bojaźń smutek temu nie nowina. Sny skrasne/ o umarłych/ grobach/ kwaśne rzygi/ Tej ci i smak własności/ tejże ślina ligi. W uchu lewem Muzyka często dźwięk wydaje/ Tę są melancholików istotne zwycaje. SKOŁY SALERNITAŃSKIEJ Część Czwarta.
O Krwie upuszczeniu, i w których leciech ma być puszczana.
W Siedemnastym aż dopiero Krew Roku puszczona Być może/ w czym jest praksis z dawna doświad- Ze ubywa subtelnych duchów tym potężnie: (czona. Jednak je znowu dobre wzbudza wino mężnie. A Humorów przeze krwie pozbyte puszczenie/ Naprawuje subtelnych przysmaków jedzenie. Jednak jak szkodę czyni tylko w tym/ tak wiele/ Pożytków zaś to wności
boiaźń smutek temu nie nowiná. Sny skrásne/ o vmárłych/ grobách/ kwáśne rzygi/ Tey ći y smák własnośći/ teyże śliná ligi. W vchu lewem Muzyká często dźwięk wydáie/ Tę są melánkolikow istotne zwycáie. SKOŁY SALERNITANSKIEY Część Czwarta.
O Krwie vpusczeniu, y w ktorych lećiech má bydź pusczana.
W Siedemnastym áż dopiero Krew Roku pusczona Bydź może/ w czym iest práxis z dawná doświád- Ze vbywa subtelnych duchow tym potężnie: (czona. Iednák ie znowu dobre wzbudza wino mężnie. A Humorow przeze krwie pozbyte pusczenie/ Naprawuie subtelnych przysmákow iedzenie. Iednák iák szkodę czyni tylko w tym/ ták wiele/ Pożytkow záś to wności
Skrót tekstu: OlszSzkoła
Strona: E2v
Tytuł:
Szkoła Salernitańska
Autor:
Hieronim Olszowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
wyjętym, tudzież i innymi dokumentami evincuntdowiedli.
Denique quo ad personam Marcina kniazia Dowmanta Matuszewica Gie-
drojcia, starosty sądowego Wiłkomirskiego, ex post wojewody mścisławskiego, z ojca Matusza Bartłomiejewicza zrodzonego, przywilejem na starostwo Wiłkomirskie post liberam resignationempo dobrowolnej rezygnacji IWYMPana Pawła Paca, wojewody mścisławskiego, w roku tysiąc pięćset osimdziesiątym dziewiątym, februarii siedemnastego dnia od Najjaśniejszego Zygmunta Trzeciego danym, z metryki W. Ks. Lit. wydanym; item listem pana Andrzeja Kończy małżonki i syna jego, kniaziowi Marcinowi na Widziniszkach Giedrojciowi, staroście Wiłkomirskiemu, dzierżawcy obelskiemu, i pani małżonce, IPani Annie Olechnównie Krzywcównie, na wieczność trzech służb w roku tysiąc sześćsetnym siódmym, apryla piątego
wyjętym, tudzież i innymi dokumentami evincuntdowiedli.
Denique quo ad personam Marcina kniazia Dowmanta Matuszewica Gie-
drojcia, starosty sądowego Wiłkomirskiego, ex post wojewody mścisławskiego, z ojca Matusza Bartłomiejewicza zrodzonego, przywilejem na starostwo Wiłkomirskie post liberam resignationempo dobrowolnej rezygnacji JWJMPana Pawła Paca, wojewody mścisławskiego, w roku tysiąc pięćset osimdziesiątym dziewiątym, februarii siedemnastego dnia od Najjaśniejszego Zygmunta Trzeciego danym, z metryki W. Ks. Lit. wydanym; item listem pana Andrzeja Kończy małżonki i syna jego, kniaziowi Marcinowi na Widziniszkach Giedrojciowi, staroście Wiłkomirskiemu, dzierżawcy obelskiemu, i pani małżonce, JPani Annie Olechnównie Krzywcównie, na wieczność trzech służb w roku tysiąc sześćsetnym siódmym, apryla piątego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 769
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
swoim z pierwszą żoną swoją Eudoksją Petelczycówną spłodzonym, gdyż secundo voto miał za sobą Zofią Ratomską, starościankę ostryńską, procreavit synów dwóch, Gabriela i Mikołaja Matuszewiców, sequentibus probationibusna co są dowody, jako to testamentem Tomasza Gregorowicza Matuszewica w roku tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym siódmym, miesiąca iunii dwudziestego czwartego dnia datowanym et eodem anno dnia siedemnastego septembra w trybunale głównym W. Ks. Lit. aktykowanym, potem ex ratione pogorzenia aktów trybunalskich w roku tysiąc sześćset czterdziestym piątym przez Gregorego Gabrielowicza Matuszewica, primo komornika, ex post skarbnika województwa mińskiego, do akt ziemskich mińskich przy oryginale podanym, w którym to Tomasz Gregorowicz Matuszewic exprimitwyraził, iż przedawszy dobra swoje ojczyste
