straconego, a jego synowicą, w zarzuceniu będącą i zaczął się upominać o dział ojca żony swojej, kilkakroć sto tysięcy wynoszący, tedy produkował Przezdziecki testament ojca swego, którym tylko na Gujską, wnuczkę swoją, zapisał dwadzieścia tysięcy. Gujski zadawał irrealitatem temu testamentowi, jakoż wielkiej ten testament podlegał suspicji. Przezdziecki tedy sfomentował swoją synowicę Gujską, białogłowę cale piękną i do amorów skłonną, że Gujskiego, męża swego, szpetnego człeka i napijającego się, obrzydziła sobie, a mając uczynioną sobie rozwodu nadzieję, przez subordynowanych ludzi i karetę od Przezdzieckiego ujechała od męża i zaraz pozew mężowi do rozwodu do konsystorza wydała wileńskiego. Gujski udał się do
straconego, a jego synowicą, w zarzuceniu będącą i zaczął się upominać o dział ojca żony swojej, kilkakroć sto tysięcy wynoszący, tedy produkował Przezdziecki testament ojca swego, którym tylko na Gujską, wnuczkę swoją, zapisał dwadzieścia tysięcy. Gujski zadawał irrealitatem temu testamentowi, jakoż wielkiej ten testament podlegał suspicji. Przezdziecki tedy sfomentował swoją synowicę Gujską, białogłowę cale piękną i do amorów skłonną, że Gujskiego, męża swego, szpetnego człeka i napijającego się, obrzydziła sobie, a mając uczynioną sobie rozwodu nadzieję, przez subordynowanych ludzi i karetę od Przezdzieckiego ujechała od męża i zaraz pozew mężowi do rozwodu do konsystorza wydała wileńskiego. Gujski udał się do
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 162
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
z Iwanowskim, starostą mińskim, człekiem dosyć łakomym i do pieniactwa skłonnym, i tęż sprawę przed księciem naówczas podkanclerzym lit. w Grodnie wygrał, alias trafiła kosa na kamień, pieniacz na pieniacza. Przezdziecki miał ten cel, aby Iwanowskiego albo przymusić do przedania starostwa mińskiego, albo go z tegoż starostwa wyzuć. Sfomentował tedy kahał miński, aby Iwanowskiemu, swemu staroście, wydał mandat na asesorią o różne zdzierstwa nad kahalnymi podatkami, które wszystkie w swoją Iwanowski zabrał dyspozycją, czynione. Poszła komisja z asesorii. Iwanowski, widząc się w ścisłym od Przezdzieckiego ataku, począł się starać przez księcia Radziwiłła, wojewodę wileńskiego, hetmana wielkiego W
z Iwanowskim, starostą mińskim, człekiem dosyć łakomym i do pieniactwa skłonnym, i tęż sprawę przed księciem naówczas podkanclerzym lit. w Grodnie wygrał, alias trafiła kosa na kamień, pieniacz na pieniacza. Przezdziecki miał ten cel, aby Iwanowskiego albo przymusić do przedania starostwa mińskiego, albo go z tegoż starostwa wyzuć. Sfomentował tedy kahał miński, aby Iwanowskiemu, swemu staroście, wydał mandat na asesorią o różne zdzierstwa nad kahalnymi podatkami, które wszystkie w swoją Iwanowski zabrał dyspozycją, czynione. Poszła komisja z asesorii. Iwanowski, widząc się w ścisłym od Przezdzieckiego ataku, począł się starać przez księcia Radziwiłła, wojewodę wileńskiego, hetmana wielkiego W
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 348
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wileński. Widzieć było, jak Horain, choć znał złą sprawę ekonomiczną,
sumienie go gryzło, jednak w złości i uporze trwał. Chorował z tej alteracji.
Na mnie zatem wszystko się zwaliło. On i Bystry, mój zawsze nieprzyjaciel, oskarżyli mię przed książęciem kanclerzem i przed Flemingiem podskarbim, że wszystkich komisarzów perswazją moją sfomentowałem. Tandem przyszli raz do mnie do stancji Bystry, Antoniewicz, patron trybunalski lit., i Kozłowski, patron koronny, z minami już upadłymi, obligując barzo za sprawą ekonomiczną i ofiarowali mi, pod pretekstem zapłacenia za dekret, czerw, zł 200. Odpowiedziałem, że gotów jestem dać według ich woli sentencją
wileński. Widzieć było, jak Horain, choć znał złą sprawę ekonomiczną,
sumienie go gryzło, jednak w złości i uporze trwał. Chorował z tej alteracji.
Na mnie zatem wszystko się zwaliło. On i Bystry, mój zawsze nieprzyjaciel, oskarżyli mię przed książęciem kanclerzem i przed Flemingiem podskarbim, że wszystkich komisarzów perswazją moją sfomentowałem. Tandem przyszli raz do mnie do stancji Bystry, Antoniewicz, patron trybunalski lit., i Kozłowski, patron koronny, z minami już upadłymi, obligując barzo za sprawą ekonomiczną i ofiarowali mi, pod pretekstem zapłacenia za dekret, czerw, zł 200. Odpowiedziałem, że gotów jestem dać według ich woli sentencją
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 370
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
od żony mojej, jednak z tą kondycją, iż nie pierwej pójdzie za mnie, aż mój proceder prawny z księciem kanclerzem zakończę. Była to dosyć gruba i niedyskretna dla mnie kondycja, ale w takiej mojej sytuacji musiałem ją cierpliwie przyjąć. Dowiedział się Siruć, kasztelan witebski, o tej zaszłej dla mnie deklaracji. Sfomentował żonę, że się równie z nim gniewała na Próżora, podstarościego kowieńskiego. Z tym wszystkim za łaską Pana Boga, gdym się barzo kasztelanowej witebskiej i wszystkim z pokorą submitował, uspokoił się ten gniew wprędce.
