Apostołami Błogosł. Apostoł Piotr/ dla zachowania w Cerkwi porządku/ i dla uwarowania się odszczepieństw od Chrysta Pana był ustanowiony pierwszym i głową: to jest/ wybornierszym i przodkującym Pasterzem i Rządzcą tak Apostołskiego onego chóru/ jak i wszytkiej Cerkwie Pana Chrystusowej: potrzeba zaiste była/ aby się toż po wszytkie czasy/ aż doskończenia świata w tejże Pana Chrystusowej Cerkwi zachowało/ żeby jeden który Biskup (ponieważ w Rządzie i sprawowaniu Cerkwie/ Biskupowie Apostołom są Sukcesorami/) miedzy wszytkimi Biskupami przodkował/ i jak nad nimi/ tak i nad wszytko Cerkwią przełożonymi zostawał/ dla zachowania tegoż samego porządku/ i dla uwarowania się od- szczepieństw. Ponieważ
Apostołámi Błogosł. Apostoł Piotr/ dla záchowánia w Cerkwi porządku/ y dla vwarowánia sie odszczepieństw od Christá Páná był vstánowiony pierwszym y głową: to iest/ wybornierszym y przodkuiącym Pásterzem y Rządzcą ták Apostolskiego onego choru/ iák y wszytkiey Cerkwie Páná Christusowey: potrzebá záiste byłá/ áby sie toż po wszytkie cżásy/ aż doskońcżenia świátá w teyże Páná Christusowey Cerkwi záchowáło/ żeby ieden ktory Biskup (ponieważ w Rządźie y spráwowániu Cerkwie/ Biskupowie Apostołom są Succesorami/) miedzy wszytkimi Biskupámi przodkował/ y iák nád nimi/ ták y nád wszytko Cerkwią przełożonymi zostawał/ dla záchowánia tegoż sámego porządku/ y dla vwárowánia sie od- szczepieństw. Ponieważ
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 157
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
to uważała że złość wykonana/ Abo grzech śmiertelny jest złością nieskończoną/ Przeciwko nieskończonej Boskiej uczynioną Dobroci. Zaczym do tej złości oczyszczenia Trzeba nieskończonego dosyć uczynienia Było/ tak dalece/ że/ abo nieskończoną Karę cierpieć potrzeba za złość popełnioną Było stworzeniu/ które ile jest stworzenie/ Według ciała/ niemogło; bo ma swe skończenie; Abo na wieki cierpieć męki nieskończone/ Jak cierpią kreatury w piekle potępione. Abo żeby się takie nalazło stworzenie/ Które nad kreatury byłoby w swej cenie Droższe; którego by cześć była nieskończona/ I godność nad stworzenia wszytkie wywyższona/ Któraby kreatura zasługami swemi/ I sprawami wielkiemi/ i nieskończonemi Uczyniła dość Bogu
to uważáłá że złość wykonana/ Abo grzech śmiertelny iest złośćią nieskońcżoną/ Przećiwko nieskońcżoney Boskiey ucżynioną Dobroći. Zacżym do tey złośći ocżyszcżenia Trzebá nieskońcżonego dosyć ucżynienia Było/ ták dalece/ że/ abo nieskońcżoną Karę ćierpieć potrzebá za złość popełnioną Było stworzeniu/ ktore ile iest stworzenie/ Według ćiałá/ niemogło; bo ma swe skońcżenie; Abo ná wieki ćierpieć męki nieskońcżone/ Iák ćierpią kreatury w piekle potępione. Abo żeby się takie nálazło stworzenie/ Ktore nád kreátury byłoby w swey cenie Droższe; ktorego by cżeść byłá nieskońcżoná/ Y godność nád stworzeniá wszytkie wywyższoná/ Ktoráby kreaturá zasługámi swemi/ Y sprawámi wielkiemi/ y nieskońcżonemi Ucżyniłá dosć Bogu
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 53
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
to co się stąd zawiąże szatanowi się dostanie. Co rozumiemy o srogości pomsty/ gdy taką ofiarą majestat Pański bywa obrażony. Trzecia rzecz/ którą ta przeklęta ofiara przynosi/ jest jakoby wrodzona/ abo zwyczajna skłonność do szkodzenia ludziom/ bydłu/ i urodzajom ziemskim/ którą dziecię jakoby dziedzictwem wwziąwszy trwają w niej aż doskończenia żywota. Jako abowiem Bóg odjarę swoję poświęca/ co z spraw ludzi świętych jaśnie pokazuje się/ gdy rodzicy potomstwo przyszłe Panu Bogu oddają/ tak też i szatan co jemu jest oddano/ abo obiecano zarażać niezaniechywa. Przykładów o tym w starym i w nowym testamencie nie mało. Tak abowiem wiele Patriarchów/ i Proroków
to co sie stąd záwiąże szátánowi sie dostánie. Co rozumiemy o srogości pomsty/ gdy taką ofiárą máiestat Páński bywa obráżony. Trzecia rzecz/ ktorą tá przeklęta ofiára przynośi/ iest iákoby wrodzona/ ábo zwyczáyna skłonność do szkodzenia ludźiom/ bydłu/ y vrodzáiom źiemskim/ ktorą dźiecie iákoby dźiedźictwem wwźiąwszy trwáią w niey áż doskończenia żywotá. Iáko ábowiem Bog odiárę swoię poświąca/ co z spraw ludźi świętych iáśnie pokázuie sie/ gdy rodźicy potomstwo przyszłe Pánu Bogu oddáią/ ták też y szátan co iemu iest oddano/ ábo obiecano záráżáć niezániechywa. Przykłádow o tym w stárym y w nowym testámenćie nie máło. Ták ábowiem wiele Pátryárchow/ y Prorokow
