w gospodarstwie ip. Stanisława de Raesa starosty celskiego uczyniwszy i na stanowisko w powiat upicki wyprawiwszy, do Usnarza w sobotę wielką wyjechałem z familią całą. Odprawiwszy dzień pierwszy w Krysowie u ip. Filipowicza sędziego grodzkiego mińskiego, i arcy złą drogą stanąłem w Semenówce 17 Aprilis dla terminu św. Jerzego, na którym skontraktowałem o Usnarz z ip. Stryjeńską wojską grodzieńską.
W Supraslu 20 Aprilis byłem z jejmością na konsekracji iksiędza Ciechanowicza na episkopią pińską, która się odprawiła z wielkiemi ceremoniami i kosztem.
Po św. Jerzym byliśmy w Swisłoczy u ip. Ogińskiego wojewody trockiego, stamtąd pobiegłem do Rohotnej dla domowych interesów, in
w gospodarstwie jp. Stanisława de Raesa starosty celskiego uczyniwszy i na stanowisko w powiat upitski wyprawiwszy, do Usnarza w sobotę wielką wyjechałem z familią całą. Odprawiwszy dzień pierwszy w Krysowie u jp. Filipowicza sędziego grodzkiego mińskiego, i arcy złą drogą stanąłem w Semenówce 17 Aprilis dla terminu św. Jerzego, na którym skontraktowałem o Usnarz z jp. Stryjeńską wojską grodzieńską.
W Supraslu 20 Aprilis byłem z jejmością na konsekracyi jksiędza Ciechanowicza na episkopią pińską, która się odprawiła z wielkiemi ceremoniami i kosztem.
Po św. Jerzym byliśmy w Swisłoczy u jp. Ogińskiego wojewody trockiego, ztamtąd pobiegłem do Rohotnéj dla domowych interesów, in
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 166
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
do tych czas oczekiwaniu do płacenia Sumy za Ostrowsczyznę, wktórej dochodzeniu żonę moją, gratos Successores meos admoneo. A jeżeli się następcy moi dobrze w Kontraktach przeyzrzą, mogą, jeżeli zechcą, za oddaniem żądanej sumy dobra nazad odebrać. Co namieniam non animo vindictae, ale że Domesticorum curam habeo, ne sim infideli deterior. Skontraktowałem był w tym roku z J. P. N. Leduchowskim na wytrzymanie czterdziestu i kilku tysięcy (jeżeli je tak Jego Mości Sumienie Chrześcijańskie, jak to prawo, do którego ja od młodości mojej szczęścia niemam, podobno dla tego, żem barziej campum martium dla dobra pospolitego, z kosztem moim własnym,
do tych czas oczekiwaniu do płacenia Summy za Ostrowsczyznę, wktórey dochodzeniu żonę moię, gratos Successores meos admoneo. A ieżeli się następcy moi dobrze w Kontraktach przeyzrzą, mogą, ieżeli zechcą, za oddaniem żądaney summy dobra nazad odebrać. Co namieniam non animo vindictae, ale że Domesticorum curam habeo, ne sim infideli deterior. Zkontraktowałem był w tym roku z J. P. N. Leduchowskim na wytrzymanie czterdziestu y kilku tysięcy (ieżeli ie tak Jego Mości Sumienie Chrześciańskie, iak to prawo, do którego ia od młodości mojey szczęścia niemam, podobno dla tego, żem barziey campum martium dla dobra pospolitego, z kosztem moim własnym,
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 411
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
jest do kościoła Ormiańskiego i złożone w murowanym sklepie na cmentarzu, a na reparacją kościoła Ormiańskiego nic nie dał. Bractwo złożyło się na cztery wozy gontów i teraz nakryli kościół.
Dnia 5go września dekret w Rzymie stanął, ażeby stare Kolegium Teatyńskie sprzedano, a w Nuncjaturze ś. w Warszawie dnia 20 listopada publikowano, i skontraktował X. Moro Prefekt za 20,000 OO. Misjonarzom Francuzom. Sumę na to dał X. Mikołaj Wyżycki Arcybiskup Lwowski, pag. 156. 1747.
Dnia 9go maja lapis angularis założony i benedykowany z rana w kaplicy starego Kolegium Teatyńskiego, a to od X. Mikołaja Wyżyckiego, Arcybiskupa Lwów., przy asystencji X.
jest do kościoła Ormiańskiego i złożone w murowanym sklepie na cmentarzu, a na reparacyą kościoła Ormiańskiego nic nie dał. Bractwo złożyło się na cztery wozy gontów i teraz nakryli kościół.
Dnia 5go września dekret w Rzymie stanął, ażeby stare Kollegium Teatyńskie sprzedano, a w Nuncyaturze ś. w Warszawie dnia 20 listopada publikowano, i zkontraktował X. Moro Prefekt za 20,000 OO. Misyonarzom Francuzom. Summę na to dał X. Mikołaj Wyżycki Arcybiskup Lwowski, pag. 156. 1747.
Dnia 9go maja lapis angularis założony i benedykowany z rana w kaplicy starego Kollegium Teatyńskiego, a to od X. Mikołaja Wyżyckiego, Arcybiskupa Lwow., przy assystencyi X.
