aby iák inne rzeczy nie scuchláło/ Morzu swą słoność przyrodzenie dáło.
Towárzysze dobrzy do drużby. PRośiłeś nas ná vcztę/ ty się dworstwem báwisz/ Więcey żártow y rozmow niżeli mis stáwisz. Rzuć żárt w stronę/ á day ieść: brzuch nie głowá raczy/ Dźiś v ćiebie Drużbo nász niech się pierwey raczy.
Do tegosz. NIepraw
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 47
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
