kresu obronić Skoczywszy darsko przed tym wołoszynem, Czym się popiszę oraz przed tym gminem.” Z tym wypadnie w skok do Gołeckiego I krygując się tak rzecze do niego: „Przyznać, że koń twój rączy i pierzchliwy, Lecz i mój mniemam, że także jest żywy. Łóżmy o zakład te dziesięć czerwonych, A skoczmy z sobą i spróbujmy onych!” Na takie słowa — mało co mówiwszy, Tylko co zakład z mieszka odliczywszy, Równo stanąwszy z niem Gołecki skoczy W usilnym biegu — cel mając przed oczy. Witkop także z niem i przodek jakoby Zda się brać zrazu chcąc swojej ozdoby I sławy dopiąć. Lecz gdy się rozwodzi W
kresu obronić Skoczywszy darsko przed tym wołoszynem, Czym się popiszę oraz przed tym gminem.” Z tym wypadnie w skok do Gołeckiego I krygując się tak rzecze do niego: „Przyznać, że koń twój rączy i pierzchliwy, Lecz i mój mniemam, że także jest żywy. Łóżmy o zakład te dziesięć czerwonych, A skoczmy z sobą i spróbujmy onych!” Na takie słowa — mało co mówiwszy, Tylko co zakład z mieszka odliczywszy, Równo stanąwszy z niem Gołecki skoczy W usilnym biegu — cel mając przed oczy. Witkop także z niem i przodek jakoby Zda się brać zrazu chcąc swojej ozdoby I sławy dopiąć. Lecz gdy się rozwodzi W
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 166
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
śmy Od nieprzyjaciół ręki wojowniczej, razem Niepolegli na placu, rycerskim żelazem? JO: Albo co? ELI: Ah! - - już wartę w stu ludzi na twoję Straż, Saulu wyprawił. już ich tu zaprowadza Hetman nasz, ej Rycerzu weśmy się do broni; A raczej w Filistyńskie orszaki, w pogoni Skoczmy, gdyby i na śmierć. MEL: Co? co przyjacielu Mówisz? Abner prowadzi tu straż? a któż taki Odważy się na Brata targnąć, i kajdany Na zwycięzcę zarzucić? wej - kto tak zuchwały Na to by się ośmielił; chyba by nie siły Odpadły, i żelazo - - Ba niechaj ten spłonie Grotem
śmy Od nieprzyiaciół ręki woiowniczey, rázem Niepolegli ná plácu, rycerskim żelázem? JO: Albo co? ELI: Ah! - - iuż wártę w stu ludzi ná twoię Straż, Saulu wypráwił. iuż ich tu záprowadza Hetman nász, ey Rycerzu weśmy się do broni; A ráczey w Filistyńskie orszaki, w pogoni Skoczmy, gdyby i ná śmierć. MEL: Co? co przyiacielu Mówisz? Abner prowádzi tu straż? á ktoż táki Odważy się ná Brátá tárgnąć, i káydány Ná zwycięzcę zárzucić? wey - kto ták zuchwáły Ná to by się ośmielił; chiba by nie siły Odpádły, i żelázo - - Bá niechay ten spłonie Grotem
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 42
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nich, A MŚCi Panowie odnich każdy wswoję drogę co żywo. Namnie Wołają MŚCi Panie komendancie Lepiej uchodzić bo i nas zgubisz i Wojsko zawiedziesz i króla kiedy na sobie przyprowadziemy nieprzyjaciela. Ja postaremu mówię Ej niewytrwam skoczę pod ogień dowiem się co się dzieje. Owi tez już Conścij tego terminu mówię jedzmy skoczmy tyc nas całkiem niepołkną. Skoczylismy tedy pod wieś. A Ich MSC wdrogę. powróciemy nazad. powróciwszy nazad. Nie masz nikogo ponajdowalismy tylko co podbiegali sakiew z sucharami a z wędzonkami z serem, Oponczy, kanczugów i inszych drobiazgów. Między inszemi rzeczami Cynowa Ładownica została na rzemiennym Pasie a w skorę powleczona pełna
nich, A MSCi Panowie odnich kozdy wswoię drogę co żywo. Namnie Wołaią MSCi Panie kommendancie Lepiey uchodzić bo y nas zgubisz y Woysko zawiedziesz y krola kiedy na sobie przyprowadzięmy nieprzyiaciela. Ia postaręmu mowię Ey niewytrwam skoczę pod ogięn dowięm się co się dzieie. Owi tez iuz Conscij tego terminu mowię iedzmy skoczmy tyc nas całkięm niepołkną. Skoczylismy tedy pod wies. A Ich MSC wdrogę. powrocięmy nazad. powrociwszy nazad. Nie masz nikogo ponaydowalismy tylko co podbiegali sakiew z sucharami a z wędzonkami z serem, Oponczy, kanczugow y inszych drobiazgow. Między inszemi rzeczami Cynowa Ładownica została na rzęmięnnym Pasie a w skorę powleczona pełna
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 238
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
i zamor zraziła betija: Lecz dobytek katuje/ i na śmierć zabija. I z nas srodze niektórzy od niego zranieni/ Stad broniąc/ o śmierć przyszł (brzeg się krwią czerwieni.) I z wodami skrajnemi zrykane kaługi. Lecz z niepożytkiem zwłoka/ czas nie płaci długi; Póki jeszcze cokolwiek/ do oręża skoczmy/ Wzujmy zbroje/ i wszyscy oraz się wytoczmy. Rzekł pasterz, lecz Pelea szkoda nieobchodzi: grzech swój czując do siebie/ tuszy że go szkodzi Nędzna Nereis; w obchód Fokowi martwemu. Oto zbroje obłoczyć/ brać ooręża k temu/ Swym każe król OEtejski/ i tamże sam składa. W tym
y zamor zráźiłá betiia: Lecz dobytek kátuie/ y ná śmierć zábiia. Y z nas srodze niektorzy od niego zránieni/ Stad broniąc/ o śmierć przyszł (brzeg się krwią czerwieni.) Y z wodámi skráynemi zrykáne káługi. Lecz z niepożytkiem zwłoká/ czás nie płáći długi; Poki ieszcze cokolwiek/ do oręża skoczmy/ Wzuymy zbroie/ y wszyscy oraz się wytoczmy. Rzekł pásterz, lecz Peleá szkodá nieobchodźi: grzech swoy czuiąc do śiebie/ tuszy że go szkodźi Nędzna Nereis; w obchod Phokowi martwemu. Oto zbroie obłoczyć/ bráć ooręża k temu/ Swym każe krol OEteyski/ y támże sam skłáda. W tym
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 279
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