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 204
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
bowiem kopią kamięń, na wapno wyśmienity, Zrzodło słone płynie, z którego robią Sól: Most osobliwy na tymże źrzodle, że po pod niego statki, commodissimè prowadzić może, i woda do nawigacyj jest snficjens. W tymże Księstwie Luneburskim dziwna trafiła się awantura blisko rzeki Wisurgis w starym Miasteczku Hamelem. Jeden kuglarz skontraktował z Obywatelami że wszystkie z miasta wyprowadzi myszy; co bijąc w bemben gdy uczynił, a oni mu według umowy nie zapłacili, odszedł przegrażając się. W rok tąż bramą przy bembnieniu wszystkie z miasta wyprowadził Dzieci na pagórek bliski i tam znikneli. Tak świadczą Acta Miasta tamecznego i Arnoldus Medyk. Teraz tam Acta tak
bowiem kopią kamięń, ná wapno wyśmienity, Zrzodło słone płynie, z ktorego robíą Sol: Most osobliwy ná tymże źrzodle, że po pod niego statki, commodissimè prowádźić może, y woda do náwigacyi iest snfficiens. W tymże Xięstwie Luneburskim dźiwná tráfiła się awantura blisko rzeki Wisurgis w starym Miasteczku Hamelem. Ieden kuglarz skontráktował z Obywátelami że wszystkie z miasta wyprowádźi myszy; co biiąc w bemben gdy uczynił, á oni mu według umowy nie zápłacili, odszedł przegrażaiąc się. W rok tąż brámą przy bembnieniu wszystkie z miasta wyprowádźił Dźieci ná pagorek bliski y tam znikneli. Ták świadczą Acta Miasta tamecznego y Arnoldus Medyk. Teraz tam Acta ták
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 252
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Komisyja. Mnie natym pierwszym wstępię Panowie krakowianie poczęli Lekce wazyc nazywając mię Adweną. Dopiero tego włeb, tego wnos tego poplecach i takci uczyniłem sobie pokoj zec mię przecię nie nazywali Adweną. Rok Pański 1668.
Zacząłem tamże w Olszowce daj Boże szczęście i omiławczyce z Buglowem skontraktowałem z Panem Stanisławem Szembekiem Burgrabią krakowskiem po 4 Tysiące narok Bo nam Arenda W Olszowce Ekspirowała. zaraz tedy od trzech króli wywozilismy tam zboża A obujęlismy daj Boże szczęśliwie od Srzodopościa alem trafił na Lata Bardzo Tanie. Arenda tez wyciągniona Bardzo bo i piotruszkę i kapustę nawet i jaje kokosze rachowano, na Intratę dla tego
kommissyia. Mnie natym pierwszym wstępię Panowie krakowianie poczęli Lekce wazyc nazywaiąc mię Adweną. Dopiero tego włeb, tego wnos tego poplecach y takci uczyniłęm sobie pokoy zec mię przecię nie nazywali Adwęną. Rok Panski 1668.
Zacząłęm tamze w Olszowce day Boze szczescie y omiławczyce z Buglowem zkontraktowałęm z Panem Stanisławęm Szęmbekiem Burgrabią krakowskiem po 4 Tysiące narok Bo nąm Aręnda W Olszowce Expirowała. zaraz tedy od trzech kroli wywozilismy tam zboza A obuięlismy day Boze szczęsliwie od Srzodoposcia alem trafił na Lata Bardzo Tanie. Aręnda tez wyciągniona Bardzo bo y piotruszkę y kapustę nawet y iaie kokosze rachowano, na Intratę dla tego
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 226v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
Przewielebnych Ojców Trynitarzów na przedmieściu Halickim zostających, z strukturą, rzeźbą i zasuwami do tychże ołtarzów należącemi według podanego abrysu od wzwyż pomienionego Pana Sebastiana Fensyngera, snycerza, zgadzającego się podług podanej informacji. Za którą to robotę z rzeźbą, strukturą i z zasuwami, Przewielebny Im Ksiądz Józef od S. Rafała Difinitor postanowił i skontraktował złotych polskich tysiąc pięćset, dico 1500, a to bez żadnej pretensji o swoim własnym wikcie i z swoją materią wszytką. Spatium czasu tej roboty i zakączenia tych ołtarzów zamawia sobie na Święto Bożego Narodzenia w roku teraźniejszym tysiącznym siedmsetnym czterdziestym szóstym, a to bez żadnej odwłoki i ekskuzy zrobić, wystawić i zakończyć należycie powinien.
Przewielebnych Ojców Trynitarzów na przedmieściu Halickim zostających, z strukturą, rzeźbą i zasuwami do tychże ołtarzów należącemi według podanego abrysu od wzwyż pomienionego Pana Sebastyana Fensyngera, snycerza, zgadzającego się podług podanej informacji. Za którą to robotę z rzeźbą, strukturą i z zasuwami, Przewielebny Jm Ksiądz Józef od S. Rafała Diffinitor postanowił i skontraktował złotych polskich tysiąc pięćset, dico 1500, a to bez żadnej pretensji o swoim własnym wikcie i z swoją materią wszytką. Spatium czasu tej roboty i zakączenia tych ołtarzów zamawia sobie na Święto Bożego Narodzenia w roku teraźniejszym tysiącznym siedmsetnym czterdziestym szóstym, a to bez żadnej odwłoki i ekskuzy zrobić, wystawić i zakończyć należycie powinien.
Skrót tekstu: UmFenRzeźGęb
Strona: 375
Tytuł:
Trzy umowy między Sebastianem Fensingerem rzeźbiarzem a trynitarzami lwowskimi.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
umowy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1745 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
