woli Boskiej, bez pochyby, zastał, gdzieś krajał nie brózdy, nie skiby, ale dziadowskiej i krwie się mszcząc bratniej, w chocimskiejś rzezał bisurmanów matni, ścieląc swe Pole szeroką rubieżą. A że się znowu burzą, znowu jeżą, Bóg cię będzie strzegł jak źrenice w oku i wsiędziesz na lwa, skawalkujesz smoku. Ten niech koronę na twej stwierdzi skroni i berło, któreć podaje do dłoni, niech błogosławi, żeby taka chwała z niego cię, jako z buławy, potkała, dźwiękiem dzieł twoich napełniając druki. Żeby na późne sława twoja wnuki, płynący z ciebie, po ojcu, po dziadu, złotych się wieków trzymając
woli Boskiej, bez pochyby, zastał, gdzieś krajał nie brózdy, nie skiby, ale dziadowskiej i krwie się mszcząc bratniéj, w chocimskiejś rzezał bisurmanów matni, ścieląc swe Pole szeroką rubieżą. A że się znowu burzą, znowu jeżą, Bóg cię będzie strzegł jak źrenice w oku i wsiędziesz na lwa, skawalkujesz smoku. Ten niech koronę na twej stwierdzi skroni i berło, któreć podaje do dłoni, niech błogosławi, żeby taka chwała z niego cię, jako z buławy, potkała, dźwiękiem dzieł twoich napełniając druki. Żeby na późne sława twoja wnuki, płynący z ciebie, po ojcu, po dziadu, złotych się wieków trzymając
Skrót tekstu: PotPocztaKarp
Strona: 84
Tytuł:
Poczta
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
panegiryki
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Muza polska: na tryjumfalny wjazd najaśniejszego Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Adam Karpiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1996
