a jednę rajtarską zdobył. Tem szczęściem rozruchany hetman cesarski, ruszył się z obozem pod Hornę, gdzie grof z Turna z wojskiem obronnie leżał. Pod którem miastem, gdy we wstępną środę chcieli szczęścia próbować, część dla defektu dobrego miejsca, część też dla niepotęgi (bo nie było tylko 7000 wszystkiego wojska) nic nie skorzyściwszy, ruszył się hetman nazad z obozem pod Kremzę i tam kilka niedziel leżał. W tem nierozważnem chodzeniu na popieleć pod Hornę, zabito z Elearów kilka towarzystwa, także i czeladzi z dział Hornskich. A co najżałośniejsza, iż i serdecznego pułkownika Hieronima Kleczkowskiego, gdy do tych co z miasta wyszli na harc wyjechał, któryś
a jednę rajtarską zdobył. Tem szczęściem rozruchany hetman cesarski, ruszył się z obozem pod Hornę, gdzie groff z Turna z wojskiem obronnie leżał. Pod którem miastem, gdy we wstępną środę chcieli szczęścia próbować, część dla defektu dobrego miejsca, część też dla niepotęgi (bo nie było tylko 7000 wszystkiego wojska) nic nie skorzyściwszy, ruszył się hetman nazad z obozem pod Kremzę i tam kilka niedziel leżał. W tem nierozważnem chodzeniu na popieleć pod Hornę, zabito z Elearów kilka towarzystwa, także i czeladzi z dział Hornskich. A co najżałośniejsza, iż i serdecznego pułkownika Hieronima Kleczkowskiego, gdy do tych co z miasta wyszli na harc wyjechał, któryś
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 28
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
ć właśnie uczynił Adam/ Boga porzucił/ posłuszeństwu dość nie uczynił/ w przepaść śmierci dobrowolnie wpadł. V. Jakoż miał się do Boga powrócić? M. Bogu Cześć i Honor jego nagradzając mu/ i wracając/ a za grzech który popełnił dosyć czyniąc. Boć to słuszność wyciąga/ to co komu kto skorzyścił/ aby oddał/ a za krzywdę dosyć uczynił. V. Cóż Bogu skorzyścić i odjąć mógł człowiek? M. Wszystko co jedno mógł swym sposobem. V. A jakoż miał odjęty Honor Bogu przywrócić? M. Jako od czarta zwyciężony został/ tak go powinien był zwyciężyć/ siebie i wszytkich ludzi przeznaczonych/
ć właśnie vczynił Adam/ Bogá porzućił/ posłuszeństwu dość nie vczynił/ w przepáść śmierći dobrowolnie wpadł. V. Iákoż miał się do Bogá powroćić? M. Bogu Cześć y Honor iego nágradzáiąc mu/ y wracáiąc/ á zá grzech ktory popełnił dosyć czyniąc. Boć to słuszność wyćiąga/ to co komu kto skorzyśćił/ áby oddał/ á zá krzywdę dosyć vczynił. V. Coż Bogu skorzyśćić y odiąć mogł człowiek? M. Wszystko co iedno mogł swym sposobem. V. A iákoż miał odięty Honor Bogu przywroćić? M. Iáko od czártá zwyćiężony został/ ták go powinien był zwyćiężyć/ śiebie y wszytkich ludźi przeznáczonych/
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 26
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
śmierci dobrowolnie wpadł. V. Jakoż miał się do Boga powrócić? M. Bogu Cześć i Honor jego nagradzając mu/ i wracając/ a za grzech który popełnił dosyć czyniąc. Boć to słuszność wyciąga/ to co komu kto skorzyścił/ aby oddał/ a za krzywdę dosyć uczynił. V. Cóż Bogu skorzyścić i odjąć mógł człowiek? M. Wszystko co jedno mógł swym sposobem. V. A jakoż miał odjęty Honor Bogu przywrócić? M. Jako od czarta zwyciężony został/ tak go powinien był zwyciężyć/ siebie i wszytkich ludzi przeznaczonych/ do chwały wiecznej godnych stawić/ jakowemiby byli gdyby on był nie zgrzeszył. V