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 148
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
i tak tytułują.) Bo nasz powiada, Stary więcej, niźli od Tysiąc lat od SS. Ojców na Soborze Niceńskim postanowiony. A wasz Nowy Kalendarz, dopiero od Grzegorza Trzynastego Papieża w Roku 1582 postanowiono Paschalie na lat 532. a po wyściu tych lat, znowu na pierwsze miejsce ma się wracać, aż doskończenia miru, to jest doskończenia świata. Zaczym powiada SS. Ojcowie, którzy nam Stary Kalendarz z Paschalią podali, niemogli błądzić, bo byli Ducha Z. pełni, i Duchem świętym powiada Kalendarz Stanowili. A wy z waszym Nowym Kalendarzem chcecie być mędrzszymi nad onych SS. Ojców. O wolimy się my trzymać
y tak titułuią.) Bo nasz powiada, Stáry więcey, niźli od Tyśiąc lat od SS. Oycow ná Soborze Niceńskim postánowiony. A wász Nowy Kálendarz, dopiero od Grzegorzá Trzynastego Papieża w Roku 1582 postánowiono Paschaliae ná lat 532. a po wyśćiu tych lat, znowu ná pierwsze mieysce ma się wrácáć, áż doskończenia miru, to iest doskończenia świátá. Záczym powiádá SS. Oycowie, ktorzy nam Stáry Kálendarz z Páschalią podali, niemogli błądźić, bo byli Duchá S. pełni, y Duchem świętym powiáda Kálendarz Stánowili. A wy z wászym Nowym Kalendárzem chcećie być mędrzszymi nád onych SS. Oycow. O wolimy się my trzymáć
Skrót tekstu: SakKal
Strona: B
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
nasz powiada, Stary więcej, niźli od Tysiąc lat od SS. Ojców na Soborze Niceńskim postanowiony. A wasz Nowy Kalendarz, dopiero od Grzegorza Trzynastego Papieża w Roku 1582 postanowiono Paschalie na lat 532. a po wyściu tych lat, znowu na pierwsze miejsce ma się wracać, aż doskończenia miru, to jest doskończenia świata. Zaczym powiada SS. Ojcowie, którzy nam Stary Kalendarz z Paschalią podali, niemogli błądzić, bo byli Ducha Z. pełni, i Duchem świętym powiada Kalendarz Stanowili. A wy z waszym Nowym Kalendarzem chcecie być mędrzszymi nad onych SS. Ojców. O wolimy się my trzymać swego Starego, niźli waszego Nowego
nasz powiada, Stáry więcey, niźli od Tyśiąc lat od SS. Oycow ná Soborze Niceńskim postánowiony. A wász Nowy Kálendarz, dopiero od Grzegorzá Trzynastego Papieża w Roku 1582 postánowiono Paschaliae ná lat 532. a po wyśćiu tych lat, znowu ná pierwsze mieysce ma się wrácáć, áż doskończenia miru, to iest doskończenia świátá. Záczym powiádá SS. Oycowie, ktorzy nam Stáry Kálendarz z Páschalią podali, niemogli błądźić, bo byli Duchá S. pełni, y Duchem świętym powiáda Kálendarz Stánowili. A wy z wászym Nowym Kalendárzem chcećie być mędrzszymi nád onych SS. Oycow. O wolimy się my trzymáć swego Stárego, niźli wászego Nowego
Skrót tekstu: SakKal
Strona: B
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
ś w Jedności Z. jeszcze 800. lat nie ma/ a przedcię śmiesz wylatać i popisywać się znią. Kalendarz nie jest Artykuł Wiary. Rom. 1. O PASCHALIEJ.
STrony zaś Paschaliej na 532. lat złożonej/ i żeby się znowu po wyścią tych lat na swoje miejsce wracała/ aż doskończenia świata/ Posłowieńsku doskończania miru/ otym jest wątpliwość aby te na onym Soborze Niceńskim złożono/ a to ztych racyj. Piervvsza, Iż jeśliby tak wiecznie ta Paschalia miała trwać/ i domianie niepodlegać/ a na cóżby dozór święcenia Paschi natymże Soborze zlecony był Aleksandrowi Patriarsze Aleksandryjskiemu/ aby on mający
ś w Iednośći S. ieszcze 800. lat nie ma/ á przedćię śmiesz wylatáć y popisywáć się znią. Kálendarz nie iest Artikuł Wiáry. Rom. 1. O PASCHALIEY.
STrony záś Páscháliey ná 532. lat złożoney/ y żeby się znowu po wyśćią tych lat ná swoie mieysce wracáłá/ áż doskończenia świátá/ Posłowieńsku doskończánia miru/ otym iest wątpliwość áby te ná onym Soborze Niceńskim złożono/ á to ztych rácyi. Piervvsza, Iż ieśliby ták wiecznie tá Paschalia miałá trwáć/ y domiánie niepodlegáć/ á ná cożby dozor święcenia Páschi nátymże Soborze zlecony był Alexándrowi Pátriársze Alexándryiskiemu/ áby on máiący
Skrót tekstu: SakKal
Strona: B2v
Tytuł:
Kalendarz stary
Autor:
Kalikst Sakowicz
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