Już się też zbliżała kadencja mińska, na którą wcześnie pospieszać musiałem. Wyjechałem tedy już w zupełnych
od żony mojej, jednak z tą kondycją, iż nie pierwej pójdzie za mnie, aż mój proceder prawny z księciem kanclerzem zakończę. Była to dosyć gruba i niedyskretna dla mnie kondycja, ale w takiej mojej sytuacji musiałem ją cierpliwie przyjąć. Dowiedział się Siruć, kasztelan witebski, o tej zaszłej dla mnie deklaracji. Sfomentował żonę, że się równie z nim gniewała na Prozora, podstarościego kowieńskiego. Z tym wszystkim za łaską Pana Boga, gdym się barzo kasztelanowej witebskiej i wszystkim z pokorą submitował, uspokoił się ten gniew wprędce.
Już się też zbliżała kadencja mińska, na którą wcześnie pospieszać musiałem. Wyjechałem tedy już w zupełnych
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 571
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, na rynku Wileńskim jeden Heretyk chciał go ściąć, ale tylko dwa palce z pierścieniem prawej ręki uciął; szyj nie ranił, szaty i koszulę przeciąwszy. Miscell: P. Kojałowicz.
Przeciw temu Metropolicie obrany Anty Metropolitą, Job Borecki od Teofanesa prostego laika Patriarchy Jerozolimskiego; którego Cesarz Turecki posłał do Moskwy, aby ją sfomentował na Polaków; ten i Honory Duchowne odszczepieńcom w Kijowie rozdawał wtedy. Ci Pseudo Prałaci od niego poświęceni nulliter, bo od laika, jeśli choć jeden nie był wtedy Biskup legitimus Consecrator. Ci mówię majętności Unitom odbierali, Popów Schizmatyków poświęcali. Aż Zygmunt ich bannizował, z Polski wywołał,
Z tąd jeszcze większe bunty
, na rynku Wileńskim ieden Heretyk chciał go ściąć, ale tylko dwa palce z pierścieniem prawey ręki uciął; szyi nie ranił, szaty y koszulę przeciąwszy. Miscell: P. Koiałowicz.
Przeciw temu Metropolicie obrany Anti Metropolitą, Iob Borecki od Teofanesa prostego laika Patryarchy Ierozolimskiego; ktorego Cesarz Turecki posłał do Moskwy, aby ią sfomentował na Polakow; ten y Honory Duchowne odszczepieńcom w Kiiowie rozdawał wtedy. Ci Pseudo Prałaci od niego poświęceni nulliter, bo od laika, ieśli choć ieden nie był wtedy Biskup legitimus Consecrator. Ci mowię maiętności Unitom odbierali, Popow Schizmatykow poświęcali. Aż Zygmunt ich bannizował, z Polski wywołał,
Z tąd ieszcze większe bunty
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 14
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
W tym Duńczyk wpadłszy w Szwecją, Karola ruszył z Polski. Karol ten antecedenter z Rakocym Węgrzynem obiecując mu Małę Polskę i Ruś, już idącym do Krakowa, od Piorunu i od Polaków zgromionemu; z drugim Brandenburczykiem, deklarując mu Wielką Polskę, a sobie Prusy rezerwując, od Gąsieckiego przetrzepanym, wszedł był w Allianse: Sfomentował był i Kozaków; Czarniecki znaczne Szwedom wszędzie dawał plagi. Moskwa z Chmielnickim wziąwszy ligę Smoleńsk wydarła: w krótce pod Polenką Hetman ich Chowański przegrał, 15 tysięcy ludu swego straciwszy i Chorągwi 146, za co Obraz Z. MikołaJA z siebie zdjąwszy bil kijem. Znowu Dołhoruki przegrał pod Cudnowem, gdzie wzięta Chorągiew Z
W tym Duńczyk wpadłszy w Szwecyą, Karolá ruszył z Polski. Karol ten antecedenter z Rákocym Węgrzynem obiecuiąc mu Małę Polskę y Ruś, iuż idącym do Krákowá, od Piorunu y od Polákow zgromionemu; z drugim Brándeburczykiem, deklaruiąc mu Wielką Polskę, á sobie Prusy rezerwuiąc, od Gąsieckiego przetrzepanym, wszedł był w Allianse: Zfomentowáł był y Kozákow; Czarniecki znáczne Szwedom wsżędźie dawáł plagi. Moskwá z Chmielnickim wźiąwszy ligę Smolensk wydarła: w krotce pod Polenką Hetman ich Chowáński przegráł, 15 tysięcy ludu swego stráciwszy y Chorągwi 146, zá co Obráz S. MIKOLAIA z siebie zdiąwszy bil kiiem. Znowu Dołhoruki przegráł pod Cudnowem, gdźie wzięta Chorągiew S
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 360
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
