ś niewiadomy, dopieroż Podola, Nie słychał hałła hałła, tylko sasa sasa; Noś herb swój miasto szable, Bartoszu, u pasa. 106. DO ŁYSEGO HERBU LEMIESZ
Myśliłem długo, co bym i tobie też, łysy, Od twojego napisać herbu miał Larysy. Tak ci z włosów natura głowę gołą sczesze, Że się szklni jako stare od słońca Lemiesze. BIAŁYNIA (krzyż w podkowie) 107. O KSIĘDZU HERBOWNYM
Podpił ksiądz, co na herbie pisał się Białynią; Więc że się człek pijany głupią staje świnią, Zapomniał, że na koniu nie kowanym siedzi: Biega, lata, aż pod nim padł na gołoledzi.
ś niewiadomy, dopieroż Podola, Nie słychał hałła hałła, tylko sasa sasa; Noś herb swój miasto szable, Bartoszu, u pasa. 106. DO ŁYSEGO HERBU LEMIESZ
Myśliłem długo, co bym i tobie też, łysy, Od twojego napisać herbu miał Larysy. Tak ci z włosów natura głowę gołą sczesze, Że się śklni jako stare od słońca Lemiesze. BIAŁYNIA (krzyż w podkowie) 107. O KSIĘDZU HERBOWNYM
Podpił ksiądz, co na herbie pisał się Białynią; Więc że się człek pijany głupią staje świnią, Zapomniał, że na koniu nie kowanym siedzi: Biega, lata, aż pod nim padł na gołoledzi.
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 444
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