swoim z pierwszą żoną swoją Eudoksją Petelczycówną spłodzonym, gdyż secundo voto miał za sobą Zofią Ratomską, starościankę ostryńską, procreavit synów dwóch, Gabriela i Mikołaja Matuszewiców, sequentibus probationibusna co są dowody, jako to testamentem Tomasza Hrehorowicza Matuszewica w roku tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym siódmym, miesiąca iunii dwudziestego czwartego dnia datowanym et eodem anno dnia siedemnastego septembra w trybunale głównym W. Ks. Lit. aktykowanym, potem ex ratione pogorzenia aktów trybunalskich w roku tysiąc sześćset czterdziestym piątym przez Hrehorego Gabrielowicza Matuszewica, primo komornika, ex post skarbnika województwa mińskiego, do akt ziemskich mińskich przy oryginale podanym, w którym to Tomasz Hrehorowicz Matuszewic exprimitwyraził, iż przedawszy dobra swoje ojczyste
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 770
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
binominisdwojga imion Matuszewiców braci rodzonych WYMPanu Janowi Kazimierzowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, na dobra Juncewicze, Smorkowo i Niewielicze w województwie mińskim leżące, iure naturalis successionisprawem naturalnego dziedziczenia po IMPanu Gregorym Matuszewicu, rodzicu IchMciów, w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym siódmym, septembra dwudziestego wtórego dnia w Łabeńszczyźnie datowany, a w roku tysiąc sześćset siedemnastym, miesiąca augusta piątego dnia przez IMPana Aleksandra Stanisława Matuszewica z osoby IMci w trybunale głównym W. Ks. Lit. przyznany, a w roku tysiąc sześćset osiemdziesiątym pierw-
szym, m-ca iunii trzynastego dnia przez IMPana Krzysztofa Jerzego Matuszewica z osoby IMci w ziemstwie mińskim przyznany, sam oryginał z ekstraktami trybunalskimi wileńskimi i ziemskimi mińskimi;
binominisdwojga imion Matuszewiców braci rodzonych WJMPanu Janowi Kazimierzowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, na dobra Juncewicze, Smorkowo i Niewielicze w województwie mińskim leżące, iure naturalis successionisprawem naturalnego dziedziczenia po JMPanu Hrehorym Matuszewicu, rodzicu IchMciów, w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym siódmym, septembra dwudziestego wtórego dnia w Łabeńszczyźnie datowany, a w roku tysiąc sześćset siedemnastym, miesiąca augusta piątego dnia przez JMPana Aleksandra Stanisława Matuszewica z osoby JMci w trybunale głównym W. Ks. Lit. przyznany, a w roku tysiąc sześćset osiemdziesiątym pierw-
szym, m-ca iunii trzynastego dnia przez JMPana Krzysztofa Jerzego Matuszewica z osoby JMci w ziemstwie mińskim przyznany, sam oryginał z ekstraktami trybunalskimi wileńskimi i ziemskimi mińskimi;
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 772
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Quo ad personam Krystyny Matuszewicówny, cześnikówny mińskiej, primo voto za WYMP. Stefanem Poniatowskim, strażnikiem mścisławskim, a post divortiuma po rozwodzie onej za IMPanem Stanisławem Omecińskim będącej, sequentia documenta: jako to notacją własną ręką IMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, pisaną, iż w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym dziewiątym, dnia siedemnastego
februarii urodziła mu się córka. Chrzciny były dnia dziewiętnastego eiusdem. Rodzice chrześni: IMP. Piotr Budźko i IMPan Bladziewicz, IMPani Katarzyna, rodzona siostra WYMPana cześnika mińskiego, ex post, ut superius constatjak stwierdzono wyżej, Mikołajowa Pohoska. Chrzcił: IKs. pleban zasławski; item dekret konsystorza wileńskiego w roku tysiąc sześćset
Quo ad personam Krystyny Matuszewicówny, cześnikówny mińskiej, primo voto za WJMP. Stefanem Poniatowskim, strażnikiem mścisławskim, a post divortiuma po rozwodzie onej za JMPanem Stanisławem Omecińskim będącej, sequentia documenta: jako to notacją własną ręką JMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, pisaną, iż w roku tysiąc sześćset sześćdziesiątym dziewiątym, dnia siedemnastego
februarii urodziła mu się córka. Chrzciny były dnia dziewiętnastego eiusdem. Rodzice chrześni: JMP. Piotr Budźko i JMPan Bladziewicz, JMPani Katarzyna, rodzona siostra WJMPana cześnika mińskiego, ex post, ut superius constatjak stwierdzono wyżej, Mikołajowa Pohoska. Chrzcił: JKs. pleban zasławski; item dekret konsystorza wileńskiego w roku tysiąc sześćset
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 782
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
februarii trzeba było wtórego dnia napisać, znaczną wariacją w latach umyślnie wpisano, bo wyżej pięciudziesiąt latami roboracja jest wyrażona, aniżeli dokument był pisany.
