wody, niż je z niej wyciągnęły konopne niewody, tak po śmierci solone brzydzą się nią zasię, ale piwo i wino każą nosić na się. LXXVII. DO SWYCH WIERSZÓW
Aboć te wiersze wiążę co dalej, to gorzej, bom z nich jeszcze nie dostał i biednych piskorzy; aboć je kto sczarował; czy-li to bez jazów stawiam je i nie szukam podobnych im razów; abo je kto wytrząsa, a ja nie wiem o tym, czego mu ja dopuszczam i teraz, i potym. Bo widzę, że te z woskiem czerwonym więcierze lepsze i często się w nich główna szczuka bierze, a poeta ma dosyć,
wody, niż je z niej wyciągnęły konopne niewody, tak po śmierci solone brzydzą się nią zasię, ale piwo i wino każą nosić na się. LXXVII. DO SWYCH WIERSZÓW
Aboć te wiersze wiążę co dalej, to gorzéj, bom z nich jeszcze nie dostał i biednych piskorzy; aboć je kto sczarował; czy-li to bez jazów stawiam je i nie szukam podobnych im razów; abo je kto wytrząsa, a ja nie wiem o tym, czego mu ja dopuszczam i teraz, i potym. Bo widzę, że te z woskiem czerwonym więcierze lepsze i często się w nich główna szczuka bierze, a poeta ma dosyć,
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 346
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