śmierći dobrowolnie wpadł. V. Iákoż miał się do Bogá powroćić? M. Bogu Cześć y Honor iego nágradzáiąc mu/ y wracáiąc/ á zá grzech ktory popełnił dosyć czyniąc. Boć to słuszność wyćiąga/ to co komu kto skorzyśćił/ áby oddał/ á zá krzywdę dosyć vczynił. V. Coż Bogu skorzyśćić y odiąć mogł człowiek? M. Wszystko co iedno mogł swym sposobem. V. A iákoż miał odięty Honor Bogu przywroćić? M. Iáko od czártá zwyćiężony został/ ták go powinien był zwyćiężyć/ śiebie y wszytkich ludźi przeznáczonych/ do chwały wieczney godnych stáwić/ iákowemiby byli gdyby on był nie zgrzeszył. V
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 26
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
iż złodzieje/ i wydziercy/ Królestwa Bożego nie osięgną; A jest to grzech barzo niebezpieczny/ bo nim człowiek uwikłany/ nie może się łatwo wyplątać. V. A to jako? M. Bo obligacją za sobą zaciąga Restytucjej/ albo przywrócenia/ bliźniemu jego rzeczy; Spowiedź nic nie waży/ jeśli to coś skorzyścił/ nie wrócisz; jeśli możesz/ według onego: non dimittiur peccatum, nisi restituatur ablatum. V. Bywająż ludzie dla grzechu tego potępieni? M. Bez liczby/ iż oszukiwania końca między ludźmi niemasz/ a choć się też takich grzechów spowiadają/ dosyć za nie/ przez przywrócenie/ albo nagrody szkód/ nie
iż złodźieie/ y wydźiercy/ Krolestwá Bożego nie ośięgną; A iest to grzech bárzo niebeśpieczny/ bo nim człowiek vwikłány/ nie może się łátwo wyplątáć. V. A to iáko? M. Bo obligácyą zá sobą záćiąga Restytucyey/ álbo przywrocenia/ bliźniemu iego rzeczy; Spowiedź nic nie waży/ iesli to coś skorzyśćił/ nie wroćisz; ieśli możesz/ według onego: non dimittiur peccatum, nisi restituatur ablatum. V. Bywáiąż ludźie dla grzechu tego potępieni? M. Bez liczby/ iż oszukiwánia końcá między ludźmi niemász/ á choć się też tákich grzechow spowiádáią/ dosyć zá nie/ przez przywrocenie/ álbo nagrody szkod/ nie
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 66
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
panów i braciej jednało, jakoby to, które ważne było, iactatum w pochwał wm. samych przyszło, zachowania tego się wzajem od wm. naszych m. panów i braciej spodziewając, co chęć i uprzymość każdego z nas u wm. naszych m. panów i braciej sprawić sobie może i jako wiele umiejętność przysługi przyjaźni skorzyścić. To tedy wszytek intent pomieszkania naszego między wm. naszymi m. panami i bracią, abyśmy tymczasem, gdy tu w dobrach zapłaty krwawie zasłużonego żołdu oczekiwamy, wm. sobie swych m. panów i bracią usługami swemi pozyskiwali. CXXIX. Sejmik posejmowy województw poznańskiego i kaliskiego w Środzie 17 stycznia 1614 r. W
panów i braciej jednało, jakoby to, które ważne było, iactatum w pochwał wm. samych przyszło, zachowania tego się wzajem od wm. naszych m. panów i braciej spodziewając, co chęć i uprzymość każdego z nas u wm. naszych m. panów i braciej sprawić sobie może i jako wiele umiejętność przysługi przyjaźni skorzyścić. To tedy wszytek intent pomieszkania naszego między wm. naszymi m. panami i bracią, abyśmy tymczasem, gdy tu w dobrach zapłaty krwawie zasłużonego żołdu oczekiwamy, wm. sobie swych m. panów i bracią usługami swemi pozyskiwali. CXXIX. Sejmik posejmowy województw poznańskiego i kaliskiego w Środzie 17 stycznia 1614 r. W
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 433
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
zdania będzie karany.
7mo. Towarzysz Towarzysza sługę odmawiający i przyjmujący, według Sentencyj Wodza będzie karany. Zbieg sługa Szlachecki gdyby się nasłuzbę któremu żołnierzowi dostał, ma być według występku skarany, albo rekwizycją własnemu oddany Panu.