Numero 18-vo. I w tym dokumencie data jest odmieniona, bo w projekcie według realności dokumentu było napisano: „ianuarii czternastego dnia”, a w dekret wpisano: „ianuarii siedemnastego dnia”.
Numero 19-no. Zamiast „Sławowszczyzny”, jak w projekcie wyraźnie jest napisano, w dekret wpisano: „Sławoszewszczyzny”.
Numero 20. Zamiast „ianuarii dwudziestego piątego dnia”, w dekret wpisano: „piętnasty ianuarii” et in continenti zamiast „dnia dwudziestego ósmego ianuarii” wpisano w dekret: „
februarii trzeba było wtórego dnia napisać, znaczną wariacją w latach umyślnie wpisano, bo wyżej pięciudziesiąt latami roboracja jest wyrażona, aniżeli dokument był pisany.
Numero 18-vo. I w tym dokumencie data jest odmieniona, bo w projekcie według realności dokumentu było napisano: „ianuarii czternastego dnia”, a w dekret wpisano: „ianuarii siedemnastego dnia”.
Numero 19-no. Zamiast „Sławowszczyzny”, jak w projekcie wyraźnie jest napisano, w dekret wpisano: „Sławoszewszczyzny”.
Numero 20. Zamiast „ianuarii dwudziestego piątego dnia”, w dekret wpisano: „piętnasty ianuarii” et in continenti zamiast „dnia dwudziestego ósmego ianuarii” wpisano w dekret: „
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 796
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
utarszy/ na wzór Zbawiciela jaki on w tych okaziach przykład dał przyjmowali. Słowem żebyśmy się modlili/ jako się on obcował; etc. Mat: 5. Estote perfecti sicut Pater vester Coelestis perfectus est. Jakobyśmy rzec i my mogli. Ioan: 8. Ego quae placita sunt ei, facio séper. SIEDEMNASTE STAJE. Naśladownanie Pana JEZUSA, w postępkach jego na przykład nam podanych, od Narodzenia aż do Przepowiadania.
1. IAko droga na swe mile/ jako malarska sztuka/ na swoje się proportie dzieli/ tak Pan i Zbawiciel nasz/ dla lepszego bez tęsknicy pojęcia naszego/ naśladowanie żywota swego/ niejako na pewne cząstki rozdzieliwszy
utarszy/ ná wzor Zbáwićielá iáki on w tych okáziach przykłád dał przyimowali. Słowem żebysmy się modlili/ iako się on obcował; etc. Mat: 5. Estote perfecti sicut Pater vester Coelestis perfectus est. Iákobysmy rzec y my mogli. Ioan: 8. Ego quae placita sunt ei, facio séper. SIEDEMNASTE STAIE. Náśládownánie Paná IEZVSA, w postępkach iego ná przykłád nam podánych, od Národzeniá aż do Przepowiádaniá.
1. IAko drogá ná swe mile/ iáko málárska sztuká/ ná swoie się proportie dźieli/ ták Pan y Zbáwićiel nász/ dlá lepszego bez teskńicy poięćiá nászego/ náśládowánie żywotá swego/ nieiáko ná pewne cząstki rozdźieliwszy
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 284
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
zbawienia naszego, przenaświętszy CIAŁA i KRWI pańskiej SAKRAMENT. - - 222. CZTERNASTE STAJE. Sposób postępowania w drodze do zbawienia, zawsze do tego, co jest przed BOGIEM doskonalsze zmierzać. – 264. SZESNASTE STAJE. Najpewniejsza i najtorowniejsza do zbawienia Droga, naśladowanie żywota Chrystusa JEZUSA. - - - - - 276. SIEDEMNASTE STAJE. Naśladowanie Pana JEZUSA w postępkach jego na przykład nam podanych, od narodzenia aż do przepowiadania. 284. OSIEMNASTE STAJE. Naśladowanie Pana JEZUSA postępków, pod czas przepowiadania jego, nam na przykład podanych. - - - 295. DZIEWIĘTNASTE STAJE. Naśladowanię P. JEZUSA przykładów, pod czas gorzkiej męki jego nã danych
zbáwienia naszego, przenáświętszy CIAŁA y KRWI páńskiey SAKRAMENT. - - 222. CZTERNASTE STAIE. Sposob postępowániá w drodze do zbawieniá, zawsze do tego, co iest przed BOGIEM doskonalsze zmierzać. – 264. SZESNASTE STAIE. Naypewnieysza y naytorownieysza do zbawienia Droga, nasladowanie żywota Chrystusa IEZVSA. - - - - - 276. SIEDEMNASTE STAIE. Naśladowanie Pana IEZVSA w postępkach iego ná przykład nam podanych, od narodzenia aż do przepowiádaniá. 284. OSIEMNASTE STAIE. Naśladowanie Pana IEZVSA postępkow, pod czas przepowiadania iego, nam ná przykłád podánych. - - - 295. DZIEWIĘTNASTE STAIE. Naśladowanię P. IEZVSA przykładow, pod czas gorzkiey męki iego nã danych
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 438
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
jednania, młodość, starość, Zimą, Lato, Jesień, Wiosnę, Europę, Asią, Afrykę, Amerykę, że wszystkiemi Indiami i nowemi światami. T. Dosyć, dosyć, możesz Wmść wszystkiego świata zaprosić na bankiet. Bohatyr i Totumfacki. Bohatyr i Totumfacki. Bohatyr i Totumfacki. Bohatyr i Totumfacki. ROZMOWA SIEDEMNASTA. Bohatyr straszny śmierć spracowaną i zemdloną ożywia. BOHATYR i TOTUMFACKI.
B. ŚMierć nieużyta ustawicznemi zabójstwy spracowana przyszła do Marsowatych namiotów moich Bohatyrskich prosząc we mdłości o posilającą serdeczną wodkę której zaraz czaszę krwie pieniacej się z Wojska, od An- Bohatyr i Totumfacki.
nibala ad Cannas zabitego gorąco kazałem wypić. Prżyszedszy do siebie
iednánia, młodość, stárość, Zimą, Lato, Ieśień, Wiosnę, Europę, Asią, Afrikę, Amerykę, że wszystkiemi Indiámi y nowemi świátámi. T. Dosyć, dosyć, możesz Wmść wszystkiego świátá záprośić ná bánkiet. Bohátyr y Totumfácki. Bohátyr y Totumfácki. Bohátyr y Totumfácki. Bohátyr y Totumfácki. ROZMOWA SIEDEMNASTA. Bohátyr strászny śmierć sprácowáną y zemdloną ożywia. BOHATYR y TOTVMFACKI.
B. SMierć nieużyta vstáwicznemi zaboystwy sprácowána przyszłá do Marsowátych namiotow moich Bohátyrskich prosząc we mdłośći o pośiláiącą serdeczną wodkę ktorey záraz czászę krwie pieniacey się z Woyska, od An- Bohátyr y Totumfácki.
nibalá ad Cannas zábitego gorąco kazałem wypić. Prżyszedszy do śiebie
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 60
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
się także na Bierowca, że go pobieł i w łańcuch wsadziwszy przez trzy niedziele kazał trzymac w karczmie ogranicznej, gdy jeden zadawał, drugi się tego zapierał, a świadków zaden z nich nie produkował, zlecona ta inquisitia et executio iustitiae iuxta allegata O. Ekonomowi. (Ij. 90)
3492. (822) Siedemnasta sprawa. — Bartosz Kaleta Oskarżony, ze zle i barzo niedbale gospodaruje, barziej pianstwa, niżeli gospodarstwa pilnując, i znacznie spustoszył rolą, miał być dla tego z role rugowany, atoli jednak miłosierdzie nad nim mając, na instancją Ojców, pozwala mu się jeszcze używać tej role, z tą deklaracją, ze mu ją
się takze na Bierowca, że go pobieł y w łancuch wsadziwszy przez trzy niedziele kazał trzymac w karczmie ograniczney, gdy ieden zadawał, drugi się tego zapierał, a swiadkow zaden z nich nie produkował, zlecona ta inquisitia et executio iustitiae iuxta allegata O. Ekonomowi. (II. 90)
3492. (822) Siedemnasta sprawa. — Bartosz Kaleta oskarzony, ze zle y barzo niedbale gospodaruie, barziey pianstwa, nizeli gospodarstwa pilnuiąc, y znacznie spustoszył rolą, miał bydz dla tego z role rugowany, atoli iednak miłosierdzie nad nim maiąc, na instancyą Oycow, pozwala mu się iescze uzywac tey role, z tą deklaracyą, ze mu ią
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 377
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