8vo. Zaden sługa żołnierski nie ma dziękować Panu pod czas ekspedycyj, inaczej, choćby nic nie skorzyścił, powinien być karany.
9no. Gdyby regestrowy sługa uciekł, albo podziękował, alboli koń zdechł lub okulawiał, ma Towarzysz innego zaraz opatrzyć pod karą.
10mo. Na przystawstwach albo kwaterach sobie naznaczonych jeden drugiego niech nie nachodzi. Nachodzący, jeżeli jakie krwi rozlanie nastąpi surowo karany będzie.
11mo. We dworach dóbr
zdania będzie karany.
7mo. Towarzysz Towarzysza sługę odmawiaiący y przyimuiący, według Sentencyi Wodza będzie karany. Zbieg sługa Szlachecki gdyby się násłuzbę ktoremu żołnierzowi dostał, ma być według występku skarany, álbo rekwizycyą własnemu oddány Panu.
8vo. Zaden sługa żołnierski nie ma dziękowáć Panu pod czas expedycyi, ináczey, choćby nic nie skorzyścił, powinien być karany.
9no. Gdyby regestrowy sługa uciekł, álbo podziękował, álboli koń zdechł lub okuláwiał, ma Towarzysz innego záraz opatrzyć pod kárą.
10mo. Ná przystáwstwach álbo kwaterach sobie náznaczonych ieden drugiego niech nie náchodzi. Náchodzący, ieżeli iákie krwi rozlanie nástąpi surowo karany będzie.
11mo. We dworach dobr
Skrót tekstu: BystrzInfStat
Strona: N3
Tytuł:
Informacja statystyczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
. Sołtan Mahomet czwarty/ teraz Panujący/ znalazł jeszcze nowy sposób wyszlamowania kalety Wezyrowej/ posyła często do niego/ żeby mu swój obiad posłał/ na którym zwyczajnie nie bywa jeno dwadzieścia Mis. Gorzej kiedy się sam do niego zaprosi/ co czyni barzo często/ jako o tym Turcy sądzą/ z szczerego skępstwa/ żeby skorzyścił coby go obiad doma kosztował/ gdyż to jest pospolite o nim rozumienie/ że jest z przyrodzenia barzo chciwy i skąpy/ daleko odmiennego humoru od Solimana wspaniałego. Ale że te sposoby/ któremi Cesarz zwykł łowić dostatki sług i poddanych swoich/ potrzebują dłuższego dyskursu/ na swoim własnym miejscu o tym mówić będę. teraz
. Sołtan Máhomet czwarty/ teraz Pánuiący/ ználazł ieszcze nowy sposob wyszlamowánia kálety Wezyrowey/ posyłá często do niego/ żeby mu swoy obiád posłał/ ná ktorym zwyczaynie nie bywa ieno dwádźieśćia Mis. Gorzey kiedy się sam do niego záprośi/ co czyni bárzo często/ iáko o tym Turcy sądzą/ z szczerego skępstwá/ żeby skorzyśćił coby go obiád domá kosztował/ gdyż to iest pospolite o nim rozumienie/ że iest z przyrodzenia bárzo chćiwy y skąpy/ dáleko odmiennego humoru od Solimáná wspániałego. Ale że te sposoby/ ktoremi Cesarz zwykł łowić dostátki sług y poddánych swoich/ potrzebuią dłuższego diskursu/ ná swoim własnym mieyscu o tym mowić będę. teráz
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 61
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
/ aby sprawę dał o sobie. Ma tudzież tenże Pułkowy Prowiantowy/ od generalnego Prowiantowego sprawić się/ która część/ albo który trakt/ i które Wsi/ swemu Pułkowi dla zaciągnienia żywności naznaczone/ aby tam wnich wykierował: Bo gdy kto chce i gdzie chce/ z Wojska bierze/ więcej zepsują/ niżeli skorzyszczą/ jeden siła ma/ drugi nic/ jeden drugiego uprzedzając/ lecz każdemu Żołnierzowi żywności zarówno potrzeba. Rachując tedy/ sześć snopów na konia jednego (gdzie pomniejsze snopy) od godziny do godziny/ (nie tylko o Obozach rozumiejąc/ ale i w każdym z Obozu i do Obozu ciągnieniu) łatwo będzie dojść/ na
/ áby sprawę dał o sobie. Ma tudźież tenże Pułkowy Prowiántowy/ od generálnego Prowiántowego spráwić się/ ktora część/ álbo ktory trákt/ y ktore Wśi/ swemu Pułkowi dla záćiągnienia żywnośći náznaczone/ áby tam wnich wykierował: Bo gdy kto chce y gdźie chce/ z Woyská bierze/ więcey zepsuią/ niżeli zkorzyszczą/ ieden śiłá ma/ drugi nic/ ieden drugiego vprzedzáiąc/ lecz każdemu Zołnierzowi żywnośći zarowno potrzebá. Ráchuiąc tedy/ sześć snopow ná koniá iednego (gdźie pomnieysze snopy) od godźiny do godźiny/ (nie tylko o Obozách rozumieiąc/ ále y w káżdym z Obozu y do Obozu ćiągnieniu) łátwo będźie doyść/ ná
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 27
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
z[...] ami do bramy przypadli/ chcąc ją wysiec/ ale gęsta strzelba zamku niedopuściła. Teiże nocy z drugiej strony[...] o pułku pana Starosty[...] ckiego chciał bramę zapalić ale go z[...] gównice z zamku postrzelono szkodliwie. Tego dnia p Marszałek u szańców swoich pojmał pacholika jednego który z pułku pana Wojewody Bracławskiego/ któremuś żołnierzowi coś skorzyściwszy uciekł/ i do Wojewody Smoleńskiego przedał sie:Ten go wysyłał w obóz nasz na szpiegi raz abo kilka/ aż go pojmano. Rzeczy siła powiada/ i znać że wiadom wszystkiego: bo naprzód ukazuje gdzie prochy są/ kule/ kogo i wiele zacnych zabito z Moskwy/ i kiedy kogo pochowano/ i siła tego
z[...] ámi do bramy przypádli/ chcąc ią wyśiec/ ále gęsta strzelba zamku niedopuśćiłá. Teiże nocy z drugiey strony[...] o pułku pána Stárosty[...] ckiego chćiał bramę zápalić ále go z[...] gownice z zamku postrzelono szkodliwie. Tego dniá p Márszałek v szancow swoich poimał pácholiká iednego ktory z pułku páná Woiewody Bracławskiego/ ktoremuś żołnierzowi cos skorzyśćiwszy vćiekł/ y do Woiewody Smolenskiego przedał sie:Ten go wysyłał w oboz nasz ná szpiegi raz abo kilka/ áż go poimano. Rzeczy siłá powiáda/ y znáć że wiádom wszystkiego: bo naprzod vkázuie gdźie prochy są/ kule/ kogo y wiele zacnych zábito z Moskwy/ y kiedy kogo pochowano/ y śiłá tego
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B4
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
gdym się wracał z pola Ze psy/ żem wilka potkał wszczerym polu/ który Niósł Barana czy Owcę. Poszczuję go charty Drugi trzeci szczwacz także/ porwą wilka/ a ten Upuścił wnet Barana/ i tamże dał garło/ Toż tobie Wilku Baran. Naucz się co cudze Porwałeś przeciw prawu Domino inuito. Skorzyściłeś nie słusznie/ zagryzłeś/ zabiłeś/ A toż ci też z Baranem oraz garło wzięto. I owegoś nie zażył/ i swegoś pozbawion. A ja tym konkluduję/ że ten sam zbior trwały Który bez ukrzywdzenia i z bojaźnią Boską Jest nabyty z zagonów Ojcowskich nie winnych Bez lichwy i bez
gdym się wracał z pola Ze psy/ żem wilka potkał wszczerym polu/ ktory Niosł Báráná czy Owcę. Poszczuię go chárty Drugi trzeći szczwacz tákże/ porwą wilká/ á ten Vpuśćił wnet Báráná/ y támże dał garło/ Tosz tobie Wilku Baran. Náucz się co cudze Porwałeś przećiw prawu Domino inuito. Skorzyśćiłeś nie słusznie/ zágryzłeś/ zábiłeś/ A tosz ći tesz z Báránem oraz garło wźięto. Y owegoś nie záżył/ y swegoś pozbáwion. A ia tym konkluduię/ że ten sąm zbior trwały Ktory bez vkrzywdzenia y z boiaźnią Boską Iest nábyty z zagonow Oycowskich nie winnych Bez lichwy y bez
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 27
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
